Napagod sila kaya kumain muna kami bago gumala ulit. Sa Royal Palace sa Madrid pagkatapos ay dumaan sa Cathedral. Para magsimba. Seville Cathedral is an imposing sight, located in the heart of the city just a few minutes walk from the Guadalquivir River.Nagtagal ang constructions at pagsasagawa nito ng century, ang ideya ng mga city elders at the time was to “build the grandest and most magnificent Cathedral that people will think us mad”.The stunning central Nave ay mataas at umabot ng 40 meters and is flanked by 80 side chapels. The Basilica ay ginawa base sa site ng Aljama Mosque ng Moorish Dynasty sa nakaraang taong 12th century. Isa isa niyang kinausap ang lahat. Hanggang sa ako naman. "Maraming salamat, Han ko. Dahil sayo ang saya saya ko. Binigyan mo ako ng magandang lahi. Charot! Hahaha. I mean binigyan mo ng kulay ang buhay ko. Mahal na mahal kita. Salahat ng blessings ikaw at ang mga anak natin ang kumumpleto sa kapirasong kulang sa buhay ko. Being your wife is overwhelm
Kasabay ng malamig na ihip ng hangin na dumadampi sa balat namin. Naalala ko yung sinabi niya na way niya yun para iparamdam na kahit wala na siya ay mahal niya parin kami. At pinaparamdam yun ng hangin.Napangiti ako kahit na nagsisimula nanamang tumulo ang luha ko. This is insane. Nakahawak sa magkabila kong kamay ang anak namin.."Han, alam mo bang miss na kita. Hindi dahil malayo ka. Hindi dahil mahal kita. Kundi dahil hindi na kita kailanman makikita. Mahahawakan.."tuluyan ng tumulo ang luha ko. Parang pinipiga ang puso ko. Humigpit ang hawak ng kambal sa magkabila kong kamay."palagi kitang napapanaginipan. Sabi nila pag napapanaginipan mo daw ang isang tao. Namimiss kadaw ng taong 'yon. Naalala ka daw nun. At naniniwala ako doon. Dahil alam kong mahal na mahal mo ako. Palagi mong sinasabi sakin noon kung gano mo ako namimiss pag di mo ko nakakausap o nakikita hindi ba. Han, miss na miss na kita m-mahal ko.."basag ang boses ko ng sambitin 'yon.."Han, sayang hindi kana nasilayan
"sobrang nakakamiss na siya no."sabi ko kina Miles at Khyla."Herlene..buti nakakayanan mo. Diba siya lang yung kakambal mong madalas mo makausap at nakakaramay mo?"sabi bigla nito. Tumango at mapait na ngumiti."alam ko na di ko maitatagong napaka sakit. Kasi siya lang ang nakakaintindi sakin."sabi ko. Niyakap naman nila ako."wag ka mag alala andito kami."tumango ako at ngumiti.Lumabas kami para mamasyal. Kasabay ng pagdating ng iba pa naming kasamahan. Ang mga asawa nila. Dala dala ang kanilang mga anak.Pinagpala ang mga ito. Talagang biniyayaan ng kagandahang lahi. Na namana ng kanilang mga anak. "Yo!"tawag sakin ni Zel. Ngumiti ako. Inakbayan naman ako ni Raz kaya tumalim ang tingin ni Julia. Nag aaway tuloy sila."musta?"tanong ni Zel. Ngumiti ako ulit. "ayos lang ikaw?"habang pinagmamasdan ko ang abalang mag anak ay lumapit sakin si Dryce. Ang pamangkin ko. "bless kay tita-ninang.."ngumiti ito at bumless nga naman sakin. Nag lalaro namang ng psp si Yohann at Edzel. Magkatro
"hoy! Rj manira ka naman."reklamo ni Joshua. Nandito kami lahat sa loob ng kusina para kumain. Nandito kasi ang long dinning table nila Raz.Ngumisi si Rj at saka nagsalita. "magpakuha ka nalang ulit! Sarap eh. Yumm.."with feelings na sinubo ni Rj ang pinaupong manok. Nagtawanan lang kami. Sinusubuan ni Yuan ang anak niyang si Dryce. Habang ayaw magpasubo ni Yohann. Big boy nadaw kasi siya.Nagka asaran pa nga sa hapag dahil inaasar ni Rj si Yohann na supot. Dahil tropapits nga sila Edzel at Yohann tinulungan niya si Yohann."Tito! Di bale ng supot si Yohann. Gwapo naman. E ikaw tito? Laos na."natatawang napahampas sa mesa si Miles at khyla. Nagkatawanan tuloy kami. Sa sinabi ni Edzel."Aba!"namula si Rj. Kasabay ng pag ismid ni Yohann.Tumango tango nalang kami nila Zel. Matapos kumain ay napagpasyahan naming magmovie marathon at mag inom pagkatapos patulugin ang mga bulilit."nakakapagod."ani Joshua. Siya kasi ang taga pagpatulog sa anak nila kapag tinatamad si Miles. "mga bro! Ta
Nung makilala ko siya. Akala ko malabo siyang maging akin. Nakita ko kung gaano siya kasaya sa piling niya. Kung anong klaseng ngiti at tuwa ang nakikita ko sa tuwing kasama niya siya. Yung mga araw na hanggang tingin nalang ako. Bagay na bagay nga sakin yung TALA - Kawayan Part 2 na kanta. Akala ko hanggang kaibigan nalang kami.Di ko akalaing darating ang araw na magiging akin siya. Darating ang araw na mahihigitan ko yung pagpapasaya niya sakanya. Diko akalaing mamahalin niya rin ako gaya ng pagmamahal ko sakanya. Tadhana na mismo ang gumawa ng paraan para maging nakatadhana kami. Sobrang saya ko sa mga oras at araw na kasa-kasama ko siya. Hindi siya umaalis sa tabi ko. Iniintindi niya ako. Sabay kaming lumaban. Di ko akalaing. May malala na pala siyang dinaramdam.. Nakakabigla. Nadurog talaga ako ng mga oras na bawian siya ng buhay sa harapan ko. Buti nalang nasabi ko rin sakanya kung gaano ko siya kamahal. Wala akong pinagsisihang minahal ko siya ng ganoon. To the point na
Naging abala ako sa trabaho nitong mga nakaraang araw at linggo. Mas lumalawak na kasi ang business ng pamilya pareho pa. Lim at Guerrero kaya eto ako tambak ang nirereview na dokumento at pinipirmahang papeles. Namimiss ko na ang mga anak ko pero wala akong magawa kundi ivideo call nalang muna sila. Iniwanan ko sila kay Miles dahil mas maayos itong pag iwanan ng bata. Sigurado akong hindi niya pababayaan ang anak ng bestfriend niya. Kaya kay Miles ako natawag para kamustahin ang dalawa."Goodmorning, dad! Did you eat your breakfast na po ba?" masiglang sambit ni Dryce. I nodded my head saka ngumiti. "Yes. Ikaw ba baby? kumain na ba kayo ni Yohann?" tanong ko rito habang tinatanggal ang suot kong reading glass."Yes po. Punta po kami now ng simbahan. Isasama po kami ni Tita-Ninang." aniya saka pinakita sakin ang suot na damit. "Am I pretty daddy?" nakangisi nitong tanong. Tumango ako agad bilang tugon."Oo naman anak. Mana ka yata sakin." mayabang kong sinabi. Humagikhik ito saka sina
Hershey Point Of ViewNaging hobby ko na ang magbasa ng Novel noon pa man. Kaya lang ngayon wala ako sa mood magbasa kaya. Humiga nalang ako sa kama at nagpatuloy sa pagsasoundtrip. Napaisip tuloy ako. I asked the wind. Err..parang alam ko na iniisip niyo. Iniisip niyo na nababaliw na ako.. ano? Paki niyo ba? sa gusto ko tanungin ang hangin eh, baka sakaling alam nya at sumagot siya. kahit alam kong imposible.."Tama naman si Miles, hindi dapat ako mainlove sa taong iiwan lang din lang pala ko sa huli. Is there true love?" I asked the wind nga kasi, haha. Bigla nalang humangin ng malakas, napatingin ako sa labas ng bintana, nakaupo na ako ngayon ng *Poink* something hit my forehead."ouch!"daing ko. Napahawak ako sa noo ko. Masakit kaya yun! Tiningnan ko yung tumama sa ulo ko. Tsk bato pala. Ang sakit tuloy ng ulo ko, ang laki rin ng bato pa huh. Tumayo ako at sumilip sa bintana, nakita ko yung mga kabataan na nagpapaltukan ng bato. Nakita ko yung guy na kasama ang barkada niya. Kumuk
"sure, oh taralets na.." hinila niya na ko sa parking lot. Sumakay kami sa kotse niya at minaneho niya iyon. Napansin ko lang na parang sa ibang direksyon ang pupuntahan namin. Kasi kanina pa kameng nagbabyahe."hoy babae!" I shouted."Oh bakit masungit na babae?!"tugon niya at natawa pa siya ng konte.I closed my fists."gusto mo to?"alok ko. Umiling iling lang sya."Joke lang! Hershey naman eh, minsan nga sumakay ka naman sa mga joke ko. Ang boring kaya kapag sobrang seryoso!" She said pouting again, tss Para naman akong lalaki neto, oo nga bakit ganun? Ang pikon ko masyado. "where are we going?" I asked, pag iiba ko ng usapan. Kakabadtrip, Para naman kasing hindi SM ang pupuntahan namin. Nakakainip."Oops! I forgot, by the way hindi tayo sa SM pupunta. Honestly, sa Reunion talaga."She said while smiling. Tsk sabi na eh, dapat di nalang ako sumama. I sighed. Kidnapping rin ang kaibigan kong to. Masyadong mautak. Kakaurat. Ayoko nga sumama. Kaso eto na.Nakarating na kame sa destinas