Aba naman talaga, Catalina!!! go girl!! Thank you so much po for reading!
Malakas talaga ang kutob ko, eh. Lalo na nang makita ko siya na nagpunta na may dala pa na regalo. And how she speak about my Luther Rico? And my... her face after I kissed my man in front of her. Kitang-kita sa mga mata niya na hindi lang siya nagulat, nahuli ko rin ang pagtalim ng mga 'yon bago bu
I leaned back in my swivel chair in my shop's office at La Bliz Mall, pressing my pen against my cheek. Habang nagtatrabaho ay naalala ko kasi ang nangyari noong nakaraang dalawang araw ang nakalipas nang pumunta ako sa kumpanya ni Luther—not that scene where I confirmed that Colene likes him, but t
Ang last card ko talaga para mapapayag si Luther ay iyong pakikipagbalikan ko kaso para naman rin kaming hindi naghiwalay nito. Hindi ko na rin pinush ang pagpupumilit sa kaniya kagabi dahil naisip ko nga na pag malapit na lang ang kasal kasi, talagang wala rin siya sa mood. Mas lalo ko pa nga 'yon
"Sorry ulit..." paghingi ko ng pasensiya. Nang marinig ko naman ang boses sa kabilang linya ay napagtanto ko na nasa meeting siya."Sige na, mukhang busy ka pa, eh. Pero okay ako. After ng work mo, mag-usap na lang tayo ulit, ha?"Mukhang inaabangan niya rin talaga ang sagot ko. "Okay. Masyado lang
Pagkalapit ko ay napatingin na sa akin si Chitita, ang mga mata niya ay parang nanghihingi ng tulong sa 'kin pero muling binalikan ang babae."Ma'am, hindi po talaga pwede, eh. Saka nasa meeting po si sir. Kung magpupumilit po kayong pumasok ay tatawag na po talaga ako ng guard."Nakita ko naman ang
I was rooted in my place and I couldn't move. Si Ate Meredith ang naglabas sa babae na tinulungan kong makaakyat dito para makaharap si Luther. And that old woman... who I didn't know was his real mother. Napahinga ako ng malalim at hindi pa rin siya tinitingnan. He was still standing not far from m
"Catalina, baby...""Huwag mo akong ma-baby, hindi mo ako madaraan sa ganiyan. Magtrabaho ka na ulit. Ayan," lingon ko sa lalakeng nasa pinto na mukhang nagulat dahil sa pagtingin ko dito."May bisita ka at mukhang mahalaga kaya uuwi na ako."But he was persistent. Nang makalabas ako ng opisina niya
Am I... pregnant?Nagpabiling-biling ako sa kama habang iniisip ang sinabi ni Beauty kanina. Honestly, kahit ako syempre nagtataka rin sa mga nararamdaman ko, sa mga kilos ko. Also, for the past week, iba rin yung pagkain ko. I am always hungry, kahit anong pagkain ay kinakatakaman ko, kahit nga yun
At nang sa huling pagdiin ko ay may nakita akong tumurit. My eyes widened and my lips parted when I saw a huge part of hotdog on the floor. Hayup kang hotdog ka! “Fck…” malutong na napamura siya. Nang mailabas nga ni Luther ‘yon ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo ako sa wooden chair habang si
“Toto…” Mula kanina nang magising si Taki, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti. “Hey, little buddy… nagising ka na rin pala,” sagot naman ni Luther at tumayo saka lumapit sa amin. “Gutom na rin siya, Luther–ay teka, kukuha ako ng pinggan,” pagkasabi ko non ay inilagay ko sa bulsa ng sleepwear k
Naisip ko na rin talagang sabihin kay Luther kagabi ang pagbubuntis ko pagkatapos sana niyang magkwento kaso nahulaan kong mas hindi siya makakatulog, baka mas lalo akong hindi tinigilan kakakalabit kasi sasabihin niya for sure, ‘celebration’. Kahit papaano, alam ko na rin talaga paano tumakbo uta
Antok na antok na rin naman kasi ako non! Nakakabigla rin na napakalalim matulog nung bata talaga! Kahit anong ingay namin kagabi dahil kinukulit ako ni Luther na sandali lang daw ay hindi nagigising si Taki. Kalahating oras rin tumagal ‘yon. At ngayon naman, tulog pa rin ito kahit alas-sais na ng
Napatingin ako sa wall clock at nakita kong ala-dos na ng madaling araw. Napahiwalay ako sa pagkakayakap kay Luther. “Bukas ba susunduin si Taki dito?” tanong ko sa kaniya. His eyebrow raised, nagtataka at nagtatanong ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Dumistansya na rin ako dahil nga nang m
Hindi ko inaasahan na puro masasakit pala ang mga nangyari sa nakaraan ni Luther. And after knowing all of it now, I just admire him more for the kind of thinking he has. Sa haba ng pasensiya, sa lawak ng pang-unawa. “I cried again. Haa. I felt weak everytime I shared something about my past with
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba