I can't stop myself from crying, tinignan ko si Stefan at lalong humigpit ang kaniyang hawak sa aking kamay. Naguguluhan ako sa nararamdaman ko tila ba naglalaban ang kaligayahan sa puso ko at kalungkutan sa isip ko. May ngiti saaking labi ng tignan ko si Stefan pero binabawi din ng luha ko ang ngiting ibinibigay ko sakaniya.Niyakap niya ako bigla at hinayaan niya akong umiyak sakaniyang mga balikat. Na konsensya naman ako kasi nakaayos pa naman din siya tapos babasain ko lang ng mga luha ko ang kaniyang damit. Pero hindi siya nagreklamo o ano, bagkus lalo niya akong niyakap para maging komportable ako sakaniya.Mayamaya lang ay unti unti na siyang humiwalay sa pagkakayakap saakin at inaya na niya akong bumaba ng sasakyan."Let's go down love, I have a lot to say but I don't want to say it here, I want there" sabay turo ni Stefan sa direksyon kung nasaan ang mga taong minamahal ko at napakaimportante saakin.Binalik ko ang tingin ko sakaniya, hindi ko man mapigilan ang aking pag iyak
"Huh?? What happen?? Bakit biglaan?? How 'bout the preparation we prepared??" sabi ni Stefan."Rayden told me to cancel it. I don't know, last night he told me that he doesn't want to get married there in Ph. He wants us to get married in France" sabi ni Amara. Nakabalik na sila ni Rayden sa Italy last week pa. Sa inis kasi ni Stefan, ni-loudspeaker na niya para daw marinig ko, nasa Condo ko kami ngayon. Chismosa lang ang peg. :P 6:41PM ngayon dito sa Ph. 12:42PM naman sa Milan, Italy. Pero seriously?! Literal na kumunot ang aking noo. Ilang weeks nalang, hmmm 1 week nalang pala tapos nagchange venue pa sila at hindi basta basta venue. Guys, we're talking about OTHER COUNTRYYYY likeee whuut?! Ang weird lang na ang tagal ng preparation tapos ngayon pa nagbago. 2 weeks ago nung nanggaling kami kina Mommy and Daddy then diretso ng Tagaytay. Dagdag memories nanaman yon. Ang saya ko lang din talaga nung araw na yon, lahat ng worries ko nawala kahit papano. May mga natira pero hindi nama
"Stefan!! Nakakainis ka!! Di na ako natutuwa!" sigaw ko.Literal na hindi na ako natutuwa! kung isa 'to sa mga biro niya! Pwes! ANG PANGET NG BIRO NIYA!!! arghh!!!"Ayoko na! Bahala ka diyan!" sigaw ko padin.Umupo ako dahil para akong kinakabahan na ewan ang bilis ng tibok ng puso ko tila ba naguunahan sila sa pagtibok at dun ko na hindi namalayang nag uunahan na pala ang aking mga luha."Ano ba yan Calliste!! Ano bang nakakaiyak?! Bakit ba napaka maiyakin mo?!" sabi ko sa aking sarili.Hindi na matigil ang luha ko. Para bang takot na takot ako sa di ko malaman ang dahilan kung saan ba ako natatakot.bumabalik ang pagkabalisa ko at ito ang bagay na gusto kong tanggalin sa sarili ko. Paano ba!!Nalipat ang atensyon ko ng makarinig ako ng dalawang taong nagtatawanan.. Bandang pintuan ng condo ko.Nangunot ang aking noo ng magsarado ang pintuan, pero hindi sila matigil sa kwentuhan at tawanan. tssHindi ko pa man nakikita, alam ko. Ang may pinakamalakas na tawa ay tawa ni Stefan. tsss!!
Halata mo namang hindi totoo ang kaniyang dahilan. May nangyari ba??"Hoy! Cassandra! Ano yan?? kala mo makukuha mo ako sa ganyan mo??" sabi ni Jax.You know what guys? everytime na ganyan si Jax kay Calliste hindi ko alam ang mararamdaman ko, kung nagseselos ba ako o naiinggit ako kay Jax kasi masyado niyang kilala ang taong mahal ko. Pero hindi ko masisisi si Jax, ilang taon na din silang magkaibigan. Minsan lang talaga overprotective si Jax kay Calliste kaya hindi ko masolo si Calliste kahit na fiance ko na siya."Wala nga! hindi lang ako makapaniwalang makakapunta akong Paris! O' sige na tumawa na kayong dalawa. I don't care!" sabi ni Calliste na may diin pa sa kaniyang mga salita.Pero hindi padin ako napapanatag alam kong may mali."Rhe-" di ko na pinatapos si Jax. Alam kong susundan niya si Calliste"Bro, wait lang ah? I'll just talk to her" inunahan ko na si Jax."Ohh sure sige, talk to her. I'll just wait for you both, here" sabi niyaKumatok ako sa kwarto ni Calliste, pero h
Stefan's POVKasalukuyang nakaupo kami ni Jax sa sofa dito sa Condo ni Calliste1pm ang flight namin papuntang Milan Malpensa Airport. 9am na hindi padin kami nakakaalis. Dahil kay......"Cass!! anong petsa na!! baka isang buong cabinet na ang dala dala mo!! male'late na tayo ang traffic traffic pa naman din sa Magallanes!!" sigaw ni Jax.September 11 ngayon, inagahan talaga namin ang punta para mag-stay muna kami saamin. Hindi pa nakakapunta si Calliste doon kaya gusto kong ipakita sakaniya ang lugar kung saan ako namamalagi tuwing summer break. Pero dahil focus na si Dad sa business namin sa Milan, nag migrate na sila ni Lia sa bahay namin sa Lake Como."Wow ah!! wait lang naman! baka mamaya may makalimutan ako duhh hindi naman sa kanto lang ang punta natin! Paano kung may maiwanan ako?!" sigaw pabalik ni CallisteNapapailing nalang ako.Eto ako, papalit palit lang ng tingin sakanilang dalawa, paano ba naman kasi daig pa ako ni Jax. Pag ganyan kasi hinahayaan ko lang si Calliste. I
"Grabeeeeeeee!!! I can't believe na nasa Italy na ako!!!" manghang-mangha na sabi ko."lower your voice Cass wag mo ipahalatang first time mo lang dito" saway ni Jax saakin.Alam niyo naiinis nako kay Jax, kung dati napakasweet niya saakin ngayon lagi nalang siyang naiirita saakin na ewan."Duhh as if naman na maintindihan nila ako dito wag ka nga! lagi ka nalang ganyan sakin! napapansin ko ah daig mo pa akong may red days ngayon!" sabi ko sakaniya."love, when we get married do you want us to live here??" sabi ni Stefan."REEAAAALLLLYYYY?!!!! YES! YES! But I'm gonna work hard so that we can buy our own house here!" napasigaw ako sa sobrang excited!!"your mouth Cass!!!" saway nanaman ni Jax saakin."Bro, Calliste is just excited and you know Calliste well. Let her be" sabat sakaniya ni Stefan.ewan ko ba dito kay Jax kung anong problema nito sakin!! hindi na ba pwedeng maexcite?? duhHindi ko nalang siya pinansin. Si Stefan ang nagtutulak ng luggage cart naming dalawa, solo naman si
Jax's POVKasalukuyang nasa byahe padin kami papuntang Lake Como. Napakagandang lugar talaga ng Italy. Noon, nakikita ko lang sa magazine ang mga bahay na nasa paligid ng Lake Como. Ngayon, nakikita at nadadaanan ko na sila mismo. Di ko mapigilang di mapangiti, napakaganda kahit ang dilim gawa ng gabi na pero kita mo padin ang ganda ng mga naglalakihang bahay sa paligid nito."love!! look!! grabe napakalaki ng bahay!! ilan kaya tao jan??" tanong ni Calliste kay Stefanako naman ay nakatingin lang sakanilang dalawa. Buti hindi nabuburyo si Stefan kay Calliste, I doubt it siguro tinitiis nalang niya. Pang ilang tanong na niya yan kay Stefan sa iba't ibang bahay na nakikita niya. Ang cute cute niya lang. Hayyy lalo tuloy akong nalulungkot.Nalulungkot sa dahilang wala akong lakas ng loob na sabihin kay Calliste ang tunay kong nararamdaman. Wala akong lakas ng loob para umamin. Dahil ayokong masira yung pagkakaibigan namin. Hindi ko gustong mawala siya sakin kaya itatago ko nalang hanggan
Nagtawanan naman kami. hahaha yan buti nga sainyong dalawa. hindi mo pako papansinin ah. tss"Hello po Dad, Good Evening po. Parang wala po akong balak mapagod gusto ko pong sagarin ang punta ko dito. hahahahaha" natatawang sabi ni Calliste at bineso niya si Papa."Hi, Kuya!" bati ni Lia sakin.hindi ko siya pinansin. kala mo ah, it's time for me to do what you did."Tito, I guess Calliste wants to stay here na. Look at her!" sabi ni Jax kay Dad.Napatingin naman kaming lahat kay Calliste...Tinaas niya ang kaniyang kamay na parang si Rose sa Titanic habang sinasalo niya ngayon ang sariwang hangin amoy na amoy ang mabangong simoy ng Lake Como.She's really.... really happy??"Love! waaaaa I don't know why I'm crying. Siguro super akong na excite lang talaga and natutuwa. Hindi ako makapaniwalang nandito ako ngayon. Akala ko sa France na agad tayo didiretso pero tinupad mo yung pangarap kong makapunta sa Italy" sabi niya.Hindi padin makapaniwala si Calliste sa nakikita niya.I want to
"Sorry" sabi ng lalaking parang ngayon ko lang napansin dito.Kunot noo ko siyang tinignan na para bang siya na ang pinakamalas na taong nakasalamuha ko sa araw na ito. Kung nasa mood lang ako ngayon? Pupurihin ko ang lalaking ito kaso sorry siya wala ako sa mood. Kaya naman inirapan ko ito at dali-dali na akong naglakad papalapit sa elevator. TsssHahahaha kung napapansin niyong lagi ko nalang kinakausap ang sarili ko, guys wala akong kasama EVERY FVCKIN' DAY kaya ganito ako. Okay?.So ayun, sigurado akong nasa lobby lang din si Kuya Eric, ang driver ko.Tumunog na ang elevator hudyat na nasa Level 1 na ako.As usual, kanya kanya ang mga pwesto ng mga tao na tumatambay at naghihintay lang din dito sa lobby. Ang iba ay masaya, ang iba ay bagsak ang balikat na nakatulala lang, ang iba naman ay kunot din ang noo habang may tinitipa sa kani-kanilang mga cellphone. Para bang sumasabay sila sa awra ko ngayon, para bang tamad na tamad din sila ngayong araw. Damay damay na 'to. hahahahaNaba
Nagising ako ng may liwanag na tumatama sa aking mukha. Panibagong umagang puno ng katahimikan na naman ang aking paligid.Tanging ingay lang ng split type inverter ang naririnig ko.Hindi ko pa minumulat ang aking mga mata kahit alam kong may pang umagang pasok ako. Kaya naman tumalikod ako para ang aking likuran naman ang tamaan ng araw."Five minutes... five minutes... five minutes" paulit-ulit kong sabi sa aking sarili hanggang sa hindi ko na namalayan na ang limang minuto na hinihingi ko ay naging dalawang oras.And... as usual late nanaman ako. Oh! Let me rephrase that, absent nanaman ako sa morning class ko.Nagmumuni-muni pa ako ng tumunog ang aking cellphone. It's either Olivia or Calliste ang dalawa kong bestfriend or... Timo ang boyfriend ko. Sila lang naman ang mag-aabalang tumawag saakin.I didn't bother to answer it.Pinili ko nalang bumangon kahit tamad na tamad ako.Kinuha ko ang bluetooth mini speaker ko saka ako pumasok sa CR. Pinili kong kanta ang Jolene ni Dolly Pa
Nagtawanan naman kami. hahaha yan buti nga sainyong dalawa. hindi mo pako papansinin ah. tss"Hello po Dad, Good Evening po. Parang wala po akong balak mapagod gusto ko pong sagarin ang punta ko dito. hahahahaha" natatawang sabi ni Calliste at bineso niya si Papa."Hi, Kuya!" bati ni Lia sakin.hindi ko siya pinansin. kala mo ah, it's time for me to do what you did."Tito, I guess Calliste wants to stay here na. Look at her!" sabi ni Jax kay Dad.Napatingin naman kaming lahat kay Calliste...Tinaas niya ang kaniyang kamay na parang si Rose sa Titanic habang sinasalo niya ngayon ang sariwang hangin amoy na amoy ang mabangong simoy ng Lake Como.She's really.... really happy??"Love! waaaaa I don't know why I'm crying. Siguro super akong na excite lang talaga and natutuwa. Hindi ako makapaniwalang nandito ako ngayon. Akala ko sa France na agad tayo didiretso pero tinupad mo yung pangarap kong makapunta sa Italy" sabi niya.Hindi padin makapaniwala si Calliste sa nakikita niya.I want to
Jax's POVKasalukuyang nasa byahe padin kami papuntang Lake Como. Napakagandang lugar talaga ng Italy. Noon, nakikita ko lang sa magazine ang mga bahay na nasa paligid ng Lake Como. Ngayon, nakikita at nadadaanan ko na sila mismo. Di ko mapigilang di mapangiti, napakaganda kahit ang dilim gawa ng gabi na pero kita mo padin ang ganda ng mga naglalakihang bahay sa paligid nito."love!! look!! grabe napakalaki ng bahay!! ilan kaya tao jan??" tanong ni Calliste kay Stefanako naman ay nakatingin lang sakanilang dalawa. Buti hindi nabuburyo si Stefan kay Calliste, I doubt it siguro tinitiis nalang niya. Pang ilang tanong na niya yan kay Stefan sa iba't ibang bahay na nakikita niya. Ang cute cute niya lang. Hayyy lalo tuloy akong nalulungkot.Nalulungkot sa dahilang wala akong lakas ng loob na sabihin kay Calliste ang tunay kong nararamdaman. Wala akong lakas ng loob para umamin. Dahil ayokong masira yung pagkakaibigan namin. Hindi ko gustong mawala siya sakin kaya itatago ko nalang hanggan
"Grabeeeeeeee!!! I can't believe na nasa Italy na ako!!!" manghang-mangha na sabi ko."lower your voice Cass wag mo ipahalatang first time mo lang dito" saway ni Jax saakin.Alam niyo naiinis nako kay Jax, kung dati napakasweet niya saakin ngayon lagi nalang siyang naiirita saakin na ewan."Duhh as if naman na maintindihan nila ako dito wag ka nga! lagi ka nalang ganyan sakin! napapansin ko ah daig mo pa akong may red days ngayon!" sabi ko sakaniya."love, when we get married do you want us to live here??" sabi ni Stefan."REEAAAALLLLYYYY?!!!! YES! YES! But I'm gonna work hard so that we can buy our own house here!" napasigaw ako sa sobrang excited!!"your mouth Cass!!!" saway nanaman ni Jax saakin."Bro, Calliste is just excited and you know Calliste well. Let her be" sabat sakaniya ni Stefan.ewan ko ba dito kay Jax kung anong problema nito sakin!! hindi na ba pwedeng maexcite?? duhHindi ko nalang siya pinansin. Si Stefan ang nagtutulak ng luggage cart naming dalawa, solo naman si
Stefan's POVKasalukuyang nakaupo kami ni Jax sa sofa dito sa Condo ni Calliste1pm ang flight namin papuntang Milan Malpensa Airport. 9am na hindi padin kami nakakaalis. Dahil kay......"Cass!! anong petsa na!! baka isang buong cabinet na ang dala dala mo!! male'late na tayo ang traffic traffic pa naman din sa Magallanes!!" sigaw ni Jax.September 11 ngayon, inagahan talaga namin ang punta para mag-stay muna kami saamin. Hindi pa nakakapunta si Calliste doon kaya gusto kong ipakita sakaniya ang lugar kung saan ako namamalagi tuwing summer break. Pero dahil focus na si Dad sa business namin sa Milan, nag migrate na sila ni Lia sa bahay namin sa Lake Como."Wow ah!! wait lang naman! baka mamaya may makalimutan ako duhh hindi naman sa kanto lang ang punta natin! Paano kung may maiwanan ako?!" sigaw pabalik ni CallisteNapapailing nalang ako.Eto ako, papalit palit lang ng tingin sakanilang dalawa, paano ba naman kasi daig pa ako ni Jax. Pag ganyan kasi hinahayaan ko lang si Calliste. I
Halata mo namang hindi totoo ang kaniyang dahilan. May nangyari ba??"Hoy! Cassandra! Ano yan?? kala mo makukuha mo ako sa ganyan mo??" sabi ni Jax.You know what guys? everytime na ganyan si Jax kay Calliste hindi ko alam ang mararamdaman ko, kung nagseselos ba ako o naiinggit ako kay Jax kasi masyado niyang kilala ang taong mahal ko. Pero hindi ko masisisi si Jax, ilang taon na din silang magkaibigan. Minsan lang talaga overprotective si Jax kay Calliste kaya hindi ko masolo si Calliste kahit na fiance ko na siya."Wala nga! hindi lang ako makapaniwalang makakapunta akong Paris! O' sige na tumawa na kayong dalawa. I don't care!" sabi ni Calliste na may diin pa sa kaniyang mga salita.Pero hindi padin ako napapanatag alam kong may mali."Rhe-" di ko na pinatapos si Jax. Alam kong susundan niya si Calliste"Bro, wait lang ah? I'll just talk to her" inunahan ko na si Jax."Ohh sure sige, talk to her. I'll just wait for you both, here" sabi niyaKumatok ako sa kwarto ni Calliste, pero h
"Stefan!! Nakakainis ka!! Di na ako natutuwa!" sigaw ko.Literal na hindi na ako natutuwa! kung isa 'to sa mga biro niya! Pwes! ANG PANGET NG BIRO NIYA!!! arghh!!!"Ayoko na! Bahala ka diyan!" sigaw ko padin.Umupo ako dahil para akong kinakabahan na ewan ang bilis ng tibok ng puso ko tila ba naguunahan sila sa pagtibok at dun ko na hindi namalayang nag uunahan na pala ang aking mga luha."Ano ba yan Calliste!! Ano bang nakakaiyak?! Bakit ba napaka maiyakin mo?!" sabi ko sa aking sarili.Hindi na matigil ang luha ko. Para bang takot na takot ako sa di ko malaman ang dahilan kung saan ba ako natatakot.bumabalik ang pagkabalisa ko at ito ang bagay na gusto kong tanggalin sa sarili ko. Paano ba!!Nalipat ang atensyon ko ng makarinig ako ng dalawang taong nagtatawanan.. Bandang pintuan ng condo ko.Nangunot ang aking noo ng magsarado ang pintuan, pero hindi sila matigil sa kwentuhan at tawanan. tssHindi ko pa man nakikita, alam ko. Ang may pinakamalakas na tawa ay tawa ni Stefan. tsss!!
"Huh?? What happen?? Bakit biglaan?? How 'bout the preparation we prepared??" sabi ni Stefan."Rayden told me to cancel it. I don't know, last night he told me that he doesn't want to get married there in Ph. He wants us to get married in France" sabi ni Amara. Nakabalik na sila ni Rayden sa Italy last week pa. Sa inis kasi ni Stefan, ni-loudspeaker na niya para daw marinig ko, nasa Condo ko kami ngayon. Chismosa lang ang peg. :P 6:41PM ngayon dito sa Ph. 12:42PM naman sa Milan, Italy. Pero seriously?! Literal na kumunot ang aking noo. Ilang weeks nalang, hmmm 1 week nalang pala tapos nagchange venue pa sila at hindi basta basta venue. Guys, we're talking about OTHER COUNTRYYYY likeee whuut?! Ang weird lang na ang tagal ng preparation tapos ngayon pa nagbago. 2 weeks ago nung nanggaling kami kina Mommy and Daddy then diretso ng Tagaytay. Dagdag memories nanaman yon. Ang saya ko lang din talaga nung araw na yon, lahat ng worries ko nawala kahit papano. May mga natira pero hindi nama