Tanghali na nang magising ako. Parang mabibiyak ang ulo ko sa sakit. Kahit medyo masama ang pakiramdam ko, bumangon pa rin ako upang kumain. Hindi ako pwedeng magpaapekto sa nangyari sa amin. Bawal akong magkasakit kasi sobrang mahal ng gastusin dito. Kailangan ko pang maghanap ng trabaho upang buha
Hinahabol namin ang aming hininga nang huminto siya sa paghalik sa akin. Napatitig ako sa mga mata niya. Malalim ang pagtitig niya sa akin at hindi ko mabasa ang kung ano ang iniisip niya. "Umuwi na tayo..." halos hindi ko marinig ang sinabi niya. Hinawakan at tinitigan ko ang katawan niya. Hind
Theodore Jasper's POV "Please enter me, Mr. Engineer..." she whispered. Para akong nabingi sa sinabi ni Kaisha. She wants to enter me inside of her. Mas lalo lang uminit ang katawan ko nang magtama ang mga mata namin. Hinalikan ko ang paa niya paakyat sa hita niya. She's biting her lip nang si
Pinagmasdan ko si Kaisha na mahimbing na natutulog sa tabi ko. Ginawa niyang unan ang balikat ko. Inayos ko ang kumot na bumabalot sa katawan namin. Hindi ko maalis ang ngiti sa labi ko pagkatapos namin gawin ang bagay na 'yon. Hinawakan ko ang noo niya at inayos ang takas niyang buhok. Nagpanggap
Pinagbuksan niya ako ng pintuan nang nasa harapan na kami ng simbahan. Naagaw ang atensiyon ko sa bagong kasal na pinapalibutan ng kanilang pamilya at mga kaibigan. "Anong ginagawa natin dito, Theo?" tanong ko. "Papakasalan nga kita." Ngumiti siya at hinila ako papasok ng simbahan. "Ano? Katat
Malayo pa lang kami ni Theo ay naririnig ko na ang sigawan ng mga kapatid niya nang makita kaming naglalakad sa airport. Kararating lang namin sa Pilipinas. Death Anniversary raw ni Chairman Marcelo - ang Lolo ng kaniyang ama. "Ate Kaisha!" sambit ni Brielle at yumakap ng mahigpit sa akin. Muntika
Lumapit si Brielle sa amin. "Kuya Dylan, pwede po bang hiramin si Daniel? Maglalaro lang kami kasama ang mga kapatid ko." "Sure, Brielle," saad ni Dylan at binigay ang bata kay Brielle. Nagtungo kami sa kusina ni Dylan. Napag-usapan namin ang ginawa ni Theo sa kaniya bago niya sinabi kung nasaan
Palagi kong nahuhuli ang masamang pagtitig ng mga pinsan ni Theo sa akin nang nasa sementeryo na kami. Hindi ko na lang sila pinansin kasi ayokong pumatol sa mas bata sa akin. Kung ayaw nila sa akin para sa pinsan nila, hindi ko kailangang ipagsiksikan ang sarili ko upang tanggapin nila. Sapat na an
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad āyon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielleās POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielleās POV āBaby, come here,ā sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. āHey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,ā bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. āJust cry and cry hanggang sa mawala ang sakitā¦ā āI missed him already,ā mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Markās POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
āDr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,ā sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. āHello?ā nauutal kong sagot. āMark... tulong!ā Isang pamilyar na boses ang
Brielleās POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielleās POV āLet me go!ā sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I canāt believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. āLuigi, Iām begging you. Paka
Markās POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa ibaāt ibang lug