When I turned to look at Luther, nakatingin naman siya sa cellphone niya. Mukhang may kausap dahil nagtat-type siya. At nang itapat niya 'yon sa tainga niya ay bumaling siya sa akin. Parang nagpapaalam na aalis sandali at may kakausapin kaya naman mabilis lang na tumango ako dito.Nang balikan ko ng
I know that Luther hates Caitlin, pero hindi ko naman inaasahan na maririnig ko sa kaniya ang mga salita na 'yon. Maybe because he was always gentle with me? Na pagdating sa akin ay malumanay siya madalas magsalita, may pag-iingat at kapag naiinis naman siya sa akin ay tulad ng nangyari kanina, tah
"Why?" tanong ko."Malapit na tayo."Ngumiti ako ng malawak sa kaniya at tumango. "I can see that, Luther. Bakit?" tanong ko pa. At mukhang nakuha naman niya na hindi na ako lalayo sa kaniya at sabay na kaming papasok sa reception dahil inabot lang niya ang kamay ko at hinalikan ang ibabaw non.And
It seems like I'm the one rushing things after pulling this off. It may look like an abrupt decision, but it’s not. I did this because I already knew that I didn’t want to drag out Luther’s courtship any longer. Ramdam ko naman na ito na ang totoong siya na hindi siya magbabago pag naging kami na so
"Yes, Mr. Rivanez. We arrived early this morning.""Hindi kayo sa Frios Hotel? Sa hotel na tinutuluyan ng mga guests?" Why do I like this conversation? Is it because natutuwa ako sa interaction ng daddy at ni Luther o dahil habang tumatagal ay mas sumasama ang mukha ni Caitlin?I think both."Hindi
I am happy seeing my father getting along with Luther. Ngayon nga ay pagkatapos ng usapan sa Lavrande hotel--sa napakamahal na hotel na 'yon ay ito at tungkol naman sa negosyo ang kanilang topic. Hindi naman ako makasabay syempre dahil iba naman ang mga business ko pero habang nakikinig ay syempre n
"Do you want me to accompany you?" tanong niya. "No, dito ka na lang kasama ni dad. Sandali lang ako."Pagkasabi ko non ay aalisin ko sana ang coat niya pero nagsalubong ang mga kilay niya at pinigilan ako. Talagang yung kilay niya nag-iisang linya na."Wear that until we leave, Catalina. I don’t l
I don’t care if I’m hurting her! I don’t care if she’s screaming in pain and crying in front of me, begging me to let go of her hair. What she did is something I can’t just let go! Sinabi ko na, kung ako lang ay matitiis ko, hindi ko siya papansinin sa mga pang-iinsulto niya o pangsusubok sa pasensi
Hindi ko na alam kung anong oras kami nakatapos ni Luther. Ang loko, hindi talaga ako tinigilan! Hinigitan namin talaga yung nangyari doon sa Cebu kaya ito... hindi ako makalakad! Kanina pa ako nakaupo sa may gilid ng kama habang ang Luther Rico, tulog na tulog sa likuran ko! "Kung hindi ka naman n
I already saw this coming. Na pagkatapos namin na maging maayos ulit ni Luther Rico ay talagang maniningil siya--kahit wala naman akong utang. I don't know... I just feel it, and of course, ako pa ba? Hihindi sa kaniya? Pero ang concern ko lang talaga dito ngayon ay yung kanina gustong-gusto niya na
I can feel how Luther was taking everything slow. Banayad at dahan-dahan lang ang paghagod ng mga palad niya sa magkabilang hita ko at ang paghalik niya sa pagka'ba'bae ko. Pero kahit na ganoon ay kakaibang sarap naman ang dulot non sa akin. Nakahawak pa rin ang isang kamay ko sa ulo niya. I was con
The way Luther was kissing me right now made me feel just how much he longed for me. Kanina ko pa naman 'yon ramdam, nang yakapin niya ako, actually sa mga salita pa lang sa bahay ni Rozzean at sa tingin niya. And right now, I had no intention of stopping him about what he wants, lalo na at ramdam k
Pagkatapos ng naging pag-uusap namin ni Luther tungkol sa nakaraan niya at sa paglilinaw niya sa akin ng mga narinig ko kay Colene ay nagpasya naman ako na ipagluto siya dahil nga hotdog lang ang kinain niya sa bahay ni Rozzean kanina. Hindi 'yon sapat para mapunan yung gutom na nararamdaman niya. A
You can't blame him, Thes. Ilang beses ipinaramdam ni Luther sa 'yo na hindi ka lang kung sinong babae. You know and felt that. "Please... s-stop thinking like that, huh?" I said and wrapped my arms around his head and hugged him. My embrace around Luther tightened as he sat on the sofa. His fa
Now that I’ve learned about Luther’s past and felt the pain in every word he shared, mas lalo akong nakonsensiya sa ginawa kong pagtakbo na lang sa kaniya. Tama nga si Beauty dahil mabigat at mahirap na basta na lang sabihin ang nangyari sa nakaraan ni Luther. And the reason why Colene knew about it
"My real name is Rico Deroma..." When I heard about Luther's sufferings from Colene, walang pumasok sa isipan ko noong kung anong mga klaseng paghihirap dahil sa selos agad ang naramdaman ko sa kaniya na una niya pang nalaman ang tungkol doon kaysa sa akin. I didn’t also remember if I thought abo
"Lingerie... really?" Luther Rico asked. His eyes showed me just how interested he was.Nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya. Napailing. Alam ko na may pagkamakulit din siya, pero kapag tungkol sa akin, lalo na sa pagiging modelo ko dati, talagang nag-iisang linya ang mga kilay ko sa kaniya. I won