“Sh*t! Nasaan na ba kasi banda iyang pesteng camping site na iyan, feeling ko isang buong araw na akong nag lalakad pero hindi pa rin makarating!” Inis na bulong ni Amara habang tuloy pa rin sa pag lalakad. Sa layo ng kanilang nilakad, pakiramdam niya ay hindi niya na maramdaman ang kanyang mga binte, idagdag pang hinihingal na siya dahil sa matinding pagod at init at tila lalo lamang sumasama ang pakiramdam niya. Lalo pa at tama ang hula niya, masaydong marami at malalaki ang mga batong naroon na kailangan rin nilang tulayan at akyatin para makarating sa pesteng camping site na ayon sa hudas ay MALAPIT lamang. “Amara, will you hurry up?” Inis and tinig na sigaw nanaman sa kanya ng kanyang boss, nasa huli na kasi siya at pagod na pagod habang ang mga kasama niya kabilang na ang kanyang boss ay tila isang matarik lamang hagdan ang nilalakad. Agad napa irap si Amara saka pinilit na bilisan ang pag lakad. Ngunit kahit anong pilit niyang bilisan ang kilos at sabayan ang mga kasama
“Ano ba? Can’t you just walk on your own and stop bugging me?” Inis na sabi ni Amara nang hindi pa rin siya tigilan ni Josh sa pangungulit nito. Kanina pa kasi siya nitong pinipilit na ibigay rito ang mga gamit niyang dala at ito nalang raw ang mag bibitbit ng mga iyon para sa kanya. Ngunit kung anong pilit nito ay siya rin naman niyang pag tanggi. Masabihan pa siyang nag iinarte at reklamador nanaman ng hudas aba’y mahirap na. Titiisin niya na lamang kahit pa sa kanyang bawat pag hakbang ay tila lalo lamang sumasama at sumasakit ang kanyang tiyan. “I can’t just walk and let you carry all that, you don’t seem well.” Sabi nanaman ni Josh, inirapan naman ito ni Amara. “I’m fine, kaya ko.” She snapped. “Well that’s what you are saying, but as I said you don’t seem well, namumutla ka na oh, are you sure you’re okay? Are you hurting somewhere?” He asked, Amara did not bother to answer, hindi niya itatangging kanina pa talagang masama ang pakiramdam niya, halo-halo na ang nararam
“Hi!” Naka ngiting bati ni Amara sa abalang-abalang Josh na nag aayos ng tent nito. “Uhh hi?” Ganting pag bati nito, kunot na kunot pa ang noo habang naka titig sa kanya, malamang sa hindi ay nag tataka ito kung bakit bigla na lamang siyang lumapit at ngiting-ngiti pa habang kanina ay ganoon na lamang niya ito kung ipag tabuyan. “Need help?” She asked, still refusing to drop the forced smile on her face. Amara also chose to not to pay attention to the fact that Josh is almost done setting up his tent. Pinilit ni Amara ang sariling huwag itong irapan nang tila isang timang siya nitong titigan. “Okay, alam kong naninibago ka, because I was so rude to you earlier, and now all of a sudden I am smiling like a psycho, I am sorry about the way I acted earlier and trust me, I am too pissed to smile right now too, I just don’t have a choice because the spawn of Satan said I’d be sleeping outside if I continue with my silent treatment to him and I really don’t want to speak to him becau
Amara could almost hear her own heart beating frantically against her chest, it was so loud she began to worry that if it won't calm down a bit in the next few seconds, her heart would escape and ruin her rib cage. Pakiramdam niya rin ay umabot na at bumara sa kanyang lalamunan ang matingding kabang kanyang nararamdaman lalo pa nang hindi sinasadyang madikit sa maskuladong dibdib ni Xavier ang kanyang pisngi dahilan upang marinig niya ang mahinang pag tibok ng puso nito. Wait a minute... How on earth does it seem like she was the only one who is uneasy here, at bakit ba tila siya lamang naman itong halos hindi maka hinga sa labis na kaba habang ang hudas na si Xavier ay tila walang pakealam at tila relax na relax pa? "Uhh... B-bakit kailangan mo pa akong buhatin sir? Kaya ko namang mag lakad eh..." Halos pabulong niyang sabi saka nag iwas ng tingin. "I know you can walk... I just want to carry you, masama ba?" Walang reaksyong sabi nito, nakagat naman ni Amara ang pang ibabang l
Katulad ng inaasahan ni Amara, mga nag tatakang tingin agad ang sumalubong sa kanila ni Xavier hindi pa man sila tuluyang nakakalapit sa mga kasama nila. Isama na ang masamang tingin ng babaeng may pulang buhok maging ang mapang asar at nakaka lokong ngisi ni Josh. “See? Sabi sa iyo ibaba mo na ako kanina eh...” Naka ngusong sabi ni Amara habang hindi malaman kung ngingitian ba ng pilit ang mga kasamang nag tataka kung bakit siya buhat ng kanyang boss o aaktong walang pakealam katulad ni Xavier. “Do you want me to put you down now?” Seryosong tanong ni Xavier dahilan upang mapa ngiwi si Amara. “Ay huwag na, buhatin mo na ako hangang doon, nahiya ka pa eh nakita na nila tayo. Kita mo ang girlfriend mo kung maka tingin eh parang babalatan niya na ako ng buhay.” Pilosopo niyang sagot, inirapan naman siya ni Xavier. “Don’t mind them.” “Well easy for you to say, hindi naman ikaw itong pinapatay ng girlfriend mo ng tingin.” “She’s not my girlfriend, Amara. Will you stop speculati
Madilim na nang matapos sina Amara sa pag luluto ng haponan, bilang wala naman siyang ideya sa kung ano ang gagawin ay pinag kasya niya na lamang ang sarili sa pag paypay sa kalan na gawa sa tatlong bato, Amara had no idea how they managed to bring a small pot and a couple of other disposable eating utensils, naayos na rin ng iba ang bonfire na siyang nag silbi nilang ilaw maliban sa mga portable lights na dala ng mga kaibigan ng kanyang boss. Amara settled on a log close to the group while they were busy preparing to eat dinner, Xavier was still nowhere to be seen causing Amara to worry even more. Galit nga talaga ito sa kanya... And that is only because she called him gay... Malakas na napa buntong-hininga si Amara saka umayos ng upo, hindi pa siya nakuntento at isininandal pa ang likod sa isa pang tumbang puno. She closed her eyes and tried to relax a bit, silently thinking how she would be able to start a conversation with Xavier to apologize for the second time when he alrea
What is your secret, Amara? Xavier’s question lingered in her ear like a loud boom that broke her into pieces. What on earth was she supposed to say? Could she be honest with him? Pwede niya nga bang sabihin kung sino siyang talaga? Paano kung magalit ito at tangalan siya ng trabaho? She can’t afford to lose her job as his maid now, plus the fact that she wasn’t even sure if she was able to handle the emotions of not being able to see him again once he fire her, bukod pa doon, saan siya pupunta? O baka naman pwede rin siyang mag sabi ng totoo sa kanyang boss at huwag siya nitong tanggalan ng trabaho? Despite the fact that she lied about her own identity for her to be able to get the job as his personal maid, though she wasn’t even sure if her reasons was valid, pero baka naman maintindihan rin naman ni Xavier kung mag sabi siya ng totoo dito. Paano kung hindi? Kulang na lamang ay mapa irap si Amara dahil sa pag singit ng isiping iyon sa kanyang sistema. “Are you still there?”
Bawal daw akong uminom? Amara whispered to herself as her gaze shifted to the group who are now busy setting up their ‘party place’. “Sino din nag sabing bawal akong uminom?” Naka ngusong sabi niya saka nilipat ang tingin sa tila walang pakealam at tuloy pa rin sa pag kaing si Xavier. “I did. I said you can’t so you can’t.” He said, his face was still serious and just like how it is, Amara still failed to read him. Hindi niya tuloy malaman kung seryoso ba ito sa sinasabi o nag bibiro lamang. Ngunit nag bibiro man ito o hindi, wala pa rin namang balak si Amara na pakingan ito. “Boss, you do realize that I can’t just sit around and watch you and your friends have fun and drink right?” “I never said you can’t join the fun, Amara. I just said you can’t drink.” “Yeah? Can you give me one good reason why I can’t?” Taas kilay niyang tanong habang pilit na sinasalubong ang ngayon ay masama nang tingin ni Xavier. “Because you were so wasted last night, you drink four cans of beers
“She looked a lot like me…”Halos pabulong na sabi ni Xavier sabay puno ng pagiingat na hinaplos ang munting pisngi ng natutulog na baby.Tinawanan naman ito ni Amara.“Oo na, you’ve been saying that for 3 weeks now…”Naiiling niyang sabi habang kalong ang sangol.“Hah! At 3 weeks mo na ring karga ang baby, ako naman…”Sabi ni Xavier sabay tinangkang kunin mula sa kanya ang sangol, mabilis namang inilayo ni Amara ang bata.“Few more minutes and she’s all yours…”Amara whispered careful not to wake their little Angel.“She’s 3 weeks today and look how much she’s grown…”Proud na sabi ni Amara sabay muling inilapit kay Xavier ang anak.“She’s pretty, hi Sofia, you are daddy’s little pumpkin, yes you are… When you grow up you will be as beautiful as your mom…”“Of course she will be, and you will get a lot of admirers, boyfriends…”Amara teased and laughed when Xavier glared at her.“What?”“Sofia is not allowed to date, not ‘till she’s 30…”Seryosong sabi ni Xavier, pigil ang tawang tin
Walang pag lagyan ang saya ni Amara pag gising pa lamang nang umagang iyon. Tuwang agad ring nawala nang sa kanyang pag mulat ay wala na si Xavier sa kanyang tabi. Balot ng makapat na kumot ang hubad na katawan at unti-unting bumangon sa pagkakahiga si Amara, mabilis niyang tinungo ang banyo upang maligo. Pasado alas said pa lamang ng umaga, masyado pang maaga kaya’t hindi niya maiwasang mag tanong kung saan nag punta and kanyang fiance. Fiance… Amara giggled with the thought. Mag i-isang oras lamang ang itinagal ni Amara sa banyo, matapos maligo ay agad rin siyang lumabas doon, agad pa siyang nagulat nang bumungad sa kanya ang ngiting-ngiting si- “Angelica???” Puno ng pag tatakang tawag niya rito. “Hi…” Excited at tila inipit ang sariling tinig na tawag nito sa kanya. “H-hi… W-what are you doing here?” “Xavier sent me, don’t ask anymore questions, I am here to help, wear this…” Pa kikay na sabi nito sabay inangat ang isang simple ngunit napakagandang white dress, sa tant
“That wasn’t so bad…” ang ngiting sabi ni Xavier pagka alis na pagka alis ng kanyang pamilya, agad namang napa irap dito si Amara. “Hmm… Sure…” Sagot ni Amara sabay nag pilit ng tawa. Mayamaya pa ay naramdaman niyang lumapit ito sa kanya saka siya niyakap mula sa likod. “You family likes me…” Xavier whispered as he kissed her ears. “Really?” Amara giggled. “Hell yeah! They really liked me, and I am sure that isn’t because I am Mark Xavier Peralta… Well…” He paused. “I don’t think your brother feels the same, the guy hates me, I can tell…” “No he doesn’t hate you at all, Xavier…. Trust me…” “Hah… Ang sama kaya ng tingin sa akin ng kapatid mo, nag uumpisa palang ang dinner kulang na lang ay tunawin ako sa sama ng tingin, but that’s okay… I know he had all the right to be mad after what I did to you, I got you pregnant, leave you alone for months. I think I will be more disappointed if your brother acted otherwise.” Mahabang litanya ni Xavier habang mas hinigpitan pa ang ya
“Sh*t!” Impit na pag mumura ni Amara bago wala sa sariling malakas na naitulak si Xavier, kaya lamang dahil sa laki ng katawan nito ay nag mukha lamang siyang maliit na kuting na nakipag tulakan sa pader. Amara instantly glared at him when he giggled. “Get off, Xavier… Nandito na sila… And mind you, they have no idea that you are here…” Natataranta niyang sabi sabay muling sinubukang itulak ang binata. “So what? You want me to leave or something?” Amara looked at him confused. “No… Why would I want you to leave when this is already the right time that you meet my family?” Amara asked and let a soft moan escape her lips when Xavier still managed to thrust deep inside of her. “You don’t seem ready, Amara… And honestly, you look like you were going to pee yourself dahil sa nerbyos… If you tell me now that you wanna skip this part of me meeting your family this way, I will understand, you know we can always reschedule…” Seryosong sabi ni Xavier habang tuloy pa rin sa pag kilos s
Pag pasok pa lamang sa loob ng kanyang silid ay nag mamadali niya nang isinara ang pinto, nakuha pa ni Amara na i-check ulit kung na i-lock niya nga ba iyon ng mayos o hindi dahilan upang tawanan nanaman siya ni Xavier. “You don’t need to do that, I don’t think Mary and Cally are coming in here.” Naiiling na sabi nito. “Mabuti na ang sigurado, even they are aren’t here right now, say if it’s just the two of us in this house, I will always lock the door… Now, are we talking about doors that actually locks or are we doing this now?” Amara said and rolled her eyes when he started laughing again. “You are so hot…” Amused na sabi nito habang dahan-dahang nag lalakad palapit sa kanya. Ang kaninang masayang mukha nito ay agad napalitan ng kaseryosohan, kung kanina ay bakas ang tuwa doon ngayon naman ay tila iyon nag babaga habang pinagmamasdan siya. Sandali pang napalunok dahil sa pananabik si Amara, ngunit sa kabila niyon ay nakuha niya pa rin naman ang umatras hangang tumama sa sem
“When I said court my family, I did not mean a business proposal, Xavier…” Agad niyang salubong sa lalaki hidi pa man ito tuluyang nakaka pasok sa kanyang pintoan. Sanali pa siyang napa nguso nang ngumisi pa ito bago siya hilahin palapit upang mahigpit na yakapin at gawaran ng malalim na halik sa labi. “I missed you too, BM…” Tumatawang sabi nito. “The hell is BM?” Amara asked confused as she looked at him. “BM- Baby Mama…” He said and shrugged. Mabilis namang kumilos nag kamay ni Amara upang paluin ito sa braso, lalo namang lumakas ang tawa ng binata sabay lalo ring humigpit ang yakap nito sa kanya. “I am not joking and this isn’t the right time for jokes, Xavier…. I am serious as hell, bakit ka nakipag business proposal kina lolo? Sila ba ang sinasabi mong ka meeting mo noong magkausap tayo sa phone kanina?” Sunod-sunod na tanong ni Amara. “They are… You told me to court them… And I did, and I promise you they love me.” Natutuwa pang sabi nito, napa irap naman sa kawala
Mag a-alas dos ng hapon nang maka rating sina Amara sa kanyang condo, kasama niya pa rin ang dalawang kasambahay ni Xavier, sina Cally at Mary na ngayon ay labis ang pag tataka sa mga mukha habang pilit niyang pinipindot ang code lock sa pinto ng kanyang unit. “Sh*t! Nakalimutan ko nanaman!” Inis niyang sabi habang pilit na inaalala ang anim na numberong siyang pass code niya para maka pasok. Kulang na lamang ay mapa mura ng malakas si Amara nang muling tumunog ang lock, indikasyon na kailangan niyang mag hintay ng tatlkong minuto upang muling subukan. “Ahh… Amara? B-baka nasa loob naman ang mga bago mong amo? Pwedeng katukin nalang natin, sigurado akong pag bubuksan ka naman, sabihin mo nalang na nakalimutan mo ang code…” Naka ngiwi at tila nahihiyang sabi ni Mary, tinapunan naman ito ng masamang tingin ni Amara. Gaya ni Cally ay bitbit nito ang ilang plastic bags ng mga gocery na pinamili nila kanina. “Wala akong amo…” Naka nguso niyang sabi. “Eh ‘di ba dito ka nag ta-traba
Nagising si Amara na wala na si Xavier sa kanyang tabi, hindi niya rin naman ito masisi, bukod kasi sa mataas na ang sikat ng araw dahil pasado alas nueve na rin ng umaga ay sobrang liit pa ng pag isahang kama sa dati niyang silid. Sandali siyang nag inat saka bumangon, agad pa siyang napa ngiti nang makita ang isang maliit at naka tuping papel sa ibabaw ng unan na ginamit ni Xavier kagabi. Amara sighed as she reached out to it and immediately unfolded the parer. Seconds later, she started giggling like an inspired teenage girl as she reads it. Morning beautiful, You look so peaceful when you’re sleeping, I didn’t wanna wake you. Plus ang liit na nga ng kama mo, ang tigas pa ng kuson, sumakit ang likod ko. Next time, refrain from being hardheaded and just come and sleep in my bedroom, it’ll soon be your bedroom too. P. S. You are so beautiful, you gave me a hard on the moment I opened my eyes. I love you… Xavier. Basa niya sa sulat nito saka napanguso nang mapag tantong ni
“B-baby… W-what?” Nanlalaki ang mga matang tanong ni Xavier habang hindi inaalis ang tingin sa kanya. Agad pang napa buga ng hangin si Amara dahil sa matinding kaba nang unti-unting kumilos si Xavier. Tumayo ito’t iniwan siyang naka upo sa maliit na kamang iyon. “W-what do you mean b-baby, Amara?” Halos mag salubong ang kilay na tanong nito sa kanya, pilit na iniintindi ang mga salitang sinabi niya. Ilang sandali pang nanatiling tahimik si Amara, pinag mamasdan ang naguguluhan si Xavier habang pilit na binabasa ang reaksyon ng mukha nito. Pinilit ni Amara ang sariling huwag mapa ngiti lalo nang makita kung paanong unti-unting mapa ngisi si Xavier. “Y-you’re pregnant? You are really pregnant, is that what you are trying to tell me?” Hindi malaman ni Amara kung natutuwa ba ang itsura nito o disappointment. Agad napa atras ng upo si Amara nang muli siyang nilapitan ni Xavier sabay masuyong hinila ang kanyng braso. “B-buntis ka? Tama ako kanina?” Tanong pa nito, wala sa saril