Chapter 3

Nagising ako dahil sa sinag ng araw kaya dali-dali akong bumagon at nanghilamos at bumaba ng kuwarto para pumunta ng kusina.

Nang nakarating na ako sa kusina, agad kong nadatnan si Mr. Demonese na nakaupo sa long dining table habang nagbabasa ng libro na may isang tasang kape sa tabi niya.

"G-good m-morning!" bati ko para mapansin ako.

"There's no good in morning!" sabi niya at tinignan ako na walang emosyon na nakabahid sa kaniyang mga mata.

"Have a sit, It seems like you didn't understand everything," saad niya at sinirado niya ang kaniyang libro saka humigop ng kape.

"Have you not wondering why I let you sign the papers last night?" napakagat ako ng aking pang-ibabang labi nang banggitin niya iyon. Parang bumalik lahat ng ginawa niya kagabi. And here he is acted like there is nothing happened.

"Hey! Are you fucking listening to me? Of all the girls I have met, you're the most stubborn! And can you please pay attention to me 'cause I only say this once." I see frustration in his face.

"S-sorry," I said out of nowhere.

"I won't accept apology. Let's us clear here," sabi nito and he massage the bridge of his nose which I find it cute.

Did I say cute?

"Your father has a huge debt on me?"

" How much?"

"Why? You already have a money to pay me right now?" sabi nito at napayuko na lang ako.

"500 million dollars, you already have a money?"

"For now, I don't have a huge money in my account to pay you, but I'll find my way to pay you instantly," paliwanag ko sa kaniya.

"Is that a reason why you become a stripper in a bar, just to pay your dad's debt which is not your responsibility?"

"I love my dad, and I'll do everything for her even it means it will ruin my reputation as a waman. My father's life matters me, more than my reputation. I don't care what other people might say towards me, they don't know my story."

"What a loving daughter," at tumawa siya ng hilaw.

"You don't understand dahil wala kang pamilya 'di ba?" pagtapos kong sabihin iyon ay agad niya akong tinitigan nang matalim, iyung mata niya sobrang cold.

"Because someone stole it from me, and you don't understand also how hard I have been through." muli siyang humigop ng kape, at umayos ng upo.

"Let's stop this nonsense, I don't like to talk about it. The papers that you signed last night is a contract agreement." He pause for a moment and sip his coffee again.

"The contract state that, since your father cant pay me yet, I want you to be his qualateral and aside from that. You'll be my contract wife."

"Which means, I'll marry you?" gulat kong tanong.

"Not will, but you should marry me. But it doesn't mean that you'll live your life like a queen. You're just my contract wife, and nothing else's more. You'll pretend the most loving wife in front many people. And I will pay you for doing it and I will deducted your your salary from the debt of your father, but you still have a fivety percent of your salary. The contract will last untill my Empire will finally mine."

"Where is the contract?" tanong niya.

"I left in your table last night," saad ko nito.

"Have you clean my office before you leave?"

"Yes, I did!"

"I let all my maid to have their vocation, so your job is to clean my house, prepare me a food and do what my maids do." Hindi ako nagrereklamo dahil sanay akong magbanat ng buto. Kahit ano pa iyan gagawin ko para lang kay daddy.

"You'll wear this," sabi niya at nilapag ang maid's uniform sa lamesa.

Agad ko naman kinuha at pumunta ng Comfort room para magbihis pagkatapos kong magbihis bumalik ako sa kusina para simulan ang trabaho.

I saw him still setting in the dining habang pinagpatuloy ang kaniyang naudlot na pagbabasa.

"What is my first thing to do?" medyo napalakas yata ang pagsabi ko kaya napaangat siya ng tingin sa akin.

"sabi ko nga dito ako magsimula, e" sabi ko at naglakad papuntang lababo. Nagsimula ko nang hugasan ang mga pingan. Sinunod ko naman ang pagpunas at pagwawalis ng sahig.

"Stop what you're doing, you'll come with me. Magbihis ka nang matino, pupunta tayo ng opisina." He immediately stood up at kinuha ang kaniyang coat na nakasabit bangko.

"I'll wait for you outside," sabi nito at deritsong naglakad.

Today is monday and it's almot 7:30 in the morning. Bumalik ako sa itaas para mag-ayos. Isasama niya daw ako sa opisina niya, which is weird dahil hindi naman iyon nakasaad sa kontrata.

Pagkatapos kong maligo, pumunta ulit ako sa closet para mamili ng damit. Ata salamat naman dahil agad akong nakakita ng matino at pormal na damit. Naglagay muna ako ng simple make-up at kinuha ko ang bag na nakasabit sa drawer para paglagyan ko ng aking mga gamit. After that, bumaba na ako ng hagdan at dumeritso sa labas ng bahay.

And from here, I saw mister Demonese na nakasandal na kaniyang black Ferrari habang may tinatawagan. I stood up here for almost 2 minutes watching him doing some stuffs. Nabalik lang ako sa reyalidad when he calls my name.

Agad akong pumunta sa kaniyang sasaktan sumakay sa shotgun set.

"I have an urgent meeting today, I want you to be there," sabi nito while driving.

Like ano ba ang gagawin ko doon, wala naman akong alam sa mundong ginalawan niya. Magmumukha lang akong tanga doon.

"Anong gagawin ko doon? Magiging janitres ba ako roon? Kung ganoon lang din sana hindi ako nagsout ng ganito." tinignan niya ang kasuotan.

"Sinong magsabing soutin mo ang mga iyan?"

"Anong gusto mong suotin ko? Pangtulog? for your information, wala pa akong damit sa bahay mo. Kinaladkad mo kaya ako galing sa bar nang naka panty at bra lang."

"Enough, lady!" agad akong natahimik sa sinabi niya.

Nang nakarating na kami sa parking lot, agad kong binuksan ang pintuan ng sasakyan at mauna nang lumabas sa kaniya.

"Bring the folder na nasa likod," utos niya.

Agad ko naman kinuha at sumunod sa kaniya. Pagpasok ko palang sa loob ng building, all there eyes is me, ang iba ay yumuko at binati si Mr. Demonese. Nang nakalagpas na kami, agad kaming pumasok ng elevator and then he pressed number 15.

Maya-maya lang bumukas ang elevator at dumeritso sa paglalakad hanggang narating namin ang opisina. When we reach his office, agad sumasalubong sa aming ang isang babaeng nakaupo sa sofa ng opisina at nakangiting tinignan si Mr. Demonese. Isang babae na nasa mid 30 above.

Agad namang kumunot ang aking noo. Parang dissapointed ako na may kausap na ibang babae si Mr. Demonese.

"So why are you here, I thought you were leaving?" tanong ni Mr. Demonese.

"I can't leave without saying a proper goodbye to you," sabi nito.

"No need, I understand, and I respect your decision," sabi nito nang hindi tinitignan ang babae sa harapan niya.

"I'll go now, please take good care." agad tumayo ang babae at may nilabas itong box at nilapag sa lamesa.

"take this as my gift, thank you for everything James. I hope you'll find someone who's better than me," saad nito at biglang umalis sa harapan ni Mr. Demonese.

Agad niyang tinigil ang kaniyang ginagawa at saka dinampot niya ang isang box na nasa lamesa. Agad siyang napatingin sa gawi ko.

"Buy me some foods and hot coffee," kaya lumabas ako ng kaniyang opisina, ngunit agad din akong bumalik.

"What?" tanong niya nang nakadungaw ako sa pintuan ng opisina.

"Hehe, wala pala akong pera,"sabi ko at napakamot sa ulo ko. Dumukot siya ng pera brown leather wallet niya ng 5000.

"is 5000 is enough?" kaya tumago na ako at dinampot pero sa kamay niya. Kape lang, 5000 agad? Parang sinampal ako ng kahirapan ha.

Ngunit bago ako umalis, tinignan ko muna siyang binuksan ang isang box, and it's my first time saw him being sad and emotional. His ash grays is in tears, kaya umalis na lang ako nang makabili ng pagkain.