Luther has really no intention of letting me go at ako naman ay walang balak na ibuhos ang buong pwersa ko para itulak siya. "Huwag nang matigas ang ulo, Luther. Let me go and then go back to her. Tulungan mo naman rin sa mga hawak nito na damit! At least be a gentleman!" nauubusan na ng pasensiya na sabi ko sa kaniya."Am I not a gentleman?" sagot niya pa. Halos maduling na ako sa lapit ng mukha niya sa akin. Syempre gentleman siya sa akin! pero kasi, iba nga ngayon na nakikita ko na hindi niya man lang tinutulungan ang babae na kasama niya. Para bang wala siyang pakialam kahit nahihirapan na ito sa paghawak sa halos sampu na mga dresses."Ghad. I don't have time to play with you now, okay? Sa susunod na lang--"You are not replying to my text messages, Catalina. I called three times, but you didn't answer," mas seryoso ang boses niya ngayon, his playful tone was gone. Napabuga ako ng hangin dahil totoo naman nga na iniignore ko ang mga mensahe at tawag niya kasi naman, ano pa ang
Why does Luther sound so sexy while pleasuring me? Gosh. At kahit andito kami sa fitting room ng shop ko ay parang wala na rin talaga akong pakialam sa ginagawa niya sa akin. I am just feeling it, how good it is when his fingers massaging my center."Uhmm..." hindi ako maaaring makagawa ng ingay kahit gaano pa kasarap ang nararamdaman ko ngayon. Still, there's someone here in the fitting rooms at iyon ay ang babae pa na kasama ni Luther.At nang maalala ko muli ang tungkol doon ay naialis ko ang mga kamay ko sa bibig ko habang siya ay nasa leeg ko na naman ang mukha ay humahalik doon. His fingers are still busy playing with my womanhood, he was moving it now slowly but with pressure that making me feel more pleasure.Ghad. This is so good... is he m-making me addicted to this?"L-Luther," I called his name. Naramdaman ko naman na sandaling tumigil ang paghalik niya sa leeg ko at umangat ang mukha niya para pumantay sa akin. He's smiling, fck. Ngiting-ngiti at alam niya at na makaka-sco
"But we are still talking!" mahina ko pa rin na sagot. Hindi pa rin nawawala sa isipan ko na nasa gitting room kami at maaaring mahuli. Pero hindi na nagsalita pa si Luther dahil iniupo niya ako sa lamesa pagkaalis niya ng pang-ibabang kasuotan ko.He serious that he wants to continue here in the fitting room!Luther kneeled again in front of me that made me groan when I see his position. Nakagitna na siya at nakaharap sa chichi ko!"We'll continue talking later," ngisi niya pagkatapos ay hinawakan niya ang mga binti ko at ibinuka 'yon habang nakatingin sa akin."Hold your moan, Catalina, if you don't want us to get caught here."Kinabahan ako. L-Lalo at alam ko kung ano ang gagawin niya."Damn you, Luther--aahh..."He didn't even let me finish cursing him because he dipped his head into my core and kissed my folds.Humanap ng kakapitan ang mga kamay ko habang tikom na tikom ang bibig ko pero natagpuan lang rin non ang kaniyang ulo. And I didn't fckng grip his hair, mas itinutulak ko
Naagaw naman ang pansin ko nang bigla na tumingin si Luther sa akin.He is still smiling at me, ngiting tagumpay. He was sticking out his tongue, moving his head, and rubbing his lips against my folds.At sa sunod-sunod na sagad na pagpasok ng mga daliri niya ay natumbok non ang pleasure spot ko na ikinatagis ko ng bagang. Now both of my hands held on his head pressing his hard on my womanhood.Hingal na hingal ako kahit nakaupo lang sa ibabaw ng lamesa. I was also moving my hips. Napaliyad na rin ako dahil ramdam ko na malapit na ako."L-Luther..." walang boses na tawag ko sa kaniya. He knew I was about to come. Mas binilisan niya pa ang kilos ng mga daliri at walang tigil na sinipsip ang tuktok ng pagkaba'ba'e ko. And after a few thrust of his finger, I cried in pleasure when I came."Aaahh... Luther..."I came, but he didn't stop licking me. Namilog ang mga mata ko dahil ginagawa na naman niya! I pulled his hair but he didn't even moved his head away!"S-Stop. Stop... oh ghad..." I
Fall in love with him? I don't think so. I was certain that love would never hit me. Iyong ngayon ay natutuwa lang ako sa kaniya. Sa kung ano ang ibinibigay niya sa akin. I am just enjoying his company, at sa mga susunod pa ay mukhang ganoon pa rin ang mararamdaman ko. Hindi ko lang alam kung ano ang mga gagawin niya para mapa-ibig ako katulad ng sinabi niya. Now you are curious, Thes?"Miss Thes, kain na po kayo," sabi sa akin ni Lala.Nakabalik na ako dito sa opisina ko at si Luther ay naroon na at kasama ulit ang babae niya. Wait, that doesn't sound right. 'Babae niya'. She's not his woman! Bakit ba nakalimutan ko itanong kung ka-date ba niya yung babae? Nag-enjoy na naman kasi ako sa mga ginawa niya!"Pakikuha na lang, Lala. Dito na lang ako kakain," sabi ko."Sige po!"Mabuti na lang nga at walang ibang customer na dumating at pumasok sa fitting rooms. Kung hindi siguro ay patay kaming dalawa dahil hindi ako naniniwala na naging tahimik ako kanina. At ang babae a kasama ni Lu
Nakaalis na sila Luther at ang pinsan niya pero ako ay nananatili pa rin sa pwesto ko at nakatayo. Nakatingin sa kawalan--sht.Ipinilig ko ang ulo ko at sinabunutan ko ang sarili ko nang mapagtanto kung ano ang nangyari kanina. Nagkaroon ba kami ng usapan ni Luther na manliligaw siya? D-Didn't he say clearly that he would take anything that I will offer? Loko yun, ah! Pero ang sabi sa pinsan niya kanina ay nililigawan daw ako!"Hala si Miss Thes, kaibigan daw... eh, manliligaw pala," rinig ko na sabi ni Lala sa likod ko. Silang tatlo, si Larrison at Fita ay ngingiti-ngitii na nakatingin sa akin."F-Friend lang nga!" sagot ko sa kanila. I cleared my throat. Nautal pa nga ako! Pero an tingin nila sa akin ay hindi sila naniniwala. Basang-basa ko 'yon sa mukha nila. Sabay-sabay pa ang tatlo na umiling at nagsalumbaba sa counter."Gwapo siya, Miss Thes. Mukhang hindi rin basta-basta na lalake. At! Plus points pala yung alam niya na shop mo ito at nirecommend sa cousin niya. Teka, napunta na
Hindi ako inihatid ni Luther sa bahay ko katulad ng sinabi ko sa kaniya. Wala akong ibang iniisip na gagawin, ha? Malinis ang kunsensiya ko! Ang gusto ko na lang rin muna talaga ay umuwi ng maaga sa bahay at matulog mag-isa. Iyon lang at walang ibang mangyari! But then he went to R&S supermarket. Nagtaka naman ako kanina pero nabasa niya ata ang nasa isip ko kaya mabilis rin niyang sinabi na maggo-grocery kami ng mga kailangan ko sa bahay. And that! Naalala ko na kailangan ko na nga pala na mag-stock ng mga pagkain. Siguro ay napansin rin niya dahil nga nakita niya ang laman ng ref ko nang ipagluto niya ako. Which I didn't expect. He could cook and he's a good one! "Bakit hindi na lang tayo sa mall kanina namili kung mag-grocery rin pala?" tanong ko. Tulak-tulak niya ang push cart habang nakatingin sa corner ng mga meat. "Limited lang ang mga naroon. This place, you can buy everything you need here." Napatango naman ako sa kaniya at humawak ako sa push cart. "Take what you
Ang sabi ng isipan ko ay tumakbo at hilahin si Zack, pero ang tingin na ibinibigay ni Luther ang dahilan rin kung bakit hindi ko 'yon magawa. Napako na ata ako sa kinatatayuan ko! At kahit na sandali ko na pinanlakihan ito ng mga mata para huwag lumapit ay malalaki pa rin ang hakbang nito papunta sa akin. "Zack, can you check on the noodle corner? May hindi ako makita." And when I heard Tita Zarah's voice coming closer I pushed Zack. "Oh. You are with your mother. Sige na. L-Let's talk some other time, okay? Or tomorrow! Let's have lunch. Tatawagan kita," sabi ko sa kaniya. Nananalangin ako sa isip ko na sana ay pumayag na si Zack dahil malapit na talaga si Luther. Thank goodness at malaki itong supermarket! Nasa dulo si Luther at hindi pa nakakaabot! "Yes. Nagpasama si mom. Oh sige, Thes. Hihintayin ko ang tawag mo. Matagal na rin kasi tayo na hindi lumalabas. Gusto man kita na imbitahan, I know how busy you are." Luther is near! "S-Sige. Sige, ha? Go na!" Hindi na ak
Bwisit. Of course the car was obvious! Ang laki non at nakaparada talaga sa labas! Dapat talaga iniwan ko na lang sa kung saan 'yon, eh! O kaya doon ko muna dinala sa bahay namin! Bakit ba kasi naisipan ko pang ibalik dito sa aparment!"A-Ang kotse niya ay iniwan niya muna dito! Oo! Saka, ako ay hindi nagsisinungaling, Sir Pogi. Wala si Miss Catalina Thes dito. Sino naman ang nagsabi sa 'yo na nandito siya dahil mukhang naperahan ka?" napagsalikop ko naman ang mga kamay ko dahil sa narinig ko na boses ni Beauty, ni hindi ata siya natinag sa galit ni Luther Rico dahil sa tono niya. Sandaling katahimikan ang narinig ko pagkatapos non pero ang mas ikinaalarma ko nang sumunod ay nang magsalita ulit si Luther. "Jason, looked around the place."Nagkatinginan kami ni Karina sa loob ng banyo at napahawak siya sa braso ko. Mas namutla siyang lalo. Halata ang takot sa mukha. At ngayon halu-halo naman na rin ang nararamdaman ko dahil hindi na lang kaba na makita ako ni Luther dito kung hindi i
Beauty was looking at me, at kahit hindi siya magsalita ay alam kong gusto niyang malaman kung ano ang gagawin namin. Ramdam ko na rin ang kaba niya siguro nga dahil iniisip niya na baka mapasama rin siya sa pagkupkop sa akin dito nang hindi sinasabi kay Luther."D-Don't worry, Beauty. Hindi naman--"I was about to tell her that Luther Rico won't do anything to them pero napatigil ako dahil nga hinawakan niya ako sa kamay. Nagsalubong ang mga kilay ko at nagtataka akong nakatingin sa kaniya lalo nang hilahin niya ako sa likod, sa may malapit sa cr."Wait, Beauty. What are you doing? Kakausapin ko na lang na umalis siya dito."It's annoying that Luther would go this far, sana ay bigyan na lang muna niya ako ng time. Hindi ba obvious sa boses ko na 'yon ang kailangan ko? Mahal ko naman siya, eh, pero kailangan ko lang rin na magpalipas ng panahon dahil sobra na rin naman yung sakit na naramdaman ko para sa akin.Maybe for him, iniisip niya na maaayos namin kapag harapan na pinag-usapan
"Mayaman ka ano, hija?"Iyon naman ang ikinabaling ko sa lolo. Nakangiti siya at naroon pa rin ang kislap ng lungkot sa mga mata niya. Hindi rin siya nagtagal na nakatingin sa akin dahil ibinaba niya ang atensyon sa pagkain na kakaunti pa lang ang nababawas pero mukhang wala na siyang gana."Hindi naman po... medyo lang po.""Pero ang mga magulang mo, may kaya? Mayamang?" tanong niya pa.Doon naman ako napatango. Nakatingin lang ako sa lolo at sa bawat segundong lumilipas mas nangingislap sa lungkot ang mga mata niya. I suddenly felt like he went here so he could talk to someone, or to avoid being lonely. Kasi ako, ganito minsan... kapag alam ko nang mararamdaman ko na ang matinding lungkot pag naalala ko yung sitwasyon ko at ng pamilya ko, tumutungo na ako agad sa salon sa Mall or sa boutique ko. Yung hindi ako mag-iisa at may makakausap akong iba kasi kapag mag-isa ako, alam kong lalamunin ako ng pag-iisip, ng kalungkutan."May mga negosyo po ang daddy," sagot ko. "May company po.
It's been two days after I decided to stay here in Beauty's place. Dalawang araw na rin nang makita ko ang mga pulis at si Luther Rico sa bahay ko. At… haa dalawang araw na rin nang sabihin ko kay Beauty na hindi ako buntis na ikinalungkot niya dahil akala nga daw niya ay talagang nagdadalang tao na ako dahil sa mood ko. Ngayon naman ay narito lang ako sa apartment, hindi ako lumalabas at nauubos ang oras ko sa pakikipag-usap sa email sa mga tauhan ko kung ano na ang lagay ng mga negosyo ko. Nagsabi rin ako sa kanila na baka kahit sa susunod na buwan ay hindi ako makabisita dahil nga busy ako. Nagbilin na rin ako sa mga employees ko sa bar tungkol sa renovation na nagaganap. Hindi naman ako bored dito kila Beauty, actually. I like the experience of living in this kind of place while interacting to other people. Nagustuhan ko rin bumili sa tindahan, yung tatlong beses kang tatawag ng 'pabili po' bago may bumili na tindera. Saka enjoy rin 'yong panonood namin ni Beauty ng basketball k
I bit my lower lip. Sa gilid ng mga mata ko ay napansin ko na ibinaba ni Beauty ang mga hawak niya at nilapitan ako. Ako naman ay nakayuko pa rin ang nakatingin sa nanginginig na mga palad ko. "Kulandra, kuha ka ng tubig," Beauty said. Pagka-utos niya non sa pamangkin ay hinawakan niya ang mga kamay ko at minasahe. "May nangyari ba pagkauwi mo sa bahay mo, Miss Thes? Nagkita kayo ni Sir Pogi?"Umiling ako kaagad. My lips are trembling too. Ibinukako ang mga labi ko pero hikbi agad ang lumabas sa akin kaysa paliwanag sa kung ano ang nangyari."Nahe-hurt naman ako makita ka na ganito, Miss Thes. Hindi ako sanay. Miss ko na yung makulit na amo ko. Pero take your time lang to be okay."Malungkot ang tono ng boses ni Beauty pagkasabi niya ng mga 'yon. At nang iabot na sa kaniya ni Karina ang tubig ay ibinigay niya rin 'yon agad sa akin. "Ito. Sa pamumula ng mga mata mo, eh, parang kanina ka pa naiyak rin. Uminom ka muna."I took the glass of water from her. Pagkainom ko doon ay saka a
Nothing bad happened to me while I was driving. Nakabalik naman ako sa apartment nila Beauty at Karina na maayos ako at hindi ako napahamak. Wala rin naman akong naperwisyo sa daan, pero napapreno ako kanina nang nakapasok na ako dito sa baryo dahil muntik na akong makasagasa ng tatlong bibe na tumatawid.Damn. That's so close. Nasaan kaya ang nanay ng mga 'yon? Paano kung hindi ko sila nakita? 'Di nadeads na sila. Konsensiya ko pa 'yon."I'm here na, Karina girl," sambit ko. Katulad ng paalam ko ay hindi ako magtatagal sa bahay ko. Dahil 'yong oras ko rin naman na sana na dapat ikinuha ko ng mga gamit ko ay hindi ko na nagamit dahil sa komosyon doon. I sighed deeply and placed my palm on the wall as I went up, hindi mawala sa isip ko si Luther."Tita Beauty, nakabalik na po si Miss Thes!"Hindi pa ako nakakapasok sa may apartment at paakyat pa lang ako ng maigsing hagdan nang marinig ko na rin ang pagsagot ni Karina. Nandito pa pala siya. Akala ko naman ay nakapasok na siya."Ay, sa
"I was worried...""But...are you really... okay?"Rinig kong dahan-dahan pa ang pagsasalita ni Luther. Nakaramdam naman ako ng kirot doon. I press my lips together. Huminga ako ng malalim at nanginig pa ang mga labi ko bago ko siya ulit sagutin. Pakiramdam ko kasi, lumalambot na naman ako.No... ayan ka na naman, Thes, nagiging mahina ka na naman."I'm fine. Mukha ba akong hindi okay?""Catalina--""Tayo ang hindi okay, Luther Rico at alam mo naman siguro ang dahilan, 'di ba?" I asked. Pointing about what happened in the past few weeks. Hindi ko na rin talaga napigilan, ito at inungkat ko na ulit.Hindi na nasundan pa ang tanong ko dahil tumigil muna ako sa pagsasalita. Sa isipan ko, baka sagutin na niya ako, baka sabihin na ni Luther ang tungkol sa kanila ng nanay niya, b-baka magkaroon siya ng ideya kung bakit ako nakipaghiwalay sa kaniya ng basta-basta. Again... I'm still giving him a chance.Another c-chance...Pero sa bawat segundo na lumilipas, sa bawat pagtibok ng puso ko, ay
I was breathing heavily. Nang sagutin ko na ang tawag ay nakatingin pa rin ako kay Luther. His hand, now out of his pocket, hung loosely by his side after I answered his call. Napansin ko rin na sandali siyang natigilan, his expression shifting slightly—from worry to relief, as if he had been waiting for me to answer after his numerous attempts of calling me.Alam na alam ko naman na ilang beses na niya akong tinatawagan, eh, na kahit "cannot be reached" at alam niyang off ang phone ko, I know... he's still trying. At dahil naman medyo na-appreciate ko 'yon ay nakaramdam ako ng kirot sa puso ko, pero... matigas pa rin ang desisyon ko. Ayoko talagang magpakita.I wanted him to know in his own the reason why I was acting this way, na hindi lang ito basta pag-iinarte o hindi lang ako tinotopak.Napakahalaga sa akin ng mga bagay na tungkol sa kaniya, eh, and it hurts me to realize that I only know less... tapos kung ano pa ang importante, ang mahahalagang bagay na hindi ko alam na dapat ni
After parking my car, I grabbed my phone and opened it. Habang hinihintay ko itong magbukas ay lumabas na rin ako ng sasakyan at sumilip sa direksyon ng bahay ko. And there... tama nga ang naisip ko! My eyes tightly closed, and I let out a deep sigh."Luther... Rico..." mahina kong sambit nang makita ang boyfriend—ex-boyfriend—kong lumabas sa may gate ng bahay ko habang may kausap na pulis. Napatigil sandali ang tingin ko sa kaniya. I gulped seeing him look stressed. His hair, that was always brushed neatly up, was now down and messy. He was wearing a white t-shirt and faded blue jeans, paired with slides. He look... still fine for me but his eyes showed worry.Nakaramdam ako ng guilt at bigla akong nakonsensya dahil--No. No, Thes!Ipinilig ko ang ulo ko sa mga naiisip ko.Tapos ka na magpadala sa kagwapuhan ni Luther, sa matatamis niyang mga salita. Alalahanin mo ang dahilan kung bakit ka galit at pinagtataguan siya! You’ve been through enough!But by thinking about it, siguro ay m