003. Surprise

Kabanata 3

Sigurado ka bang 'yan ang bibilhin mo para sa boyfriend mo? Mahal, ah!"

Umangat ang tingin si Ria sa kaibigang si Venus, nakapamaywang ito at umiiling. Nasa isang shop sila ngayon ng mga nagtitindang sapatos para ibili ng regalo ang boyfriend niya. It was their second year anniversary today so she was willing to pay any amount as long as she could. Balak niyang bilhin ay iyong original dahil 'yon ang pangarap na sapatos ng boyfriend niya. 

"Ngayon lang naman Ven. 'Tsaka isa pa, matagal niya nang sinabi na gusto niya ng ganitong sapatos," ani Ria, desidido nang bilhin ang Nike shoes na nagkakahalaga ng mahigit sampong libong piso.

Bumuntong-hininga si Venus. "Kung hindi ka sana nag-resign sa work mo, e'di wala kang problema sa pera ngayon."

She shook her head to show her disagreement. Hindi na muna siya sumagot at tuluyan nang binili ang sapatos. Kalaunan ay lumabas na sila ng shop. 

Nag-umpisa silang maglakad sa ilalim ng tirik na araw patungo sa paborito nilang karinderya. "Buksan mo ang payong mo, girl. Baka umitim ka at hindi ka na magustuhan no'ng milyonaryo mong admirer!" Humagikgik si Venus.

Sumunod naman Ria dahil sa nakakapasong sinag ng araw. "Sabi ko naman sa 'yong huwag mo nang babanggitin ang lalaking 'yon. Gusto ko na siyang makalimutan, buti nga ay tinigilan niya na ako nung umalis ako sa kumpanya niya."

"Alam mo? Sayang 'yon! Panigurado yayaman ka kapag pinatulan mo 'yon! Sobrang guwapo pa man din at mukhang-"

"Venus ayan ka na naman! Hindi ko 'yon tipo! At may boyfriend ako, 'no. Mas guwapo kaya si William." Umirap siya dala ng iritasyon sa kaibigan, pero alam niya namang nang-aasar lang ito at sanay na siya na ganito sila mag-usap.

Magkaibigan na sila ni Venus Cortez simula noong siya'y nasa kolehiyo. Noong una, akala ni Ria ay hindi niya ito makakasundo dahil baliktad ang kanilang personalidad. But Ria didn't judge her right away even though a lot of students in their school back then hated her. It was because when she got to know more about her, she immediately understood why Venus is like that. Kalaunan ay nagkasundo sila at naging sandalan ang isa't isa tuwing may problema.

"Kung sa akin 'yon nagkagusto, wala nang sere-seremonya pa. Kasal agad!" Venus chuckled.

Tinignan ni Ria ang kaibigan at napailing na lamang. Maganda si Venus; morena, perpekto ang hugis ng katawan, at matangkad din na p'wedeng isabak sa mga patimpalak na pageant. The reason why a lot of men were also admiring her. Dahil sa gipit at hindi pinanganak na mayaman ay ginagamit niya ang iba upang makahuthot ng pera. 

"Kahit may boyfriend ka na?" 

"Aba'y oo naman! Lalo na kung katulad ni William ang boyfriend ko! Ubod ng yabang, ang akala mo naman eh napakayaman. Biruin mo nung isang araw pinagyabang sa atin 'yong iPhone niyang nabili!? Nung tinanong ko kung fully paid, hindi naman nakasagot!" 

"Kinukwento niya lang naman..." pagtatanggol ni Ria sa kasintahan.

"Ay basta. H'wag mong pagsisihan na hindi mo g-in-rab ang malaking opportunity! Helios na 'yon, 'te! CEO!" sa sobrang lakas nang pangangalandakan ni Venus ay pinagtitinginan na sila ng mga tao sa paligid.

"Tigilan mo na nga ang pagbanggit sa kaniya," suway ni Ria.

"Bakit? Natatakot ka ba na magparamdam bigla?" pang-aasar lalo ng kaniyang kaibigan. 

Bumuntong-hininga na lamang siya at napaisip sa sinabi ni Venus. Noong una, labis ang kaba at takot ni Ria dahil sa huling usapan nila ni Helios. Para kasing...tinatakot siya nito at pinaalalahanan siya sa mga kaya niyang gawin. Kaya naman labis na lamang ang pagtataka niya nang walang paramdam ang binata sa kaniya simula noong nag-resign siya-isang linggo na ang lumipas.

It was not that she was disappointed or something. Hindi lang siya mapakali at nababahala siya na baka may pinaplano itong masama. Kaya naman halos gabi-gabi niya ipinagdarasal na sana ay huwag nang magpakita si Helios sa kaniya kahit kailan.

Matapos ang ilang minuto ay nakarating sila sa karinderya at agad nag-order ang mga ito ng tanghalian.

"Ililibre na kita," offer ni Venus at agad nang binayaran ang pagkain nila para hindi na makatanggi si Ria.

"Salamat, ha. 'Pag natanggap ako sa in-apply-an kong bagong trabaho...babawi ako."

"Hay, kung ako sa 'yo, babalik ako nang LF corp."

At hindi natigil ang pang-aasar ni Venus hanggang sa kumakain na sila.

Nang matapos sila ay dumaretso na pauwi si Ria. Sa Antipolo sila nakatira at hindi naman gaanong malayo sa downtown.

Umidlip siya ng isang oras bilang pahinga at nang magising ay nagluto na siya ng hapunan para may nakahanda na kapag umuwi ang tatay at kapatid niya.

She took a bath right after she finished cooking. Agad siyang nag-ayos nang matapos. She took her phone to check if there are any messages from his boyfriend, pero ang huli niyang text ay kaninang 2:30PM pa...he just texted the address on where they were going to meet. 

Hindi mapigilan ni Ria ang mapangiti nang maisip na baka abala ito sa paghahanda ng surprise sa kaniya. Ganoon kasi ang ginawa nang binata noong unang taon nila.

Sobrang mahal ni Ria si William dahil tingin niya ay nasa kaniya na ang lahat ng magandang katangian ng isang lalaki. Mabait, marespeto, masipag, may pangarap sa buhay, at marami pang iba. Naalala niya noong magtapat ng nararamdaman sa kaniya ang binata, hindi pa siya handa noon dahil nag-aaral pa sila. But then, he waited for her and in the end, they ended up with each other.

Matapos ang kabuuang pag-aayos ay lumabas na siya ng kaniyang kuwarto. She was now wearing a gradient black and white dress with puff sleeves that his boyfriend gave to her on her last birthday. Manipis lang din ang suot niyang make up at natural, habang ang kaniyang buhok ay hinayaan niyang nakalugay. 

Nagsusuot siya ng 2 inches heels sa kanilang sala nang biglang bumukas ang pintuan.

"Oh, Ate? Ang ganda ah! May date kayo ni Kuya William?" bungad ng nakakabata niyang kapatid pagkapasok ng kanilang bahay. Galing siya sa eskwelahan at nakasuot pa ng uniporme.

She finished fixing her shoes and then looked at her sister with a sweet smile on her face. "Second anniversary namin," hinablot niya ang paper bag na nakatapong sa maliit na lamesa na gawa sa kahoy. "Eto nga oh, may regalo ako. Sana magustuhan."

"Naku! Magugustuhan 'yan ni Kuya Will panigurado! Ano ba 'yan? Jacket? O baka naman tee-shirt?"

"Sapatos..."

Her sisters' lips dropped open because of amazement. "He will like that for sure! Mahilig iyon sa sapatos, hindi ba? Good luck, Ate!" 

Tumayo na si Ria at sinukbit sa balikat ang isang sling bag habang bitbit niya ang paper bag. "Osya, aalis na 'ko. Mag-lock ka ng pintuan, ha. At H'wag ka nang lalabas."

"Yes po! Ingat!!"

Niyakap niya ang kapatid dahil sa na-aappreciate niya ang suportang binibigay nito sa kaniya. Ganoon rin sa kaniya ang Tatay niya na istrikto at maraming payo pero suportado siya palagi, lalo na pagdating sa mga desisyon sa buhay. 

Makatapos ang halos isang oras ay natagpuan niya na lamang ang sariling naglalakad sa mabatong daan. Kababa niya lang ng taxi at nandito siya ngayon sa address na binigay ni William.

She smiled and she walked carefully and roamed her eyes in the surroundings. May mga puno sa gilid ng kaniyang dinaraanan, at bawat isa sa mga puno at may mga nakasabit na maliliit na ilaw. Sapat laman upang makita niya ang kaniyang dinaraanan at ang paligid. 

Malamig ang simoy ng hangin at habang papalapit nang papalapit sa kaniyang destinasiyon ay mas lumalakas din ang tugtog ng violin. She felt a warm feeling inside her chest despite the cold breeze that enveloped her whole body.

She stopped walking when she reached the spacious area surrounded around it. May mga maliliit na lanterns ang nakasabit sa mga puno at may isang malaking lamesa ang nasa gitna. May wine glasses siyang nakita sa ibabaw no'n. 

Her eyes were roaming around the place more so she could picture every detail on her mind. May isang lalaki at dalawang babae ang ilalim ng isang puno na nakasuot ng formal white attire...sila ang tumutugtog ng violin. 

She continued walking towards the table as she began to search for William. Hinulaan niya pa kung saan magmumula ang binata. 

Kalaunan ay may anino siyang namataan sa isang gilid. Huminto ang tingin niya roon at mas lalong lumapad ang ngiti dala ng excitement. She focused on looking at his shoes first noong magsimula siyang maglakad at magpakita kay Ria. 

Her forehead creased when she got to stare at his shoes a little longer...nagtataka siya kung bakit black shoes iyon gayong puro rubber shoes ang sinusuot ni William. 

Bumilis ang kabog ng kaniyang dibdib at agad na inangat ang kaniyang tingin sa mukha ng lalaki. Her eyes widened in shock. Ang lamig ay nagsimulang kumalat sa kaniyang buong katawan, dahilan upang manginig ng bahagya ang mga kamay niya. Hinawakan niya ng mahigpit ang paper bag upang hindi niya iyon mabitawan. 

Her lips were trembling as the man walked closer towards her. She became more nervous when she saw the smirk on his face like a monster or much worst...a devil.

Napaatras siya ng kaunti nang tuluyan na itong makalapit sa kaniya. 

"Surprise?" Helios uttered in a deep, baritone voice that sent shivers down her spine.