"Kailan kayo titigil 'ma? Utang na loob, tumigil na kayo!"
Nilingon ako ni mama. Hawak hawak niya ang pulang lipstick niya at inirapan ako.
"Kung titigil ako, mabibigay mo ba ang luho ko, Amarah?" Tanong niya.
"Ma naman! May trabaho ako, paunti-unti makakaahon tayo—"
"Trabaho? SA tingin mo ba maiiahon tayo ng pagiging waitress mo? Naghirap akong makatapos ka sa pag-aaral pero nauwi ka lang sa pagiging waitress dahil nag-inarte ka sa una mong boss!"
Napabuga ako ng hangin. "Inarte? He almost raped me inside his office!"
"Hindi ba inarte 'yon? Bilyonaryo ang boss mo, isang bukaka lang, edi dapat mayaman na tayo. Pero dahil tanga ka, nagbalak ka pang sampahan ng kaso. Anong nangyari ngayon? Blacklist ka sa mga malalaking—"
Hindi ko na pinatapos si mama. I went out of her room and slammed the door. Mabilis na kinuha ko ang bag ko at lumabas ng bahay. Pagod na pagod na ako. Bakit parang ang unfair naman ng buhay? Ako na nga ang biktima, ako pa sinisisi.
Naihilamos ko ang mga palad ko bago ako pumara ng jeep. Kailangan ko munang magpahangin. Ayokong manatili sa bahay at baka sumabog lang kami ni mama. Aalis din naman 'yon mayamaya para pumasok sa club. It's been her work since I was in highschool and my father died. Noong una, tinatanggap ko pa ang mga pera na galing sa kanya pero noong nag-college ako, I work hard on my own. Yung perang binibigay niya ay nilalagay ko sa bank account na ginawa ko para sa kanya.
Bumaba ako sa tapat ng isang parke at bumili ng fishball at kwek kwek bago umupo sa isa sa mga bench. Mangilan- ngilan lang tao ngayong gabi dahil alas nuebe na rin.
"Hi miss," bati ng isang lalaki sa akin. Hindi ko siya sinagot. Nagpatuloy lang ako sa pagkain habang tumitingin tingin sa paligid.
"Wow, famous ah. Ayaw mamansin!" Natatawang sabi ng lalaki na hindi pa rin umaalis. Umupo siya bigla sa tabi ko at ngumisi.
Mabilis ang naging pagtayo ko ngunit mabilis niya akong hinila at naramdaman ko nalang na may parang tumutusok sa tagiliran ko. Nanlaki ang mga mata ko.
"Sumama ka sa akin ng matiwasay kung ayaw mong gripuhan kita," sabi ng lalaki at inakbayan ako.
Labis labis ang tahip ng dibdib ko habang sumasabay sa hakbang ng lalaki.
Humugot ako ng lakas at malakas na tinulak ang lalaki at mabilis na tumakbo.
Hindi ko alam kung saan ako tutungo. Madilim ang lugar at wala halos tao. Ramdam na ramdam ko ang pagsunod ng takbo ng lalaki.Napatili ako nang may nakakasilaw na liwanag ang sumalubong sa akin. Kasabay ng matinis na preno ay ang pagtigil ng kotse pulgada lamang ang distansya sa akin.
Pakiramdam ko ay lalabas ang puso ko sa sobrang lakas ng tibok nito. The door of the car opened and a man with furrowed eyebrows went out looking so mad.
"Are you trying to get yourself killed?" He yelled.
Napalingon ako sa bastos na humahabol sa akin. I immediately went to the driver of the car and hold his hand.
"Tulungan mo ako, hinahabol niya ako," I plead. The man look at the pervert guy.
"Sir, asawa ko ho 'yan. Medyo may sakit po siya sa pag-iisip—"
"No! Don't listen to him. Please, tulungan mo ako," sabi ko sa lalaki.
Nanlaki ang mga mata ko nang alisin niya ang kamay ko sa braso niya at tiningnan ako ng matiim.
"Go home with your husband," He said and went back to his car. Sinubukan ko pa siyang habulin but he was fast enough to close the door and drove his car
Mabilis na hinila ako ng bastos na lalaki. I tried kicking him but he suddenly punched my stomach. Nanlambot ang tuhod ko. I feel like vomiting. Pakiramdam ko ay babagsak ako sa semento.
Lord, bakit ako? Bakit naman ganito ka sa akin?
Hinila ako ng lalaki sa madilim na parte at inihiga sa damuhan. I feel so hopeless. Sa kunting lakas ay sinubukan ko siyang itulak ngunit mabilis niya akong sinakal.
Malakas ang pwersa niya na tila ba gusto niya akong patayin bago niya ituloy ang masama niyang balak.
Sana hindi na lang ako lumabas. Sana tiniis ko nalang ang bunganga ni mama. Sana—
Nawala bigla ang bigat ng katawan ng lalaki sa taas ko at ang kamay niyang nakapulupot sa leeg ko. I suddenly heard a loud thug and some punches.
Mabilis na bumangon ako only the see the driver of the car earlier punching the pervert guy.
"Pakialamero ka!" Sigaw ng bastos na lalaki at gumanti ng suntok. Tinamaan ang lalaki at bumagsak. Mukhang hindi siya sanay makipag-away.
Lumapit ang bastos na lalaki sa bumagsak na driver ng kotse at muli siyang sinuntok. I went near them and pulled the hair of the pervert guy. Nilingon niya ako at mabilis na dumapo ang kamao niya sa dibdib ko. Bumagsak ako sa semento. Nagdilim ang paningin ko. I suddenly feel suffocated.
"Sir!"
I heard some stranger voice and a lot of footsteps. Hindi ko maimulat ang mga mata ko. Pakiramdam ko ay hilong-hilo ako at nahihirapan akong huminga.
Mula sa mga tunog ng yabag at suntukan ay biglang tumahimik. I felt someone scooping me. Naramdaman ko ang pag-angat ko sa semento at paglapag sa akin sa malambot na upuan and then I heard a car engine.
Gustuhin ko mang buksan ang mata ko at tingnan kung anong nangyayari, kung nasaan ako o ligtas na ba ako but my head is spinning. Hinayaan ko na lamang na kainin ako ng kadiliman.
***
I opened my eyes only to be greeted by an unfamiliar ceiling. Napabangon ako nang maaalala ang nangyari. Inikot ko ang paningin ko sa loob ng magarang silid at kusang tumigil ang aking paningin sa isang lalaking prenteng nakaupo sa couch at umiinom ng alak.
"Sino ka? Nasaan ako?" Tanong ko
The man looked at me with disbelief in his eyes. "Is that how you thank someone who saved you?" Tanong ng lalaki.
Wait.
Siya ang driver ng kotse kanina na nagligtas sa akin? Teka lang! Hindi naman siya ganito ka-gwapo kanina. Or maybe hindi ko lang natitigan nang maayos dahil madilim at nagpa-panic ako.
"Nasaan ako?" Tanong ko at muling iginala ang aking paningin. The room is a combination of elegance and classy. Ang kutson na kinahihigaan ko ay malambot at ang tela ay halata ring mamahalin.
"You're in my condo right now," sagot ng lalaki.
Bumangon ako at hinanap ang bag ko.
"Thank you for saving me. Tell me how can I repay you?" Tanong ko
Umangat ang sulok ng labi ng lalaki.
"Do you know who I am?" He asked.
I arched my eyebrow. "Unfortunately no. Dapat ba kilala kita?" Tanong ko.
The man sip on his glass and look at me seriously. "The name is Archangel Saint Montreal." He stated.
Oh? What a nice name. But wait—
Archangel Saint Montreal?
"Ring a bell?" He asked me with obvious smirk on his face.
"No way?" Sambit ko.
Ang lalaking 'to ay si Archangel Saint Montreal? The multi-billionaire businesman? Weh? I saw him on news and magazine pero syempre hindi naman ako totally attracted sa mga businessman kaya hindi talaga ako masyadong focus sa kanya. And he is way more handsome in personal.
"You are lucky—scratch that, blessed to met me. Not just that, I save your life."
Umangat ang kilay ko. I don't like how it sounds. Tunog hambog? Not that I'm judgemental pero bakit parang ang taas ng tingin niya sa sarili niya? Yes, he saved my life and I owe him that pero parang may mali sa tono niya. Parang may nais siyang tumbukin.
"I am really thankful that you saved my life kahit pa nga iniwan mo ako saglit dahil naniwala ka sa bastos na 'yon na asawa niya ako. Do I look like someone who's out of my mind?" Tanong ko."People often say that you should not judge a book by it's cover. You may not look mentally ill but I am not sure of that. Some people tend to dress properly to hide their scar." Sagot ng lalaki at muling uminom ng alak.
Kumunot ang noo ko nang napansing tila ba namumutla siya at panay ang ngiwi. But that's not my problem anymore. I need to go home. It's getting so late. Wala na panigurado sa bahay si mama. May trabaho pa ako bukas.
I opened my bag and wrote my number in my sticky note and give it to Mr. Montreal.
"I need to go. Call my number kapag balak mo akong singilin ng utang na loob ko sa'yo. I know that in this millennial age, wala nang tumutulong nang walang hinihinging kapalit," sabi ko at naglakad palapit ng pinto. Hindi ko pa man napipihit ang seradura ay nagsalita siya.
"Be my mistress."Nilingon ko siya dahil baka nabingi lang ako.
"In exchange of saving your life, be my mistress."
My mouth parted. What the fck did he say?
Lumaki akong salat sa maraming bagay. Construction worker si Papa noong nabubuhay pa siya. Ang sinasahod niya ay sapat lang sa araw araw naming pagkain at mga bayarin. Nang mamatay siya sa sakit na tuberculosis ay tila namatayan din ako ng ina. Napariwara si mama. I know she was depressed by my father's sudden death. Hindi ko lang inasahan na papasukin niya ang pagtatrabaho sa club. Noong una, okay naman. Pero noong tumagal na, may inuuwi na siyang matandang mayaman. Madalas may binibili siyang branded bags and accessories. I told her to stop pero tila ba hindi na niya kayang mawala ang mga luhong ibinigay sa kanya sa pagbebenta niya ng kanyang laman.I cannot deal with her chosen life. Madalas kaming mag-away dahil madalas kung kinukwestiyon ang ginagawa niya. I wanted to leave her pero hindi ko kaya. She's still my mom and I want to be there when the time comes na maisipan na niyang tumigil na.When I first applied for work, pinili ko ang pinakasikat. I gradu
I woke up the next day feeling light headed. Ilang beses din akong gumising to check Mr. Montreal's situation. Nang makabangon ay doon ko lamang natanto na wala na si Mr. Montreal sa kanyang kama. I looked at the big clock on the wall. Alas nuebe na pala!Lumabas ako sa silid at ang unang sumalubong sa akin ay ang napakalawak na sala. Hindi ko 'to masyadong napagtuunan nang pansin kagabi dahil okupado ang utak ko. Sobrang laki ng condo na 'to. Sala palang pero triple ata ang laki sa boung bahay na namin.Naglakad ako at hinanap ang kusina dahil may naaamoy akong masarap na luto. When I finally found the doorway of the kitchen, I saw Mr. Montreal on a table. Wala nang swero na nakakabit sa kanya kaya malaya siyang naghihiwa ng ingredients.He probably felt my presence so he raised his head and met my eyes. Admittedly, ang gwapo ng lalaki. Ayokong magpaka ipokrita, legit na gwapo siya. Bagsak ang itim niyang buhok na tila nagpapaamo sa mukha niya. His brows are perfe
All my life, I wanted a sibling pero hindi napagbigyan dahil maselan si mama sa pagbubuntis. Miracle baby nga ako kung maituturing. Hindi man kami mayaman, sinikap nina mama at Papa na mabigyan ako ng mga bagay na gusto ko. Life was hard but I was happy. Not until I lost my father. Tila napilay ang bahay namin nang mawala ang haligi ng tahanan. Sabay kaming nangapa ni mama sa mga susunod na gagawin. We were used to having papa doing everything for us.Nang mag-club si Mama ay madalas na akong mag-isa. Nang maka graduate ng college at makapagtrabaho, akala ko maiiahon ko agad siya. But life don't work easy for the poor.Dahil sa pagkatanggal ko sa trabaho at sa isyung kinasangkutan ko, madalas na kaming mag-away ni mama. She would often tell me na sana ako nalang ang namatay at hindi si Papa. She'd blame for a lot of things. Pero kapag humupa na iyong galit niya , ipinagluluto niya ako ng paborito kong pagkain. Mom was always like that si
Madalas kong makita sa mga shared post sa Facebook ang linyang ; kung ang tatay ay haligi ng tahanan at ang nanay naman ang ilaw ng tahanan, ano ang kabit?Para sa akin, ang kabit ay maituturing anay. Sinisira nito ang pundasyon ng matatag na bahay. Lumaki ako na masaya ang aking mga magulang. Lagi kong sinasabi noon na sana ay wala ni isa sa kanila ang magloloko. I also promised myself na hindi ako magiging dahilan ng ikakasakit ng kapwa ko babae.Minsan, naitatanong ko sa sarili ko kung bakit may mga babaeng pumapayag maging home wrecker. Bakit pumapayag silang maging second option? Bakit sila nagpapakababa para sa pag-ibig?And then came Archangel Saint Montreal, iba nga lang siya dahil hindi niya ako pinaasa. Hindi niya ako pinaibig at pinaniwalang ako lang walang iba. He directly ask me to be his mistress. And I can't believe I'm standing in his front now accepting his offer.Kahapon, noong nakita ko siya sa gymansium kasama ang asawa niya, par
Iminulat ko ang mga mata ko at ang unang bumati sa akin ay ang chandelier na feeling ko pwedeng-pwede isangla. The bed is so warm and comfortable that I wanna stay lying for more minutes kaya hinayaan ko muna ang sarili kong namnamin ito."Glad you're awake."Napabangon ako sa boses ni Mr. Mon—argh! Arki na nga.I saw him sitting in a small couch. May hawak siyang libro na ang pamagat ay Deception Point. Nahilamos ko ang kamay ko at sinuklay ang buhok gamit ang aking daliri."Discuss the contract now, Arki. I wanna go home and continue my sleep." Sabi ko at bumaba sa kama niya. I stood up near the glass window and look outside."So, you want a contract?" He asked.Nilingon ko siya."Malamang! Ayokong maging regular kabit,okay? Ito yung trabaho na gugustuhin kong magkaroon ng endo." Sagot ko at inirapan siya."Told you you're not my kabit. It's mistress!" He corrected."Duh. Mistress may sound classy to you pero isa lang ang ginag
I looked at the venue where the event is held. Thankful ako na open for walk in ang charity slash auction event tonight. I roamed around and saw a lot of politicians and businessman here. Feeling ko tuloy may kinalaman sa nalalapit na election ang event na 'to.The event has already started when I arrived. Kasalukuyang ino-auction sa stage ang isang turtle figurine na may nakapatong na dragon. Nakakalula ang bidding price nila eh ang liit liit lang naman ng figurine.Napabuntong-hininga ako. Hindi ko pa nakikita si Montreal at ang asawa niya. Ang dami kasing tao. Hindi din nakakatulong na walang upuan. High tables lang ang naririto and the guest are just standing. In every table may stick na may red flag na nakadikit, Ito 'yung tinataas kapag magbi-bid ka."Hi."Awtomatikong napalingon ako sa baritonong boses sa likuran ko. I arched my brow upon seeing a stranger smiling from ear to ear like he's so happy to see me. Weird."Are you alo
I looked at the venue where the event is held. Thankful ako na open for walk in ang charity slash auction event tonight. I roamed around and saw a lot of politicians and businessman here. Feeling ko tuloy may kinalaman sa nalalapit na election ang event na 'to.The event has already started when I arrived. Kasalukuyang ino-auction sa stage ang isang turtle figurine na may nakapatong na dragon. Nakakalula ang bidding price nila eh ang liit liit lang naman ng figurine.Napabuntong-hininga ako. Hindi ko pa nakikita si Montreal at ang asawa niya. Ang dami kasing tao. Hindi din nakakatulong na walang upuan. High tables lang ang naririto and the guest are just standing. In every table may stick na may red flag na nakadikit, Ito 'yung tinataas kapag magbi-bid ka."Hi."Awtomatikong napalingon ako sa baritonong boses sa likuran ko. I arched my brow upon seeing a stranger smiling from ear to ear like he's so happy to see me. Weird."Are you alo
Iminulat ko ang mga mata ko at ang unang bumati sa akin ay ang chandelier na feeling ko pwedeng-pwede isangla. The bed is so warm and comfortable that I wanna stay lying for more minutes kaya hinayaan ko muna ang sarili kong namnamin ito."Glad you're awake."Napabangon ako sa boses ni Mr. Mon—argh! Arki na nga.I saw him sitting in a small couch. May hawak siyang libro na ang pamagat ay Deception Point. Nahilamos ko ang kamay ko at sinuklay ang buhok gamit ang aking daliri."Discuss the contract now, Arki. I wanna go home and continue my sleep." Sabi ko at bumaba sa kama niya. I stood up near the glass window and look outside."So, you want a contract?" He asked.Nilingon ko siya."Malamang! Ayokong maging regular kabit,okay? Ito yung trabaho na gugustuhin kong magkaroon ng endo." Sagot ko at inirapan siya."Told you you're not my kabit. It's mistress!" He corrected."Duh. Mistress may sound classy to you pero isa lang ang ginag
Madalas kong makita sa mga shared post sa Facebook ang linyang ; kung ang tatay ay haligi ng tahanan at ang nanay naman ang ilaw ng tahanan, ano ang kabit?Para sa akin, ang kabit ay maituturing anay. Sinisira nito ang pundasyon ng matatag na bahay. Lumaki ako na masaya ang aking mga magulang. Lagi kong sinasabi noon na sana ay wala ni isa sa kanila ang magloloko. I also promised myself na hindi ako magiging dahilan ng ikakasakit ng kapwa ko babae.Minsan, naitatanong ko sa sarili ko kung bakit may mga babaeng pumapayag maging home wrecker. Bakit pumapayag silang maging second option? Bakit sila nagpapakababa para sa pag-ibig?And then came Archangel Saint Montreal, iba nga lang siya dahil hindi niya ako pinaasa. Hindi niya ako pinaibig at pinaniwalang ako lang walang iba. He directly ask me to be his mistress. And I can't believe I'm standing in his front now accepting his offer.Kahapon, noong nakita ko siya sa gymansium kasama ang asawa niya, par
All my life, I wanted a sibling pero hindi napagbigyan dahil maselan si mama sa pagbubuntis. Miracle baby nga ako kung maituturing. Hindi man kami mayaman, sinikap nina mama at Papa na mabigyan ako ng mga bagay na gusto ko. Life was hard but I was happy. Not until I lost my father. Tila napilay ang bahay namin nang mawala ang haligi ng tahanan. Sabay kaming nangapa ni mama sa mga susunod na gagawin. We were used to having papa doing everything for us.Nang mag-club si Mama ay madalas na akong mag-isa. Nang maka graduate ng college at makapagtrabaho, akala ko maiiahon ko agad siya. But life don't work easy for the poor.Dahil sa pagkatanggal ko sa trabaho at sa isyung kinasangkutan ko, madalas na kaming mag-away ni mama. She would often tell me na sana ako nalang ang namatay at hindi si Papa. She'd blame for a lot of things. Pero kapag humupa na iyong galit niya , ipinagluluto niya ako ng paborito kong pagkain. Mom was always like that si
I woke up the next day feeling light headed. Ilang beses din akong gumising to check Mr. Montreal's situation. Nang makabangon ay doon ko lamang natanto na wala na si Mr. Montreal sa kanyang kama. I looked at the big clock on the wall. Alas nuebe na pala!Lumabas ako sa silid at ang unang sumalubong sa akin ay ang napakalawak na sala. Hindi ko 'to masyadong napagtuunan nang pansin kagabi dahil okupado ang utak ko. Sobrang laki ng condo na 'to. Sala palang pero triple ata ang laki sa boung bahay na namin.Naglakad ako at hinanap ang kusina dahil may naaamoy akong masarap na luto. When I finally found the doorway of the kitchen, I saw Mr. Montreal on a table. Wala nang swero na nakakabit sa kanya kaya malaya siyang naghihiwa ng ingredients.He probably felt my presence so he raised his head and met my eyes. Admittedly, ang gwapo ng lalaki. Ayokong magpaka ipokrita, legit na gwapo siya. Bagsak ang itim niyang buhok na tila nagpapaamo sa mukha niya. His brows are perfe
Lumaki akong salat sa maraming bagay. Construction worker si Papa noong nabubuhay pa siya. Ang sinasahod niya ay sapat lang sa araw araw naming pagkain at mga bayarin. Nang mamatay siya sa sakit na tuberculosis ay tila namatayan din ako ng ina. Napariwara si mama. I know she was depressed by my father's sudden death. Hindi ko lang inasahan na papasukin niya ang pagtatrabaho sa club. Noong una, okay naman. Pero noong tumagal na, may inuuwi na siyang matandang mayaman. Madalas may binibili siyang branded bags and accessories. I told her to stop pero tila ba hindi na niya kayang mawala ang mga luhong ibinigay sa kanya sa pagbebenta niya ng kanyang laman.I cannot deal with her chosen life. Madalas kaming mag-away dahil madalas kung kinukwestiyon ang ginagawa niya. I wanted to leave her pero hindi ko kaya. She's still my mom and I want to be there when the time comes na maisipan na niyang tumigil na.When I first applied for work, pinili ko ang pinakasikat. I gradu
"Kailan kayo titigil 'ma? Utang na loob, tumigil na kayo!"Nilingon ako ni mama. Hawak hawak niya ang pulang lipstick niya at inirapan ako."Kung titigil ako, mabibigay mo ba ang luho ko, Amarah?" Tanong niya."Ma naman! May trabaho ako, paunti-unti makakaahon tayo—""Trabaho? SA tingin mo ba maiiahon tayo ng pagiging waitress mo? Naghirap akong makatapos ka sa pag-aaral pero nauwi ka lang sa pagiging waitress dahil nag-inarte ka sa una mong boss!"Napabuga ako ng hangin. "Inarte? He almost raped me inside his office!""Hindi ba inarte 'yon? Bilyonaryo ang boss mo, isang bukaka lang, edi dapat mayaman na tayo. Pero dahil tanga ka, nagbalak ka pang sampahan ng kaso. Anong nangyari ngayon? Blacklist ka sa mga malalaking—"Hindi ko na pinatapos si mama. I went out of her room and slammed the door. Mabilis na kinuha ko ang bag ko at lumabas ng bahay. Pagod na pagod na ako. Bakit parang ang unfair naman ng buhay? Ako na nga ang