Warning: Striktong Gabay at Patnubay. Leonne Angelo and the babies in-progress! Sa mga ayaw madumihan ang pag-iisip. Skip nalang muna. ______________________________"Wait!" Mabilis kong putol sa kanya. Nagtataka ang mga mata nitong tumingin sa akin. Akala niya siguro hindi ako papayag sa hinihiling niya.Sinong hindi, eh, halos magwawala na si keps dun sa baba?But we have to make sure that the doors were locked at baka bigla na lang sumulpot ang mga bata. Mahirap maghanap ng palusot lalo na at sobrang daldala ni Tressa. "Lock the door first.""Oh fuck! Thanks for reminding baby, baka mamaya niyan hindi n role play ang maidahilan mo."See? Mabuti nalang talaga at pinigilan ko siya. Mabilis itong bumaba sa kama at ni-lock ang connecting door pati ang main door ng silid namin. It's still four in the afternoon, dapat sa mga oras na to nagme-meryenda kami doon sa baba pero itong si Angelo iba ata ang gustong kainin. Ikaw ba Ezra Monique, hindi?I was looking at Angelo when he is locki
I feel sad that we had to leave New York. Sa ilang taon kong paninirahan dito kasama ng mga bata ay tinuri ko na rin itong tahanan. Marami akong nakilala, marami akong naging kaibigan. Mga taong tumulong sa akin na bumangon nung panahong akala ko hindi na ako makakabangon pa.Dito sa New york natutunan kong lalong palakasin ang sarili. Natutunan kong kalimutan ang mga masasakit na pangyayari sa buhay ko. Dito sa New York natuto akong bumangon at buuhin ulit ang sarili ko. This has been always my second home. Kaya hindi ko maiwasang malungkot. Pati ang mga bata alam kung nalulungkot din. Dito na sila lumaki, dito na sila nakahanap ng mga kaibigan. Our family is here. Our life is here. Akala ko noon dito na ako tatanda kasama ng mga anak ko. Pero minsan talaga may mga pangyayari na hindi natin inaasahan. May mga bagay na kahit anong pilit nating kalimutan, pilit iwasan pero muling ibabalik at pilit na binabalik ng tadhana. Just like my Angelo. Years passed, things changed. Akala ko b
Pinakamahabang chapter so far, equivalent to three chapters! Hindi ko alam kung paano putulin sa dami ng gusto kong ganap. Hahaha! Kaya nilagay ko nalang lahat sa isang chapter, kayo na bahala! Pambawi ko na rin sa hindi pag-update kahapon. Enjoy mga Langga. I would love to read your comments below!________________________________________Monday came. As planned, all members of the board , share holders and investors were invited to welcome the new CEO of UDT Torre Group of Companies. The company was re-branded after my father acquired the biggest share and he named it after my triplets, Uno, Deuce and Tressa. Supposed this meeting will be attended by my father, Signore Flavio Torrecelli as the new CEO. But after days of discussion he changed his mind and transferred the leadership and ownership to me 'coz he will focused on his other businesses in Italy and other countries.Not only that. Since I'm the only daughter, my father made ready his last will. All other businesses owne
The saddest part. Finally another story has come to an end. We're in the last chapter of The Billionaire's Wife, Avangers! Maraming salamat sa pagsama niyo sa akin, sa iyakan, tampuhan kiligan, warakan at bakbakan ni Keps at Eight! Hahaha.Sana may natutunan kayong aral sa kwentong pag-ibig nina Hottorney Tristan Angelo at Atty. Ezra Monique. Ang ating Power couple!Daghang Salamat sa inyong tanan!'Til my next story. Amping ta!Follow me on f*: LadyAVA WPtwitter: LadyAva16tiktok: LadyAva16__________________________________Sa buhay, minsan kailangan nating dumain sa dilim dahil masyado na tayong komportable sa maliwanag. Minsan kailangan nating masaktan para matuto tayong lumaban. Pero hanggang kailan ba ako lalaban? Hanggang kailang ba ako susubukin ng tadhana? Pagod na pagod na ako. Hanggang kailan ba ako magiging ganito? Pakiramdaman ko lahat ng mga taong napalapit sa akin ay nasisira ang buhay. Palagi na lang may nakabuntot na malas. My heart hammered painfully habang nakatit
Angelo's POV"What is this?" I asked Ehra, when she handed me a birthday invitation. Nabanggit niya na ito sa akin noong nakaraan pero hindi ko lang pinansin dahil wala naman akong balak na um-attend. Tsaka hindi niya naman birthday kundi sa nakababata niyang kapatid. Ehra is a friend. She's the daughter of one of my dad's business partner. We went to the same university. She's famous not only because she's pretty but she's also smart. "That's an invitation for my sister's birthday. The one I told you last time." She answered and I frowned.I don't really have plan to attend. Una, hindi ko naman kilala ang kapatid niya. Though she mentioned her to me before. Pangalawa, anong gagawin ko dun? Her sister is younger, so children's party perhaps? What I will do? Play with the kids?"Please Gelo, I assure you, you will not be bored. I also invited some of our friends. You can bring your friends too para mas madami, mas masaya. You promised me before na babawi ka, you didn't attend my bir
"Wow! Gwapo naman ng anak ko na yan..."Maaga pa lang malawak na ang ngiti ni Mommy. She and the house helper are cooking something pero ng makita niya ako ay iniwan niya ang mga ito para makipakulitan sa akin. Sinalubong niya ako ng yakap at halik. Hindi lang halik na halik, pinugpog niya ng halik ang buong mukha ko like she use to do when I was still small.At the age of 24, I'm still living with my parents. I have my own condo unit. I am running my own business but still I am living with them. Nalulungkot kasi ako kapag tumatawag sa akin si Mom at sinasabi niyang nalulungkot siya sa bahay. I am the only son. Nakunan si Mom nung pinagbuntis niya ang kasunod ko that almost cost her life. Sa sobrang takot ni Dad na mawala si Mom sa kanya hindi na sila sumubok ulit. So I grew up being alone too. But it's okay, I'm happy with our family. Andyan naman ang mga kasama namin sa bahay. Minsan dinadala nila ang mga anak nila para may kalaro ako. Our house is huge, and quiet. Naging maingay
I don't know if asking her that day, if I can eat her cookies is a bad thing or not. Dahil simula ng araw na yun, Monique became extra clingy, extra makulit at extra ang pagkaligalig. To the extent that she almost spend the rest of her free times with me.Sa tuwing wala itong pasok, sa opisina ko ito tumatambay. Naging routine niya ang pagtambay at pagdala ng kung ano-anong niluluto niya. She became close with my employees, dahil magaling mambola ang bata. Binibigyan niya din ng ang mga empleyado ko ng mga niluluto niya. Amethyst, my secretary is so fond of her. Magkasundo silang dalawa dahil ilang taon lang din naman ang layo ng edad nila. Kapag nasa opisina ko si Monique may kakaibang dala yung presensya niya. Her presence made everything light. Parang kapag andyan siya kahit anong bigat ng araw ko, napapagaan niya. Lalo na kapag kinukulit niya na ako. Madalas ay dala niya ang paboritong gitarang regalo daw ng lola niya. Doon ito tumutugtog at walang pakialam kung may nakakarinig
"Why are you not in the mood, Gelo? What's wrong?"Who wouldn't be? I'm already annoyed in the office dumagdag pa siya. I don't know how Ehra knew that I'm here in Z lounge tonight. Hindi ko nga sinabi sa mga kaibigan ko dahil gusto kong mapag-isa pero heto siya at nangungulit sa akin. I just want to have my peace pero hindi paman uminit ang pwet ko dito sa upuan ko ay heto na si Ehra nagsisimula ng mangulit sa akin. I don't know what's with her? Hindi ko naman siya kinakausap pero panay pa rin ang daldal niya. Her presence and her annoying mouth is starting to irritate me. I don't need a damn companion! I want to be alone. Yung ang gusto kong ipaabot sa kanya pero hindi niya ito makuha-kuha. So insenstive!"You can share it to me, Gelo. I'm willing to listen." marahan niyang pinaraanan ang kamay ko ng hinatuturo niya pataas sa aking braso. I flinched at that she did.Bigla pakiramdam ko nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan kaya pasimple kong tinanggal ang daliri niya doon.