Mas mahalaga 'yon... mas 'yon ang dapat na ibinibigay rin. Money can provide comfort, or buy material things that bring temporary happiness, but it can never replace the true happiness that comes from the love and care of their loved ones. "Masakit lang na pag ipapakita ng apo kong si Jakie ang l
Beauty was looking at me, at kahit hindi siya magsalita ay alam kong gusto niyang malaman kung ano ang gagawin namin. Ramdam ko na rin ang kaba niya siguro nga dahil iniisip niya na baka mapasama rin siya sa pagkupkop sa akin dito nang hindi sinasabi kay Luther."D-Don't worry, Beauty. Hindi naman--
Bwisit. Of course the car was obvious! Ang laki non at nakaparada talaga sa labas! Dapat talaga iniwan ko na lang sa kung saan 'yon, eh! O kaya doon ko muna dinala sa bahay namin! Bakit ba kasi naisipan ko pang ibalik dito sa aparment! "A-Ang kotse niya ay iniwan niya muna dito! Oo! Saka, ako ay hi
"Gabaldon?" Ang boses ulit ni Luther Rico ang nakapagpabalik sa akin ng tingin sa may pinto. Parang hindi pa siya naniwala. Nakahawak pa rin ako sa doorknob at ang bilis ng pagtambol ng dibdib ko dahil sa kaba. "O-Oo nga! Saka, maliit lang 'tong lugar namin. Sa tingin mo ba ay magkakasya kamingg t
Beauty: Kumusta ka jan, Miss Thes? Ano? Natagpuan ka ba ni Sir Pogi? Hindi ka mahahanap non at nasa Gabaldon 'yon ngayon panigurado.Napabuntong hininga ako habang sinasagot ang nabasa kong mensahe ni Beauty. Nandito naman na ako sa Dinalungan, alas-otso ng umaga ako umalis para dumalo nga sa reunio
Yung makalayo talaga muna, but Luther... he just doesn’t want to understand that."Therese, okay ka lang ba dito? Why are you alone here?"Napalingon ako sa nagsalita sa likod ko. It was Chandra, yung secretary namin noong high school. Honestly, nung dumating ako, iilan pa lang sila dito."Uy, yes.
I sighed, not in frustration but in a sense of quiet defeat. Alam ko namang hindi rin talaga papatalo itong si Chandra. But then again, we're not even in an argument to begin with."At wait, nagkita na ba kayo ni Hunter?"Sa sumunod na tanong naman niya ay napataas ng sabay ang mga kilay ko. Iyong p
Napalunok ako at napabuntong hininga ng malalim. Here we are again. "You really don't understand that I need time right now, Luther Rico. Iyon lang muna ang hinihingi ko."I can feel Hunter's intense gaze at me, tiningnan ko sya, like making him feel that he's listening to a private conversation an
Tinulak-tulak ko na ulit si Luther palabas, at talagang pinagsaraduhan ko na siya ng pinto ng opisina niya. Pagkatapos non ay tumalikod na rin ako at naupo na lang sa swivel chair niya.“Ang kulit,” I said to myself while shaking my head.Nailapat ko pa ang mga palad ko sa pisngi ko pero sandali lan
But sometimes, I think that maybe it’s the way Luther looks at me, like I’m his entire world. Hindi nagbabago 'yon, eh. Every time I look at him, I see how much I mean to him. And maybe it’s also because he’s always there for me — even without me having to say anything, he just shows up. And he alwa
Mas lumamang nga 'yong takot ko na hindi na kausapin ni Caitlin kaysa ang ientertain ang feelings sa akin ni Zack. Isa pa, wala rin talaga noon sa akin ang pag-ibig pag-ibig na 'yan, eh. I was so busy with my studies, at sa pag-iisip kung paano magiging maayos ang trato sa akin ni Caitlin at ni mom.
Nang dumating si Luther sa bahay ng mga magulang ko ay hindi na rin naman kami nagtagal. Bumati lang siya kay dad at umakyat kami para magpakita kay mommy na nakabantay pa rin kay Cait saka kami nagpaalam na aalis na rin.And right now, he’s silent beside me while driving. Pabalik kami sa kumpanya n
After what happened, ako at si dad ang naghatid sa doctor palabas habang si mom ay naiwan na nagbabantay kay Caitlin. Nakatanggap rin ako ng mensahe kay Luther, he asked about me, at sinabi ko naman sa kaniya ang nangyari kaya ngayon ay papunta na siya dito sa bahay ng mga magulang ko para sunduin a
Kinurot ang puso ko sa sakit nang marinig ang mga sinasabi niya na ‘yon. H-Here I thought she would get mad at me after Zack appeared and talked about his feelings for me again pero h-hindi pala… Isa pala siya sa handa na protektahan ang pagmamahalan namin ni Luther.C-Cait…“W-What’s happening here
Chapter 200.Habang nakatingin ako kay Caitlin, pakiramdam ko hindi siya magagalit kung sabihin kong nagkita kami ni Zack. If she was going to get mad like she usually did before, sana ipinakita na niya 'yon pagkapasok ko pa lang sa kwarto. But no—her reaction, the way she’s acting right now, makes
I nodded and we went inside. Pagkapasok ay nakita ko si mommy na may dalang tray, may mga pagkain na mukhang dadalhin niya kay Cait."Mom.""Therese..." at parang nabunutan ng tinik ang mukha ng mommy nang makita ako. She also looked worried. "Hindi pa kumakain simula kagabi ang kapatid mo. She ref
Napatigil naman ako bigla nang may maalala.Ay sht. Kanina nga pala nong kausap ko si Tangi pinaalala na naman ni Rozzean ‘yong plan ko na pagsayaw nila sa kasal. Jusko po. Hindi ko alam na ganoon niya panghahawakan ang idea ko. Eh ayaw nga kasi talagang gawin ni Luther, at itong si Rozzean sabi pa