Para akong pinagsakluban ng langit at lupa sa nalaman ko. Noong una ay hindi ako naniwala, pero nang narinig ko ang pinag-usapan nina Raheel at Logan sa loob ng opisina niya noong araw na makikipag-usap sana ako kay Raheel, unti-unting napalitan ng galit ang pagmamahal, na nararamdaman ko para sa ka
"Nakuha na namin ang bala," sabi ng doktor pagkalabas nito sa operating room. "Ililipat na namin siya sa silid." Walang pa ring malay si Raheel nang ilabas siya sa operating room. Binuhat ko si TJ at sumunod sa mga nars na nagtutulak sa stretcher patungo sa silid na lilipatan kay Raheel. "Malali
Pagdating namin sa labas ng gate sa bahay nila Raheel, sinalubong kami ng mga reporters. Nakita ko rin ang mga magulang ni Andrea, na nagpupumilit pumasok sa loob, at pilit namang nilalayo ng mga guards ang mga tao. "Anong ginagawa nila rito?" tanong ni Raheel at binuksan ang pintuan ng kotse. M
Nanginginig pa rin ang aking mga kamay habang nakahawak ito sa lumang papel na galing kay Tatay. Umupo ako sa couch habang pinupunasan ang aking mga luha. "Belle, patawarin mo ako kung palagi akong wala sa tabi mo. Ikaw ang pinakamagandang blessing na natanggap ko sa buong buhay ko. Patawad kung s
Agad rin kaming umuwi sa mansiyon pagkatapos gamutin ang sugat ko sa braso. Mabigat ang pakiramdam ko at parang pinipiga ang puso ko sa tuwing naaalala ang ngiti sa labi ni Nanay nang nakita niya akong binaril ni Andrea. Ang laki ng pinagbago ni Nanay. Hindi ko na maalala kung kailan ko siya huling
Para akong pinagsakluban ng langit at lupa pagkatapos naming kausapin si Dennis. Hindi ako makapaniwalang isa si Nanay sa mga tumulong upang mamatay si Tatay sa mismong mga kamay ng kapatid nito. Pinunasan ko kaagad ang nangingilid na luha sa mga mata ko nang nakita kong pumasok si Raheel sa loob ng
Nagdilat ako nang naramdaman ko ang malamig na kamay, na dumampi sa pisngi ko. Napabalikwas ako nang bangon nang nakita kong nakaupo si Tatay sa tabi ko. "Anabelle, don't be scared," sabi ni Raheel at niyakap ako ng mahigpit. "Anabelle," tawag ni Tatay sa akin. Hindi ako makatingin sa kaniya.
Pinagpapawisan ako sa sobrang kaba nang pumasok kami sa loob ng kompanya. May ilang empleyado pa ring nakakilala sa akin at hindi makapaniwalang magkasama ulit kami ni Raheel makalipas ang ilang taon. May naririnig akong negatibong komentong naririnig, pero hindi ko na lang 'yon pinansin. Ang mahala
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug