Napairap ako kay Damian dahil mukhang hindi pa siya tapos mang-asar sa akin. Nang makita naman niya ang reaksyon ko ay agad siyang napailing at nag-iwas nang tingin."I'm not telling this to tease you, Kali. I mean it," sabi niyang muli. "Stop it, Damian. Hindi ako nakikipagbiruan sa'yo. Do you think matutuwa sa'yo si Roswell kapag sinabi ko sa kaniya 'to?" inis na tanong ko sa kaniya pagkatapos ay muli ko siyang inirapan."Of course, hindi mo sasabihin kay Roswell dahil alam mong magagalit siya sa akin," sagot niya sa akin.Napataas naman ang isang kilay ko. Akala noon ay hindi na ako aasarin pa ni Damian kahit kailan pero nagsisimula na naman siya ngayon."You're not sure about it, Damian. I can tell this to Roswell kapag hindi ka tumigil na asarin ako, " sagot ko sa kaniya.Ramdam ko ang seryoso sa boses niya pero ayaw kong maniwala. Ayaw kong maniwala na gusto niya ako at natatakot ako na may makarinig sa sinasabi niya dahil baka kung ano ang isipin nila sa aming dalawa lalo na a
Kabado ako nang lapitan ko ang kakaibang pintuan. Sa una ay hindi mo ito mapapansin dahil natatabunan ito ng makapal na kurtina kaya nagtatakha ako kung bakit kinailangan itong takpan.Hinawi ko ang kurtina at nagdalawang isip ako kung dapat ko bang buksan 'yon dahil baka may mga importanteng bagay roon na kailangan itago nila Roswell. This is his property and I don't want to cross the line to have access to his privacy, pero may nagtutulak sa akin na pumasok doon.Tiningala ko ang malaking pintuan pagkatapos ay napatingin ako sa door knob nito. Humugot ako nang malalim na hininga para makakuha nang lakas ng loob at tuluyan kong binuksan iyon. Akala ko ay naka-lock 'yon, pero halos makahinga ako nang maluwang nang tuluyan kong napihit 'yon, at nabuksan.Wala akong nakita agad dahil madilim sa loob kaya naman ginamit ko pa ang flashlight ko para magsilbing ilaw ko. Hinanap ko ang switch ng ilaw at nakita kong nasa gilid lang pala 'yon malapit sa pintuan kaya agad kong in-on 'yon. Sand
Halos bumagsak ang picture frame na hawak ko at agad akong nagtatakbo palabas ng kwarto. Naramdaman ko naman ang pagsunod sa akin ni Damian at ang sunod-sunod niyang pagtawag sa akin. "Kali!" Mabilis akong bumaba sa hagdan habang tumutulo ang mga luha ko dahil naiisip ko kung ano ang nangyari kay Vera at Agatha. Nasa hospital sila at hindi maganda ang kutob ko kaya gusto ko nang makaalis doon. "Kali, wait!" tawag sa akin ni Damian. Nang makalabas ako sa bahay ay halos hingalin ako. Humarap ako kay Damian at kita ko ang pag-aalala sa mukha niya. "I-I need to go to the hospital. Naaksidente si Vera at Agatha!" natatarantang sabi ko sa kaniya. Nakita ko ang panlalaki ng mga mata niya kaya naman hinagis ko ang susi ng rest house ni Roswell sa kaniya para siya na ang magsara pero imbis na gawin niya 'yon ay agad siyang lumapit sa akin. "Kali, wait. Wait for me here. Ako na ang magda-drive papunta sa hospital. I can't let you drive now," sabi niya sa akin at agad na inagaw ang susi n
Nagising ako at namalayan ko na nasa hospital bed ako. Hindi ko alam kung ilang oras na akong walang malay simula nang nahimatay ako kanina. Nang maalala ko si Agatha ay agad akong napabangon mula sa pagkakahiga ko. Ramdam ko pa rin ang panghihina ng katawan ko pero pinilit ko ang sarili ko."Kali."Lumapit agad sa akin si Damian at hindi ko inaasahan na siya ang kasama ko roon. Nasa emergency room ako at agad kong hinanap si Eunice. Hindi si Damian ang gusto kong makasama rito kaya naman hindi ko maiwasang mainis."You have to rest first. 'Yon ang bilin ng doctor," sabi niya sa akin.Tinignan ko lang siya nang masama pagkatapos ay pilit na bumangon. Agad naman niya akong inalalayan naman niya ako na makaalis sa kama."I need to check Agatha. I need to see her," sabi ko sa kaniya."Come on, Kali. Magpahinga ka muna," sabi niya para muli akong pigilan.Sa sobrang inis ko ay marahas kong hinawi ang kamay niyang nakahawak sa akin."Can't you see it? I don't need rest! I'm okay, Damian. S
Nakayakap ako kay Agatha habang umiiyak. Hindi ako naniniwala na patay siya kaya hindi ako umalis sa tabi niya. Lahat kami roon ay nag-iiyakan at pakiramdam ko ay paulit-ulit na sinasaksak ang puso ko habang nakapikit ako.Matigas na ang katawan ni Agatha at alam naming lahat na wala na siya pero hindi ko pa rin matanggap. Napadilat na lang ako nang biglang may humawak sa braso ko at mabilis akong inilayo kay Agatha. Kita ko ang namumulang mga mata ni Anthony habang nakatingin sa akin at ramdam ko ang higpit nang pagkakahawak niya sa braso ko."THIS IS ALL YOUR FAULT!" sigaw niya sa akin.Napapikit ako sa sobrang lakas ng boses niya at mas lalong humigpit ang hawak niya sa akin."Hey! Get off your hands and don't shout her." Mariin na sabi ni Roswell kay Anthony.Muli akong napadilat at tinignan silang dalawa. Nakita kong nakahawak si Roswell kay Anthony at ramdam mo ang galit nila sa isa't-isa."And why are you even here?" tanong ni Roswell."Stay out of here dahil ako ang dapat magta
Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanila. I was so shocked and confused right now but I have to see my daughter. "Oh my gosh! It's true?!" sabi ni Kylie habang nakahawak siya sa bibig niya. Kunot noo lang akong nakatingin sa kaniya at siya naman ay gulat na gulat habang nakatingin sa akin. Hindi ko maintindihan kung bakit gano'n ang reaksyon niya na para bang alam na niya ang tungkol sa akin. "Wait, wait! I don't know what's happening here. Dalawang Kylie ang nasa harapan natin?" sunod-sunod na tanong ni Damian gamit ang nalilitong boses. Humugot ako nang malalim na hininga at napairap sa kanila bago magsalita. "See? I already told you earlier. Hindi ako ang Kylie na inaakala niyo. That's why I'm leaving now!" inis na sabi ko pagkatapos ay umamba na akong aalis doon. "No, wait." Pigil naman sa akin ni Roswell. Muli niya akong hinawakan kaya naman kunot noo ko lang siyang tinignan. Napailing siya sa akin at tinignan ako na para bang nagmamakaawa na 'wag akong umalis doon
It's so hard for me to accept everything. Nasanay ako na gigising sa umaga na makikita si Agatha, nasanay ako sa pagiging sweet at mapagmahal niyang anak pero ngayon ay wala na siya. Wala na akong anak! Wala na si Agatha na yayakap at hahalik sa akin para mawala ang pagod, at pag-aalala ko. Mas lalo pa akong nasasaktan dahil nasanay rin ako na lagi kong kasama si Roswell and I was spoiled by his love na hindi naman pala para sa akin and it's hurt me so much!Nakatingin ako sa malaking picture ni Agatha sa harapan. May mga bulaklak sa harapan at sa gitna nito ay ang urn niya. Hindi ako makapaniwala na naroon ang anak ko at sobra na ang pagka-miss ko sa kaniya.Naramdaman ko si Anthony sa tabi ko pero hindi ko siya tinignan. Hindi naging maganda ang huling pag-uusap naming dalawa. As usual ay ako pa rin ang sinisisi niya sa pagkamatay ni Agatha dahil naging pabaya raw ako. Ang sabi niya ay mas inuna ko pa raw ang mga walang kwentang bagay kaysa bantayan si Agatha.For some reason ay may
"Roswell, ano ba?! Don't touch me!" reklamong sabi ko sa kaniya para makaalis sa yakap niya.Hindi siya nagsalita at hindi rin niya inalis ang pagkakayakap sa akin kaya naman bumuhos ang mga luha ko. This all I need right now, his hug! But I know this is wrong because he has already a wife."Can't you see it? I'm not Kylie! I'm not your wife!" sunod-sunod na sabi ko sa kaniya pagkatapos ay pilit ko siyang tinulak palayo sa akin.I heard him sobbing while hugging me. Ramdam ko ang bigat na nararamdaman niya dahil sa pag-iyak niya."I-I know, and it hurts me so bad, Kali. I'm so sorry," sabi niya habang umiiyak.Napakagat ako sa labi ko at napapikit. Halos hindi ako makapagsalita dahil sa pag-iyak ko."Vera told me a long time a go that she discovered that you're not Kylie, pero hindi ako naniwala dahil akala ko ay gumagawa lang siya nang paraan para hindi ka na pabalikin sa buhay ko," pagsisimula niya sa pagkukwento."Naniwala ako na ikaw si Kylie dahil wala naman akong ibang idea na m
"I don't want you to cry, Kali. I'll be okay. I promise," sabi niya habang patuloy na pinapalis ang mga luha sa pisngi ko."I-I'm just worried," sagot ko sa kaniya pagkatapos ay napahikbi ako.Napatango naman niya sa akin."I know. Kaya nga nahirapan akong sabihin sa'yo dahil ayaw kong mag-alala ka," sabi niya sa akin."Are you crazy? You're important to me, Damian! Kaya mag-aalala talaga ako para sa'yo," inis na sabi ko sa kaniya.Bahagya naman siyang natawa at napatangong muli bago ako muling niyakap. Hindi ko alam kung ilang minuto kaming magkayakap doon at aaminin ko na mami-miss ko siya kapag umalis siya.Naupo kami sa dalampasigan habang tinatanaw ang nagbabadyang paglabas ng araw. Tahimik lang kami roon at walang nagsasalita kaya naman humugot ako nang malalim na hininga at tumingin sa kaniya."Can't you extend your days here? Kahit two days pa para naman makapag-prepare ako sa pag-alis mo," sabi ko sa kaniya pagkatapos ay napanguso ako.Bahagya naman siyang natawa at napailing
Kabado ako nang bumalik ako sa labas na para bang walang nangyari. Hindi sumunod sa akin kaagad si Roswell dahil mas nauna akong lumabas kaysa sa kaniya. Magkakasama ang mga boys at girls sa isang table at mukhang nakakarami na ng inom ang mga boys. Napansin ko rin na nakisali si Vera sa inuman nila kaya."Are you drinking with them, Vera?" tanong ko sa kaniya pagkatapos ay bahagya akong natawa."Yup! Perks of not being pregnant," sagot niya pagkatapos ay natawa para mang-asar.Napanguso naman ako dahil matagal kaming hindi makaka-inom ng alak ni Eunice, pero wala namang problema 'yon sa akin dahil hindi naman talaga ako mahilig uminom ng alak."Dapat ay magbuntis ka na rin, Vera. Kailan niyo ba balak ni Felix?" tanong naman ni Eunice.Napangisi naman ako at naupo sa isang upuan habang sinisimulan ko na ang pagkain ng nilutong salmon ni Roswell. Tinignan ko naman si Vera at hinintay ang magiging sagot niya dahil hanggang ngayon ay wala pa rin akong alam kung ano nga ba ang plano niya.
Isang linggo muli ang lumipas at gano'n pa rin kami sa dati. Mailap pa rin sa amin si Roswell at napapansin kong iniiwasan niya ako.Sobrang saya ko naman nang bisitahin kami ni Vera, Felix, Eunice, at Phil. Marami silang dala na gamit at mga pagkain at aaminin ko na na-miss ko sila. Tatlong araw lang sila roon at bukas ay uuwi na sila kaya naman nagba-barbecue kami sa labas."Kumusta ka naman dito? Hindi ka ba nabo-bored?" tanong sa akin ni Eunice.Nag-iinuman ang mga boys at mukhang nagkakasiyahan sila hindi kalayuan sa amin. Naka-upo lang kaming mga girls sa lounger habang nagkukwentuhan."Not really. I'm having fun with Roswell and Damian naman. Hindi nila hinahayaan na ma-bored ako rito," sagot ko pagkatapos ay nagkibit ng balikat."Do you think they're okay now? Hindi ba at may gusto sa'yo si Damian?" tanong naman ni Vera.Napangisi naman ako at nagkibit ng balikat."Gosh! Mag-bestfriend nga talaga silang dalawa. Lagi na lang silang nagkakagusto sa iisang babae. Gan'yan din ang
Dinama ko ang hangin na humahampas sa buong katawan ko at hinayaan kong sumabog ang mahaba kong buhok. Napayuko ako at tinignan ang paa ko na hinahampas ng alon ng dagat. It was peaceful here and I want to stay here for long, pero alam kong hindi 'yon pwede.Sobrang daming nangyari sa buhay ko at hindi ko na 'yon maisa-isa pa. Ang mahalaga sa akin ngayon ay alam kong safe na kami ng anak ko. Wala ng tao ang gagawa nang hindi maganda sa amin dahil nakulong na si Anthony."Kali."Napaangat ang tingin ko nang marinig ko ang boses ni Roswell mula sa likuran ko kaya napabaling ako sa kaniya. He was wearing a black t-shirt and gray sweat short. Naka-suot din siya ng shades at inalis niya 'yon nang humarap ako sa kaniya."Nag-utos ako kay Manang at Kuya Lito na mag-grocery sa supermarket. May gusto ka bang ipabili?" tanong niya sa akin.Simula nang nalaman niyang buntis ako ay hindi siya pumayag na hindi ako sumama sa kaniya para sa safety ko. Nasa isang isla kami ngayon at iyon ang napili k
Nagtatakbo lang kami ni Damian palayo roon at sinundan ko lang siya dahil hindi ko naman alam ang labas papunta sa labas. Siya ang nakapasok dito kaya sigurado akong alam niya rin kung paano makalabas. Hinihingal ako habang nakahawak sa tiyan ko at halos paimpit akong mapatili nang marinig ko ang sunod-sunod na putok ng baril. "Oh my gosh!" nag-aalalang sabi ko. "I think they're here," sabi ni Damian sa akin. Napakunot naman ang noo ko at pinagpatuloy ang pagsunod sa kaniya habang siya ay abala sa pagtingin sa paligid. Labis ang takot na nararamdaman ko lalo na nang hindi tumigil ang mga pagputok ng baril. "What do you mean? Sinong sila?" curious na tanong ko sa kaniya. Hindi siya nagsalita at agad akong hinila para magtago dahilan nang pagkagulat ko. "Stop asking and keep your mouth close," sabi niya sa akin. Hindi ko naman napigilan ang mapairap dahil sa pagsusuplado niya sa akin kaya nanahimik na lang ako. Sumenyas siya sa akin na 'wag akong maingay at naglakad kami nang d
"Alam mo? Kung tumawag ka na lang sana nang tuloy ay sana kanina pa tayo wala rito!" reklamo ko kay Damian.Imbis na matutulungan niya akong makaalis dito ay pati siya nadamay na kuhanin ni Anthony. Nawalan lang tuloy ako nang pag-asa na makakalabas pa rito!"Wow, Kali! Ngayon pa talaga tayo magsisisihan?" sarkastikong tanong niya kaya naman napairap ako.Hindi na ako nagsalita dahil nakakaramdam na ako ng pagod. Hindi kami nakatali, pero nakakulong kami roon kaya naman lumapit ako sa pintuan para tignan kung makakagawa ba kami ng paraan para makalabas doon habang si Damian ay nanatiling tahimik na naka-upo sa sahig.Napabuntong hininga ako at bumagsak ang dalawa kong palad nang ma-realize ko na wala talaga kaming magagawang ibang paraan para makalabas doon. Naka-lock ang pintuan mula sa labas at may rehas naman ang bintana kaya hindi kami makakalabas doon."Buntis ka pala. Bakit hindi mo sinabi sa amin?" tanong ni Damian mula sa likuran ko.Napairap akong muli at humarap sa kaniya ba
Sobrang saya namin ni Eunice kaya naman nagyakapan kaming dalawa. Masaya ako para sa amin dahil kahit na may nawala sa amin ay binigyan pa rin kami ng panibagong blessings."Congratulations to the both of you, but Eunice I still have something to discuss with you and your husband. I'll discuss the do's and don'ts," sabi ni ng OB ni Eunice."Oh, alright, Doc!" Excited na sabi naman ni Eunice pagkatapos ay napatingin siya sa akin.Napangiti at napatango naman ako sa kanila dahil kailangan nga 'yon ipaliwanag sa kanila ng Doctor."Take your time. I'll just use comfort room," sabi ko sa kanila.Agad naman tumango sa akin si Eunice kaya hinayaan ko muna silang makapasok sa loob ng room bago ako tuluyang umalis doon para pumunta sa comfort room.Nakasuot ako ng oversized sweater at maternity leggings. Kapag gano'n ang suot ko ay hindi halata ang baby bump ko. Iyon muna ang sinusuot ko kapag lumalabas ako dahil takot akong malaman nila na buntis ako. Ayaw kong mapahamak kami ng baby ko.Tahi
"Kali, hindi pwedeng laging ganito. Manghingi na tayo nang tulong kay Roswell," sabi sa akin ni Eunice.Napaangat naman ang tingin ko sa kaniya at mabilis akong napailing. Nakahiga lang ako sa kama ngayon habang nakayakap sa favorite stuff toy ni Agatha. Wala akong gana na bumangon at ang tanging ginagawa ko lang ay umiyak lalo na nang makabalik kami sa Manila.It's been a five weeks since Agatha passed away and I can't still accept it. Every night I sleep it haunts me. Alam kong hindi deserve ni Agatha ang mawala nang maaga. I still have a lot of dreams for her. Gusto ko pang makita kung paano siya maging teenager at kung paano siya magpapakilala sa akin ng boyfriend niya.After what happened, hindi na naging mapayapa ang isip at buhay ko. Lagi akong nakakatanggap ng death threats at alam kong si Anthony ang nasa likod nito. Hindi ko alam kung ano ba ang mapapala niya sa pananakot sa akin, pero hindi niya talaga ako tinitigilan.Simula nang makabalik ako sa Manila ay hindi ko na ulit
"Roswell, ano ba?! Don't touch me!" reklamong sabi ko sa kaniya para makaalis sa yakap niya.Hindi siya nagsalita at hindi rin niya inalis ang pagkakayakap sa akin kaya naman bumuhos ang mga luha ko. This all I need right now, his hug! But I know this is wrong because he has already a wife."Can't you see it? I'm not Kylie! I'm not your wife!" sunod-sunod na sabi ko sa kaniya pagkatapos ay pilit ko siyang tinulak palayo sa akin.I heard him sobbing while hugging me. Ramdam ko ang bigat na nararamdaman niya dahil sa pag-iyak niya."I-I know, and it hurts me so bad, Kali. I'm so sorry," sabi niya habang umiiyak.Napakagat ako sa labi ko at napapikit. Halos hindi ako makapagsalita dahil sa pag-iyak ko."Vera told me a long time a go that she discovered that you're not Kylie, pero hindi ako naniwala dahil akala ko ay gumagawa lang siya nang paraan para hindi ka na pabalikin sa buhay ko," pagsisimula niya sa pagkukwento."Naniwala ako na ikaw si Kylie dahil wala naman akong ibang idea na m