“Hmm,” naalimpungatan ako mula sa pagkakatulog dahil sa pagkasilaw mula sa bintana. I slowly opened my eyes at sinalubong ako ng gwapong mukha.Kaagad na sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi. Oh how I love to wake up in this way.“Good morning sleepyhead!” hinalikan niya ang noo ko at napapikit ako. “Tinatamad ako love,” nakangusong saad ko. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa at napaigtad ako dahil sa biglaan niyang pagkubabaw sa 'kin.“Hmm what do you want us to do para mawala ang antok mo?” namula ang pisngi ko at napatakip ako sa mukha ko. Narinig ko ang malakas niyang paghalakhak at alam kong alam niya ang naiisip ko.I opened my eyes at mabilis niya akong inatake ng mapaghanap na halik. I closed my eyes as I kissed him back with the same ferocity. While we're kissing, panaka-naka niyang hinahaplos ang leeg ko and teasingly kiss my lips.“I want to try something to you,” napatigil ako at tumitig sa kulay asul niyang mga mata. He's still captivating my heart with his simpl
“Hi, how are you feeling?” tanong ng kararating lang na si Selene at umupo 'to sa kaharap kong upuan.I smiled at her and asked, “Can I ask?” she nodded.I took a deep breath and tried to smile.“Loving a married man is a sin?” natigilan siya at napatitig sa 'kin. Hindi ko maiwasang mapaiwas ng tingin dahil nahihiya ako sa naitanong ko. Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa pagngiti niya.“Who said that loving someone is a sin? There's nothing wrong to love someone but do you know what's wrong? Mali ang panahon at pagkakataon.” Napatango-tango ako at tipid na ngumiti.“I know what you're going through right now Zafara,” yumuko ako pero hinawakan niya ang balikat ko.“Zaf, you're a strong woman. Keep on fighting, don't give up your love. H'wag kang gumaya sa 'kin.” Nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata kaya naman ay kumunot ang noo ko.“W-what do you mean?” she looked at me.“I gave up my love for him dahil lamang sa kaalamang ikakasal na siya sa kakambal ko. It hurts a lot, I le
“Tita!” dali-dali akong tumakbo kay tita Remi na ngayon ay pabalik-balik at halatang hindi mapakali.Tila nakahinga siya nang maluwag nang makitaniya ako.“How is she?” tanong ko nang humiwalay na ako ng yakap sa kanya. She took a deep breath at inaya akong umupo sa bench.“She's in critical condition, nalaman naming she was stabbed near her heart.” Nanginginig akong tumayo at lumapit sa pintuan ng ICU.Kinakabahan ako at naiiyak na rin dahil sa konsensya at mga realizations. Bakit tila huli na ang pagsisisi ko? Kung kailan nagkaganito na ang nanay ko saka ko pa siya napatawad sa lahat ng nagawa niya na in the first place ay hindi niya naman kasalanan dahil nahulog lamang siya at nalunod sa sakit na iniwan ng ama ko.“Tita kailan pa po si mama nandito?” hinawakan niya ang balikat ko at mahinang tinapik-tapik.“Tatlong araw na siyang nasa ganyang kalagayan hija,” napaupo akong muli at nanghihinang napasandal sa upuan.“I was a bad daughter to her, h-hindi ko alam kung mapapatawad niya
“Hmm kailan ka pa umuwi?” umupo siya sa tabi ng kama ko at naramdaman ko ang masuyo niyang paghaplos sa buhok ko.“Sorry love I got busy, pinuntahan ko si Levin and I can see that he's fine.” Tumango ako at pumikit muli.“Kumusta 'yong lakad mo? How's your mom?” hindi ko alam kung dapat ko pa ba 'tong sabihin pero nagsimula na akong magkwento.“She's still in critical condition and my brother is mad at me.” Kinuha niya ang palad ko at hinalikan ang ibabaw ng kamay ko.Tila natunaw ang puso ko sa ginawa niya, he never failed to make me feel live by his sweet gestures.“I'm sorry I didn't made it na sumunod sa 'yo sa hospital,” paghingi niya ng paumanhin pero umiling lang ako. Mas maayos na ngang hindi siya sumama dahil ayaw ko masaktan siya sa mga sasabihin ni Nathan.Alam ko namang ayaw nila sa relasyon namin ni Lucifer at hindi nila 'to kailanman itinago.“Okay lang love I understand,” ngumiti siya sa 'kin at napatitig ako sa maamo niyang mukha.Sa lahat ng mga nangyayari sa buhay k
“Anong ginagawa mo rito?” naalimpungatan ako dahil sa ingay na naririnig ko. “I need to visit my girlfriend and my child,” pamilyar ang boses ng sumagot dahil si Lucifer 'to. Nanghihina pa rin ang katawan ko at napasapo ako sa nananakit kong braso. “H'wag ka nang babalik dito Mr. Montenegro dahil kahit kailan hindi ka matatanggap ng pamilya namin at alam mo kung bakit,” boses 'yon ni tita Remi. Pinilit kong imulat ang mata ko kahit hirap na hirap ako. Sa una'y nanlalabo 'to kapagkuwan ay malinaw ko nang nakikita ang nasa harapan ko. Magkaharap si tita Remi at si Lucifer na may benda pa sa braso. Kinain ako ng pag-aalala sa nakikita kong kalagayan niya. “Hindi naman po ata pwede 'yon,” kitang-kita ko ang galit sa mga mata ni tita dahil sa sinagot ni Lucifer. I frustratedly cussed inside my head because of not be able to move my body. Fuck it! I need to stop tita Remi from saying hurtful words to my man. “Bakit hindi? Mr. Montenegro ano ba talagang plano mo? Kung an
“Zaf!” napatayo ako dahil sa biglaang pagpasok ni tita Remi.“A-ano po 'yon tita?” kahit si Lucifer ay naghihintay rin sa sasabihin ni tita na hingal na hingal.“Gising na ang mommy mo!” nanlaki ang mata ko at sa sobrang galak ay tumulo ang luha ko.Finally, God answered my prayer.“Love, can you go with me?” nakita ko ang pagkabigla sa kanyang mga mata pero napatango naman siya kaya ay ngumiti ako.“S-sure,” tipid na sagot niya. I saw in my peripheral vision ang pagkadisgusto ni tita Remi sa desisyon ko pero hindi ko na 'to pinansin dahil mas mahalaga pa rin ang kalagayan ngayon ni mommy.Lumabas na kami sa kwarto na inuukupa ko sa parehas na hospital na pinagdalhan kay mommy. “M-mom?” tumingin siya sa 'kin at nakita ko ang pagtulo ng luha niya.She opened her arms as a sign to hug her and I did. Mabilis akong tumakbo palapit sa kanya at yumakap sa kanya.Ramdam ko ang init ng kanyang pagmamahal. Ang pagmamahal ng ina sa kanyang anak. It feels overwhelming knowing our situations ri
“Mommy!” kumaway ako sa kanya habang patalon-talon. Napangiti si mom at mabilis na yumakap sa 'kin. “Aww my baby's happy,” she commented. I nodded at her at ibinigay sa kanya ang dala kong bouquet ng flowers. “Hmm tulips?” yes, that's her favorite kaya 'yan ang dinala ko. “I know that you like it!” she chuckled. “Tara na?” ikinawit ko ang braso ko sa braso niya at sabay na kaming naglakad papasok ng kotse. “Kakaiba talaga ang simoy ng hangin sa labas ng selda,” napatitig ako sa kanya habang may awang nararamdaman. Alam kong kay tagal niyang hinintay ang pagkakataong 'to at masaya ako dahil sa wakas ay nakalaya na siya. “Ngayong malaya ka na saan mo gustong pumunta mom?” may masuyong ngiti sa kanyang labi bago pumikit at kapagkuwan ay dumilat. “Sa puntod ng lalaking mahal na mahal ko,” hindi ako nakasagot. “P-pero mommy...” she held my hand and shook her head. “Ngayong maayos na ang buhay natin, gusto kong maging malaya na rin ang bigat sa dibdib ko. Gusto ko nang ma
“Love i'll just go to the restroom,” paalam ko kay Lucifer. Tumango siya at sandali kong iniwan ang bag ko sa upuan. We just planned to have a dinner together since it's been month na nakalabas kami ng magkasama with a romantic dinner. Pakiramdam ko tuloy bumalik kami sa unang mga buwan na magkakilala pa lang kami. Alam kong medyo over reacting pero kinikilig ako. Nakangiti akong naglalakad at pumasok ng cubicle. After ko doon ay lumabas na ako at humarap sa salamin. My baby bump is now visible to my fitted red dress and bagay naman siya sa 'kin. Sa sobrang saya ko na nakatitig sa salamin ay hindi ko napansin ang pagpasok ni Luciana sa loob ng cr at nakitabi siya sa 'kin. She stared at me in the mirror. Nakipagtitigan ako sa kanya at kapagkuwan ay umismid siya. “You look happy today miss mistress,” komento niya. Hindi ako sumagot, walang patutunguhan kung papatulan ko siya. “Of course your life is completed already since your mom is now no longer in jail am I ri
“Really? You remembered something?” malakas na tanong ni Lucifer na animo'y gulat na gulat siya sa nalaman. Is that really shocking? I want to roll my eyes at him, if he only knew...“Shh lower down your voice,” he's still shock pero humina na nga ang boses nito.“Ano-ano mga naalala mo? May I know?” huminga ako ng malalim at tumingin sa labas ng bintana. Muli kong naalala 'yong panahong naging mahina siya at kinailangan niyang makipagkasundo kay Katarina para lamang mailigtas ako sa sobrang kahihiyan.“It was when you chose to abort our child just because your wife wanted my baby to be gone kapalit nang pagtulong niyang malinis ang pangalan ko sa lahat ng tao.” Hindi nakasagot si Lucifer. Ramdam ko ang biglaang pagkabato nito at biglang natahimik.“I was wondering kung anong ginawa ko after that, did I abort the child?” kunwari'y hindi ko alam para maiwasan ang anumang pagsuspetsa mula sa kanya kapag naalala ko ang lahat nang memorya ko sa loob lamang ng isang linggong pananatili nam
“You cried?” napatigil ako sa ginagawa ko dahil sa tanong ni Lucifer. Masyado bang halata ang pamamaga ng mata ko at nalaman niya?“Nah nakagat lang siguro ako ng langgam,” patay-malisyang tugon ko.After I toasted the bread ay inihain ko na 'to sa mesa.“It's been our 2 days here I haven't remember even a bit of my past,” pagrereklamo ko sa kanya. Wala naman siya ibang ginawa kundi ang sumagot ng calls mula sa mga kliyente nila.From my peripheral vision, I saw him stood up at naramdaman ko na lamang ang pagpulupot ng braso niya sa beywang ko sabay halik niya sa tuktok ng ulo ko.“I'm sorry about that sweetheart pero we'll do something later,” misteryosong saad nito.Umirap ako at tinanggal ang braso niya. Humarap ako sa kanya and smirked.“Ano naman gagawin natin na makakapagpabalik sa memorya ko?” tunog sarkastikong tanong ko.He chuckled at bumalik sa upuan.“You know what I mean, I appreciate everything about you...” ngali-ngali ko na 'tong batuhin ng platong hawak ko.“Ewan ko
“Ugh you're so tight sweetheart!” he moaned.Napahawak ako ng mahigpit sa bedsheet habang pabaling-baling naman ang ulo ko sa higaan.“Ohhh! Ahhh! Please harder!” malakas na ungol ko nang bigla niyang huhugutin ang pagkalalake niya kapagkuwan ay biglang ipapasok.“Fuck!” he's thrusting faster and deeper inside me. Nakaluhod siya sa kama habang nakasampay naman sa balikat niya ang isang hita ko. Malaya niyang naipapasok sa loob ko ang matigas niyang alaga.“Oh I'm coming!” sinalubong ko ang pag-ulos niya at isang ulos pa nilabasan na ako while he's still moving inside me with fast speed.Diin na diin ang pagkalalake niyang bumabayo sa loob ko. My leg's shaking in so much pleasure. I pinched my nipple and massaged my breast when he hit my g-spot.“Oh!” biglang ungol ko nang mas pinag-igihan niya ang pagtama ng dulo ng alaga niya sa g-spot ko.I rubbed my clit habang patuloy naman ang mabilis niyang pagbayo sa loob ko.I rubbed my clit faster when my pussy are throbbing in pain and plea
“Where are we going?” kasalukuyan kaming nasa byahe at hindi ko alam kung saan ang destinasyon na tinatahak ni Lucifer.I took a deep breath. “You don't trust me?” mahinang tanong niya sa 'kin pero hindi ako sumagot. Alangan naman sagutin kong oo na hindi? I don't want to trust him I admit it but I couldn't deny the fact na nalilito na naman ako sa nararamdaman ko. Should I trust him? Think Zafara! The more you trust, the more he will hurt you.I suddenly remembered what happened after kong sabihin sa kanya ang masasakit na salitang nasabi ko sa loob ng opisina niya.FLASHBACK“This is wrong. Nagkamali siguro ako ng nilapitan. Let's just forget what happened here, let's just forget that we made another mistake Mr. Montenegro.” Hindi ko na hinintay pa ang sasabihin niya at tumalikod na ako habang patuloy ang pagtulo ng luha ko sa hindi malamang dahilan.Bago ko pa man mabuksan ang pinto ay may matigas na bagay ang pumulupot sa beywang ko at hinila ako palapit sa mainit niyang katawan.
“Where have you been? For God's sake Cassandra you're nowhere to be found in 2 days!” Dire-diretso akong pumasok sa kwarto namin without looking at him.“Damn! Speak up! Saan ka galing?” hinawakan niya ang kamay ko at mabilis ko 'tong iwinaksi.“It's none of your concern,” mahinang saad ko. He sarcastically laughed.“You're my wife!” now it's my turn to laugh.“Are you fucking kidding me? I'm not your wife Wallace!” he was stunned.I pointed my fingers at his chest as I look at him, angrily.“You liar! How could you lie at me all these time?!” pinagbabayo ko ang dibdib niya sa sobrang galit ko. I cried my heart's out while punching his chest. “How? You even hid me to my own family! To my own family! You selfish bastard!” Hinayaan niya lang akong gawin lahat ng gusto ko at napagod din ako. Lumayo ako sa kanya pero muli niyang ginagap ang kamay ko.“Let me explain babe...” I shook my head. “I'm not going to listen with your lies Wallace Villamor. I trusted you but I guess it's my bi
“I supposed to say, what are you doing here Mrs. Villamor?” Hindi ko nga rin alam kung anong ginagawa ko at siya pa ang naisipan kong lapitan.Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso at nanatili akong naglilibot ng tingin sa loob ng malawak niyang opisina.I came here in Montenegro Group of Companies dahil alam kong dito ko siya mahahanap.I took a deep breath. “I want to ask you some questions...” he looked at me.Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Tila nanghihina rin ang tuhod ko at ano mang oras ay maaari akong matumba sa intense ng pagtingin niya sa 'kin or should I say pagtitig?“What kind of question? Hmm...is it something about your husband?” hindi ko malaman kung para saan ang pait ng tono ng boses niya sa pagbanggit ng asawa ko.“Aren't you going to invite me to sit first?” I sarcastically asked him.I saw an amusement in his eyes as he chuckled.“Sorry about that, okay you can sit now Mrs. Villamor,” I nodded.“As you can see hindi naman talaga kita kilala Mr. Montenegro per
“You see hindi ko na alam kung paniniwalaan ko pa ba ang asawa ko, Trix.” Litong-lito na ako't hindi ko rin mawari kung bakit tila ay malaki na ang pagbabago ng relasyon naming dalawa ni Brian.He wasn't the husband he were before. Naging madalas ang pagiging mainitin niya ng ulo at hindi niya na rin gaano pinapansin ang anak namin.“Calm down Cass,” kahit anong pagpapakalma ni Trixie ay umiling ako rito.“No Trix, I think there's something's going on at dapat ko 'tong malaman.” She shook her head as she held my hand.“Aren't you happy with your life?” bakas ang kaseryosohan sa boses niya.Hindi ako nakasagot. Nahulog ako sa malalim na pag-iisip. Hindi nga ba ako masaya sa buhay ko ngayon?Bakit mas hinahanap ko ang nakaraan kumpara sa buhay na meron ako? “I-i don't know?” Trixie took a deep breath at tumayo.“Come, i'll show you something.” Sumunod ako sa kanya at pumasok kami sa isang kwarto sa bahay nila.When she switched on the light, nagliwanag ang buong silid. Napasinghap ako
“Wallace Villamor!” a handsome man approached us pagkapasok sa magarbong bulwagan. They bumped their shoulders and laughed. “It's been 8 years! Where have you been Villamor?” may halong ngiti ng lalaki. “Oh well I lived my married life in Italy.” Napasinghap ang lalaki at bakas ang pagkagulat. “My, my, you're married?!” natawa ang asawa ko at ipinalibot niya ang braso sa beywang ko. “Zander, meet my lovely wife Cassandra Villamor.” Zander smiled at me at inilahad niya sa 'kin ang palad niya. I gladly accepted it and we shook our hands. “Nice meeting you Mrs. Villamor. I want you to meet my fiance too, Venice Montenegro.” I smiled at the beautiful woman who has a welcoming smile on her face. She opened her arms and I hugged her. The first time I did it, I felt the comfort in her arms. “Hi Cassie! Just call me Ven.” Tumango ako at ngumiti. “Mommy!” nagtatakbong lumapit sa 'min ang anak ko suot ang amethyst color of dress. “Slow down baby!” sh
“Are you alone?” napatingin ako sa isang banda ng dalampasigan kung saan naroon ang anak ko. Kumunot ang noo ko nang may binata na lumapit sa anak ko at umupo 'to sa tabi ni Casey. Lalapitan ko na sana 'to nang marinig ko ang pinag-uusapan nila. “I'm not alone po, my mommy is just around.” Tumango ang binata sa isinagot ng anak ko at bumalik sa dagat ang tingin nito. “Why are you here po pala? Do you need something?” nagtatakang tanong ni Casey. Hindi ko masyado maaninag ang mukha ng binata dahil na rin sa natatakpan 'to ng wolf cut hair nito. “Yeah, I just need someone to talk to.” Mahinang natawa si Casey at napaharap sa anak ko ang binata. “Why?” bakas sa boses nito ang pagtataka. “I should be the one asking that, why po sa bata ka pa lumapit?” napaisip din ako sa sinabi ng anak ko. Bakit nga ba? “Because I can feel that you don't judge.” Napangiti ako sa sinabi nito. He's right, pinalaki ko ang anak kong hindi humuhusga sa ibang tao. “You're not