0036: Revenge

Serenity's Point of View

Serenity’s Point of View

Habang tahimik akong naglalakad sa hardin ng event venue, huminga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili. Isang saglit na katahimikan lang ang hinihingi ko matapos ang lahat ng nangyari ngayong gabi. Pero sa kabila ng pag-iwas ko, alam kong hindi basta-basta matatapos ang gabing ito nang walang gulo.

Nang bigla akong marinig ang malalim na boses sa likod ko, para akong binuhusan ng malamig na tubig.

"Serenity," malamig at matalim ang boses ni Richard. "Kailangan nating mag-usap."

Napakabigat ng hakbang ko habang humaharap ako sa kanya. Hindi ko pa rin makalimutan ang lahat ng sakit na dinulot niya sa akin noon. Pero sa kabila ng lahat, wala na akong ibang magawa kundi harapin siya.

"Anong kailangan mo, Richard?" tanong ko, sinusubukang panatilihing kalmado ang aking tinig.

Tinitigan niya ako nang matagal, para bang sinusuri ang bawat galaw ko. "Alam ko kung ano ang ginagawa mo, Serenity. Ginagantihan mo ako dahil sa nangyari noon."