"I'm cuming..." Namamaos na wika ni Iñigo nang mas bumibilis ang galaw niya sa likuran ni Marie. Binitawan ni Iñigo ang magkabilang braso ni Marie, at doon na humawak sa magkabilang balakang ng dalaga hanggang sa dumiin ang matigas na parte sa kaloob-looban ng pribado ni Marie. Isinubsob ng dalaga a
"Have a seat Attorney Alcantara. Black coffee or tea?" Iginala ni Iñigo ang kanyang paningin nang makapasok siya sa loob ng pamamahay i Joseph pagkatapos siya nitong kumbinsihin ma makipag-usap muna sa kanya. Kakaiba ang bahay. Maaliwalas ang loob nito kumpara kapag nasa labas ka. Mayamaya ay nagl
Nang matapos ang pagpupulong, napaupo si Iñigo at napatingin sa telepono niya. "Magiging maayos ang lahat Iñigo." Salita ng ama. "Hindi ako papayag na makaalis ng bansa ang lalaking iyan!" "Sundin lang ang plano, siguradong mahuhuli sa akto iyan." Napatingin si Iñigo sa itim na bag na puno ng pe
Humalakhak nang humalakhak si Joseph. Nilapitan si Marie't hinila ang buhok ng dalaga't binulyawan nang binulyawan niya ito. Dahil rinig ng mga nakamonitor kay Iñigo ang usapan. Kumilos na ang mga ito. Hindi na naghintay ng signal galing kay Iñigo dahil nasa alanganin na ang binata. "Pakawalan mo
EARLIER, 15:30 AFTER NOON "May lakad ka ba?" "Hmm... I have a general meeting with the jurors. Baka gabihin na ang uwi ko. Are you fine here?" Sunod-sunod na tumango si Marie't ngumiti sabay yakap kay Iñigo. Nang makaalis ang binata, saka naman kumilos si Marie, at saka tinawagan si Joseph. "Han
"Xavier, huwag ka ngang mag-isip ng ganyan. Ipagdasal natin na maging maayos ang lahat." Wika ng ina. Makalipas ang dalawang oras, lumabas ang doktor mula sa operating room. Kaagad hinanap ang pamilya ni Marie't ipinaalam kaagad ang kalagayan nito. "She's safe now, but opportunately she's still un
Kulay pulang ilaw ang nagsisilbing liwanag sa loob ng silid kung saan nakakulong ang Ginang at si Joseph. Bakabusal pa rin ang mga binig at maging ang mga kamay at paa. Magkaharap. Tanging mga mata ang nag-uusap. Mayamaya ay pumasok si Iñigo na ngayo'y may hawak pa rin na gun tacker. Duguan ang mga
"Ambush—" Kumunot ang mga noo ni Iñigo sa narinig. Mayamaya, naalala nito si Marie, kaya dali-dali itong bumalik ng silid ng dalaga. Hingal nang nakapasok si Iñigo sa kwarto saka nilapitan si Marie na mahimbing na natutulog sa kama. "I'll call you later, Manuel. Mag-iingat ka." "Yes Sir, kayo din
EPILOGUE—PART TWO—DESTINED WITH YOU TAON 2025, MAY—PHILIPPINES Maganda ang mga ngiti ni Iñigo habang papalapit sa kanya ang babaeng minahal niya na simula pa noong una. Mayamaya, ang magandang ngiti ay napalitan ng luha; luha ng kagalakan. "You destined with me," mahinang sambit ni Iñigo. Naki
EPILOGUE—PART ONE; THE PLOT TWIST TAON 2010, PHILIPPINES TWENTY-ONE YEARS OLD, IÑIGO ALCANTARA—FOURTH YEAR COLLEGE "Benjo, let's go to the café! You're leaving tomorrow—you can treat us to a free meal." "You guys can go—I'm leaving." "Hoy! Sandali naman! Wala man lang despedida diyan? Grab
APRIL 2025 PHILIPPINES "Case number 2025-PH-9090. I'll deliver the sentence. Despite the cruel nature of the crimes... and the clear evidence, the defendant made excuses that were imposible to believe, refuse to show remorse. The defendant, Lucio Salazar is sentenced to life in prison." Samo't sar
Gabi, at nasa St. Miguel Chapel inilamay ang abo ng ina ni Marie. Walang kamag-anak na pumunta—tanging sina Iñigo at ang pamilya niya ang pumunta para bigyan ng dasal. "Bukas na ihahatid ang ina mo, qala ka babg sasabihin?" Wika ni Iñigo. Umiling si Marie. "Wala." Saka siya naupo sa gilid at nak
Nakatayo sa harapan ng pintuan; nagdadalawang isip kung papasok ba si Iñigo sa loob o hindi upang hikayatin ang asawang si Marie na dalawin ang inang si Ester. Mayamaya ay napalingon siya sa kanyang likuran nang may pumatong na kamay sa kanyang balikat—ang amang si Alfonso. Kauuwi lang galing ng osp
MANILA, PHILIPPINES—ALCANTARA RESIDENCE "Dahan-dahan—ang mga bata ipasok na ninyo sa kanilang kwarto. Naneng, tabihan mo muna si Amber, ha? Pasensya, masyado lang abala. Magoahinha ka na rin. Joan—Jolan, kung naguguyom kayo—idamay niyo na si Lili. Ako na bahala kina Tita Ana at Mommy. Ihahatid ko
Kumalipas ng takbo si Iñigo nang makitang bumagsak si Marie. Dali-dali niyang kinarga ang asawa at patakbong inilabas kahit walang sasakyan; mabuti na lang may taxi na nakaabang kaagad kaya mabilis na naisugod ang asawa sa pagamutan. "I'll pay you later, Sir. I forgot my wallet. I'm sorry." "Ayos
THREE HOURS AGO "Miss? I am Xyrine Marie Alcantara—ako 'yung nakausap ng management dahil sa cancelation ng wedding. Can I speak to the organizer and manager?" "Ah? Yes po. Hello po Ma'am Alcantara. Sasamahan ko na lang po kayo sa head office ng manager ng hotel." Napangiti si Marie. "Great! N
BORACAY, PHILIPPINES "I'm asking you na huwag muna tayong lalayo sa area natin, as soon as possible," binalingan ni Iñigo si Marie. "Stay here. Xavier, Dad, Tito Viktor, and Tito Lemuel will come with me. Kid please look at them, okay? This is importante matter. I'm asking for your cooperation." N