APRIL 2016 MANILA, PHILIPPINES Linggo—araw ng pagkabuhay ni Hesus. Maagang nagising si Marie dahil magsisimba ang buong pamilya ng Alcantara. Anim na buwan na ang nakalipas na umalis si Iñigo, at ito rin ang araw na hinihintay niya; ang pagbabalik ng binata. "Magandang umaga po Ma'am Isabela. Tu
"Sir Alfonso, mauuna na po ako. Maraming salamat po sa isang araw na naman—marami na naman akong natutunan sa iyo ngayon." "Miss Caballero?" "Po? Sir Alfonso?" "Tito—Tito Evo." Napangiti ang dalaga. "Oras pa po ng trabaho Tito Evo." Tinignan lang siya ng lalaki't umiling. "Ipapahatid na
Lumipas na ang kadiliman ng araw, at ngayo'y patuloy pa rin si Marie sa kanyang pag-aaral. "Xy, tara kape tayo—my treat. Hiwag mo akong tanggihan at this time; pang-sampung aya ko na ito sa 'yo. Kutang-kuta ka na sa akin." Tiniklop ni Marie ang librong binabasa nito't inangat ang mukha para tign
Walang sabing tumalikod si Marie't diretso ang lakad sa hallway. "Ha? Wait! I'll drive you—" "Ako na X," biglang saad ni Iñigo. "Let me talk to her." Kalmado ngunit may kaba na nararamdaman sa puso. Napabuntong hininga nalang si Xavier at tumango. Kinabig ang balikat ng kapatid at saka may sin
"Bakit mo ako dinala dito?! Wala tayong dapat na pag-uusapan, Iñigo!" Kumibot ang gilid ng labi ni Iñigo nang marinig niya sa unang pagkakataon na tinawag siya ng dalaga sa kanyang pangalan lamg mismo. Ngunit, hindi niya na iyon pinansin dahil hindi rin naman titigil si Marie kapag papatulan niya
"Thank you so much, Tito Viktor." "Hmm... by the way, welcome back. Stay by her side. Simula nang umalis ka hindi na iyan katulad dati na madalas nakangiti. I'm just saying, napapansin namin lahat iyan. Hindi man siya madalas pumupunta sa Mansyon, pero kapag nakikita mo siya, hindi na siya 'yung m
APRIL 2023, MANILA "Hindi kita pwedeng iwan mag-isa dito, Xy. Masama ang pakiramdam mo't hindi ka pa nakapaghapunan man lang. Hintayin mo ako't ipagluluto kita ng makakain—" Hinawakan ni Marie ang pulsuhan ni Xavier para pigilan ang binata sa kanyang gustong gawin. Umiling ang dalaga. "Gusto k
Hindi man nagsalita si Marie tungkol sa nangyaring pagkikkita nila ng kanyang ina ay nalaman pa rin ito. Si Manuel mismo ang nag imbestiga nang gabing iyon. Hindi niya sinabi kay Iñigo, dinirekta naman ni Manuel kay Xavier at sa pamilya Alcantara. Ang sumunod na nangyari. Pinasarado ang black card
EPILOGUE—PART TWO—DESTINED WITH YOU TAON 2025, MAY—PHILIPPINES Maganda ang mga ngiti ni Iñigo habang papalapit sa kanya ang babaeng minahal niya na simula pa noong una. Mayamaya, ang magandang ngiti ay napalitan ng luha; luha ng kagalakan. "You destined with me," mahinang sambit ni Iñigo. Naki
EPILOGUE—PART ONE; THE PLOT TWIST TAON 2010, PHILIPPINES TWENTY-ONE YEARS OLD, IÑIGO ALCANTARA—FOURTH YEAR COLLEGE "Benjo, let's go to the café! You're leaving tomorrow—you can treat us to a free meal." "You guys can go—I'm leaving." "Hoy! Sandali naman! Wala man lang despedida diyan? Grab
APRIL 2025 PHILIPPINES "Case number 2025-PH-9090. I'll deliver the sentence. Despite the cruel nature of the crimes... and the clear evidence, the defendant made excuses that were imposible to believe, refuse to show remorse. The defendant, Lucio Salazar is sentenced to life in prison." Samo't sar
Gabi, at nasa St. Miguel Chapel inilamay ang abo ng ina ni Marie. Walang kamag-anak na pumunta—tanging sina Iñigo at ang pamilya niya ang pumunta para bigyan ng dasal. "Bukas na ihahatid ang ina mo, qala ka babg sasabihin?" Wika ni Iñigo. Umiling si Marie. "Wala." Saka siya naupo sa gilid at nak
Nakatayo sa harapan ng pintuan; nagdadalawang isip kung papasok ba si Iñigo sa loob o hindi upang hikayatin ang asawang si Marie na dalawin ang inang si Ester. Mayamaya ay napalingon siya sa kanyang likuran nang may pumatong na kamay sa kanyang balikat—ang amang si Alfonso. Kauuwi lang galing ng osp
MANILA, PHILIPPINES—ALCANTARA RESIDENCE "Dahan-dahan—ang mga bata ipasok na ninyo sa kanilang kwarto. Naneng, tabihan mo muna si Amber, ha? Pasensya, masyado lang abala. Magoahinha ka na rin. Joan—Jolan, kung naguguyom kayo—idamay niyo na si Lili. Ako na bahala kina Tita Ana at Mommy. Ihahatid ko
Kumalipas ng takbo si Iñigo nang makitang bumagsak si Marie. Dali-dali niyang kinarga ang asawa at patakbong inilabas kahit walang sasakyan; mabuti na lang may taxi na nakaabang kaagad kaya mabilis na naisugod ang asawa sa pagamutan. "I'll pay you later, Sir. I forgot my wallet. I'm sorry." "Ayos
THREE HOURS AGO "Miss? I am Xyrine Marie Alcantara—ako 'yung nakausap ng management dahil sa cancelation ng wedding. Can I speak to the organizer and manager?" "Ah? Yes po. Hello po Ma'am Alcantara. Sasamahan ko na lang po kayo sa head office ng manager ng hotel." Napangiti si Marie. "Great! N
BORACAY, PHILIPPINES "I'm asking you na huwag muna tayong lalayo sa area natin, as soon as possible," binalingan ni Iñigo si Marie. "Stay here. Xavier, Dad, Tito Viktor, and Tito Lemuel will come with me. Kid please look at them, okay? This is importante matter. I'm asking for your cooperation." N