Third person point of viewPagkatapos ng pag-uusap nilang iyon ay lulugo-lugo na nagpatuloy si Florence sa paglalakad.Hindi niya makuhang maging masaya, alam niya na sobrang laking bagay ng inaalok sa kaniya ng Mommy nila ni Connor pero it's their wedding gusto niya na sila ang mag-ayos niyon.Habang tahimik siyang naglalakad ay naramdaman niya ang mabigat na kamay na umakbay sa kaniya.Binalot ng familiar na amoy ang ilong niya. Kusang gumalaw ang kamay niya para iyakap sa baywang nito."I'm sorry about Mom," sambit ni Connor. Yeah, me too! Sambit ng isip niya na hindi niya kayang isatinig."It's not like my mother did a different thing," sagot niya.Nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Hindi lang katahimikan ang namutawi maging ang tensyon."Ayaw mo ba akong pakasalan?" Bigla ay tanong nito. Ramdam niya sa boses niyo ang pagtatampo."Marrying you is the first thing that I wanted to do," may kalakasan na sagot niya.Huli na niyang na-realize na may mga kasama pala sil
Third person point of viewMasayang naglalakad papasok ng condo unit ni Connor si Florence at Connor. Maya't-maya silang nagbibiruan ni Connor. At isa sa pinagtatawanan nila ay ang mga magulang nila na ilang beses na tumawag habang nasa byahe sila para paalalahanan na bawal pa silang mag-sex ni Connor.Alam nila iyon kaya nga after nilang magbigay ni Connor ng motibo sa isa't-isa ay mabilis niyang pinigil ang sarili dahil ayaw niya na isugod ulit siya sa hospital.At mukhang ganon din ito dahil tumigil din ito at nakipag-usap nalang siya tungkol sa gaganapin na kasal nila.Binabagtas na nila ang pasilyo papunta sa nag-iisang unit ni Connor dito sa top floor ng mapansin niya na may madadaanan silang isang tao na nakayuko.Hindi niya mawari kung ito ba ay babae o lalaki dahil sa suot nitong isang may kaluwangan na hoodie.Napakapit siya sa braso ni Connor dahil sa pag-aalala.Napatingin sa kaniya si Connor kaya naman isinenyas niya dito ang tao na madadaanan nila.Tinignan ni Connor an
Third person point of viewSomeone point of view"Ano ba ang meron sa dalawang tao na 'yun at ginusto mo silang takutin?" Someone ask.Napatigil siya sa pagtanaw sa madilim na paligid na pinanggalingan ng sasakyan nila Connor para balingan ang nagsalita.Nakita niya ang kaibigan na prenteng nakahiga sa malaking kama."Nagawa mo ba ang pinag-uutos ko sa iyo?" Seryosong tanong ko.Hindi makapaniwala ang mga mata nito pero tumayo pa rin para lumapit sa kaniya."Oh!" Sambit nito at inabot sa kaniya ang isang mamahaling cellphone. "Anong gagawin mo at bakit kailangan mong pa-install-an ang bahay nun ng cctv camera?" Tanong pa nitong muli habang naglalakad pabalik sa kama.Pinanood niya lang ito habang naglalakad ito pabalik sa kama pero ni isa man sa tanong nito ay hindi niya sinagot.Pagkatapos panoorin ang kaibigan ay ibinalik niya ang tingin niya sa cellphone na hawak at nagsimulang hanapin ang folder na kinalalagyan ng video ng cctv.Ilang folder ang pinuntahan niya pero walang mga lam
Third person point of viewIlang segundo pa muna na pinagmasdan ni Connor ang natutulog na si Florence bago siya nagdesisyon na umalis. Hindi siya matahimik dahil sa mga nalaman niya, malaki ang posibilidad na si Calixta ang nakita ni Florence pero dahil sa distansya ay kaya hindi mahinuha nito kung babae o lalaki ang nakita nito.Dahan-dahan siyang tumayo at maingat na naglakad palabas ng kwarto. Pagdating niya sa labas ng kwarto ay maingat din na isinara niya ang pinto. Sa itaas pa lang ng hagdan ay dinig niya ang mga boses na nagsasalita.Gising pa ang mga magulang ni Florence? Tanong niya sa isipan. Bibihira sa mga tao ang ganitong oras na pero gising pa rin. Lalo na para sa mga ito na laging may trabaho pero nagpapasalamat pa rin siya na gising pa ang mga ito dahil may malalapitan siya at makakausap.Mabagal at tahimik siyang naglakad hanggang sa makalapit na siya sa mga ito.Kasabay ng paglapit niya ay ang pagbagsak ng tingin sa kaniya ng Daddy ni Florence na para bang alam n
Third person point of viewKinabukasan ay maagang gumising ang magkasintahan na si Florence at Connor. Habang nakahiga sa kama ay hindi maipaliwanag ni Connor kung bakit nakakaramdam siya ng uneasiness. "Are we cool Love?" Tanong ni Florencec.Napatingin sa kaniya si Connor at tahimik na tumango. Hindi kumbinsido si Florence sa naging sagot ni Connor, pakiramdam niya ay nagsisinungaling ito."Love, if it is about me not telling you about what happened yesterday, I apologize, I just don't want you to worry," sambit ni Florence.Tuluyan ng nawala sa isip ni Connor ang uneasiness na nararamdaman niya dahil sa bumakas na lungkot at guilt sa boses ni Florence."That is nothing Love," sagot niya na hindi maipaliwanag dito ang gusto niyang ipakahulugan. "Come on let's eat," sambit nalang niya at inalalayan na itong tumayo."I want pancake and chocolate syrup," sambit nito.Napatigil siya sa pag-alalay dito paalis sa kama dahil sa request nito.Tinignan niya ang fiance niya at napahalakhak
Third person point of viewEverything is in chaos!Hindi alam ni Connor kung sino ang dapat niyang unahin , kung ang pag-protekta sa sarili niya laban sa Daddy ni Calixta na patuloy sa pagsuntok sa kaniya kahit na pilit itong pinipigilan ng Daddy ni Florence at Daddy niya o ang fiance niya na ngayon ay tulala sa mga nangyayari? "Enough this nonsense!" Napatigil sa pagkakagulo ang mga tao dahil sa ma-otoridad na pagsigaw ng Mommy ni Florence. Tandang-tanda niya kung paano siya kilabutan sa nakakatakot na Mommy ni Florence."Bakit hindi natin pag-usapan ang issue ng hindi tayo nag-aaway away!?" Matalim pa rin na tanong ng Mommy ni Florence.Hindi nagustahan ni Calixta ang pagiging ma-otoridad ng Mommy ni Florence base na rin sa pagtitig nito ng mmatalim doon, pero wala itong magawa kung hindi ang manahimik dahil bakas na ang pagsang-ayon sa mukha ng mga magulang nito.Pinanood niya kung paano lumayo ang mga magulang ni Calixta para maupo sa isang pahabang sofa. Kasabay ng pag-upo ng
Third person point of view Katahimikan...binalot na sina Florence at Connor ng katahimikan."A-Ano-""A-About-"Sabay na sambit nila pero sabay din silang napatigil at napatingin sa isa't-isa."You first," sambit ni Connor.Nakita ni Connor na hesitant pa si Florence pero kitang-kita niya rin ang kagustuhan nitong magsalita.Nag-iwas ito ng tingin sa kaniya. "Ano ang plano mo? Sasamahan mo ba si Calixta sa check up nito bukas?" Tanong nito ng hindi makatingin sa kaniya ng diretso.Napaisip siya kung ano ba ang dapat niyang gawin. Kung tatanggi siya sa gustong mangyari ng parents ni Calixta ay nasisigurado niya na malaking gulo iyon pero kung papayag naman siya ay sigurado na masasaktan si Florence at 'yun ang iniiwasan niyang mangyari."To tell you honestly? I don't know," sagot niya.Kaagad na napabuntong hininga si Florence at puno ng pagtatalo ang mga mata nito.Naaawa siya at nahihiya dahil sa mga probema na idinudulot niya hindi lang dito maging sa pamilya nito."Huwag ka na ma
Third person point of viewHumahangos na tumakbo papunta sa clinic ni Doctor Narca si Connor. Walang pagsidlan ang kaba na nararamdaman niya habang mas lumalapit siya sa clinika ng kakilalang doctor.Pagkakita niya sa pinto ng clinika ay dali-dali niya itong binuksan ng hindi inaalintana kung mayroon siyang maaabalang importanteng bagay.BLAG!Lumikha ng ingay ang padarag niyang pagbukas ng pinto ng clinic ni Doctor Narca. Gulat na napatingin sa kaniya si Calixta samantalang poker face naman siyang hinarap ng doctor.Iginala niya ang paningin niya sa ina ng magiging anak niya at nagmamadali niya itong nilapitan. Subalit ang pagmamadali niya ay biglang bumagal at ang kaba niyang nararamdaman ay biglang naglaho at napalitan ng walang pagsidlang galit."Anong ibig sabihin nito?" Nagngangalit ang panga na tanong niya.Inosente itong tumingin sa kaniya, "Ice cream!" Excited na sagot nito bago binalingan ang doctor. "Right Doctora?" Natutuwang tanong nito.Hinintay niya ang magiging sagot n
Connor point of view"Bro, do you think may manggugulo pa sa kasal niyo ni Florence?" Tanong ni Alisson na nakatayo sa tabi niya."Yeah, I still can't recover from that past incident," tugon naman ni Arisson.Nakangiti siyang umiling bilang sagot sa naging tanong ni Alisson ng hindi inaalis ang tingin sa bukana ng simbahan kung saan nakatayo at naghahanda ng maglakad papasok ng simbahan nag mapapangasawa niya.Sino ba ang makakalimot sa nangyaring insidente na iyon? Noong mga panahong iyon ay akala niya mawawala na ng tuluyan si Florence sa kaniya, habang papunta sila ng hospital ay doon niya unang naramdaman ang kahinaan dahil sa pagkakasaksi niya kung paano dahan-dahan na pumikit ang mga mata ni Florence. Noong mga oras na iyon ay wala siyang ibang ginawa kung hindi ang umiyak at tahimik na magdasal na bigyan pa siya ng pagkakataon na makasama ang babaeng mahal niya at ang magiging anak nila."Bro!" Pasigaw na sambit ni Arisson.Napatingin siya dito only to find na nasa tabi na pala
Connor point of viewMabilis kaming nakarating sa lugar kung saan dinala ni Calixta si Florence, medyo nahirapan pa kami dahil may kalakihan ang lugar at marami ang pasikot-sikot pero eventually ay nahanap din naman namin.Naglakad siya ng dahan-dahan sa likod ng isang may kalakihang poste at mula doon ay nakinig siya ng mga pinag-uusapan.Humigpit ang hawak niya sa baril na dala niya pagkatapos marinig ang nagmamakaawang boses ni Florence."Damn you Calixta!" Mahina at madiin na sambit niya. Mabilis siyang tumayo at sinenyasan ang Daddy ni Florence na mauuna na siyang sumugod.Nasa tapat niya lang ito kaya madali lang silang nagkaintindihan. Tumango ito at sinenyasan siya na umabante na kaagad niyang sinunod. Maingat ang bawat hakbang niya pero may pagmamadali din siya dahil habang tumatagal na hindi niya nakikita si Florence at tanging mga hikbi lang nito ang naririnig niya ay para siyang masisiraan ng bait.Nagkubli siya sa likod ng pinto at palihim na sinilip ang mga nangyayari
Connor point of viewIsang linggo na ang nakakalipas mula noong nagpunta sila sa bahay ni Ruel sa pagba-baka sakali na makita doon si Calixta at makausap ito, at hindi naman sila nabigo, nakausap nila si Calixta pero hindi naging maganda ang kinalabasan. Sa loob ng isang linggo wala silang ginawa kung hindi ayusin ang kasal nila habang naghihintay ng pag-atake ni Calixta, pero hindi nangyari ang inaasahan niya na labis niyang ikinakatakot dahil baka kung kailan ikakasal sila ni Florence ay saka ito manggulo."Bro, kanina ka pa namin kinakausap pero nakatulala ka lang diyan sa labas ng simbahan. Sabihan mo kami kung hindi ka pa handang magpakasal para naman maitakas ka na namin habang hindi pa nagsisimula!" Nawala ang malalim niyang iniisip nung marinig niya ang natatawang boses ni Arisson- asawa ni Joana Me, panganay na anak ni Dominador at Consuelo."Arisson ano ka ba, hindi na tatakbo yan si Connor dahil sigurado na nasa tapat pa lang ng simbahan yan ay lumpo na 'yan," natatawang
Calixta point of viewOne month has passed."Miss Dela Vega, can you slowly open your eyes for me?" Patanong na utos ng doctor.Takot ang nararamdaman niya dahil ayaw niyang ma-dismaya siya sa resulta ng eye transplant niya.One month ago ay tuluyan siyang nabulag, walang kahit anong liwanag siyang nakita hindi kagaya noong una na mayroon kaunting liwanag. Noong mga panahon na iyon ay ang plano niya sana na gantihan sina Florence at Connor pero dahil sa pagkabulag niya ay wala siyang nagawa kung hindi ang ipagpaliban ang paghihiganti na gusto niya. Isang linggo pagkatapos niyang mabulag ay humanap siya ng pwedeng maging donor and luckily ay nakahanap siya sa tulong ng mga doctor na kakilala niya.Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata niya. Napuno siya ng kaba dahil tanging blurry lang ang nakikita niya."Is your eyesight okay?" Tanong muli ng doctor.Kumurap siya baka sakaling magbago ang mga blurry na nakikita niya at halos mapatalon siya sa saya dahil habang tumatagal ay lumilin
Florence point of viewSorry love, na-late ako," puno ng pagsisisi na wika ni Connor habang yakap siya."L-Late k-ka na t-talaga."Sabay silang napatingin ni Connor sa nagsalita. Nanlaki ang mga mata niya kasabay ng mas mahigpit na pagyakap niya kay Connor.Sa harapan nila ay nakatayo at nakangising nakatutok ang baril nung lalaki na nagtangkang pumatay sa kaniya."Nooooooo!" Sigaw niya para patigilin ito sa tangka nitong gawin pero;BANG!Huli na ang lahat dahil isang malakas na putok ng baril ang muling umalingawngaw sa loob ng kwarto niya. Namutla siya kasabay ng pagtakas ng lahat ng dugo na mayroon siya.Nanginginig na pinagmasdan niya ang dahan dahan na pagbagsak ng lalaki na nagtangka sa kaniyang pumatay. Isa-isang pumatak ang dugo mula sa bibig nito. Natutop niya ang bibig niya dahil sa halo-halong emosyon.Dahan-dahan siyang umalis sa kama para puntahan ang lalaki na kasalukuyang naghahabol ng hininga habang nasa kisame lang ang tingin. Bumubuka ang bibig nito na para itong n
Florence point of viewPagkalabas ng kwarto ni Connor at ng mga magulang niya ay saka lang siya tumihaya mula sa pagkakatagilid niya ng higa.Sakto naman na pagtihaya niya ay ang pagbukas ng pinto ng hospital room niya. Pumasok ang isang naka-uniporme ng pang-hospital pero napakunot ang noo niya sa pagtataka dahil masyadong balot ang suot nito."Ikaw ba ang doctor na tumingin sa akin?" Tanong niya.Tumingin ito sa kaniya pero hindi ito sumagot, bumaling ito sa pinto at sinarado iyon. (Click!) Mabilis siyang bumaling sa pinto bago kinakabahan na tumingin siya sa mukha ng staff ng hospital na pumasok."Bakit mo ni-lock yung pinto?" Tanong niya habang umuupo siya at mas idinidikit ang sarili sa dingding ng room niya.Nagsimulang maglakad palapit sa kaniya ang staff, ang mga tingin nito ay nanunuot sa kaniya at para siyang sinasaksak dahil sa sobrang talim non."Tinatanong kita kung ano ang balak mo at kinandado mo ang pinto!?" Singhal niya.Ramdam niya ang pag-ngisi nito sa likod ng fa
Connor point of viewIt feels like deja vu. Hawak niya ngayon ang mga kamay ng walang malay na si Florence, just like noong nag-crash ang eroplano nito, walang kasiguraduhan kung magigising ito at tanging milagro nalang ang kakapitan."Why you did not stopped her!?" Galit na sigaw ng Mommy ni Florence. Lumapit ito sa kaniya at pinagsusuntok siya sa mukha.Sobrang sakit ng mga suntok nito pero walang wala ang mga ito sa sakit na nararamdaman niya habang hawak niya ang kamay ng walang malay niyang minamahal.Hindi siya nakakibo dahil hanggang ngayon ay shock pa rin siya sa mga nangyari."Sumagot ka! Bakit hinayaan mo ang anak ko na magkaganito!?" Muli ay sigaw nito habang mas nilalakasan ang pagsuntok sa kaniya.Tahimik lang na tinanggap niya ang mga suntok na ibinibigay ng Mommy nito."Consuelo, aksidente ang mga nangyari kaya hindi mo pwedeng sisihin si Connor," sambit ni Daddy Dominador at sapilitang inilayo sa kaniya si Mommy Consuelo."No Dominador! Wala siyang ginawa para protekta
Calixta point of view"Ikaw na nga ang inaalala pero ikaw pa ang nagagalit. Magsama kayo ng halimaw mong kaibigan!" Sigaw nito at tumatakbong lumabas ng morgue, muntik pa itong mabangga sa pinto.Kaagad siyang na-konsensya sa nagawa niya dito kaya naman hinabol niya ito para sana suyuin pero habang nakikita niya itong paulit-ulit na nadadapa at bumabangon ay natigilan siya at tahimik lang na tinatanaw ito.Ilang minuto pa niyang tinanaw ito bago siya naglakad pabalik sa morgue."Mas mabuti na siguro na maghiwalay kami ng landas para na rin sa kaligtasan niya," pagkausap niya sa kaibigan niya.Ilang beses pa niyang kinausap ang kaibigan niya bago siya nag-desisyon na umalis ng morgue. Nag-iwan muna siya ng isang liham at one hundred thousand in cash para sa lahat ng expenses pati sa pagpapalibing sa kaibigan niya.Pagkalabas niya ng morgue ay muli siyang tumingin sa huling pagkakataon. Kasabay ng pagtulo ng luha niya ay ang pamamaalam niya sa kaibigan na ilang beses nagligtas sa kaniya
Ruel point of view"I'm sorry sir, but kailangan na po siyang idala sa morgue," sambit ng isang boses.Mula sa pagkakatulala ay mabilis siyang tumingin sa nagsalita. Nakita niya ang dalawang lalaki na nasa harapan ng hinihigaan ng kaibigan niya at nakahawak na ang mga ito sa gurney base sa suot ng mga ito ay nahulaan niya kaagad na staff ito ng hospital.Tumalim ang mga mata niya, "morgue!?" Galit na bulyaw niya. "Bakit ninyo dadalhin sa morgue ang kaibigan ko, hindi pa siya patay!" Dugtong pa niya at hinarangan niya ang mga staff ng hospital na gustong kuhanin ang katawan ng kaibigan niya.Nagkatinginan ang dalawang nasa harapan niya at bakas ang pagtatakha sa mukha ng mga ito. Nagbulungan pa ang mga ito, isang bagay na mas lalong ikinagalit niya."Umalis na kayo dahil wala kayong mapapala dito, hindi pa patay ang kaibigan ko!"Walang nagawa ang dalawang staff ng hospital kung hindi ang umalis nalang. Pagkalabas ng mga ito ay muling bumalik sa kaniya yung mga panahon na hindi pa sila