Pilit pinigil ni Amara ang huwag mapa ngiti nang makita ang naka busangot na mukha ni Xavier pag pasok pa lamang nito sa loob ng sarili nitong silid. Nakuha pa nitong iwagayway ang mga damit na inutos niyang kunin nito mula sa silid na kanyang tinutulugan. “You should know that this will the first and last time na uutusan mo ako, Amara.” Naka simangot pa rin na sabi sa kanya ng kanyang boss gamit ang seryoso nitong tinig, sinamahan ng mariin nitong pag titig na akala mo ay isang galit na tigre. Mariing nakagat ni Amara ang kanyang labi dahil sa pag pipigil pa rin ng ngiti sabay pilit kinalma ang sarili bago sinalubong ang tingin nito, “In my defence, I do know that you are my boss and I have no right to order you around and to make things clear, hindi po kita inutusan, sir… Sa pagkakatanda ko, nakiusap po ako sa iyo na kung pwede lang naman ikuha mo ako ng damit na pamalit dahil hinid ako pwedeng lumabas sa kwarto mo na damit mo ang suot ko…” Pigil pa rin ang ngiting sabi ni Ama
“Oh, you noticed it too?” Naka ngising sabi ni Xavier dahilan upang mapa ngiwi si Amara. “What do you mean you noticed it t-- You did this on purpose?” Na hintakutan niyang tanong saka napa irap nang tawanan siya nito. “This isn’t funny, Xavier… Ano nalang ang iisipin ng mga kasama sa bahay?” “Relax, they wouldn’t think anything bad about you, I just wanted to show off my new marks, ikaw ang may gawa sa akin ng mga ito, you should be proud.” “I am not proud and I have no reason to be, Xavier… Ni hindi ko nga alam kung bakit at paano kitang nalagyan ng mga markang iyan sa balat mo. Isa pa, I really wouldn’t mind you showing that off, kung tayo lang bang dalawa eh walang problema doon, kaya lang alam mo naman ang sitwasyon ko sa bahay mo ‘di ba?” She paused and looked at him intently. “I am just worried that them seeing you like this would raise doubts lalo na si nanay Unday.” Nahihiyang sabi pa ni Amara saka nag iwas ng tingin. “You put a mark on me only meant you had a great
Naging mabilis ang pag lipas ng mga araw para kay Amara, nariyang hindi niya na namalayang halos mag kakalahating taon na rin siyang nag ta-trabaho para kay Xavier.Nakuntento na rin siya sa mga patago nilang pag kikita ng kanyang boss, pakiramdam niya tuloy ay isa siyang mag nanakaw na pumupuslit sa silid nito tuwing gabi, wala namang kaso iyon kay Amara, kaya lamang kung minsan ay napapa isip siya kung hanggang kailan nga ba kaya ang itatagal ng ganitong set up nila ng kanyang boss lalo at sa kanilang dalawa ay mukhang siya lamang naman itong apektado.Sa pag lipas rin ng mga lingo at buwan ay tila mas lalong naging mailap sa kanya si nanay Unday, nariyang ni hindi man lang siya nito tapunan ng tingin at ang tanging pagiging usapan lamang nila ng matanda ay sa tuwina lamang na may ipag-uutos ito, maliban doon ay wala na.Kahit pilitin ni Amara ang isaksak sa isipan na wala namang kaso sa kanya ang pagiging mailap ni nanay Unday ay hindi niya pa rin mapigilan ang huwag maapektohan la
“What’s up? Cat got your tongue?” Ngising asong tanong ng lalaking basta na lamang lumapit sa kanila. Katulad ng dati ng nararamdaman ni Amara sa tuwinang lalapit ito sa kanya ay agad siyang nakaramdam ng hindi mapaliwanag na inis. “Amara, kilala mo ba iyan?” Nag aalalang tanong sa kanya ni Cali na pansamantala niyang nakalimutan dahil sa lalaki. “Oh and you are with a friend, hello to you… Amara, I didn’t know you are now making friends with…: Amara felt the veins in her temple burst when the guy paused and looked at Cali from head to foot. “...with the likes of her… Whatever happened to ‘I only accept friends like me’?” Lalo lamang nag init ang ulo ni Amara nang tila mas lalo pang lumaki ang ngisi nito. Nag pilit naman ng isang matamis na ngiti si Amara saka napa ngiwi nang makita ang ayos nito. Bulaklaking polo shirt, porontong na shorts at flats, naka shades pa ang lalaki na mukhang mapapaisip ang kung sino mang tumingin dito kung nakaka kita pa ba ito dahil sa dilim niy
Malapit nang lu,ubog ang araw nang maka uwi sila ni Cally, agad pa siyang napa buntong hininga nang pag baba pa lamang mula sa taxi-ng sinasakyan ay agad na siyang sinalubong ng masamang tingin ni knayang boss. Gusto niya mang isipin na naroon si Xavier sa labas, naka tayo at naka simangot habang masama siyang tinititigan aty dahil hinihintay siya nito, at naiinis lamang ito dahil sa tagal nila sa super market at nami-miss lamang siya ay alam rin naman n I Amara na hindi niya pwedeng isipin iyon, lalo pa at sigurado naman na wala namang dahilan si Xavier at lalong ayaw niya rin namang mag paka assuming. Then what is he doing outside and why the hell is he looking at me like that, is he going to skin me alive, little heart? Tahimik niyang bulong sa sarili sabay inisip kung ano nga ba ang nagaw niyang kasalanan at mukhang ganoon na lamang ang galit nito ngayon sa kanya. Matapos maibaba ang kanilang pinamili ay agad na lumingon rito si Amara, nag pilit pa siya ng ngiti sa binata, ngi
Sa kabila ng mga nag hihintay na mga gawain ni Amara sa kusina ay hindi niya pa rin napigil ang sariling huwag mahiga sa kama dahil sa tila biglaang pag sama ng kanyang pakiramdam. Malakas pa siyang napa buga ng hangin nang tumama sa may katigasan niyang kama ang kanyang likod. “Heck! Bakit ngayon [pa ako magkaka sakit ng ganito, kung kailan naman darating dito mamaya ang bruhang si Angelica… Much as I hate to admit but I’m sure I wouldn’t have the energy na tarayan siya mamaya.” Tinatamad niyang sabi saka napairap sa kawalan na agad niya rin namang pinag sisihan nang tila lalo siyang nahilo, wala naman nang nagawa pa si Amara kung hindi ang umayos ng higa sabay pumikit. She knew she would be in trouble again for napping, surely not to Xavier but to nanay Unday or Mary, she’s still a maid in this house after all and for some reason, Amara had this thought that feeling sick isn’t enough reason to not do her job. Kaya lamang sa sama ng kanyang pakiramdam, kahit yata pilitin niyang
“Amara, do you know what you just f*cking did?” Kulang na lamang ay mapa talon sa gulat si Amara nang marinig ang malakas na sigaw na iyon ni Xavier. Sa lakas pa ng boses nito ay halos umalog ang bawat haligi sa kanyang silid. “S-sir, no… It’s not what you think, I didn’t do anything…” Halos pabulong niyang sabi saka iniwasan ang matalim at galit nitong titig. “It wasn’t you? Hah! You were holding the damn thing, Amara… Sino naman ang ituturo mong may gawa nito? Gumaganti ka ba?” Tila mas galit na tanong nanaman ng binata dahilan upang tila bigla ring uminit ang kanyang ulo. Kung bakit ba naman kasi ganoon na lamang kabilis para rito ang pag bintangan siya sa kasalanang hindi niya naman ginawa gayong ni hindi pa naman siya nito hinahayaang mag paliwanag man lang muna. Dahil tuloy sa mga nangyayari, isama pa ang pag iisip kung paano nga bang napunta sa silid niya ang file case na iyon maging ang galit ni Xavier, pakiramdam ni Amara ay tila lalo siyang nahihilo. “Ano na? I was
Please bati na tayo... Xavier's words lingered in Amara's ears, for some reason, the words felt like music she's memorized long before and just remembered now. Dahil din sa mga salitang iyon ay tila isang baliw na napa ngisi si Amara sa kabila ng ilang butil ng luha sa kanyang mga mata. Kung tutuosin marahil ay napaka babaw palagi ng pinag-aawayan nila ng binata, hindi rin itatangging tila sila kapwa mga batang nag tatalo. Isip-bata ika nga... Kung hindi naman kasi ay hindi rin siya magiging ganito kababaw, ganito karupok pag dating sa kanyang boss. This isn't normal anymore, little heart... Amara whispered to herself and sighed as Xavier pulled her into a tight hug. "Bati na tayo?" Ulit nito. "Naka yakap ka na nga, mag tatanong ka ulit." Piloso niyang sagot, napa ngisi naman ito. "But I really promise I didn't do it, Xavier... Alam ko kung gaano ka importante ang mga papeles na iyon... And no matter how mad I am to you, hindi naman ako ganoon kababaw pra idamay at sirain
“She looked a lot like me…”Halos pabulong na sabi ni Xavier sabay puno ng pagiingat na hinaplos ang munting pisngi ng natutulog na baby.Tinawanan naman ito ni Amara.“Oo na, you’ve been saying that for 3 weeks now…”Naiiling niyang sabi habang kalong ang sangol.“Hah! At 3 weeks mo na ring karga ang baby, ako naman…”Sabi ni Xavier sabay tinangkang kunin mula sa kanya ang sangol, mabilis namang inilayo ni Amara ang bata.“Few more minutes and she’s all yours…”Amara whispered careful not to wake their little Angel.“She’s 3 weeks today and look how much she’s grown…”Proud na sabi ni Amara sabay muling inilapit kay Xavier ang anak.“She’s pretty, hi Sofia, you are daddy’s little pumpkin, yes you are… When you grow up you will be as beautiful as your mom…”“Of course she will be, and you will get a lot of admirers, boyfriends…”Amara teased and laughed when Xavier glared at her.“What?”“Sofia is not allowed to date, not ‘till she’s 30…”Seryosong sabi ni Xavier, pigil ang tawang tin
Walang pag lagyan ang saya ni Amara pag gising pa lamang nang umagang iyon. Tuwang agad ring nawala nang sa kanyang pag mulat ay wala na si Xavier sa kanyang tabi. Balot ng makapat na kumot ang hubad na katawan at unti-unting bumangon sa pagkakahiga si Amara, mabilis niyang tinungo ang banyo upang maligo. Pasado alas said pa lamang ng umaga, masyado pang maaga kaya’t hindi niya maiwasang mag tanong kung saan nag punta and kanyang fiance. Fiance… Amara giggled with the thought. Mag i-isang oras lamang ang itinagal ni Amara sa banyo, matapos maligo ay agad rin siyang lumabas doon, agad pa siyang nagulat nang bumungad sa kanya ang ngiting-ngiting si- “Angelica???” Puno ng pag tatakang tawag niya rito. “Hi…” Excited at tila inipit ang sariling tinig na tawag nito sa kanya. “H-hi… W-what are you doing here?” “Xavier sent me, don’t ask anymore questions, I am here to help, wear this…” Pa kikay na sabi nito sabay inangat ang isang simple ngunit napakagandang white dress, sa tant
“That wasn’t so bad…” ang ngiting sabi ni Xavier pagka alis na pagka alis ng kanyang pamilya, agad namang napa irap dito si Amara. “Hmm… Sure…” Sagot ni Amara sabay nag pilit ng tawa. Mayamaya pa ay naramdaman niyang lumapit ito sa kanya saka siya niyakap mula sa likod. “You family likes me…” Xavier whispered as he kissed her ears. “Really?” Amara giggled. “Hell yeah! They really liked me, and I am sure that isn’t because I am Mark Xavier Peralta… Well…” He paused. “I don’t think your brother feels the same, the guy hates me, I can tell…” “No he doesn’t hate you at all, Xavier…. Trust me…” “Hah… Ang sama kaya ng tingin sa akin ng kapatid mo, nag uumpisa palang ang dinner kulang na lang ay tunawin ako sa sama ng tingin, but that’s okay… I know he had all the right to be mad after what I did to you, I got you pregnant, leave you alone for months. I think I will be more disappointed if your brother acted otherwise.” Mahabang litanya ni Xavier habang mas hinigpitan pa ang ya
“Sh*t!” Impit na pag mumura ni Amara bago wala sa sariling malakas na naitulak si Xavier, kaya lamang dahil sa laki ng katawan nito ay nag mukha lamang siyang maliit na kuting na nakipag tulakan sa pader. Amara instantly glared at him when he giggled. “Get off, Xavier… Nandito na sila… And mind you, they have no idea that you are here…” Natataranta niyang sabi sabay muling sinubukang itulak ang binata. “So what? You want me to leave or something?” Amara looked at him confused. “No… Why would I want you to leave when this is already the right time that you meet my family?” Amara asked and let a soft moan escape her lips when Xavier still managed to thrust deep inside of her. “You don’t seem ready, Amara… And honestly, you look like you were going to pee yourself dahil sa nerbyos… If you tell me now that you wanna skip this part of me meeting your family this way, I will understand, you know we can always reschedule…” Seryosong sabi ni Xavier habang tuloy pa rin sa pag kilos s
Pag pasok pa lamang sa loob ng kanyang silid ay nag mamadali niya nang isinara ang pinto, nakuha pa ni Amara na i-check ulit kung na i-lock niya nga ba iyon ng mayos o hindi dahilan upang tawanan nanaman siya ni Xavier. “You don’t need to do that, I don’t think Mary and Cally are coming in here.” Naiiling na sabi nito. “Mabuti na ang sigurado, even they are aren’t here right now, say if it’s just the two of us in this house, I will always lock the door… Now, are we talking about doors that actually locks or are we doing this now?” Amara said and rolled her eyes when he started laughing again. “You are so hot…” Amused na sabi nito habang dahan-dahang nag lalakad palapit sa kanya. Ang kaninang masayang mukha nito ay agad napalitan ng kaseryosohan, kung kanina ay bakas ang tuwa doon ngayon naman ay tila iyon nag babaga habang pinagmamasdan siya. Sandali pang napalunok dahil sa pananabik si Amara, ngunit sa kabila niyon ay nakuha niya pa rin naman ang umatras hangang tumama sa sem
“When I said court my family, I did not mean a business proposal, Xavier…” Agad niyang salubong sa lalaki hidi pa man ito tuluyang nakaka pasok sa kanyang pintoan. Sanali pa siyang napa nguso nang ngumisi pa ito bago siya hilahin palapit upang mahigpit na yakapin at gawaran ng malalim na halik sa labi. “I missed you too, BM…” Tumatawang sabi nito. “The hell is BM?” Amara asked confused as she looked at him. “BM- Baby Mama…” He said and shrugged. Mabilis namang kumilos nag kamay ni Amara upang paluin ito sa braso, lalo namang lumakas ang tawa ng binata sabay lalo ring humigpit ang yakap nito sa kanya. “I am not joking and this isn’t the right time for jokes, Xavier…. I am serious as hell, bakit ka nakipag business proposal kina lolo? Sila ba ang sinasabi mong ka meeting mo noong magkausap tayo sa phone kanina?” Sunod-sunod na tanong ni Amara. “They are… You told me to court them… And I did, and I promise you they love me.” Natutuwa pang sabi nito, napa irap naman sa kawala
Mag a-alas dos ng hapon nang maka rating sina Amara sa kanyang condo, kasama niya pa rin ang dalawang kasambahay ni Xavier, sina Cally at Mary na ngayon ay labis ang pag tataka sa mga mukha habang pilit niyang pinipindot ang code lock sa pinto ng kanyang unit. “Sh*t! Nakalimutan ko nanaman!” Inis niyang sabi habang pilit na inaalala ang anim na numberong siyang pass code niya para maka pasok. Kulang na lamang ay mapa mura ng malakas si Amara nang muling tumunog ang lock, indikasyon na kailangan niyang mag hintay ng tatlkong minuto upang muling subukan. “Ahh… Amara? B-baka nasa loob naman ang mga bago mong amo? Pwedeng katukin nalang natin, sigurado akong pag bubuksan ka naman, sabihin mo nalang na nakalimutan mo ang code…” Naka ngiwi at tila nahihiyang sabi ni Mary, tinapunan naman ito ng masamang tingin ni Amara. Gaya ni Cally ay bitbit nito ang ilang plastic bags ng mga gocery na pinamili nila kanina. “Wala akong amo…” Naka nguso niyang sabi. “Eh ‘di ba dito ka nag ta-traba
Nagising si Amara na wala na si Xavier sa kanyang tabi, hindi niya rin naman ito masisi, bukod kasi sa mataas na ang sikat ng araw dahil pasado alas nueve na rin ng umaga ay sobrang liit pa ng pag isahang kama sa dati niyang silid. Sandali siyang nag inat saka bumangon, agad pa siyang napa ngiti nang makita ang isang maliit at naka tuping papel sa ibabaw ng unan na ginamit ni Xavier kagabi. Amara sighed as she reached out to it and immediately unfolded the parer. Seconds later, she started giggling like an inspired teenage girl as she reads it. Morning beautiful, You look so peaceful when you’re sleeping, I didn’t wanna wake you. Plus ang liit na nga ng kama mo, ang tigas pa ng kuson, sumakit ang likod ko. Next time, refrain from being hardheaded and just come and sleep in my bedroom, it’ll soon be your bedroom too. P. S. You are so beautiful, you gave me a hard on the moment I opened my eyes. I love you… Xavier. Basa niya sa sulat nito saka napanguso nang mapag tantong ni
“B-baby… W-what?” Nanlalaki ang mga matang tanong ni Xavier habang hindi inaalis ang tingin sa kanya. Agad pang napa buga ng hangin si Amara dahil sa matinding kaba nang unti-unting kumilos si Xavier. Tumayo ito’t iniwan siyang naka upo sa maliit na kamang iyon. “W-what do you mean b-baby, Amara?” Halos mag salubong ang kilay na tanong nito sa kanya, pilit na iniintindi ang mga salitang sinabi niya. Ilang sandali pang nanatiling tahimik si Amara, pinag mamasdan ang naguguluhan si Xavier habang pilit na binabasa ang reaksyon ng mukha nito. Pinilit ni Amara ang sariling huwag mapa ngiti lalo nang makita kung paanong unti-unting mapa ngisi si Xavier. “Y-you’re pregnant? You are really pregnant, is that what you are trying to tell me?” Hindi malaman ni Amara kung natutuwa ba ang itsura nito o disappointment. Agad napa atras ng upo si Amara nang muli siyang nilapitan ni Xavier sabay masuyong hinila ang kanyng braso. “B-buntis ka? Tama ako kanina?” Tanong pa nito, wala sa saril