Yung makalayo talaga muna, but Luther... he just doesn’t want to understand that."Therese, okay ka lang ba dito? Why are you alone here?"Napalingon ako sa nagsalita sa likod ko. It was Chandra, yung secretary namin noong high school. Honestly, nung dumating ako, iilan pa lang sila dito."Uy, yes.
I sighed, not in frustration but in a sense of quiet defeat. Alam ko namang hindi rin talaga papatalo itong si Chandra. But then again, we're not even in an argument to begin with."At wait, nagkita na ba kayo ni Hunter?"Sa sumunod na tanong naman niya ay napataas ng sabay ang mga kilay ko. Iyong p
Napalunok ako at napabuntong hininga ng malalim. Here we are again. "You really don't understand that I need time right now, Luther Rico. Iyon lang muna ang hinihingi ko."I can feel Hunter's intense gaze at me, tiningnan ko sya, like making him feel that he's listening to a private conversation an
Nang gabing 'yon, hindi rin ako nakatiis. Nagpaalam ako sa mga kaklase ko na mauuna na akong umuwi. I couldn't stay there while thinking about Luther, patuloy ko siyang tinatawagan, walang tigil. Nang makauwi na ako sa bahay ay pabalik-balik ako, hanggang sa mag-ring ang cellphone ko. Akala ko si Lu
------"Thes, ang aga mo. Nag-breakfast ka na?"Maaga akong dumating sa bahay ni Tangi. Alas-otso ng umaga ay dumiretso na ako dito dahil sa bahay ay medyo naso-suffocate ako. Mas nakakalungkot."Milk choco lang," tipid kong sagot sa kaniya.Nagsalubong naman ang mga kilay niya sa akin at humalukipk
"Let's buy pregnancy test kits. Iba ang pakiramdam ko sa inaakto mo." And we did that. Bumalik kami sa convenience store kung saan siya bumili ng ice cream. Tangi and I went out. She grabbed five pregnancy test kits and stood in line to pay, and I couldn’t help but glance at the PTs. I gulped, a fe
Hindi naman kami umalis ng Tagaytay. Akala ko pa naman, talagang kikidnapin na ako ni Luther Rico dahil sa itsura niya at sa sinabi niya sa akin kanina sa harap ni Tangi. Yun pala, dito lang din kami mag-uusap sa may kotse niya. Napailing ako at binalingan siya, naningkit pa ang mga mata ko nang bum
Hindi agad sumagot si Luther, pero sa mga segundo na lumilipas, mas nakikita ko na ang inis lalo sa mukha niya. Tingnan mo, kanina natuwa nung nakita ako, ngayon ay parang mangangain na talaga. "Did you say to them that we broke up?" mababa pero ramdam ko ang bigat ng bawat salita."What?""Sinabi
At nang sa huling pagdiin ko ay may nakita akong tumurit. My eyes widened and my lips parted when I saw a huge part of hotdog on the floor. Hayup kang hotdog ka! “Fck…” malutong na napamura siya. Nang mailabas nga ni Luther ‘yon ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo ako sa wooden chair habang si
“Toto…” Mula kanina nang magising si Taki, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti. “Hey, little buddy… nagising ka na rin pala,” sagot naman ni Luther at tumayo saka lumapit sa amin. “Gutom na rin siya, Luther–ay teka, kukuha ako ng pinggan,” pagkasabi ko non ay inilagay ko sa bulsa ng sleepwear k
Naisip ko na rin talagang sabihin kay Luther kagabi ang pagbubuntis ko pagkatapos sana niyang magkwento kaso nahulaan kong mas hindi siya makakatulog, baka mas lalo akong hindi tinigilan kakakalabit kasi sasabihin niya for sure, ‘celebration’. Kahit papaano, alam ko na rin talaga paano tumakbo uta
Antok na antok na rin naman kasi ako non! Nakakabigla rin na napakalalim matulog nung bata talaga! Kahit anong ingay namin kagabi dahil kinukulit ako ni Luther na sandali lang daw ay hindi nagigising si Taki. Kalahating oras rin tumagal ‘yon. At ngayon naman, tulog pa rin ito kahit alas-sais na ng
Napatingin ako sa wall clock at nakita kong ala-dos na ng madaling araw. Napahiwalay ako sa pagkakayakap kay Luther. “Bukas ba susunduin si Taki dito?” tanong ko sa kaniya. His eyebrow raised, nagtataka at nagtatanong ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Dumistansya na rin ako dahil nga nang m
Hindi ko inaasahan na puro masasakit pala ang mga nangyari sa nakaraan ni Luther. And after knowing all of it now, I just admire him more for the kind of thinking he has. Sa haba ng pasensiya, sa lawak ng pang-unawa. “I cried again. Haa. I felt weak everytime I shared something about my past with
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba