NAGISING ako kinabukasan dahil sa init ng araw na tumama sa mukha ko. kaya dali dali kong kinuha ang cellphone ko and I was shocked because it was 8 o'clock in the morning na malalate na ako, kaya ginawa ko na ang morning routine ko naligo nag bihis, hindi na ako naka pag almusal dahil agad nag patawag ng meeting ang senior namin dahil bibisita daw ang CEO ng company.
Pag dating na pagkadating ko sa hospital nag kaka gulo ang mga kateam ko dahil ako na lang pala ang hihintay nila.
Nang makita na nila ako ay agad na silang pumasok kaya hinila ka agad ako ni Christine papuntang Conference rooms.
"Bakit ngayon ka lang? hindi mo ba alam na kanina pa nandito ang CEO natin bruha ka." sermon niya sa akin
"Late ako dahil ikaw ang may kasalanan, gabi mo na ako pina uwi kagabi " inis na sabi ko.
Nang matapos kasi ang duty namin kahapon, niyaya niya kaming manuod ng movie marathon sa condo nya kasama ang isa pa naming kaibigan na si jenny.
Binuksan niya na ang pinto at pumasok na kaming dalawa, nakita ko ang lahat na naka-tingin sa amin, kami na lang pala ang hinihintay.
"Ms. Gomez pleased be seated, so we can start now." someone said
"Siya lang po pano naman po ako sir? napatampal ako sa noo ko sa kakahiyan kay Christine.
Agad kong tingnan ang nagsalita at nagulat ako.
Nanigas ang mga katawan ko para akong tinakasan ng lakas.
Tumingin ako sa kanya at nakita ko siyang ngumisi parang pina alala nya lahat sa akin ang mga ginawa kong katarantadohan.
"Mrs. Gomez i mean Ms. are you okay?" pang asar na tanong nya.
"Yes Georg... i mean sir George." Tugon ko sa kanya.
Buti nalang ay hinila ka-agad ako ni christine, umupo lang kaming dalawa sa pinaka likuran.
"ohh.. kamukha niya iyong nasa picture?" curious na tanong ni Christine.
Sa tatlong taon ko ditong nag tratabaho ngayon ko lang nakita ang CEO dahil nasa abroad daw naninirahan at minsan lng umuuwi sa pinas pero hindi ko akalain na sa dami daming tao sa mundo siya pa ang nalandi ko. NALANDI KO ANG BOSS KO AT SUCCESSFUL ITO, YAYAMAN NA BA AKO NITO PERO CHAR CHAR LANG.
"Shut up okay!" hindi ko alam napa lakas pala ang pagka sabi ko rinig tuloy nilang lahat baka isipin nila na ang CEO ang sinabihan ko ng ganon.
"Are you saying something Ms. Gomez?" tanong niya at matalim na nakatitig sa akin.
"N- No sir." nag papanic kung sagot
Nakatulala lang ako buong meeting wala akong maintindihan sa mga sinasabi nila dahil hindi parin ako maka paniwala na sya ang boss namin.
Natauhan lang ako ng tinawag ako ni christine, tapos na pala ang meeting hindi ko namalayan.
"Btw Ms. Gomez maiwan ka muna dito, i have to discuss something about the patient." pahabol niyang sabi.
"Yes Sir." mahina kung sabi pero deep inside gusto kona siyang sigawan.
Akala ko noong una ay hindi na kami muling mag kikita at akala ko ay ibabaon kuna sa limot ang mga nangyari sa amin pero akala ko lang pala iyon.
Pinagtagpo ulit kami ng tadhana, siguro ay ito ang dahilan para ayusin ang mga kagagohang nagawa ko at dahil hindi ito tama.
"Hi!" mahina niyang sabi
"He.. Hello sir." kinakabahan kong sabi
"Hinanap kita pero dito lang pala kita makikita." malambing na pagkasabi niya. Tumaas ang mga balahibo ko sa mga sinabi nya, ibang iba sya ngayon hindi siya katulad kanina na parang mangangain na ng buhay.
"ah.. ehhhhh!! bakit po, ngayon lang naman po tayo nag kita Sir kaya bakit nyo po ako hahanapin hehe!!" patay malisyang tanong ko kahit alam ko naman kung anong tinutukoy niya.
"So you don’t remember anything." Nag kibit balikat nalang ako. Mas mabuting isipin niyang na wala akong naalala sa nangyari sa amin nakaraang gabi.
Pero diyos ko sino ba ang makakalimot nun buong buhay ko atang madadala iyon hanggang sa kamatayan ko.
"So gusto mong ipaalala ko lahat-lahat sayo Mrs. Sebastian?." laking gulat ko na lang dahil palapit sya ng palapit sa akin at dahan dahan niyang hinawakan ang mukha ko natulala ako at hindi makagalaw dahil ang lapit ng mga mukha nya sa mukha ko.
Maya maya lang naramdaman ko nalang ang kanyang labi na hinahalik halikan ang aking pisngi.
"Sir hindi po ito tama." lumayo ako ng kunti sa kanya pag galang nalang dahil boss ko sya.
"how can you say it's not right? I'm your husbang and You're my wife, We are married in the eyes of god." sabi niya habang naka tingin sa aking labi
"Yes sir i mean no, Ano kasi sir kailangan kona po palang umalis kailangan na po ako ng mga pasyente ko sir." taranta kung palusot sa kanya ang totoo gusto ko na talagang makaalis dahil kanina pa akong parang na iihi ng iwan hindi ko alam at hindi ko maiintindihan hindi ko pa ito naranasan dati kahit noong magkasintahan pa kami ni drake.
Aalis na sana ako nang ipinulupot nya ang kanyang kamay sa aking beywang at sabay bulong
"Remember that I'm your husband, you're mine. " sabay halik sa aking tenga.
Paglabas ko ng pinto nakita kong hinihintay pala ako ni christine at ang isa ko pang kaibigan na si Jenny.
"Kanina pa kayo dito?" tanong ko sa kanila
"Hindi ngayon lang." Christine said
" Oo Kanina pa." jenny said too
Sabay pa silang nag salita "Yung totoo guys!."I stared at them.
"Fine kanina pa kami dito gusto lang naman naming bantayan ka baka ano pa gawin mo sa boss natin." jenny said
"at ako pa talaga ang may masamang balak. Nakita nyio namin kanina kong sino ang lumapit diba?" i said, frustrated
"Wala kaming nakita diba tine?" pinang lakihan niya pa ng mata si Christine.
"Nakita ko kayo kanina para kayong lintang maka dikit sa pinto." i teased them.
"Grabi ka naman linta talaga." Christine pouted
"Speaking of linta ahemmm.." mahinang sabi ni jenny
"Goodmorning Sir Sebastian." sabay nilang sabi at yumuko, mga s****p talagang mga ito.
" Goodmorning" saad nya " buenos dias a mi bella esposa." sabay winked sakin. (Goodmorning to my beautiful wife)
I just close my eyes dahil kahit ganitong pipitshogin lang ako ay nakakaintindi parin naman ako ng espanyol dahil isa iyon sa mga subject namin noong college pa ako.
"Vete a la m****a." i smirked, (fuck off)
Nang marinig nya ang mga sinabi ko na yun ah tumigil sya at humarap. "Otra barata ahí te voy a besar aquí mismo delante de tus amigos." he chucked. (Isa pang mura diyan, I'll kiss you here in front of your friends.)
Nang maka alis na sya ay todo namang kilig ang mga kaibigan ko dahil bukod sa akin ay nakakaintindi din sila.
"what's your secret sam?" kilig na kilig na tanong ni jenny.
"Mag lasing ka yun lang ang secret nya. " singit pa ni christine,
"Ma gawa nga iyon baka maka bingwit din ako ng isang Afam na katulad ni Sir Sebastian."
Pagkatapos naming mag-usapan ay bumalik na kami sa kanya kanya naming trabaho. Ganun pa din mag check ng mga pasyente ko, hindi ako ngayon naka assign sa emergency room kaya kunti lang ang trabaho ko.
MAAGA kung natapos ang trabaho ko kaya na pag desisyonan kong mag ikot-ikot muna sa mall at mag grocery na din dahil ubos na ang stocks ko sa bahay. I just bought what I needed and of course my favorite snacks. Pag tapos kung mag grocery ay napadpad ako sa isang jewelry shop at nahagip ng aking mga mata ang isang kumikinang na kwintas. "Luna?" namamang-hang tanong ko sa cashier. Tumango lang ito at ngumiti "Pwedi bang hulog-hulogan yan hehe" nahihiyang tanong ko. "Yes po maam pweding pwedi po basta may trabaho lang po kayo at dalawang valid id, meron din po kami ditong iba't ibang design ng mga moon meron din half moon." pag aaliw nito sa akin. Pinili ko lang ang nahagip ng mga mata ko kanina isang kwentas na bilog na bilog na buwan pero ng makita ko ang presyo ng kwintas parang nag dadalawang isip agad ako, tatlong taon ko ata itong babayaran mas malaki pa sa sahod ang presyo nito. "Bilhin ko nalang para sayo yan. " singit nang lalaking kakadating lang sa shop. Pagtingin k
ALAS-DIYES na nang makarating kami sa Boracay dahil itong si Christine ay dumaan pang convenient store para bumili ng makakain at maiinum namin para mamaya. Pag-baba namin ay agad naman kaming sinalubong ni Jenny. "Bakit ngayon lang kayo?" aniya nito. "Bakit hindi mo tanungin yung lasinggera mong kaibigan diyan." sabay tingin ko kay christine na busy ito kakapicture sa paligid. "Helloo.. dollar kaya ang mga presyo ng mga bilihin dito" saad nya. May point nga siya para makatipid tipid rin kami. Kahit kasi mga professional na kmi ay nagkukulang parin ang sweldo namin dahil habang tumatagal mas lalong nag mamahal ang mga bilihin. "Guys, I have something to tell you." na e-excite na sabi ni Jenny. "Ano yun." tugon naming dalawa "Ano gusto niyong unang malamam, Bad News or Good News?" dugtong nito. "Good News syempre " sabay apir namin ni christine "The Good News is... my party party tayo mamaya." saad nya sabay palakpak. "Inuman na... " saad ko naikinatuwa naman nilang dalawa
"He's not my boyfriend, he's my secret husband" bulong ko sa kanya sabay tawa ng malakas. Hindi pa sana sya maniniwala kung hindi ko ipinakita ang litrato naming dalawa, ikweninto ko lahat-lahat sa kanya ang nangyari dahil hindi naman siya bago sakin. He is my friend and I know I can trust him. "inferness.. chopopo at bakat ang birdie sure akong malaki ang nota niyan ayy!." sabay hampas sa braso ko at tingin kay George. " O'sya gora na ako bakla kitakits later." sabay halik sa pisngi ko. Pagka alis na pagka alis ni Stephen ay may agad naman lumapit na lalaki sa akin, akala ko ay si George lang ito, pero laking gulat ko dahil si Drake ito, maraming tanong sa isip ko kung kabit andirito siya, at kung paano niyang nalaman na nandito ako. Tatalikuran ko na siya sana nang hawakan niya ang braso ko at nagsalita. "Ano, sa harap ko pa talaga kayo maglalandian, hindi ka man lang nahiya." Inis niyang sabi sakin, baka nakakalimutan niyang matagal na kaming tapos, napadaing naman ako dahi
Pagkatapos niyang mag luto ay inihanda ko naman ang mga pagkain at inilagay sa kaniya kaniyang nilang lalagyan para makakain na kami. Habang kumakain ako ay napansin ko naman na titig na titig siya sa akin. Napa kunot nalang ako ng noo dahil parang may kutob akong masama, sa titig niya palang alam mona na may kailangan ito."Wag mo nga akong tingnan ng ganyan George, parang manyakis ka, alam ko kung ano iniisip mo. Wag ako dahil hindi ako papatol sayo-."Napatigil naman ako sa pagsasalita ng biglang tumayo siya at hinatak ako papunta sa kanya at sinakmal ako ng halik. Nagulat ako sa ginawa niya, pero nakita ko nalang ang sarili ko na hina halikan sa pabalik.Gustong gustong tumanggi ng isip ko pero hindi kaya ng katawan ko parang may sariling isip ito. Akala ko ay kakain kami pero iba pala ang kakainin namin, mas masarap ngalang ito kompara kanina. "George...." pag unggol ko dahil namamasa na ang gitnang bahagi ko "can i undress you". malambing niyang tugon, tumango lang ako dah
"Just open the fucking door or else i destroy it." Nagising ako dahil sa ingay na nanggagaling sa labas ng silid ko kaya dali dali akong bumangon at binuksan ito. Nagulat ako dahil nandito silang lahat kasama ang stuff at manager ng hotel na pinag tutuluyan namin.ip "What happened here and what are you doing here" nagtataka kong tanong sa kanilang lahat. "My god sam, are you okay? Is there any pain in your body?" He asked me thoughtfully. "Thanks god you're ok, akala ko ay napaano kana diyan sa loob" saad nya pa. Kunot noo ko siyang tiningnan. Seryoso Masakit? Oo masakit ang katawan ko at ang pagkababae ko dahil sa ginawa mo sa aking h*******k ka. Gusto ko sanang sabihin sa kanya ang mga katagang iyon, kaso hindi pwede dahil ayokong mapintasan ng mga tao sa paligid namin ngayon, kaya kumalma muna ako bago nagsalita. "I'm just resting okay " mahinahon kung tugon sa kanya. "Nagpahinga? My god sam don't you know muntik na akong mabaliw sa kaka-hanap sayo, pagkatapos mo akong iwa
When i first saw her my world has stop and it's a long story. Hindi pa ito ang oras para malaman niyo. So ayun na nga, I was so happy nang malaman at napatunayan kong ako ang naka-una kay Samantha. Big achievement iyon para sa aming mga lalaki dahil bihira na lang ang birhen na babae. Hinding hindi ko makakalimtan ang mga gabing pinagsaluhan naming dalawa. NATAUHAN ako ng tumunog ang aking telephono, Tiningnan ko ito at nakita ko ang dalawang notification mula sa aking I*******m, at may nakita akong dalawang post ni Samantha, kaya agad ko itong tinignan. Ang unang larawan ay isang napakagandang tanawin ng dalampasigan na may malalaking bato, at ang isa naman ay ang larawan ng kanyang buong katawan, ang ganda ng hugis ng kanyang katawan at may caption pa itong kasama. Samantha Gomez Boracay, Philippines. Wish you were here #MSH Maya-maya lang ay tumunog ulit ang telephono ko, pag tingin ko ay nakita ko ang pangalang ng aking kaibigang si richard kaya agad ko din itong sinagot
IT'S BEEN 2 days since maaksidente si Samantha. Nakatayo lang ako sa may pintuan, nakatingin lang sa kanya habang sinusuri siya nang kanyang kaibigan na isa ding Doctor na katulad niya."Well, Samantha, alam mo ba kung bakit nandito ka sa hospital" tanong nang kaibigan niyang si Christine, pero parang wala lang sa kanya. Dahil nakita ko itong pinanlakihan nito ng mata."Nakita daw niya akong duguan sa kabilang isla ng boracay" sabay turo niya sa akin. "pero bakit ako nandoon? at totoo bang asawa ko talaga ang gwapong lalaki na yan?" mahinang tugon niya at nag pout pa, napatawa na lang ako sa mga gawi niya. Well, madami ng nag sabi sa akin na magandang lalaki ako pero pagdating sa kanya ay ang lakas ng tama nito saakin."Yes Samantha, he's your husband, hindi ko nga alam kong bat ka niya nagustohan." mahabang lintanya nito, bumaling naman ito sakin at tinawag ako. " Come here Sir- i mean Mr. Sebastian, I will introduce you to your wife." Kunot noo ko lang ito tiningnan, i have no choic
Ilang araw na ang nakalipas ay hindi na ako muling nakabalik sa hospital, dahil mismong nurse na ang pumarito sa mansyon ni George, dahil ito ang habilin niya habang nasa trabaho siya at ilang araw na din akong paikot ikot dito dahil palaisipan parin sa aking isipan ang huling salitang narinig ko sa kanya noong kami'y nasa Boracay pa. Bago siya umalis papuntang Maynila ay narinig ko ang usapan nilang mag ama sa telephono.[Flashback]Nagising ako sa ingay na may tumunog na phone, akala ko ay akin pero hindi pala babangon na sana ako ng hindi ko sinasadyang marinig ang usapan nila."Dad, i already told you na pupunta ako diyan." inis nitong sabi sa kabilang linya."Busy lang ako sa trabaho ko kaya hindi ko nasagot ang mga tawag mo." "Come on dad, paulit ulit na lang ba tayo diyan. Paninindigan ko siya at papakasalan. Happy? " "Just give me 2months to fix the mess what i made.""Fine i call her later. Bye." tugon nito at tuluyan ng binaba ang telephono niya.Saglit kong pinikit ang
Mga ilang minuto ang nakalipas habang kumakain kami ay biglang nag salita muli si George. Ang kaninang puno ng tawa ay biglang napalitan ng katahimikan.Tumikhim muna siya bago mag salita at diretsong nakatitig sa aking mga mata."Sam, I'm sorry these past few days, I'm just busy with work. You know that I'm the only one doing my sister's chores now because she's pregnant and i don't want to give him a problem about dad's company. I also can't do anything because dad doesn't trust his partner." Mahabang lintanya nito sa akin. Nabanggit niya nga nakaraan sakin na buntis ang kapatid niya at tutol ang ama nila sa lalaking nakabuntis dito at mas lumala pa daw ito ng maaksidenti ito pero sa kabutihang palad ligtas naman silang mag ina kaya wala silang nagawa dahil sa mga nangyari, kaya palihim na lang itong nagkikita at todo suporta naman itong si George sa kanilang dalawa dahil kababata niya ito at matalik na kaibigan din at ayaw niyang ding iparamdam sa kapatid niya na wala siyang kakam
I was about to call Nay Silya when my friend Richard told me that his new girlfriend, Samantha's friend, was together in Cubao. Agad kaming umalis kasama si Mark at Richard. When we arrived, I saw Samantha standing up and arranging her things. Good to know so that we can leave immediately, ayokong hintayin ang oras na baka mapaano pa siya. Nang makapasok kami nang tuluyan ay umupo ulit ito nang hindi man lang ako tiningnan. Kaya inaya ko na agad siyang umalis, ayokong sayangin ang oras ko i know na nag tatampo siya dahil wala na akong time sa kanya kaya babawi ako ngayon ipag luluto ko siya ng paborito niyang pagkain, ang palaging nirerequest niya kay Nay Silya. Hindi ko sadya ang magalit sa kanya, I just want her to let me know if she's going outside because I can be with her even if I'm busy, I'll insert her in my schedule as well as long as she's happy. I don't mean to be angry with Samantha nagulat lang ko at nataranta dahil na untog ito sa pinto ng sasakyan ko. Nang mak
Friends are people we love to spend time with. Sinasamahan tayo tuwing malungkot tayo, tinutulungan tayo ng hindi humihingi ng kapalit, at tinatanggap tayo sa kabila ng mga pagkakamali natin. They make celebrations fun, and they help us be ourselves. Hindi lang yun, sila din yung tumutulong sa atin na mag-grow sa ispiritwal na lebel.Nang dumating ang inorder namin ay pinagpyestahan na namin ito."Btw guys, Richard is coming here. Nakalimutan kong sabihin kanina, okay lang ba?." Tugon ni Christine. Habang sumusubo ng Pizza."WTF, bakit ngayon mo lang sinabi?" Natataranta na ako dahil baka mag sumbong si Richard kay George.Parang linta pa naman silang dalawa hirap pag hiwalayin."Nakalimutan ko nga diba? sorry naman." "Sana sinabi mo kanina, alam mong hindi ako nakapagpaalam kay George diba?." sambit ko pa."No way!!! wala kang sinabi sakin kanina, dahil kong alam ko hindi ko na sana papupuntahin dito si Richard my labs." "my labss? the fuck nakakadiri ka Tine." singit ni Jenny."I
Nang magising ako kinabukasan ay hindi agad ako bumangon, Tulala lang akong nakatingin sa kisame. Ang daming bumabagabag sa isip ko, pero iisang tao lang naman ito. Nang mahismasan ako ay iginalaw kona ang katawan ko bago tumayo. Nilingon ko muna ang phone ko na nasa gilid ng lamesa at binuksan ko iyon at tiningnan.2 text Message from George Mi amor. Pinindot ko iyon at binasa ang mga mensahi niya.From: George Mi amor.- Good Morning, pinuntahan kita kagabi sa kwarto mo, hindi na kita ginising kase ang himbing na ng tulog mo. Hindi na pala ako makakasabay kumain sayo ngayon. Nagmamadali ako dahil ipinatawag ako ni Dad sa Company niya at busy din ako sa Hospital.- Babawi ako next time, pag may kailangan ka sabihan mo lang kay Nay Silya. Mapakla lang akong ngumiti at nireplyan ko ito.To: George Mi amor.Okay cge :).Malalim akong huminga pakiramdam ko tuloy para na akong maiiyak, ilang araw ko na siyang hindi na kikita dahil maaga siyang umalis at pag umuuwi naman ay madaling a
Ilang araw na ang nakalipas ay hindi na ako muling nakabalik sa hospital, dahil mismong nurse na ang pumarito sa mansyon ni George, dahil ito ang habilin niya habang nasa trabaho siya at ilang araw na din akong paikot ikot dito dahil palaisipan parin sa aking isipan ang huling salitang narinig ko sa kanya noong kami'y nasa Boracay pa. Bago siya umalis papuntang Maynila ay narinig ko ang usapan nilang mag ama sa telephono.[Flashback]Nagising ako sa ingay na may tumunog na phone, akala ko ay akin pero hindi pala babangon na sana ako ng hindi ko sinasadyang marinig ang usapan nila."Dad, i already told you na pupunta ako diyan." inis nitong sabi sa kabilang linya."Busy lang ako sa trabaho ko kaya hindi ko nasagot ang mga tawag mo." "Come on dad, paulit ulit na lang ba tayo diyan. Paninindigan ko siya at papakasalan. Happy? " "Just give me 2months to fix the mess what i made.""Fine i call her later. Bye." tugon nito at tuluyan ng binaba ang telephono niya.Saglit kong pinikit ang
IT'S BEEN 2 days since maaksidente si Samantha. Nakatayo lang ako sa may pintuan, nakatingin lang sa kanya habang sinusuri siya nang kanyang kaibigan na isa ding Doctor na katulad niya."Well, Samantha, alam mo ba kung bakit nandito ka sa hospital" tanong nang kaibigan niyang si Christine, pero parang wala lang sa kanya. Dahil nakita ko itong pinanlakihan nito ng mata."Nakita daw niya akong duguan sa kabilang isla ng boracay" sabay turo niya sa akin. "pero bakit ako nandoon? at totoo bang asawa ko talaga ang gwapong lalaki na yan?" mahinang tugon niya at nag pout pa, napatawa na lang ako sa mga gawi niya. Well, madami ng nag sabi sa akin na magandang lalaki ako pero pagdating sa kanya ay ang lakas ng tama nito saakin."Yes Samantha, he's your husband, hindi ko nga alam kong bat ka niya nagustohan." mahabang lintanya nito, bumaling naman ito sakin at tinawag ako. " Come here Sir- i mean Mr. Sebastian, I will introduce you to your wife." Kunot noo ko lang ito tiningnan, i have no choic
When i first saw her my world has stop and it's a long story. Hindi pa ito ang oras para malaman niyo. So ayun na nga, I was so happy nang malaman at napatunayan kong ako ang naka-una kay Samantha. Big achievement iyon para sa aming mga lalaki dahil bihira na lang ang birhen na babae. Hinding hindi ko makakalimtan ang mga gabing pinagsaluhan naming dalawa. NATAUHAN ako ng tumunog ang aking telephono, Tiningnan ko ito at nakita ko ang dalawang notification mula sa aking I*******m, at may nakita akong dalawang post ni Samantha, kaya agad ko itong tinignan. Ang unang larawan ay isang napakagandang tanawin ng dalampasigan na may malalaking bato, at ang isa naman ay ang larawan ng kanyang buong katawan, ang ganda ng hugis ng kanyang katawan at may caption pa itong kasama. Samantha Gomez Boracay, Philippines. Wish you were here #MSH Maya-maya lang ay tumunog ulit ang telephono ko, pag tingin ko ay nakita ko ang pangalang ng aking kaibigang si richard kaya agad ko din itong sinagot
"Just open the fucking door or else i destroy it." Nagising ako dahil sa ingay na nanggagaling sa labas ng silid ko kaya dali dali akong bumangon at binuksan ito. Nagulat ako dahil nandito silang lahat kasama ang stuff at manager ng hotel na pinag tutuluyan namin.ip "What happened here and what are you doing here" nagtataka kong tanong sa kanilang lahat. "My god sam, are you okay? Is there any pain in your body?" He asked me thoughtfully. "Thanks god you're ok, akala ko ay napaano kana diyan sa loob" saad nya pa. Kunot noo ko siyang tiningnan. Seryoso Masakit? Oo masakit ang katawan ko at ang pagkababae ko dahil sa ginawa mo sa aking h*******k ka. Gusto ko sanang sabihin sa kanya ang mga katagang iyon, kaso hindi pwede dahil ayokong mapintasan ng mga tao sa paligid namin ngayon, kaya kumalma muna ako bago nagsalita. "I'm just resting okay " mahinahon kung tugon sa kanya. "Nagpahinga? My god sam don't you know muntik na akong mabaliw sa kaka-hanap sayo, pagkatapos mo akong iwa
Pagkatapos niyang mag luto ay inihanda ko naman ang mga pagkain at inilagay sa kaniya kaniyang nilang lalagyan para makakain na kami. Habang kumakain ako ay napansin ko naman na titig na titig siya sa akin. Napa kunot nalang ako ng noo dahil parang may kutob akong masama, sa titig niya palang alam mona na may kailangan ito."Wag mo nga akong tingnan ng ganyan George, parang manyakis ka, alam ko kung ano iniisip mo. Wag ako dahil hindi ako papatol sayo-."Napatigil naman ako sa pagsasalita ng biglang tumayo siya at hinatak ako papunta sa kanya at sinakmal ako ng halik. Nagulat ako sa ginawa niya, pero nakita ko nalang ang sarili ko na hina halikan sa pabalik.Gustong gustong tumanggi ng isip ko pero hindi kaya ng katawan ko parang may sariling isip ito. Akala ko ay kakain kami pero iba pala ang kakainin namin, mas masarap ngalang ito kompara kanina. "George...." pag unggol ko dahil namamasa na ang gitnang bahagi ko "can i undress you". malambing niyang tugon, tumango lang ako dah