Naku, Caitlin! Ngayon ka pa lang makakatikim ng totoong hagupit ni Thes! Thank you so much po for reading!
"Nang nasa bahay namin siya last week, I heard that she was bad-mouthing you to mom again. Nakakairita siya. Kung ako sa 'yo, Ate Therese, sampulan mo iyang kapatid mo. Hindi naman masama na bigyan siya ng lesson paminsan-minsan."Kahit nang malapit na sa amin sila Caitlin ay narinig ko pa 'yon na
When I turned to look at Luther, nakatingin naman siya sa cellphone niya. Mukhang may kausap dahil nagtat-type siya. At nang itapat niya 'yon sa tainga niya ay bumaling siya sa akin. Parang nagpapaalam na aalis sandali at may kakausapin kaya naman mabilis lang na tumango ako dito.Nang balikan ko ng
I know that Luther hates Caitlin, pero hindi ko naman inaasahan na maririnig ko sa kaniya ang mga salita na 'yon. Maybe because he was always gentle with me? Na pagdating sa akin ay malumanay siya madalas magsalita, may pag-iingat at kapag naiinis naman siya sa akin ay tulad ng nangyari kanina, tah
"Why?" tanong ko."Malapit na tayo."Ngumiti ako ng malawak sa kaniya at tumango. "I can see that, Luther. Bakit?" tanong ko pa. At mukhang nakuha naman niya na hindi na ako lalayo sa kaniya at sabay na kaming papasok sa reception dahil inabot lang niya ang kamay ko at hinalikan ang ibabaw non.And
It seems like I'm the one rushing things after pulling this off. It may look like an abrupt decision, but it’s not. I did this because I already knew that I didn’t want to drag out Luther’s courtship any longer. Ramdam ko naman na ito na ang totoong siya na hindi siya magbabago pag naging kami na so
"Yes, Mr. Rivanez. We arrived early this morning.""Hindi kayo sa Frios Hotel? Sa hotel na tinutuluyan ng mga guests?" Why do I like this conversation? Is it because natutuwa ako sa interaction ng daddy at ni Luther o dahil habang tumatagal ay mas sumasama ang mukha ni Caitlin?I think both."Hindi
I am happy seeing my father getting along with Luther. Ngayon nga ay pagkatapos ng usapan sa Lavrande hotel--sa napakamahal na hotel na 'yon ay ito at tungkol naman sa negosyo ang kanilang topic. Hindi naman ako makasabay syempre dahil iba naman ang mga business ko pero habang nakikinig ay syempre n
"Do you want me to accompany you?" tanong niya. "No, dito ka na lang kasama ni dad. Sandali lang ako."Pagkasabi ko non ay aalisin ko sana ang coat niya pero nagsalubong ang mga kilay niya at pinigilan ako. Talagang yung kilay niya nag-iisang linya na."Wear that until we leave, Catalina. I don’t l
At nang sa huling pagdiin ko ay may nakita akong tumurit. My eyes widened and my lips parted when I saw a huge part of hotdog on the floor.“Fck…” malutong na napamura siya.Nang mailabas nga ni Luther ‘yon ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo ako sa wooden chair habang siya ay napainom ng tubig a
“Toto…”Mula kanina nang magising si Taki, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti.“Hey, little buddy… nagising ka na rin pala,” sagot naman ni Luther at tumayo saka lumapit sa amin. “Gutom na rin siya, Luther–ay teka, kukuha ako ng pinggan,” pagkasabi ko non ay inilagay ko sa bulsa ng sleepwear ko a
Naisip ko na rin talagang sabihin kay Luther kagabi ang pagbubuntis ko pagkatapos sana niyang magkwento kaso nahulaan kong mas hindi siya makakatulog, baka mas lalo akong hindi tinigilan kakakalabit kasi sasabihin niya for sure, ‘celebration’. Kahit papaano, alam ko na rin talaga paano tumakbo utak
Antok na antok na rin naman kasi ako non!Nakakabigla rin na napakalalim matulog nung bata talaga! Kahit anong ingay namin kagabi dahil kinukulit ako ni Luther na sandali lang daw ay hindi nagigising si Taki. Kalahating oras rin tumagal ‘yon.At ngayon naman, tulog pa rin ito kahit alas-sais na ng u
Napatingin ako sa wall clock at nakita kong ala-dos na ng madaling araw. Napahiwalay ako sa pagkakayakap kay Luther.“Bukas ba susunduin si Taki dito?” tanong ko sa kaniya. His eyebrow raised, nagtataka at nagtatanong ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Dumistansya na rin ako dahil nga nang ma
Hindi ko inaasahan na puro masasakit pala ang mga nangyari sa nakaraan ni Luther. And after knowing all of it now, I just admire him more for the kind of thinking he has. Sa haba ng pasensiya, sa lawak ng pang-unawa. “I cried again. Haa. I felt weak everytime I shared something about my past with y
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba