How about me? Ito rin kasi yung masakit at hindi ko matanggap rin kaya lumala ang anxiety at depression ko. Na hindi ako nakakuha ng pag-aalaga sa mga magulang ko. At ang daddy, akala niya ay sobrang tapang ko pero hindi niya alam na sa kabila ng masayahin ko na ugali, sa tapang na nakikita niya a
Para kang patay na buhay kung minsan. Pero totoo rin na hindi mauunawaan ng iba ang ganitong karamdaman kung hindi rin sila mismo ang makakaramdam. And I hate that others are so harsh. The comments I’ve read on public confessions are unforgiving. Posts from people dealing with anxiety and depressi
I don't want my father to worry about me, but I really can't control my emotions once they get triggered. Kung hindi nagpasya si Luther na umalis kami ay hindi ako makakapagsalita para magpaalam at umiwas, or if I was alone there and wasn't with him, baka doon na ako umiyak sa harap ng dad pati ni C
"Naging stalker pa ata kita?"Biro ko na ikinangiti ni Luther sa akin. Ngayon ay kinakain naman namin ang ice cream na dala niya. We're on top of our bed. Nakasandal ako sa balikat niya habang nakaakbay siya sa akin. Ako ang may hawak ng lalagyanan ng ice cream at nagsusubo sa kaniya. Sabi niya hati
"You like me... noon pa lang?"Ngumiti siya ng malawak. "You messed with my mind, and I haven’t been able to forget you since you kissed me that night at your bar, the first time we met. That’s when I started looking for you, hindi ako nagtanong kay Thaliana because that time she was in a serious pr
We didn’t stay in Cebu as planned because Luther had to return to Manila immediately due to an emergency at his company. Apparently, one of their projects had an accident involving around ten construction workers, wala namang malalang nakatamo ng sugat pero nakakabahala pa rin. At nang makita ko tal
"Thank you, Princess!""You are welcome po, Ms. Thes!" ngiting sagot niya naman at lumabas na muli ng opisina ko.Ako naman ay pinagdiskitahan na ang cookies. Enjoy na enjoy talaga ako. Nang sumimsim naman ako ng lemonade ay napataas ang mga kilay ko dahil mas sumarap pa 'yon kaya naman tumawag ulit
"Let's order food first," sabi nito. Alanganin talaga ang pagngiti ko pero tumango pa rin ako."S-Sige. Pero hindi naman ako gutom kaya siguro sa akin ay juice na..." nabitin ang mga sinasabi ko nang kuhanin ni Luther ang menu at tumingin doon. Teka, bakit ba ako kinakabahan? Alam ko na hindi pa ako
The way Luther was kissing me right now made me feel just how much he longed for me. Kanina ko pa naman 'yon ramdam, nang yakapin niya ako, actually sa mga salita pa lang sa bahay ni Rozzean at sa tingin niya. And right now, I had no intention of stopping him about what he wants, lalo na at ramdam k
Pagkatapos ng naging pag-uusap namin ni Luther tungkol sa nakaraan niya at sa paglilinaw niya sa akin ng mga narinig ko kay Colene ay nagpasya naman ako na ipagluto siya dahil nga hotdog lang ang kinain niya sa bahay ni Rozzean kanina. Hindi 'yon sapat para mapunan yung gutom na nararamdaman niya. A
You can't blame him, Thes. Ilang beses ipinaramdam ni Luther sa 'yo na hindi ka lang kung sinong babae. You know and felt that. "Please... s-stop thinking like that, huh?" I said and wrapped my arms around his head and hugged him.My embrace around Luther tightened as he sat on the sofa. His face w
Now that I’ve learned about Luther’s past and felt the pain in every word he shared, mas lalo akong nakonsensiya sa ginawa kong pagtakbo na lang sa kaniya. Tama nga si Beauty dahil mabigat at mahirap na basta na lang sabihin ang nangyari sa nakaraan ni Luther. And the reason why Colene knew about it
"My real name is Rico Deroma..."When I heard about Luther's sufferings from Colene, walang pumasok sa isipan ko noong kung anong mga klaseng paghihirap dahil sa selos agad ang naramdaman ko sa kaniya na una niya pang nalaman ang tungkol doon kaysa sa akin. I didn’t also remember if I thought about
"Lingerie... really?" Luther Rico asked. His eyes showed me just how interested he was.Nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya. Napailing. Alam ko na may pagkamakulit din siya, pero kapag tungkol sa akin, lalo na sa pagiging modelo ko dati, talagang nag-iisang linya ang mga kilay ko sa kaniya. I won
Talaga nga naman na nakakaloko ang itsura. Akalain mo na yung amo ng mukha ni Colene na 'yon ay mayroon pa lang itinatago? I really didn't expect that she's a bitch. I even admired her face when I first daw her, ganda, eh. Tapos lawyer pa, matalino, yung itsura niya masasabi mo na mabuting babae. A
"What... do you mean?""Pagkatapos natin manggaling sa Italy, pinag-usapan namin ni Colene ang tungkol sa lupa dahil nauubos na rin ang pasensiya ni dad. I don't want to disappoint my father, so I had to talk to her because my people had another plan. Colene is my lawyer, you know that, baby. We ne
When I saw Colene, I actually envied her. Naisip ko pa nga noon na ganoong mga tipo ng babae ang nababagay kay Luther. Demure, classy—well, ganoon rin naman ako minsan. Pero pakiramdam ko, sa kabila ng itsura niyang 'yon, talagang may tinatago siya.At kapag napatunayan ko na may intensyon siya na a