As we drift off to sleep in a cozy beachfront bungalow, I feel a sense of contentment and gratitude for the experiences of the day. Ang ganda-ganda ng mga isla na napuntahan namin. "Sa couch ako matutulog at dito ka naman sa kama," saad ko pagkapasok namin sa kwarto. "We'll sleep together, Anabe
Weeks passed, and I had not seen Raheel return to the mansion after our almost two-week vacation and honeymoon in Japan. Hindi ko alam kung umuuwi ba siya kasi maayos naman ang kwarto niya sa tuwing dadaan ako roon upang i-check kung umuwi ba siya. Kung umuuwi man siya, siguro gabi na siya nakakauwi
Hindi ako makagalaw sa kinatatayoan ko pagkatapos akong iwan ni Raheel sa coffee shop kasama sina Lara at Tita Minerva. Parang nakabalik lang ako sa sarili ko nang hawakan ni Lara ang braso ko. "Ate Ana," malungkot na sambit niya. Napatitig ako ng ilang segundo kay Tita Minerva. Kumuha siya ng s
Isinangla ko ang cellphone na ibinigay ni Raheel sa akin para may magamit akong pera. Kailangan kong makahanap ng matutuloyan bago gumabi. Wala akong balak gamitin ang credit card na ibinigay sa akin ni Chairman Marcelo. Lalo na ngayon na pinalayas ako ng apo niya. Baka mas lalong pag-isipan ako ng
Buong araw akong nagkulong sa kwarto ko. Hindi rin ako nakakain ng maayos sa kaiisip kung paano ko mairaraos ang pagbubuntis ko. Maghahanap pa ako ng trabaho, pero ngayong nalaman kong buntis ako, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Binabalak ko pa naman sanang bumalik sa pag-aaral kapag nakah
"I'm not acting, Raheel. Paniwalaan mo na kung ano man ang gusto mong paniwalaan. Hindi ko kailangang magpaliwanag sa 'yo," saad ko at nilampasan siya. Napahinto ako sa paglalakad nang hawakan niya nang mahigpit ang braso ko. "Bitawan mo nga ako!" Napansin ko ang paglapit ni Zeus sa akin. Nakatin
Pinagpapawisan ako pagkarating ko sa clinic ni Dra. Leona. Hindi ko maitago ang takot at kabang nararamdaman ko ngayon habang hinihintay si Dok. Sigurado na ako sa desisyon ko. Magiging sagabal ang batang 'to sa mga pangarap ko. "Baby, I'm so sorry. Hindi kita kayang buhayin mag-isa. Hindi ako nag
Agad na kumuyom ang mga palad ko matapod kong basahin ang reply ni Raheel. Nanginginig ang buong katawan ko sa galit at para bang binuhosan ako ng ilang baldeng puno ng yellow. Sa sobrang galit, naibato ko sa dingding ang cellphone ko. Nakabalik lang ako sa sarili ko nang nakitang basag na basag ito
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug