Don't tell me hindi siya nasaparan? Pinirito ko naman 'to ng maayos! "Bwisit na impakto!" Hindi na lang nagpasalamat! "Thes, we are going to leave for a check-up. Sasama ka ba?" At nang marinig ko 'yon mula kay Tangi ay nagliwanag ang mukha ko at natuwa ako. "What? As in ngayon na? Oo! I'll go!
Pero ang tinanong niya ay hindi agad nakasagot dahil bumaling sa akin. "I asked dad, ikaw daw ang nagbantay doon magdamag." Naikuyom ko ang mga kamay ko sa narinig ko at agad na itinuon sa labas ng bintana ang atensyon ko nang makaramdam na naman ng selos. Kung ano-ano rin ang pumasok sa isipan ko
"I-I am not pregnant. I already told you that, Luther. I used the pregnancy test kit that I bought when we were in Italy, and it said negative."Pwersahan ko siyang tinulak pagkatapos kong sabihin 'yon sa kaniya. I saw his eyebrows furrow, pero wala akong nakitang gulat o kahit na nasaktan siya sa s
Medyo kinabahan ako, lalo na’t yung klase ng tingin niya parang manununggab na talaga. Kaya ang ginawa ko, tinakpan ko ulit ng isang kamay ko ang bibig niya. Eh, paano a-alam ko na kapag n*******n niya na ako tapos na ang laban!"A-Ay malamang!" sagot ko."Wala munang--" at nabitin naman ang mga sin
"Stop laughing, Luther Rico."Napabuntong hininga ako ng malalim. Kanina pa siya tawa ng tawa pagkatapos ng nangyari kay Rozzean at sa totoo lang, ngayon ko lang siya narinig na ganito kalakas tumawa. Para bang yung pinaka nakakahiyang pangyayari sa buhay ng kapatid niya na matagal na niyang inaaban
"Surein mo 'yan," sagot ko at binawi ko na ang kamay ko. Luther chuckled and nodded at me. Sandali niya pa akong tiningnan. "I have a lot of things to explain. Pero pagkatapos, alam mo na."S-Sinasabi ko na!Natutop ko na lang talaga ang bibig ko at napalingon sa labas ng bintana. But when I turned
Nakasimangot ako hanggang sa marating namin ang bahay ni Luther. Talagang ang lakas ng trip niya. Hindi siya talaga pumayag na bawasan 'yong mga pregnancy test kits kanina. Kahit sinabi ko na magagalit ako sa kaniya, aba, no effect. Ngiting-ngiti siya, parang sa isipan niya talaga itinalaga na niyan
When I saw Colene, I actually envied her. Naisip ko pa nga noon na ganoong mga tipo ng babae ang nababagay kay Luther. Demure, classy—well, ganoon rin naman ako minsan. Pero pakiramdam ko, sa kabila ng itsura niyang 'yon, talagang may tinatago siya.At kapag napatunayan ko na may intensyon siya na a
Hindi ko na alam kung anong oras kami nakatapos ni Luther. Ang loko, hindi talaga ako tinigilan! Hinigitan namin talaga yung nangyari doon sa Cebu kaya ito... hindi ako makalakad! Kanina pa ako nakaupo sa may gilid ng kama habang ang Luther Rico, tulog na tulog sa likuran ko! "Kung hindi ka naman n
I already saw this coming. Na pagkatapos namin na maging maayos ulit ni Luther Rico ay talagang maniningil siya--kahit wala naman akong utang. I don't know... I just feel it, and of course, ako pa ba? Hihindi sa kaniya? Pero ang concern ko lang talaga dito ngayon ay yung kanina gustong-gusto niya na
I can feel how Luther was taking everything slow. Banayad at dahan-dahan lang ang paghagod ng mga palad niya sa magkabilang hita ko at ang paghalik niya sa pagka'ba'bae ko. Pero kahit na ganoon ay kakaibang sarap naman ang dulot non sa akin. Nakahawak pa rin ang isang kamay ko sa ulo niya. I was con
The way Luther was kissing me right now made me feel just how much he longed for me. Kanina ko pa naman 'yon ramdam, nang yakapin niya ako, actually sa mga salita pa lang sa bahay ni Rozzean at sa tingin niya. And right now, I had no intention of stopping him about what he wants, lalo na at ramdam k
Pagkatapos ng naging pag-uusap namin ni Luther tungkol sa nakaraan niya at sa paglilinaw niya sa akin ng mga narinig ko kay Colene ay nagpasya naman ako na ipagluto siya dahil nga hotdog lang ang kinain niya sa bahay ni Rozzean kanina. Hindi 'yon sapat para mapunan yung gutom na nararamdaman niya. A
You can't blame him, Thes. Ilang beses ipinaramdam ni Luther sa 'yo na hindi ka lang kung sinong babae. You know and felt that. "Please... s-stop thinking like that, huh?" I said and wrapped my arms around his head and hugged him. My embrace around Luther tightened as he sat on the sofa. His fa
Now that I’ve learned about Luther’s past and felt the pain in every word he shared, mas lalo akong nakonsensiya sa ginawa kong pagtakbo na lang sa kaniya. Tama nga si Beauty dahil mabigat at mahirap na basta na lang sabihin ang nangyari sa nakaraan ni Luther. And the reason why Colene knew about it
"My real name is Rico Deroma..." When I heard about Luther's sufferings from Colene, walang pumasok sa isipan ko noong kung anong mga klaseng paghihirap dahil sa selos agad ang naramdaman ko sa kaniya na una niya pang nalaman ang tungkol doon kaysa sa akin. I didn’t also remember if I thought abo
"Lingerie... really?" Luther Rico asked. His eyes showed me just how interested he was.Nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya. Napailing. Alam ko na may pagkamakulit din siya, pero kapag tungkol sa akin, lalo na sa pagiging modelo ko dati, talagang nag-iisang linya ang mga kilay ko sa kaniya. I won