"SAPPHIRA Audrey Mendez..." dinig kong tawag sa pangalan ko. Agad akong tumayo at umakyat sa stage para tanggapin ang aking diploma. Sa wakas nakapagtapos na rin kami ni Daniella.Kung sana buhay pa ang mga magulang ko, sila ang kasama kong tumanggap nitong aking diploma. Gayunpaman alam kong masaya sila na tinupad ko ang matagal na nilang pangarap para sa akin.Today is our graduation day, pero hindi lubos ang aking kasiyahan dahil hindi umabot si Derick ngayong araw. Isa ito sa pinaka-espesyal na araw sa buhay ko pero wala na akong magagawa dahil hindi siya umabot.Tatlong linggo na siyang nasa ibang bansa. Sabi nito sa akin 'nong mag-paalam siya na may business conference siyang kailangang daluhan.Hindi naman siya maaaring tumanggi dahil naayos na lahat ng kapatid niya. Isang malaking kawalan sa negosyo nila kung hindi siya dumalo roon.I told him the other day that today will be our commencement day. He said to me that he'll try his best to come today but, I guess hindi kinaya ng
MADALING-araw na ng magpaalam kami ni Dani kay Seb na uuwi na kami sa boarding house namin. Noong una, ayaw pa kaming payagan nitong umuwi pero napilit din namin ito.Nakakahiya naman kung dito pa kami magpapalipas ng gabi sa kanila. Marami rin kasi silang bisita at ayoko nang dumagdag pa sa mga alalahanin niya. Tama nang nagkasama kaming tatlo ngayong araw.Sinabi kong magta-taxi na lang kami dahil nga madaling-araw na. But he insisted to drop us dahil wala raw siyang tiwala sa kahit kanino lalo na't parehas pa kaming babae ni Daniella.Wala na rin kaming nagawa ni Daniella kundi ang pumayag na lang sa gusto niya dahil kung hindi, baka magsusumbong pa ito sa Mommy niya. Mas nakakahiya naman kung pati ito aayawan pa namin.Tahimik kaming tatlo habang nasa byahe pauwi. Wala ni isang nangahas na buksan kung ano ang nangyari kanina. Alam kong hinahayaan lamang nila ako ngayon pero sa mga sumunod na araw kukulitin ako ng mga ito.Ipinagpasalamat ko na lang rin at hindi nila ako pinilit na
"Vaughn Drake Mendez! You again?" Nagpipigil sa galit ang principal kung saan nag-aaral si Drake. Paano ba naman kasi, may sinuntok na naman siyang kaklase."What is it again this time, Vaughn?" Halos di na maitsura ang mukha ng principal habang tinatanong ang walang pakialam na si Drake.Kung siguro hindi lang isa sa mga sponsor nang paaralang ito ang mommy niya matagal na siyang na kick-out dito. But who cares hindi niya naman kasalanan kung bakit nasuntok niya ang kaklase niya."Aren't you gonna talk?"napataas na ang boses nito,but still Drake remained unbothered."How about you Jason? Can you tell me what happened at bakit humantong kayong dalawa sa suntukan?" Tanong nito sa kaklase na nakayuko lamang."Si Vaughn kasi Sir...his the one who started it" sabay turo nang kaklaseng niyang namumula ang kaliwang pisngi."Serves you right idiot!" Sagot naman ni Drake dito na bahagya pang nakangisi."Mr. Mendez...May I remind you that this institution don't allow bullying. Kababata niyo pa
"Did you enjoy your stay in my office son?" I asked Drake. Katatapos ko lang kausapin ang ibang Engineers para sa kakasimulang project namin sa Batangas. Iniwan ko ito kanina at hinayaang tumingin sa mga designs and sketches ko.So far my employees are performing well in their job kaya wala akong problema. Mabuti na ding tumatak sa isipan nilang galingan sa kanilang trabaho.I assure them that after this project all of them will get increment. Kahit 'monster boss' ako sa paningin nila, atleast hindi naman ako kuripot. I give them what is due for them. So kung maayos ka sa trabaho mo you deserved the raise pero kung hindi 'goodbye, next ka'."Opow mo mommy... I watch your building designs and it's so impressive. You're really the best mom.""Anak, it's 'opo' not opow..." I corrected him, minsan tama naman ang pagkabigkas nito pero minsan bumabalik pa rin sa nakakasanayan niya."Oops, I'm sorry mom." Napatakip pa ito sa kanyang bibig at tumingin sa paligid kaya natawa ako sa naging reac
"Uhm Engineer, I forgot to tell you, hindi pala si Architect Villegas and dumating. Biglaan daw itong nagkasakit. Nasa hospital pa daw po---" I raised my hand to stop her. Biglang uminit ang ulo ko. How unprofessional...sila yung gustong makipag-set nang meeting sa akin tapos ngayon hindi ako sisiputin.What the hell...Walang gumagawa sa akin nang ganito. As I've said my time is precious, pasalamat na lang sila at pinaunlakan ko pa ang request nila. Kung nagkataong mainit ang ulo ko kagabi wala akong pakialam kung walang magrerepresent kay Daniella ngayon.Masungit kong tiningnan si Ana. Nakita kong naiiyak na ito sa takot. I know she's the bread winner of their family, kaya alam kong takot itong magkamali sa akin at baka sisantihin ko siya."Engineer, instead of Architect Villegas and his team their CEO came in his behalf."Napataas ang kilay ko. Wow! This Villegas must be someone, coz if not, hindi pupunta dito ang CEO nila.Dahil sa sinabi niyang pinalitan ito nang CEO medyo kumal
"Love..."Napatigil ako sa aking paglakad nang marinig ko ang boses ni Derick. Kahit hindi ko pa siya lingunin,kilang-kilala ko ang boses niya.Pagkatapos naming nag-usap ni Daniella nung nakaraan napagdesisyonan kong bigyan siya nang pagkakataong makapagpaliwanag sa akin. But, I never expected that it will happen today. Kagagaling ko lang sa review center . Three months from now, board examination na namin. Hindi ako pwedeng madistract. Kailangan ko nang focus para makapasa ako. Pero paano ko yun magagawa kung halos araw-araw ginagambala niya ako.Kahit hindi naman niya ako kinakausap o nilalapitan, the mere fact na palagi siyang nakatambay sa harapan nang boarding house namin at palagi siyang naghihintay kung kailan matapos ang review namin is really disturbing me.Pagod na din ako sa kakaiwas sa kanya. Minsan naba-blangko pa ako. I find it hard to memorize those freaking formulas which make it harder for me to solve and analyze problems. Parang lalabas na ang utak ko sa sobrang h
Everything happened so fast. Pagkatapos nang proposal niya siya mismo ang personal na umasikaso sa lahat nang kailanganin para sa kasal namin.I cannot help him with every detail 'coz I'm also busy with the preparation for my board exams. Good thing that his very patient and understanding with me.Sinabi niyang naiintidihan niya ang nararamdaman ko dahil napagdaanan niya na lahat nang ito.Ang gabi ay ginagawa ko nang araw para lang masiguradong maipasa ko ang aking exam.May mga panahong pagod at inaantok pa ako pero kailangan kung bumangon para makapag review.I review at home and at the same time I go to review center. Sa kanya na rin ako nakatira. Mabuti at naintindihan ako ni Daniella nung nagdesisyon akong lumipat sa condo ni Derick.Ito din kasi ang hiling ni Derick sa akin, para kahit papano matutulungan at maaalagaan niya ako.May mga panahong nahihilo at nasusuka pa ako sa sobrang pagod at stress. I don't know that reaching my dream would be this hard. Pero laking pasalamat
I survived that day feeling so tired and devastated.Hindi ako iniwan ni Seb at Dani simula pa kahapon, hanggang sa nakatuluguan ko na lang ang sobrang pagod. Pilit kong pinapatatag ang aking sarili. Sa tuwing magsisimula ang utak kong alalahanin ang nangyari ay pilit ko itong winawaksi pero pilit itong nagsusumiksik sa aking isipan.Pagod na pagod na ang isip at puso ko. Nanghihina na ang aking katawan, sinusubukan kong maging manhid pero sa huli para parin akong batang ayaw tumigil sa kakaiyak.Ang sakit na aking naramdaman ay sobrang-sobra. It's too much that I literally feel my heart is breaking inside. Para na akong nasusuka at bumabaligtad na ang aking sikmura.Pakiramdam ko mabibiyak na ang aking ulo sa sobrang pag-iisip.Ang saya talagang makipaglaro sa akin nang tadhana. Hinayaan lamang nitong talikuran ako nang taong nangakong hindi ako iiwan. He never just leave but he abandoned me. Maybe I'm destined to be alone. It's destiny's way to let me know that I don't deserve to be
"Andito ka na naman? Ilang taon na ba ang nakalipas,hindi mo parin siya mahanap?" Tanong sa akin ni Nanang na nagbebenta nang mga bulaklak sa harap nang simbahan. Marahan lamang akong umiling sa kanya. At kapag ganito ang naging sagot ko hindi na ako nito kinukulit pa. Today is supposed to be our wedding anniversary. Yearly bumabalik ako dito na may dalang bulaklak para sa kanya. I've been doing this for 9 years already. "Love, kung saan ka man ngayon, sana...sana bumalik ka na..." hindi ko maiwasang mapaluha sa tuwing naaalala ko ang luhaang mukha niya. "I'm sorry for being weak,Love. Kung sana naging matapang lang ako hindi ito nangyari sa atin...Please Love bumalik ka na... I can't take it anymore...sobrang sakit na nang puso ko Love..." sumbong ko sa kanya na parang nasa harap ko lang siya. Palaging ganito na lang ang eksena sa tuwing anniversary nang kasal sana namin. I spent my whole day staying in front of the church trying my luck...na baka sakaling maisipan niyang bumali
It all started that night. From then, I already marked her in my mind. I marked her 'my soulmate' it may seem silly but that's what I feel about her. I can still remember how I make reason just to come to their university for me to have a look at what she's doing. Gusto kong makita kung sinong mga kaibigan niya o kung anong pinagkakaabalahan niya. But I think I made the wrong move 'coz I almost end up beating her friend or maybe boyfriend who's so arrogant as if he owned her.I'm planning how to get her attention but I think destiny is on my side. Pauwi na ako sa condo nang makita ko sila nang kaibigan niya sa tabi nang daan na parang naghihintay ng tulong.Tinigil ko ang sasakyan at halos lumabas ang puso ko sa sobrang takot at pag-aalala nang makita ko ang duguan nitong mukha. Nanginginig ang mga kamay ko habang nagmamaneho papuntang pagamutan. Thanks God at hindi naman malala ang tama nang bato sa ulo niya.I offered her a job. Actually double purpose yun. I want to help her fin
Vin Derick's POV "Bakit naman kasi di mo na lang hingin kay Calyx ang location nang resort na yan? Kanina pa tayo paikot-ikot dito sa islang to. We're just wasting our time here, sana di na lang tayo sumunod!" reklamo ni Kathiana. Alam kong kanina pa ito naiinis kasi hindi ko mahanap-hanap ang resort kung saan nandon na ang mga kaibigan namin. We'll be having our post celebration for our graduation. Actually it's Calyx idea. Palagi daw sila dito nang family niya every summer. Since wala din naman kaming gagawin ni Kath inaya ko itong sumama kami kina Calyx at sa iba pa naming mga kaibigan. "Babe, relax... I already texted Calyx but he still didn't answer baka nagkakasiyahan na sila doon." Malambing kong sagot dito. Mainipin ito kaya iniintindi ko nalang, siguro dahil na rin sa edad niya. Kath is my girlfriend and my little sister's bestfriend. She's five years younger than me. Mabait naman ito yun nga lang medyo spoiled nag-iisang anak kasi. But I don't have any problem with that
"No! Don't...please don't" napabalikwas ako at malakas na napahagulhol.Napanaginipan ko ang nangyari sa pagitan namin ni Sebastian at ang mga pinaggagawa ni Kathiana sa akin...sa amin.Nanginginig ang buong katawan ko at sobrang bilis ang tibok ng aking puso na halos hindi na ako makahinga. Pakiramdam ko namamawis ang aking buong katawan at nanginginig ang mga laman ko.Parang gustong bumaligtad nang aking sikmura nang maalala ko ang ginawa sa akin ni Sebastian. Pero hindi ko ito masisi dahil alam kong wala siya sa tamang katinuan.Muli akong napaiyak nang muli kong narinig sa utak ko ang boses ni Kathiana. Ang tawa nitong parang tuwang-tuwa sa mga pinapagawa niya kay Sebastian. Ang mga salitang binitawan nito sa tuwing nakikitang nitong nahihirapan ako.How can she do such horrible things to us? Hindi ba siya natatakot sa Panginoon? Sobrang laki ang kasalanan niya sa akin, sa aming lahat. Dahil sa maling pag-ibig niya para kay Derick handa itong pumatay.Basang-basa na nang mga luha
Agaw atensyon si Sapphira habang naglalakad kami papunta sa stage kung saan magbibigay siya nang kanyang speech para sa opening nang bago nitong modelling agency.I'm so proud of her lalo nung nalaman kong ginagawa niya ito para sa kaibigan niya. She really never fail to help those people who stayed with her during the rough times of her life.She looked so hot and sexy in her dress but it's too revealing for me. Plano ko talagang buntisin ito para hindi na ito makapagsuot nang ganitong damit. At pakiramdam ko may laman na nga ito. Kailangan ko lang maka sigurado.If I've proven that she really is pregnant I will really make sure na magiging asawa ko na siya. Pakakasalan ko ito sa ayaw at sa gusto niya. Sapilitan na kung sapilitan hindi na ako makakapayag na mawala ulit sila nang anak ko sa akin.Hindi ko maiwasang mapamura sa isipan ko habang nakikita ko ang tingin nang mga kalalakihang dumalo sa event na to. Kung papayag nga lang siyang tanggalin ko itong coat na suot ko para ibalab
Warning: Contains sensitive topic please be aware. Kung may trauma po kayo,please skip this chapter.Napapitlag ako nang biglang may humawak sa akin. Ang mga palad nito ay mainit at dinig ko ang malakas na paghinga nito na tila nahihirapan."Seb?" Tanong ko dahil wala akong makita sa sobrang dilim ng paligid."Saph..." sagot nito sa napapaos na boses. Halos pangilabutan ako nang inilapit nito ang mukha niya sa akin. Ang hangin mula sa kanyang hininga ay pumapaypay sa aking mukha. Marahang gumapa ang mga kamay niya sa batok ko at marahan niya itong minamasahe. Kinikilabutan ako. Bakit ganito ang paraan nang pagkahawak ninSebastian sa akin. Iba na ang nararamdaman ko, biglang bumilis ang tibok nang aking puso.Hindi ito normal na kilos ni Sebastian. I know something is wrong. His breathing is heavy and he is panting.Duda akong may kinalaman dito ang itinurok nang mga tauhan ni Kathiana sa kanya kanina bago namatay ang ilaw. Oh my God. I gasped when realization hits me, they injected dr
Nagising akong nakatali ang dalawang kamay at paa ko sa kama. Kahit anong pagpupumiglas ko hindi ko kayang kalasin dahil sobrang higpit ang pagkakatali nito.Sobrang dilim nang paligid at wala akong maaninag kahit konti man lang, nagsimula nang manikip ang dibdib ko at nahihirapan na akong huminga. May takot ako sa dilim pero kailangan kung labanan.Pakiramdam ko basang-basa na ako ng pawis dahil sobrang init dito sa loob.Gusto kong sumigaw pero pilit kong pinapakalma ang aking sarili.I have to be strong. Hindi makakatulong sa akin kung magpapadala ako sa takot ko ngayon. Kailangan kong makapag-isip nang paraan paano ako makalabas dito.I need to be strong for my son. Kailangan kung makaligtas para sa anak ko. Kailangan ako ni Drake.Saan na kaya si Derick? Sana ligtas din ito. Sana hindi siya yong narinig kung dumaing sa likuran ko nung dinukot ako. I need his help. Sana mahanap niya ako bago pa mahuli ang lahat.Sinubukan ko ulit igalaw ang aking mga kamay baka sakaling lumuwag ang
Time flies so fast. The celebration for Drake's 10th birthday was successful. Ipinakilala kami sa lahat nang mga kakilala nang mga Valderama na imbitadao sa kaarawan nang anak ko. Nagmistula itong awards night sa daming mayayamang bisita na inirampa ang naggagandahang mga soot nang mga ito. Yong iba mainit ang pangtanggap sa amin pero hindi rin maiwasang marami ang nagtataasan ang kilay. Lalo na sa akin, pero wala silang maipintas. I'm independent and successful in my own way. May sarili akong kumpanya, hindi man ako kasingyaman nang mga Valderama atleast may maipagmamalaki din akong akin. I worked hard to earn it, kaya wala akong dapat na ikahiya sa kanila.May narinig pa nga akong nagbubulungan na kesyo yaman lang nila ang habol ko, gold digger daw ako at ginagamit ko lang ang anak ko para masilo si Derick pero wala akong pakialam. I know my worth. I don't need to tell them my story. They only know me by name, but not my whole being. Sino sila para husgahan ako?Pasalamat din ako
"Love?" Tawag nito sa akin.He's on the driver's seat while I'm busy following on Carlo about my new business venture.Nagustuhan ko ang location nang building for the new modeling agency that I will put up. Konting renovation lang for the interior then it's good to go.In three weeks time, we'll have the opening.Everything is set. Carlo alreay contacted all his friends from the industry. Madami daw ang gustong lumipat kasi hindi na nila nagugustuhan ang pamamalakad sa kabilang agency, ang kina Kathiana."Mmm?" I just hummed, kasi pina follow-up ko din si Dani tungkol sa update ng Batangas project. I want to check about what happened last time , if it was just an accident and not inside job. I want to know the result of the investigation.I'm a bit busy lately kaya hindi ko ito natutukan. Good thing that Dani is always there to take full responsibility in my behalf." Can I stay in your office today, Love?""Huh?" Naguguluhan kong tanong. Araw-araw na itong nakatambay dito sa opisina