"La, s-sabi mo sa akin, happiness is a choice diba? And that nothing will make me happy unless I choose to be happy? Pinili ko naman pong maging masaya pero bakit nasasaktan pa rin po ako? Ang sakit-sakit po Lola. Hindi ko po alam paano pawiin itong sakit na nararamdaman ko ngayon."I felt like suffocating, parang konti na lang malalagutan na ako ng hininga sa pisteng sakit na nararamdaman ng puso ko. Parang may maliliit na karayom na walang tigil sa pagtusok dito. Nakakapanghina, nakakapangmanhid, hindi ko na alam kung anong gagawin para lang maibsan ang sakit. Durog na ako pero parang paulit-ulit pa akong dinudurog. Parang wala ng katapusan lahat ng paghihirap na naranasan ko. Ano ba ang kailangan kong gawin para matigil ang lahat ng to dahil sobrang sakit na. Oh p-please can someone help me stop this pain? Please, stop this pain...I'm begging...I'm begging. This pain is killing me.Kahit anong pilit kong maging tahimik sa pag-iyak lalo't nasa pampubliko akong lugar hindi ko mapip
Trigger warning: Read responsibly. Sensitive content below.****"What's the secret of your success, Attorney Torrecelli?"Napatigil ako bahagyang napaisip. I'm having a speech in a university here in New York where I am a part-time professor for the law students, for two years now. It's been a rough six years, but I still manage to survive. After what I've been through with my life, there's only one word that comes to my mind every time someone ask me about the secret to my success. Actually there's no formula or secret, its just that we need a little determination and..."Focus." I answered shortly with a smile. I looked at their reactions. I saw how their eyes shine like the word I just said is something so extraordinary. "Every success of a person lies so many ups and downs, struggles, rough road, hard life, hindrances and failures behind. There's no formula or secret for success. It is not an overnight job. It needs constant work, constant step even if it's very little, cons
Uno Antonio Torrecelli - Eldest among the triplets.Maligalig na bata. Sa kanilang tatlo siya ang may pinakamaamong mukha. Kulay tanso ang mga mata niya, mahaba ang pilik mata, matangos ang ilong, mapupula ang mga labi. In short, bata pa lang masasabi ko nang gwapo ito. Si Uno ang tipo ng bata na inosenting tingnan pero wag ka nasa loob ang kulo. May pagka pilyo ito yun nga lang tinatago niya dahil takot na mapagalitan ko. Sa kanilang tatlo siya ang palangiti at palakaibigan. Ang pinaka best asset niya according sa kanya ay ang kanyang dimples. Yun ang meron siya na wala ang mga kakambal niya. Hindi siya maputi, hindi rin maitim, sakto lang.He can sing and play guitar. He's also a member of the school's swimming team. Deuce Romano Torrecelli - The second among the triplets.Strict, cold, grumpy but sweet and caring...to his siblings, to their grandpa and to me only. Si Deuce ang tipo nang batang bilang lang ang salita. Napaparami lang ang salita nito kapag kinukulit ni Tressa. S
"Why are you sad, my little Monica? Your birthday is coming, are you not excited?" lambing ko kay Tressa. Napansin kong ilang araw na itong malungkot. Sa kanilang tatlo siya ang palaging excited sa tuwing malapit na ang kaarawan nila but lately napansin kong madalas itong tahimik. Tinanong ko si Mimi at ang mga kuya niya kung may nang-aaway ba sa kanya sa school ang sabi nila wala naman daw. At sabi ni Mimi kahit sa school kapansin-pansin din ang pagiging tahimik niya. I even went to their school and talk to their teacher, ang sabi niya napansin din daw niyang hindi ito palakibo nitong mga huling araw. Nagsasalita lang daw kapag tinatawag ng teacher.Pagdating naman dito sa bahay hindi ko na rin napapansing nanood ito nung palabas na binaggit ng ninang niya. Kadalasan tahimik lang itong naglalaro sa mga barbies niya. Kahit ang Kuya Uno at Kuya Deuce niya hindi niya rin masyadong iniimik. I really don't know what's happening with her. Kapag tinatanong ko naman kung may nararamdaman s
I saw how shocked he was as he looked at me. His midnight black eyes looks darker and the intensity as he stared at me is much more compared before. Pinadaanan ng mga mata ko ang kabuuahan niya. Mula sa makakapal na kilay, sa mapanuring mga mata, pababa sa matangos niyang ilong hanggang sa kanyang mga labi. He looks years younger than his age. His hair is in a messy brushed up style, giving him a rugged look. That made him more dangerous, more authoritative and more masculine than before. His wearing a three piece dark blue three piece suit with a tie on it. Oh, I would love to choke you with that tie, Attorney. Don't let him see that you're still affected Ezra. Mas malakas ka sa inaakala mo, hindi ka marupok. Ilaban mo ang pagiging dalagang pilipina. I mean inang pilipina agh! Whatever!I should have listened to Bethany. I was not prepared for this. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya. People like him don't deserve any of my time, he's worthless. He's just part of my past. "A-ang
Mabilis akong pumunta sa stage. Angelo was kneeling in front of the kids nakatalikod siya sa mga tao. Ang mga bata ay bakas ang pagtataka habang nakatitig sa kanyang punong puno ng luha ang mga mata. Si Tressa at Uno ay naiiyak na rin pero si Deuce nanatiling blangko ang mukha. Mabilis akong lumapit sa kanila. Nakasunod sa akin si Bethany at ang mga yaya. Agad kong binuhat si Tressa. Binaon ko ang mukha niya sa leeg ko. Agad ko rin naramdaman ang paghawaka ni Uno at Deuce sa akin. Ang maingay na audience ay biglang naging tahimik. Nakita ko ang mga kaibigan niyang pumunta sa harapan. Ang mga tauhan na Papa ay mabilis na humarang. Wala na akong pakialam kung hindi pa tapos ang audition. Kailangan kong mailabas ang mga bata ngayon din.Tumingin ako kay Angelo na sana ay hindi ko na ginawa. Kita ko ang sakit at pagmamakaawa sa mga mata niya pero nanatili akong matigas. Nakaluhod ito, nakatingala at halos di ko na maaninag ang mga mata niya sa dami ng luha. Buhat na ng mga yaya ang mg
"That man standing there, Mom... is he our father?"I took a deep breath, I know I am not ready for this and I don't think I will be ready for this but looking at my daughter with longingness, confusion and so many different kinds emotions in her eyes, I don't think I still can evade this kind of question coming from her. I looked at Angelo, his pleading eyes are full of tears. He's not moving, he's not even blinking. Para bang takot itong isang kurap niya lang ay bigla na lang mawala ang mga bata sa kanyang harapan. Pagkatapos binalik ko ang tingin sa mga anak ko. Uno and Tressa are tearing now, but Deuce's face remained blank. I hugged the three of them tightly, I know kahit hindi nila sabihin sa akin dama ko ang kagustuhan nilang kompirmahin ko kung ang lalaking kamukha nila ay ang kanilang ama. Even Deuce who's not saying anything dama ko ang pangungulila sa kanya. "Do you want to know your father, babies?" Uno and Tressa nodded in unison, Deuce didn't react but I can see it i
Angel, punta na tayong ospital bukas. Nagpa-schedule na ako kay Tita." ungot ni Angelo sa akin. Kanina niya pa ako kinukulit na pupunta kaming ospital pero ayoko. Wala akong sakit para pumunta kami doon. "Sige na wife, please?""I'm not sick, Tris. Nakakahiya kay Doc Divine."Dumapa ito sa gitna ng mga hita ko paharap sa aking tiyan tsaka mabilis niya itong hinalikan. "Ang kulit mo talaga, sabing hindi nga ako buntis e." saway ko sa kanya. Minu-minuto na lang niya akong kinukulit tungkol dito. Ewan ko ba sa lalaking to ang lakas ng tama. Araw-araw at gabi-gabi itong nagdarasal na sana daw magkaanak na kami, at hindi lang basta isa kundi tatlo pa talaga. Akala niya naman ganun lang kadaling manganak."We are not sure, Angel. Baka mamaya niyan buntis ka na pala tapos hindi lang natin alam. Kawawa naman yung triplets ko dyan sa loob." parang bata nitong sabi. Inagangat niya ang laylayan ng t-shirt niya na suot ko at pinasok ang ulo niya doon saka pinaliguan ng halik ang walang umbok k
"Do you wanna hear my side Attorney?" she I asked but I didn't answer. No need to hear your side baby. I know everything. She needed to go out from here. That's what Nate instructed me to do."Oh well, I don't think there's a need to defend my side here. I presumed innocent until proven guilty but I think I already have a verdict." she said with pain in her voice but she managed to look at me straight. "I rest my case." then she ran outside. That's it baby. Run! You need to run away and save your life. "Go and find her, Baby. Bring her back here or else... you know what will happen to her. My men are everywhere." she whispered when I stood up.She formed her hand like a gun and showed it to me. "Or else...Goodbye, Angel? Bang! " she made a fake sound and then blow the tip of her hand then smiled at me evilly."You'll pay for this." I said ang held her neck tightly, choking her but she smiled at me even more. "Go. on. Baby...before it's too late." She said patting my arms with her
"Gusto mo starbucks, hottorney? Papabili akong kape. Cookies? Sandwhich? Anong gusto mong kainin? Sabihin mo lang support ka namin." It's Guerrero, non-stop talking again. Kanina niya pa ako kinukulit ng kung ano-ano. Ang kaninang tahimik na presinto ay naging magulo ng isa-isang dumating ang mga gagong kaibigan ko courtesy of none other than, Gaden Montenegro na dakilang chismoso. I warned him not tell them, nagpromise pa ang gago na hindi. Pasumpa-sumpa pa gamit kaliwang kamay niya yun pala hindi umabot na sampung minuto nagsidatingan na ang mga gago. Tapos ang Montenegro deny to death pa, ayaw amining siya ang nagsabi. "May karenderia sa tapat, ano gusto mo hottorney? Kaldereta, bulalo, menudo, afritada, adobo? ahmmm mukhang may lechon din doon, gusto mo bilhin ko buo o isang kilo lang?" pangungulit niya ulit. Hindi ako gutom at wala akong balak kumain. Si William na kanina pa nagungulit ay may pakain na sa labas kaya ako naman ngayon ang kinukulit niya.I don't know if I will
"Kita mo yan, Dude? Tangna ang lagkit ng tingin ni Kano kay baby girl oh! Woah! Kung ako yan, binigwasan ko na yan. O 'tamo." tinulak niya balikat ko. " Lumapit pa talaga kay baby girl. Hindi na kailangan yun brute, alam na ni baby girl yung mga pose niya."Kumukulo na ang dugo ko sa sobrang selos pero pinapakulo pa lalo ni William dahil sa mga sulsol niya sa akin. Andito kami ngayon sa resort kung saan may photoshoot si Monique. Nasa isang parte kami ng resthouse kung saan kita mula dito sa pwesto namin ang ginagawa ni Monique sa tabing dagat. Lima kaming magkasama ngayon para isakatuparan ang planong pamimikot ko kay Monique. Sinamahan ako nina Guerrero, Montenegro, Sarmiento at ang promotor na si Devon pangit. Wala ang iba dahil may iba ring lakad. Si Dela Vega ang naghatid sa amin dito at siya ding kukuha sa amin pauwi. Pero wala si gago ngayon, ayaw niya daw sumama kasi inaantok siya. Bwesit lang diba? Pero di bale, libre pamasahe naman. Perks of having a pilot billionaire fri
"I'm talking to you as a friend not as your employee. After this, you can fire me if you want. Hindi tama ang ginawa mo sa bata. You judged her without even knowing the truth behind. Your words are too much, she doesn't deserve that. "I didn't say anything. I remained quiet looking at the papers in my table. I know I made the biggest mistake of my life when I judged her without even asking. I made the wrong judgement, nagpadala ako sa selos ng hindi ko man lang siya tinatanong. To think na wala naman akong karapatang magselos sa kanya. She can do whatever she wants because that's her life. But because of my poor judgement and hot temper I said words that I'm not supposed to say. I want to take back all the words that I said. It's been a week and I'm following her everyday but she's obviously avoiding me. Kapag nakikita niya ako mabilis itong nagtatago. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa kanya. Alam kong galit siya sa akin dahil kahit ako, galit din sa sarili ko. Such an ass
"Why are you not in the mood, Gelo? What's wrong?"Who wouldn't be? I'm already annoyed in the office dumagdag pa siya. I don't know how Ehra knew that I'm here in Z lounge tonight. Hindi ko nga sinabi sa mga kaibigan ko dahil gusto kong mapag-isa pero heto siya at nangungulit sa akin. I just want to have my peace pero hindi paman uminit ang pwet ko dito sa upuan ko ay heto na si Ehra nagsisimula ng mangulit sa akin. I don't know what's with her? Hindi ko naman siya kinakausap pero panay pa rin ang daldal niya. Her presence and her annoying mouth is starting to irritate me. I don't need a damn companion! I want to be alone. Yung ang gusto kong ipaabot sa kanya pero hindi niya ito makuha-kuha. So insenstive!"You can share it to me, Gelo. I'm willing to listen." marahan niyang pinaraanan ang kamay ko ng hinatuturo niya pataas sa aking braso. I flinched at that she did.Bigla pakiramdam ko nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan kaya pasimple kong tinanggal ang daliri niya doon.
I don't know if asking her that day, if I can eat her cookies is a bad thing or not. Dahil simula ng araw na yun, Monique became extra clingy, extra makulit at extra ang pagkaligalig. To the extent that she almost spend the rest of her free times with me.Sa tuwing wala itong pasok, sa opisina ko ito tumatambay. Naging routine niya ang pagtambay at pagdala ng kung ano-anong niluluto niya. She became close with my employees, dahil magaling mambola ang bata. Binibigyan niya din ng ang mga empleyado ko ng mga niluluto niya. Amethyst, my secretary is so fond of her. Magkasundo silang dalawa dahil ilang taon lang din naman ang layo ng edad nila. Kapag nasa opisina ko si Monique may kakaibang dala yung presensya niya. Her presence made everything light. Parang kapag andyan siya kahit anong bigat ng araw ko, napapagaan niya. Lalo na kapag kinukulit niya na ako. Madalas ay dala niya ang paboritong gitarang regalo daw ng lola niya. Doon ito tumutugtog at walang pakialam kung may nakakarinig
"Wow! Gwapo naman ng anak ko na yan..."Maaga pa lang malawak na ang ngiti ni Mommy. She and the house helper are cooking something pero ng makita niya ako ay iniwan niya ang mga ito para makipakulitan sa akin. Sinalubong niya ako ng yakap at halik. Hindi lang halik na halik, pinugpog niya ng halik ang buong mukha ko like she use to do when I was still small.At the age of 24, I'm still living with my parents. I have my own condo unit. I am running my own business but still I am living with them. Nalulungkot kasi ako kapag tumatawag sa akin si Mom at sinasabi niyang nalulungkot siya sa bahay. I am the only son. Nakunan si Mom nung pinagbuntis niya ang kasunod ko that almost cost her life. Sa sobrang takot ni Dad na mawala si Mom sa kanya hindi na sila sumubok ulit. So I grew up being alone too. But it's okay, I'm happy with our family. Andyan naman ang mga kasama namin sa bahay. Minsan dinadala nila ang mga anak nila para may kalaro ako. Our house is huge, and quiet. Naging maingay
Angelo's POV"What is this?" I asked Ehra, when she handed me a birthday invitation. Nabanggit niya na ito sa akin noong nakaraan pero hindi ko lang pinansin dahil wala naman akong balak na um-attend. Tsaka hindi niya naman birthday kundi sa nakababata niyang kapatid. Ehra is a friend. She's the daughter of one of my dad's business partner. We went to the same university. She's famous not only because she's pretty but she's also smart. "That's an invitation for my sister's birthday. The one I told you last time." She answered and I frowned.I don't really have plan to attend. Una, hindi ko naman kilala ang kapatid niya. Though she mentioned her to me before. Pangalawa, anong gagawin ko dun? Her sister is younger, so children's party perhaps? What I will do? Play with the kids?"Please Gelo, I assure you, you will not be bored. I also invited some of our friends. You can bring your friends too para mas madami, mas masaya. You promised me before na babawi ka, you didn't attend my bir
The saddest part. Finally another story has come to an end. We're in the last chapter of The Billionaire's Wife, Avangers! Maraming salamat sa pagsama niyo sa akin, sa iyakan, tampuhan kiligan, warakan at bakbakan ni Keps at Eight! Hahaha.Sana may natutunan kayong aral sa kwentong pag-ibig nina Hottorney Tristan Angelo at Atty. Ezra Monique. Ang ating Power couple!Daghang Salamat sa inyong tanan!'Til my next story. Amping ta!Follow me on f*: LadyAVA WPtwitter: LadyAva16tiktok: LadyAva16__________________________________Sa buhay, minsan kailangan nating dumain sa dilim dahil masyado na tayong komportable sa maliwanag. Minsan kailangan nating masaktan para matuto tayong lumaban. Pero hanggang kailan ba ako lalaban? Hanggang kailang ba ako susubukin ng tadhana? Pagod na pagod na ako. Hanggang kailan ba ako magiging ganito? Pakiramdaman ko lahat ng mga taong napalapit sa akin ay nasisira ang buhay. Palagi na lang may nakabuntot na malas. My heart hammered painfully habang nakatit