Chapter Fifty

HABANG pimagmamasdan ni Jemima ang kaniyang kabuuan sa harap ng salamin ay napahaplos siya sa umbok ng kaniyang tiyan.

“I can’t wait to see you, baby.” May bumahid na lungkot sa kaniyang damdamin. “But your father’s not with us,” anas niya habang tinitingnan ang kaniyang tiyan.

Naupo siya sa kama at nag-isip ng malalim.

Ilang sandali lang ay nagulat si Zorayda sa pagtunog ng telepono. Agad niya itong sinagot. “Hello!”

“Ma!”

“Jemima! Napatawag ka?”

Bumuntunghininga muna si Jemima bago muling nagsalita. “Ma, I was thinking… what if I’d resign?”

“What? Why?” Agad niyang nahinuha na nasasaktan pa rin ang anak sa naging kalagayan nito. “No, don’t do that, anak. Huwag kang padalos-dalos nang pagdedesisyon.”

“But, ma!...” naiiyak na siya sa naiisip niyanv baka hindi na siya balikan ng asawa niya.

Malumanay ang boses niyang kinausap ang anak. “Ano ba ang gusto mong buhay, anak? Gusto mo bang maging plain housewife? Hindi naman iyan masama, pero I know you, may pagka workaholic ka.”

Sandaling