Walanghiya ka, Thes! hahahahaha pero alam naman namin na napakamasunurin ni Luther lalo pa at may policy ka na ngayon. hahahahaha. Thank you so much po for reading!
Therese CatalinaI was sitting in the corner of my 'kainan sa kanto' an eatery I opened near a university. Dito ako tumuloy pagkatapos ko na gumayak kanina. Hindi rin kasi ako nagtagal sa bahay dahil naisipan ko na bumisita dito para tingnan at tanungin ang mga tauhan ko kung maayos naman ba ang lag
I didn't waste time. I didn't think twice to help them. Nagpakilala ako sa kanila at tinanong ko rin ang mga pangalan nila. Ina at Ana, simple names but they are both beautiful! Nalaman ko rin na kambal pala sila at parehong first year college. I offered them a scholarship first. Hindi pa nga sila m
Isa rin sa dahilan kung bakit hindi ako mapili sa mga tao na tinatanggap ko para magtrabaho sa akin ay dahil alam ko na lahat naman ay matuturuan. Basta nakikita ko naman na matiyaga at willing to learn. For me, it's not just those who have completed their education who should be qualified for jobs.
"Miss Thes, kailan po kayo ulit babalik?" ngiting tanong ni Ana.Naka-pack na ang mga pagkain na iuuwi ko. Ulam ko na 'to hanggang bukas. Mayroon rin silang ipinadala na banancue, kamote cue at turon. Yummy! Bibigyan ko nito si Luther. Sa tingin ko naman ay hindi siya makakahindi kasi parang lahat n
"Tatay Tato naman, nasisi pa ako!" sagot ko sa kaniya na nagpeace sign agad.Nang humiwalay sa akin si Ina at Ana ay pinalis ko ang mga luha nila."Hindi na kayo ibang tao sa akin, you are a family to me. Kayong lahat na narito. Hindi ibang tao ang turing ko."That's what I'm always telling them. Sa
My heart ached because I was so nervous while driving. Ang bilis na rin ng pagpapatakbo ko ng kotse dahil sa seryosong hiyaw ni Beauty na gagantihan na niya ang kapatid ko. Malapit naman na ako at namatay na rin ng kusa ang tawag. Iyon ang dahilan kung bakit sobra nang tinatambol ng kaba ang dibdib
"A-At sinusumbat mo ba sa akin 'yon ngayon?! Ikaw ang nagdesisyon non! Kasalanan ko ba na mahina ka! Na baka hindi mo ganoon kamahal ang pagmomodelo kaya madali mong binitawan--" "I gave it up because of you! Kasi mas mahalaga ka na kapatid ko kaysa sa kung anong mayroon ako! Na kahit pangarap at m
Luther Rico What I heard wasn't enough to know what really happened. But in just a few words and the sound of crying and shouting that I heard from Catalina, it was enough for me to grab the arm of the woman I saw who had just come out of her house. Sa itsura nito na nakakuyom ang mga kamay at hini
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba
I closed my eyes tightly as an excruciating pain surged through my chest. Hindi ko ma-imagine yung sakit na naramdaman nila noon lalo na ng kapatid nila sa nangyari. Now, I understand even more why Luther struggled so much to reveal the cause of Taki's parents' death. Kay Anna pa lang pala, masakit
Hmm. Medyo gets ko doon si Mr. Valleje sa part na nalungkot siya, nadisaappoint kasi pinaghandaan rin niya yung ituturo niya sa anak niya, pero sana sinuportahan na lang rin niya si Rozzean sa gusto nito. "Originally si Rozzean ang magmamanage. Tapos nang hindi na natuloy ay sa 'yo na talaga balak
"Nang magtagal na ako sa bahay, ilang taon ang nakalipas, mas naging matatag ang samahan namin. Naging inspirasyon ko rin si Kuya Aloncius dahil achiever siya at hinahangaan ni dad, and because I wanted to be a good son, a good brother, I strived harder in school. Naho-honor rin naman ako, nananalo
"Siguro... pagdating ko kasi napansin ko rin na may tuyo na mga luha na siya sa mukha."Naramdaman ko ang malalim na paghinga doon ni Luther, tanda na mukhang madalas ngang nangyayari talaga 'yon."Since Cyron became busy handling his company and can't visit the house often Taki was always lonely."
I was gently stroking Luther's head while he was sleeping next to me. Pagkapasok namin dito sa guest room kanina ay hindi naman natuloy ang nais niya. We just kissed each other passionately, then after that, he rested his head on my shoulder. Humiga siya at hinila ako patabi sa kaniya, saka ako niya
A pain struck my chest seeing Luther's eyes filled with tears. Pakiramdam ko ay isa pang trauma ang nangyari sa mga magulang ni Taki dahil sa nakuha kong reaksyon mula sa kaniya ngayon. He was also like this before when his biological mother appeared, when he remembered the traumatic past of his chi