Chapter 42.2

Chapter 42.2

"No!" I abruptly answered her that earned a confused look from her. I cleared my throat and look everywhere but her. "I mean... Nakakahiya kasi kapag sumama siya kina sir. Ayoko namang pabantayan sa kanila 'yong anak ko. Tsaka kagagaling niya lang mula sa sakit no'ng isang araw, ayaw ko naman mabinat 'yong bata..." Paliwanag ko sa kaniya. 

"Gets naman kita sa point na 'yan. May next time pa naman." Positibo ang sagot niya pero sobrang negatibo no'n para sa akin. Walang ng next time dahil hindi na masusundan pa ang tagpong ito. 

Hindi na ako sumagot pa at nilapitan na lang si Lauren. Umupo ako sa tabi niya, ni hindi man lang siya nag-abalang lingunin ako kahit saglit lang. I cleared my throat to get her attention but it's no use. I abruptly hold her when she's about to fall from her seat. 

Doon ko lang napansin na naka