Ngunit tila bingi itong si Tim, wala na siyang pinakikinggan kahit pa ang sinasabi ko. Halang na talaga ang kaluluwa ng hay*p na to. Wala ng sinasanto . Kahit pa mga taong walang kasalanan ay dinadamay niya sa kawalang hiyaan niya para lang makatakas. Iniisip niya lang ang sarili niyang kapakanan. Hindi ko din alam kung isang araw ay bigla na lang din akong ipagkanulong nito para sa sarili niyang interes. Punnnggg......., dalawang sunod-sunod na putok ng baril ang maririnig na umalingawngaw sa lugar na iyon, pinakawalan ni Tim ang magkakasunod na pagbaril sa driver ng taxi na kanina pa nagmamakaawa sa kanya upang hindi siya nito patayin. Hindi ko na din nakita kung saan ba ito tinamaan basta puro dugo na lang ang nakita ko. At sa lakas ng tawa ni Tim sigurado akong patay na ito. "Punyt* ka talaga Tim, hindi ka na naawa sa tao, dinamay mo pa sa kawalang hiyaan mo." galit kong sabi sa kanya. Nagmamaktol na kong sumakay kaagad sa sasakyan nito at pabalibag kong sinarado ang pinto.Hin
5 ARAW NA NAKALIPAS MULA NG UMUWI SI ARNALDO NG PINASAMELIA POVLumipas ang ilang araw mula ng umuwi ng Pilipinas si Arnaldo pero kahit isang message o tawag mula sa kanya ay wala akong natanggap. Panay pa ang silip ko sa aking cellphone sa tuwing tutunog ito sa pagbabaka-sakaling si Arnaldo ito ngunit lagi lang akong nabibigo.Nawalan na ako ng balita sa kanya at sa kung anong ngyayari sa Pilipinas, hindi ko na din alam kung anong palusot pa ba ang sasabihin ko Kay Anthony kung bakit hindi pa bumabalik ang kanyang Daddy Arnaldo o tumawag man lang. Araw-araw itong nagtatanong sa akin, pati sila Ian at Sophia ay nauubusan na din ng alibi sa tuwing tatanungin sila ng aking anak.Gustuhin ko mang maunang mag message sa kanya pero ayokong gawin iyon dahil gusto kong siya ang gumawa ng paraan kung talagang seryoso siya na babalikan niya kami ng anak niya. Ayokong kaya lang siya babalik sa amin ay dahil sa napilitan siya. Napapatulala lang ako sa aking mga naiisip. May mga pagkakataong na
“Hi baby kamusta ang swimming lesson mo?!” Nakangiti kong tanong kay Anthony ng makasakay na siya sa sasakyan. “Mommy! Bakit po yung mga classmate ko daddy nila sumundo sa kanila? Sakin po walang daddy na sumusundo, kelan po ba babalik si Daddy Arnaldo?! Diba po sabi niya sandali lang siya sa Pilipinas? Mommy malayo po ba ang Pilipinas? Hindi po ba tayo pwedeng pumunta don?” Malungkot na nakayuko si Anthony. Alam kong apektado na din ang aking anak sa ilang araw na hindi pagbabalik ni Arnaldo pati na ang hindi niya pagtawag. “Baby! Tignan mo si Mommy, (kinapitan ko ang kanyang baba upang magtama ang aming mga mata) diba sabi ko sayo madami lang ginagawa si Daddy Arnaldo sa Pilipinas kaya hindi pa siya nakakabalik sa atin. Kailangan kasing mag work si Daddy kasi nga malayo ang Pilipinas, mahal ang pamasahe natin pauwi doon saka kailangan din makabili ng sariling bahay ni Daddy para may tutuluyan tayo pag dumating na tayo dun” Sabi ko kay Anthony. “Kapag okay na si Daddy Arnaldo mo ba
"Sabi ko na nga ba! May something na naman kaya nandito na naman tayo, alam mo sis kung ako sayo para nababawasan ang bigat sa dibdib mo subukan mong kausapin ang anak mo sa totoong estado niyo ni Arnaldo, hindi mo naman siya sisiraan sa harapan ng anak mo. Kumbaga ipaliwanag mo sa kanya ang sitwasyon na hindi lang talaga kayo para sa isa't-isa ng tatay niya. Na may pamilya na din ito at anak." sabi naman ni Ian sakin. "sigurado naman akong maiintindihan ni Anthony ang lahat matalino naman ang inaanak ko. Kesa umaasa pa siyang babalik ang tatay niya tapos wala naman pala siyang aasahan baka mas masaktan lang ang bata." sabi pa nito. "natatakot kasi ako sissy, pano kung magdamdam si Anthony pati sakin dahil lagi kong sinasabi sa kanyan na busy lang ang daddy niya, ayoko ding isipin ng anak ko na hindi siya gusto ni Arnaldo kaya hindi na to bumalik samin at mas pinili niya si Noah ang kinikilalang anak niya sa harapan ng mga Alcantara at ng mga tao sa Pilipinas" sagot ko naman sa kanil
Makalipas ang isang oras ay nakarating na din ako sa Ospital kung saan dinala ng dalawang mangangahoy ang taxi driver na binaril ni Tim, Nagtungo ako sa reception area at nagpakilala ako sa mga nurse duon, pinakita ko din ang aking badge bukod sa detective ako ay isa din akong police kaya naman madami akong kapit na mga kapulisan saan mang sulok ng Pilipinas. Saktong dumating na din ang kaibigan kong Kernel na kumapit sa kasong ito. “Detective Benson, nakarating ka na pala!” Pagbati nito sa akin. Napalingon pa ako sa aking likuran upang malaman kung kanino nagmula ang boses na iyon. “Sige Nurse ako ng bahala dito, siya si Detective Benson isa din sa kumakapit sa kason ng lalaking dinala ng mangangaso dito. “Ikaw pala yan Kernel Dela Rosa, kararating rating ko lang din. Tumulak kaagad ako patungo dito sa Bicol ng matanggap ko ang tawag mo. Puspusan na din ang ginagawa naming paghahanap kay Sandra at Tim alam mo naman ang mga Alcantara! Ang laking katangahan mga ito sa pagbangga nil
SA PASILIDAD NG ST.JOHN HOSPITAL INCKinabukasan ay nagtungo muli kami ni Kernel sa ospital kung saan naruruon si Steve. Pina block out din ni Arnaldo ang paglalabas ng balita tungkol sa pagkakita ng katawan ni Steve sa mga media ito ay para masiguro sa kaligtasan ng buhay ng nag iisang maaring maging witness at makapagtuturo sa amin ng kinaroroonan nila Tim. Hindi maaring malaman ng mga ito na buhay pa ang taong binaril nila.Sinalubong na din ako kaagad ni Kernel sa reception area pa lang ng ospital para ibalita ang development tungkol kay Steve. “Detective handa ng magsalita si Steve. “ bungad na sabi sakin ni Kernel“Magandang balita yan kung ganun Kernel, may mga pinangako din si Arnaldo kapalit ng impormasyon na ibibigay niya satin.” Sagot ko pa sa kanya“Sige naghihintay na din ito sa atin, nakausap na siya ng mga doctor kaya sana wala ng maging aberya” sagot naman niya sa akinNaglakad na kami patungo sa silid ni Steve. Pagpasok namin ay mas maayos na ang kalagayan nito kesa k
ARNALDO POVPagkababang pagkababa ng pag uusap namin ni Detective Benson ay kinausap ko na sila Mommy."Mommy! Nakausap ko na si Detective may lead na sila ng kinaruruonan nila Tim. May nakakita daw ng sasakyan na kinuha nila mula sa taxi driver na binaril nila at walang awa na lang na tinapon sa may bangin." sabi ko kila mommy"naku naman anak hindi ko naman aakalaing sa itsura at pakikisama natin kay Sandra ay kaya nilang gumawa ng mga ganyang bagay. " sagot naman ni Mommy"kaya mag-iingat ka din Arnaldo dahil sigurado akong ikaw ang babalikan ng mga iyan." sabi naman ni Daddy."oo nga pala Mommy, Daddy nakausap ko na si Doctor Hernandez, nakita sa last check up ni Noah na maari ng tanggalin ang cyst sa kanyang ulo. Kakayanin na daw niya ang operasyong gagawin sa kanya." sabi ko kila Mommy"eh kelan daw ba planong isagawa ang opersyon?" tanong ni Mommy sakin"sinabihan ko silang gawin ito as soon as possible. Mom, pagkatapos ng operasyon ni Noah babalik na ako ng Canada, nais ko san
"alam mo bang hindi tinuloy ni Dra. Renata ang pinapagawa ni Tim?!" sabi naman ni Detective. Nagulat naman si Kenzo sa sinabi nito. "huh?! ibig sabihin anak talaga ni Sandra si Noah? eeh pano yung tumor niya sa ulo niya. Hindi pa rin yun natatanggal hanggang ngayon." sabi naman ni Kenzo na kinagulat ko. Alam din pala nito ang tungkol sa pagpapalitan na ginawa nila Tim noon, ibig sabihin kasabwat din ito ng dalawa. Hindi ko mapigilan ang sobrang galit na naramdaman ko. Anong klaseng mga tao ito. Kinaya ng konsensya nila na may argabyaduhin silang isang musmos na batang walang kalaban laban sa kanila. Hindi na nila inisip na maaring ikamatay ni Noah anytime dahil hindi siya nabibigyan ng medical attention na dapat ay noon pa niya natatanggap. Pasugod na sana ako ng awatin ako ng aking mga kaibigan. "bro wag, hintayin nating matapos niya ang kanyang sasabihin." pag-aawat sakin ni Oscar "oo nga bro, gusto mo bang mahuli sila Sandra o hindi?!, isipin mo na lang Bro as soon as possible
Nakapalibot na samin ang crowd . Lahat ng ito ay kaniya kaniyang haka haka tungkol sa akin. May ilang kumakampi at ang iba naman ay nghuhusga.“Sinasabi ko na nga ba may tinatago yan siya.” Sabi niya sa akin ng iba“Kung asawa niya si Drake Alcantara dati ibig sabihin isa siya sa malalaking pamilya?! Siya pala ang kaibigan ni Amelia Alcantara ang asawa ni Mr.Arnaldo Alcantara ang famous CEO na bukod sa gwapo ay sobrang yaman pa” sabi ng isa sa akin. Napabuntong hininga na lang ako sa kanilang mga sinasabi. Ayokong makipag talo sa kahit na sino sa kanila.“Anong kaguluhan ito?” Anas ni Abuello."ito kasing babaeng ito ngfe-feeling. Hindi ko maintindihan kung bakit siya nandito pa rin hanggang ngayon. " mayabang na sabi ni Eunice. Nakatingin lang ako kay Abuello. Tuloy-tuloy pa rin si Eunice sa pang iinsulto sa akin"magtigil ka! lapastangan ka sa mga sinasabi mo sa aking apo." matapang na sigaw ni Abuello. Wala na akong magagawa . Ngayon ay alam na ng mga tao kung sino talaga ako. Nag
SOPHIA POVTuwang tuwa ang lahat sa sinabi ni Abuello. Naging usap-usapan naman sa buong opisina ang diumano pagdating ng babaeng apo ng mga Campbell. Napapailing na lang ako sa aking Abuello . Hindi talaga niya titigilan ang pang aasar sa akin. Alam kong ginagantihan ako ni Abuello dahil sa paglalayas ko noon. Isa pa malapit na din matapos ang aming kontrata. Babalik na ako sa Pilipinas. Ilang beses man niya akong pagalitan ay alam kong mahal na mahal ako ni Abuello. Nakikita raw niya sa akin ang pagka suwail ni Mommy noon.Matapos ang aming trabaho ay umuwi na din ako kagad. Ngayon kasi darating ang magsusukat ng damit na gagamitin namin sa event ng Campbell. Lahat ay may imbitasyon na gayundin ako.“Aba Sophia mukhang may gusto kang sabihin samin?!” Nakangiting tanong ni Lolo.“Huh?! Tungkol naman po saan ang sinasabi niyo?” Nagmamang maangan kong tanong sa kaniya.“Hay iha ayan ka na naman. Ang hilig mong maglihim sa amin ng daddy mo. Alam mo ang tinutukoy namin. May mga nababalit
AT THE SITE WORK SOPHIA POV "Hi Clarkson, Medyo late ka ata ngayon? himala aah!" tanong ko kay Clarkson "sorry naku grabe nagkaka traffic na rin kasi ngayon dito . Bihira naman itong mangyari . Pasensya na. Dumaan pa kasi ako sa Starbucks para bumili ng kape natin." sabi pa niya sakin "hahaha ano ito suhol. Bawal iyon" sagot ko pa sa kanya "hindi naman naalala ko lang na baka hindi ka pa nakakapag kape masyado kasing maaga ang pagpunta natin dito sa site." sagot naman niya sa akin. Itinuro ko na kay Clarkson ang lahat ng gagawin sa tuwing siya ay mag-sa-site visit. Masaya kaming nagkakatawanan ni Clarkson nagiging magaan na ang loob ko sa kaniya nitong mga nagdadaang araw. Habang tumatagal nakalimutan ko na ang ex husband kong si Drake. Alam kong hindi magandang pakinggan pero tingin ko ay nahuhulog na ako kay Clarkson. "a-attend ka ba sa pa event ng kumpanya?" tanong niya sa akin "mmm hindi ko pa alam, baka wala naman akong choice kailangan kong pumunta doon (muntik
"hindi mo na kailangang gawin ito. Tama naman sila Patricia baka mamaya pag-initan na naman ako ni Eunice." sagot ko pa kay Clarkson. "don't worry hindi ka na niya guguluhin pinagsabihan ko na si Eunice. Pasensya ka na talaga kay Eunice akala kasi niya porket magkaibigan kami ay pwede na niyang panghimasukan ang buhay ko. Nakababatang kapatid ang trato ko sa kaniya. Saka wag ka na lang maniniwala sa mga sasabihin niya. Madami kasi siyang mga sinasabi sa utak niya na siya lang nakakaalam. Akala niya boyfriend niya ako." sabi pa ni Clarkson sa akin. "halata nga, hahaha. kaya nga hindi ko na lang pinapatulan." sagot ko naman. Biglang dumating si Vanessa ang sekretarya ni Wesley. Lumapit ito sa amin kaya naputol ang aming pag-uusap. "Sophia, Clarkson pinapatawag kayo ni Sir Wesley. Kailangan daw niya kayo sa office niya ngayon. Hinihintay na nila kayo sa office niya." sabi nito sa amin "sige susunod na kami" sabay naming sagot nagkatawanan pa kami. Inayos ko lang ang aking gamit. Ini
CLARKSON POVAFTER 1 WEEK LEAVENabalitaan ko sa aking mga kasamahan ang ginawang pagsugod ni Euince kay Sophia. Hindi ko ito pahihintulutan. Ayokong ng dahil dito ay maudlot ang namumuong matamis na pagtitinginan namin ni Sophia kaya naman una kong ginawa ng malaman ko ito ay pinuntahan ko siya sa opisina dala ang paborito niyang kape mula sa starbucks. Nais kong humingi ng pasensya sa gulong ginawa ni Eunice. Bago pa man ako makarating sa station ni Sophia ay naharang na ako ni Eunice. "is that for me Clarkson?!" ang laki ng ngiti nito sa akin. Parang walang ginawang kasalan itong si Eunice. Napataas ang isang kilay ko. Hindi ko itotolerate ang ganoong klaseng ugali."Anong gulo na naman ang ginawa mo Eunice? akala mo ba hindi ko malalaman ang mga ginawa mo?" naiinis kong tanong sa kaniya."hindi ko alam ang sinasabi mo?! hindi kita maintaintindihan. Anong gulo ang sinasabi mo?" pa-inosenteng tanong niya sa akin"you know exactly what i am saying!. Grow up Eunice hindi pwedeng laha
SOPHIA POV CEO OFFICE Pagpasok namin sa loob ng opisina ni Wesley ay mayabang na nakapamewang itong si Eunice sa akin. "That Biatch Mr. Wesley, i want you to terminate her!". Nakatayo pa ito sa gilid ni Wesley. Napapataas naman ang kilay ko sa akto nitong si Euince sa harapan ng aking kapatid. Ganito ba talaga ka close ang dalawang ito. Napapailing na napapangiti naman ako sa kanila "Bakit Eunice anong offense ba ang ginawa sayo ni Ms. Gonzales?!" tanong kay Eunice ni Wesley "Mr. Campbell, masyado siyang mayabang saka ang rude niya sa akin. Alam mo bang sinigaw-sigawan niya ako sa harapan ng iba pang empleyado. Nakakaawa kaya ako, nakakahiya (yumuko pa ito at nakahawak sa braso ng aking kapatid) sinabihan niya pa aking linta daw ako. Sabi pa nga niya kahit magsumbong pa daw ako sa kahit na sino. Kahit pa daw na ikaw na CEO hindi niya aatrasan." nagpapaawang sabi nito sa aking kapatid. Napabirit naman ako ng kakatawa sa kasinungalingan nitong Eunice na ito. Matalim niya ako
SOPHIA POVLAST DAY SA HOSPITAL“Pasensya na Sophia, nagtatalo ata kayo ng boyfriend mo! Mukhang mainit ang ulo niya ng lumabas mula dito sa silid mo. Dinala ko lang tong sushi set . Nabanggit mo kasi kahapon na nag crave ka sa Sushi aalis na din naman ako kaagad.” Sabi ni Clarkson sa akin.“Sinong boyfriend?!” Nagtataka kong tanong“Yung lumabas mula dito sa silid mo. Yung matankad na lalaking maputi.” Sagot niya sa akin.“Hahhahaha! Sorry (napatakip ang aking palad sa aking bibig) hindi ko boyfriend yun, nakababatang kapatid ko siya” sagot ko naman sa kaniya.Natawa naman kami pareho sa kaniyang naisip. Pinagsaluhan na namin ang sushi na kaniyang dala dala.Sa halos 3 araw ng pananatli ko sa ospital ay walang araw na hindi ko nakikita itong bumisita sa akin. Masaya ako sa tuwing nakakasama ko si Clarkson. Sabay lang din kaming pinalabas ng ospital. Bagaman si Clarkson ay binigyan pa ng another 1 week leave dahil sa may benda pa ang kaniyang braso. Hindi din siya makak-kilos ng maayo
SOPHIA POV Hiyang hiya ako kay Clarkson ng dahil sa kapabayaan ko ay nalagay ko sa kapahamakan ang kaniyang buhay. Pwede naming ikamatay parehas ang hindi ko pagtingin sa signage na nakalagay sa may unahan ng lobby. Aaminin ko na busy kasi ako sa pagtingin ng mga picture nila Drake. Hindi ko maiwasang mainggit sa tuwing makikita ko ang development ng kanilang anak ni Isabelle. Buong buhay kong bibitbitin ang sakit na nararamdaman ko dahil sa pagkawala ng aking anak. Nang makabalik na ako sa aking silid sa ospital ay siya namang dating ng kapatid kong si Wesley. Galit na galit ito kasama ang mga imbestigador at pulisya. Nagpunta ito sa ospital para tanungin kung nais kong maghabla ng kaso. Kasama ng mga ito ang contractor na naka assign sa project na iyon. Nakakaawa ang mukha nitong halata mo ang sobrang pagkatakot. "YES WE WILL FILE A CASE AGAINST THE CONTRACTOR , THEY ARE VERY CARELESS!" galit na sagot ni Wesley sa pulis "Wesley, ako na lang. Hayaan mo na akong magdesisyon.
CLARK POVBAGO ANG AKSIDENTENabighani talaga ako sa taglay na kagandanhan ng bagong trainee sa Campbell Corp, hindi ko ito malapitan dahil nahihiya ako sa kaniya, naririnig ko ang mga kaibigan nito at tinatawag siya sa kaniyang pangalan bilang Sophia. Panay ang pagtitig ko sa kaniya habang naglalakad ito papasok ng lobby. Halos mabunggo na ako sa warning signs na nakalagay sa renovation na ginagawa sa pasilyong iyon. Halos araw araw ko siyang nakakasabay sa pagpasok sa opisina magmula ng magsimula ako sa ang aking training sa Campbell Corp. Simple lang si Sophia pero napaka inosente ng kaniyang mukha. Dahil sa sobrang pagkatutok nito sa pagtingin sa kaniyang cellphone ay hindi niya napansin ang warning sign na nakalagay sa bandang unahan ng entrada ng lobby . Nagsigawan ang tao sa aming paligid, tinakbo ko ito ng walang pagdadalawang isip ng mapansin kong malalaglag ang ceiling sa ginagawang renovation. Hindi din niya narinig ang pagsigaw ng mga tao sa kaniya dahil may nilagay siyang