âHindi siya ang ama ng bata,â saad ng doctor, binigay sa amin ang resulta ng DNA Test. Tumingin siya sa akin. âSevi Montessori is his son,â dagdag ng doctor. Napatakip ako ng bibig habang niyayakap nina Mommy Anabelle at Daddy Raheel. Biglang nanuyo ang lalamunan ko sa magandang balita. âI canât
Isinandal ko ang ulo ko sa upuan at ipinikit ang mga mata ko. Nagdilat ako nang mapansin ang pagtayo ni Sevi. Napakagat-labi ako nang makitang magkatabi na kaming dalawa ni Theo, habang ang bata ay nakaupo sa kandungan niya. âUmusog ka nga roon. Maiipit mo ako,â saad ko nang hindi man lang siya ti
Sa loob ng limang buwan ay naging maayos naman ang buhay namin. Nakapag-adjust na rin ako sa environment at bagong tahanan namin ni Sevi. Hindi ko lang matanggap ang bagong treatment ng mga kasama ko sa akin. Nakikita nila ako bilang hindi nila ka-level. Napansin ko ang paglayo nila sa akin, pero hi
âWala sa isipan mo kasi hindi mo pa rin siya makalimutan, Kaisha. Hindi naging maayos ang paghihiwalay ninyong dalawa. Umalis ka nang hindi mo man lang siya pinakinggan. You left him behind, Kai. Wala rin closure na nangyari nang magkita kayo ulit.â Ngumisi ako. âClosure? Para saan pa âyon? Siya na
Graceâs POVNapahawak ako sa pisngi ko matapos akong sampalin ni Mark. âAno ba ang pwede kong gawin? Hayaan na lang ang babaeng âyon?â singhal ko.âHindi kita tinulongang makalaya upang gumawa ka na naman ng eksena, Grace. Hinding-hindi ka ba talaga titigil hanggaât hindi natatali ang pangalan mo sa
Mark Dave Garciaâs POVâStill hoping pa rin ba na makakausap mo siya ng maayos?â tanong ni Ben sa akin habang nilalagyan niya ng wine ang mga baso namin.âHindi niya ako kilala. Wala rin akong balak magpakilala sa kaniya. Masaya ako kapag Nakikita siyang masaya,â mahinang sabi ko.âBakit hanggang ng
Mark Dave Garciaâs POVâWho are you? Bakit mo ako sinusundan?â matigas niyang tanong. Itinutok niya sa akin ang bitbit niyang payong. âTatawag ako ng pulis kung hindi mo sasagutin ang tanong ko,â pagbabanta niya sabay diin ng kaniyang payong sa dibdib ko.âIâm not your stalker,â halos hindi ko na ma
Kaishaâs POVâMommy, uuwi po ba sila Daddy sa birthday ko?â Sevi suddenly asked me pagkatapos ko siyang bihisan.âI donât know, Sevi. Itatanong ko pa kay Mommy Anabelle,â sagot ko. âNext week na pala ang birthday mo,â dagdag ko nang maalala kung anong petsa na ngayon.âI missed them,â mahinang sabi
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad âyon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielleâs POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielleâs POV âBaby, come here,â sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. âHey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,â bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. âJust cry and cry hanggang sa mawala ang sakitâŠâ âI missed him already,â mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Markâs POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
âDr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,â sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. âHello?â nauutal kong sagot. âMark... tulong!â Isang pamilyar na boses ang
Brielleâs POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielleâs POV âLet me go!â sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I canât believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. âLuigi, Iâm begging you. Paka
Markâs POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa ibaât ibang lug