Pinagmasdan ko si Kai na tahimik na nakaupo sa couch. Kanina pa kami nakauwi. Nasa mga gamit niya ang kaniyang atensiyon. Sinabihan ko siya na maligo upang makapag-ayos sa sarili niya, pero hindi siya nakikinig. Napasinghap ako nang mapansin ang pagpatak ng kaniyang luha na mabilis niya namang pinun
Kaisha's POV Namamaga ang mga mata ko nang magising ako. Hindi ko man lang namalayang nakatulog pala ako habang umiiyak. Naghilamos ako ng mukha at tiningnan ang sarili ko sa salamin. Paano ako haharap ngayon kay Theo? Baka isipin niyang umiyak ako kasi sinabi niyang hindi niya ako gusto. Ikinuy
Naghanap ako ng gamot sa kwarto ko. Mabuti na lang at may natitira pang gamot sa drawer ko. Pagkabalik ko, nakita ko siyang hinuhubad ang suot niyang t-shirt at ginawa 'yong pamunas sa katawan niya. "Akin na ang kamay mo." Kinuha ko ang kamay niya nang itago niya ito sa likod niya. "Huwag matigas
Patapos na ang klase sa panghuling subject ko sa umaga nang mahagip ng mga mata ko si Theo na nakatayo sa gilid ng pinto, sumisilip, at kumakaway sa akin. Pinanlakihan ko siya ng mga mata at pilit na nginitian ang mga kaklase kong nang-aasar sa akin. Tinatanong ako ng mga kaklase ko kung nililigaw
Halos hindi ko malunok ang kinakain ko kasi nawalan na ako ng ganang kumain. Nasa malapad na table kami kasama ang mga kaibigan ni Rain. Hindi ako kumportable na makasama silang kumain. Sinulyapan ko si Theo, pati siya pinaglalaruan niya lang ang pagkain niya. Nakadikit na naman si Rain na parang li
"Ayos ka lang ba, Kai? Mukhang matamlay ka. Sigurado ka bang maayos na ang pakiramdam mo?" nag-aalalang tanong ni Tristan at hinawakan ang noo ko. "Wala ka namang lagnat," dagdag niya bago ipinagpatuloy ang paglilinis ng kitchen. "Huwag mo na akong alalahanin, Tristan. Kulang lang ako sa tulog," p
Nakahiga na ako sa kama ko, pero hindi ko maipikit ang mga mata ko. Nanatili lang akong nakatitig sa kisame habang inaalala ang bawat salitang binitawan ni Theo sa loob ng kotse niya. Pinagtagpi-tagpi ko ang mga nangyayari sa maikling panahon. Ako palagi ang inuuna niya. Palagi niyang iniisip ang
Parang mga karayom ang mga salita ni Kaisha na tumutusok sa puso ko. Hindi ako makapagsalita kasi biglang nanuyo ang lalamunan ko. Wala akong ibang nagawa kundi titigan ang maamo niyang mukha. "Hindi kita gusto, Theo. Sorry. Kung ano man ang nangyari o nagpag-usapan natin ngayon, sana hindi maapek