Chapter 4

Mia's POV

HINDI ko maigalaw ang aking katawan dahil sa nakita. Wala akong ideya kung bakit nandito si Cedrick at hindi ang boss ko na si Marvin. Ngunit kahit ganoon, pilit kong pinakalma ang sarili at kinuyom ang kamay, saka ngumiti sa kanya.

"Nagulat ka ba? Pinagpahinga ko muna si Marvin dahil baka pagod na siya," wika ni Cedrick saka tinaas ang paa sa lamesa na nasa harapan at sinandal ang likod sa backrest ng swivel chair. "After all, I am the heir of this company, hindi ba?" dagdag niya.

"Yes. No doubt, sir," maiksi kong tugon at pagsang-ayon.

Sinimulan kong ihakbang ang aking paa patungo sa station ko at upang matapos na rin ang kayabangan ng taong to. Ngunit hindi pa man ako nakapagsisimulang lumayo, muli siyang nagsalita.

"Hindi mo ba man lang ako babatiin ng good morning? Ganyan ba talaga ang mga babaeng tulad mo?"

Muli akong tumingin sa kanya at napakunot ang noo. Ngunit sa kabila ng pagtataka, pilit kong ningiti ang aking labi.

"Sorry, Sir. Good morning po. Nagulat lang ako na wala si Sir. Marvin," tugon ko saka humarap sa kanya.

"Well don't be. Malay mo in the next future ako na talaga ang magiging boss mo," nakangisi niyang wika.

"Noted, sir."

Matapos kong sabihin ang bagay na iyon, nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa aking station at doon umupo. Hanggang ngayon, nanginginig pa rin ang aking kamay dahil sa presensya ng lalaking ito. Sa tuwing nakikita ko kasi siya, tila bumabalik sa aking isip ang alaala na iyon.

Nilapat ko ang aking kamay sa keyboard na nasa harapan, ngunit kahit anong gawin ko, hindi ko magawang tumipa ng kahit anong letra sa aking keyboard.

'Kalma lang, Mia. Please kumalma ka,' wika ko sa sarili saka bumuntong hininga.

Makalipas ang ilang minuto, nagawa ko na ring ikalma ang sarili at natapos ang mga dapat kong tapusin na mga dokumento. Marahan akong tumayo at hindi ko akalain na sa pagtayo kong iyon, makikita ko si Cedrick na nakatingin sa aking direksyon.

Kanina pa kaya siya nakatingin?'

Binaliwala ko na lang ito at kinuha ang tablet na naglalaman ng mga schedule ni Sir Marvin na sa tingin ko ay si Cedrick na ang gagawa.

Dala ang tablet, nagtungo ako sa kinaroroonan ni Cedrick at doon pinakita ang schedule niya.

"Sir, I just want to remind you about your schedule," panimula ko saka lumapit sa kanyang tabi at pinakita ang screen ng tablet. Gamit ang aking daliri, tinuro ko ang pagkakasunod ng kanyang schedule. "Ang meeting nyo po ay twelve AM sa Lee Global Corporation. Next po ay three PM naman kasama ang board-members. After that, magkakaroon kayo ng one hour vacant. For the next meeting, kasama po ang ibang executives," sunod-sunod kong paliwanag ngunit tila hindi niya ako pinakikinggan dahil diretsong nakatingin lang siya sa aking mukha.

"What a character development," aniya habang iniiling ang ulo at nakataas ang magkabilang labi.

Hindi ko ito pinansin, bagkus ay nagpatuloy lang ako sa pagpapaliwanag.

"And by the way, Sir. There will be a dinner meeting with your relatives po," pagpapatuloy ko.

"From prostitute to secretary."

Sandali akong natigilan dahil sa kanyang sinabi, ngunit pilit ko na lang itong binaliwala. Nang matapos ako sa mga bagay na dapat kong ipaliwanag, muli akong tumayo nang maayos at ngumiti sa kanya.

"May question pa po ba kayo, Sir?" wika ko.

"Yes. I have a question."

"Yes, sir?"

"Anong plano mo? Anong ginagawa mo rito sa kompanya ko? Bakit ka nandito? I mean, did you miss my d*ck? Nabuntis ba kita kaya gumagawa ka ng paraan mapalapit sa 'kin?" sunod-sunod niyang tanong sabay sa mga hand-gestures niya.

Muli ko itong binaliwala dahil ayokong magpaapekto sa mga bagay na kanyang sinasabi.

"Sir, kung wala na po kayong tanong na work related babalik na po ko sa area ko," pagpapaalam ko saka nagsimulang lumakad patungo sa aking station. "Just call me If you need something, sir," muli kong wika nang makaupo ako sa pwesto at inabala ang sarili sa pagta-type ng mga letra.

Nagsimulang tumayo si Cedrick mula sa kanyang pwesto at lumakad patungo sa aking kinaroroonan.

"You are really playing dumb, Ms. Mia Sandoval?" aniya saka nilagay ang kamay sa bulsa. "Nag-research na ko tungkol sa 'yo at kinuha ang impormasyon sa HR. You don't have a father and you only have your mom and a nine year old brother. Alam ba nila na isa kang prostitute?" pagpilit niya sa bagay na iyon.

Maya-maya lang, tumayo siya sa aking harapan na may nakangising labi.

"Sir, that is data privacy," tugon ko habang abala pa rin ang mga matang nakatingin sa screen ng computer.

Nilapat ni Cedrick ang kanyang kamay sa aking lamesa, saka binaba ang ulo at sinilip ang aking mukha, dahilan upang matigilan ako sa aking ginagawa.

"This is my company, Ms. Sandoval," nakangisi niyang wika.

"I'm sorry, Sir. Marami pa po akong trabaho."

"Bakit hindi mo ako trabahuhin ngayon?" aniya saka impit na tumawa.

Tila nandilim ang aking paningin at tuluyang nagpantig ang tainga. Hindi ko na napigil ang sarili dahil sa pambabastos na ginagawa niya sa akin.

Mabilis kong tinaas ang aking kamay at isang malakas na sampal ang lumipad sa kanyang pisngi.

Nanlaki naman ang mga mata niya dahil sa aking ginawa. Maya-maya lang, muli niya akong tinapunan ng matalas na tingin.

"Nasasanay ka nang sampalin ako, ha?"

"Sa tingin ko hindi pa sapat ang sampal lang sa pagmamaliit mo sa 'kin, sir!" sigaw ko pabalik sa kanya.

"What? Isa ka talagang–"

"Ganyan ba kayong mayayaman? Tingin nyo sa 'ming empleyado kaya nyong lait-laitin nang ganoon na lang?"

"Don't act like a clean woman," nanggigigil niyang saad sa akin.

Nagsimulang gumapang ang luha sa aking pisngi at mariin kong kinuyom ang aking kamay.

"Oh! Ano kung marumi ako? Ano kung nagpabayad ako? Hindi na ba ko pwedeng magbago? Hindi ko na ba pwedeng makuha 'yong pangarap ko? Habang buhay na ba akong magiging bayaran?" Sa pagkakataong ito, tuluyan kong nalimutan kung sino ang taong kaharap ko. "Sir, for your information, ginawa ko ang bagay na 'yon dahil nag-aagaw buhay sa ospital ang nanay ko noon. I have no choice and I need that money, kaya 'wag kang magsalita na parang alam mo ang lahat dahil kahit isang piraso ng buhay ko, wala kang alam!"

Tila natigilan si Cedrick dahil sa mga bagay na aking sinabi. Nakatayo lamang siya doon habang nakatingin sa akin, animoy hindi maintindihan ang mga bagay na lumabas sa aking labi.

Mariin kong pinahiran ang luha na tumakas sa aking mata, saka pinakalma ang sarili.

"Sorry, I don't think I have to explain my side. Wala ka nga palang pakialam," wika ko saka huminga nang malalim. Marahas akong tumayo at kinuha ang folder na nakapatong sa tabi ng aking keyboard, saka ito inabot sa kanya. "Ito po 'yong mga dokumento na kailangan mo para sa meeting mamaya. I have to go home, Sir. Excuse me."

Matapos kong bitiwan ang mga salitang iyon, kinuha ko ang aking bag at mabilis na lumabas sa opisina. Iniwan ko siyang nakatayo roon at tulala.

Wala na akong pakialam. Hindi ko na kaya, ayoko na!

***

Kinabukasan, sunod-sunod ang pagpatak ng aking luha habang pinagmamasdan sa lamesa ng aking silid ang isang papel na naglalaman ng resignation letter. Hindi ko akalain na darating ako sa puntong ito, na isusuko ko ang aking pangarap dahil lang sa lalaking mula sa aking nakaraan.

Mariin kong pinahiran ang aking luha at bumuntonghininga.

'I guessed this is it, Mia.'

Marahan akong tumayo at nilagay ang sobre sa loob ng aking bag, saka ako lumabas ng kwarto.

Kumunot naman ang aking noo nang mapansin ko si nanay na ngayon ay nasa kusina at marahang minamasahe ang kanyang noo.

"Nay, ayos ka lang ba?" tanong ko sa kanya saka lumakad at lumapit.

Hinawakan ko ang balikat niya at hinagod ito.

"Magpahinga ka muna, nay. Baka naman nagiging pasaway na si Glenn sa inyo."

"Hindi, anak. Bigla lang akong nahilo. Baka kulang lang sa tulog," aniya.

"Magpahinga ka rin kasi, nay. Sapat naman ang sahod ko sa 'tin, hindi ba?"

"Oo naman, anak. Wala namang problema roon," tugon ni nanay saka ngumiti sa akin. "Oh! siya. Lumakad ka na at baka mahuli ka sa trabaho," muli niyang wika.

"Sigurado ka ba, nay? Ayos ka lang ba talaga?" nag-aalala kong saad kay nanay.

Nakita ko naman ang pagngiti ng kanyang labi sa akin.

"Oo, nak. Ayos ako. Maayos na maayos," aniya na nagpaluwag naman sa aking dibdib.

Sumilay naman ang ngiti sa aking labi bago siya inalalayang umupo muna sa upuang nasa lamesa, saka ko siya binigyan ng tubig. Nang masigurado kong maayos na si nanay, nag-iwan ako ng halik sa kanyang pisngi at nagpaalam. Agad na akong sumakay ng taxi patungo sa CCheng Corporation.

'Ano kaya ang mararamdaman ni nanay kapag nalamang nag-resign na ako?'

Mariin kong niyakap ang aking bag nang maisip ang bagay na iyon. Iniling ko ang aking ulo at pilit na inalis ang bagay na iyon sa aking isip. Bahala na, alam ko namang makahahanap pa ako ng bagong trabaho.

***

"Why so sudden?" malumanay na tanong ni Sir Marvin habang tinitingnan ang resignation letter na nasa kanyang kamay.

"May nahanap po kasi akong opportunity sa labas, Sir. I'm sorry po."

"Why are you saying sorry? If this is for your growth, why not?" aniya habang nakangiti sa akin.

Napaka-supportive ni Sir Marvin at napakabait, ibang-iba siya sa kapatid niyang si Cedrick.

"But is this really because of growth?" Natigilan ako nang sabihin niya ang bagay na iyon. "Wala naman sigurong kinalaman ang kapatid ko rito, hindi ba?" muli niyang tanong sa 'kin.

"S-Sir, wala po. Bakit nyo naman nasabi?" nauutal ko pang tugon at hindi makatingin sa kanyang mata nang diretso.

"Look, Ms. Sandoval. I'm not blind. Hindi naman lingid sa kaalaman ng mga empleyado rito ang nangyaring pag-propose ni Ced sa 'yo."

Mariin akong napalunok dahil sa kanyang sinabi. Hindi ko mahanap ang itutugon sa mga ito at tila ang mga salita ay natigil sa aking lalamunan.

"Ako na ang humihingi ng pasensya para sa kapatid ko. Alam kong may pagka-isip bata siya at arogante. Mabilis din uminit ang ulo niya at hindi marunong tumanggap ng rejection. I guessed if he's doing something in you, baka dahil sa pag-reject mo sa kanya, pero I don't want you to be affected by that. I know this is your dream job, Mia," sunod-sunod niyang paliwanag sa akin. "Kung gusto mo, pwede kong kausapin si Cedrick at sabihing tigilan ka na niya."

Mabilis akong umiling at ngumiti.

"No, Sir. Ayos lang po ako."

Marahan niyang binaba ang papel na hawak at pinatong sa lamesa. Sinandal niya ang likod sa backrest ng swivel chair at pinag-intertwined ang mga daliri.

"Sigurado ka na ba rito? Bakit hindi mo muna subukang muli? I promise you, hindi ko na hahayaan si Ced na paglaruan ka," aniya na nagpatunaw sa aking puso.

Totoo nga, ibang-iba siya sa kapatid niya. Si Sir Marvin ay may konsiderasyon at may malasakit sa mga empleyado. Isa siyang mabuting lalaki. Ngunit kahit ganoon, buo na ang desisyon ko, kailangan kong lumayo sa lalaking iyon.

"Thank you, Sir. But my decision is final," tugon ko sa kanya saka pilit na ningingiti ang aking labi.

Isang buntonghininga naman ang ginawa ni Sir Marvin na animoy sumuko na at nirespeto na lang ang aking desisyon.

"Okay, sige. If your decision is final, sa tingin ko ay wala na akong magagawa," saad niya na may halong lungkot at panghihinayang.

Marahil kung siya lang talaga ang boss sa kompanyang ito, hindi ako aalis.

Muling kinuha ni Marvin ang papel na naglalaman ng resignation letter ko, saka ito nilagdaan.

"T-Thank you, sir."

Mapait akong ngumiti at nagsimulang mangilid ang luha. Sa aking pagtalikod, naramdaman ko ang pag-vibrate ng aking cellphone. Agad ko naman itong kinuha mula sa bulsa.

Kumunot ang aking noo nang makita ang pangalan ni nanay sa screen.

'Bakit kaya siya tumatawag? Alam naman niya na oras ng trabaho ko,' wika ko sa isip.

Agad ko itong sinagot.

"Hello?"

"Ate! Si nanay hinimatay!"

Nanlaki ang aking mga mata nang marinig ang bagay na sinabi ni Glenn mula sa kabilang linya.