Good morning 💓
Brielle’s POV 3K’s Coffee Shop Napalingon ako sa pintuan nang marinig ko ang pagbukas nito. Doon ko nakita si Mark, naka-apron at abala sa pag-aasikaso ng mga customer. Nanigas ako sa kinauupuan ko. Hindi ko inaasahang makikita siya rito, sa coffee shop ko. “Brielle,” tawag niya sa akin nang m
Mark’s POV “Don’t you dare touch them!” sigaw ko kay Lander nang matapos kong makita ang pinadala niyang larawan sa akin. Isa sa nag-aalaga ng kambal ay tauhan ni Lander. Ilang beses ko nang tinawagan si Brielle, pero hindi ko siya makontak. “Bumalik ka sa Pilipinas kung ayaw mong mapaaga ang
Nanginginig ang mga kamay kong binuksan ang pinto ng bahay. Pagpasok ko, bumungad sa akin ang katahimikan. Ang tanging naririnig ko lang ay ang tibok ng puso ko. Binuksan ko ang flashlight nang phone ko upang tingnan kung ano ang naapakan ko. Namilog ang aking mga mata at muntik ko ng mabitawan an
Brielle’s POV Pinagmasdan ko si Mark na niyayakap ang mga bata. Hindi maalis sa mga labi niya ang ngiti. Nangingilid ang mga luha niya sa saya. Hindi rin nagtagal ay dumating ang mga pulis. Ikuwento ko sa kanila ang mga nangyari. Gising na rin ang mga security guards sa bahay. Kinausap ng mga p
Brielle’s POV “Co-parenting?” hindi makapaniwalang tanong ni Ate Kaisha nang ikwento ko sa kaniya ang nangyari kahapon sa bahay. Nagkibit-balikat siya at seryosong tumingin sa akin. “Suko na siya? Hindi ka na niya kukulitin?” “I don’t know. Siguro. Mas mabuti na rin ang ganoon. May karapatan din
Brielle’s POV “Saan ka pupunta?” nagtatakang tanong ni Ate Kaisha nang makasalubong ko siya sa hagdan kasama ang dalawang bata na sina Sevi at Macky. “Kailangan ko siyang puntahan,” natatarantang sabi ko. Sinulyapan ko si Macky. “Hindi siya pwedeng bumalik sa Pilipinas.” “Ano?” Bakas sa mukha n
Brielle’s POV “Hindi ka pa ba inaantok? Hindi ba nangangawit ang mga kamay mo? Kanina mo pa sila hinihili,” sabi ko nang lumabas aki sa banyo. Katatapos ko lang maligo. “Hindi naman.” Ngumiti siya at sinulyapan ang triplets. “I can’t take off my eyes on them.” “Magpahinga na tayo. Tulog na ang m
Mark’s POV Kanina ko pa tinatawagan si Brielle, pero hindi niya sinasagot ang mga tawag ko. Nandito ako ngayon sa airport, naghihintay sa kanila. Nauna akong bumalik sa Pilipinas dahil inasikaso ko ang mga ari-ariang ninakaw ng aking mga kapatid: hotels and resorts ay nakapangalan na sa kanila.
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug