LucianPanay ang kwentuhan naming magkakaibigan when suddenly napansin ko na wala si Thea sa mesa kung saan kami naroroon.I asked my Mom and she said na nagpaalam ito na pupunta sa restroom. Hihintayin ko na sana siya but then my Mom said na sundan ko daw ito since kanina pa ito umalis.I excused myself saka ako tumayo para puntahan ito hanggang sa makita ko na nasa labas ito ng restroom kasama si Margarette.“Hon san ka ba galing?” tanong ko dito “Hon!” Masayang sabi niya sa akin saka siya lumapit at humawak sa braso ko“Antagal mo sa restroom? Are you okay?” tanong ko uli “A-ah oo Hon! Okay lang ako! Tara na bumalik na tayo!” Napansin ko ang tension sa boses ni Thea kaya naman pinigil ko ang lakad nito hanggang sa mapansin ko na namumula ang pisngi niya.Hinawakan ko ang panga niya at saka ko ito sinipat ng mabuti. Mapula ito at halata iyon dahil sa maputing balat ni Thea at kung hindi ako nagkakamali ay tila bakat ng daliri iyon.Nagsimula akong manginig at nakita ko ang takot
TheaTapos na ang leave ko kaya naman excited na uli akong bumalik sa pagtuturo. Hinahatid naman ako ni Lucian sa umaga at bago siya pumunta sa opisina niya ay dumadaan muna siya sa site para icheck ang status ng pagpapatayo ng mga bahay.Pag-uwi ko naman ay madalas sunusundo din niya ako pero minsan may pagkakataon na pinapasundo niya ako sa driver ng kumpanya lalo pag may lakad siya.Ayon kay Lucian nging mabilis ang trabaho doon so in two months time pwede ng lipatan ang bahay. Malaking bagay na para sa mga taga looban na naipatayo ang mga bahay nila ng wala silang ginasta. Mahirap magsimula ulit pero alam ko naman na tatayo uli ang mga taga-looban. “Grabe na-miss kita!” tili ni Karen ng maabutan niya ako sa faculty room. Apat na araw na akong pumapasok at siya naman ang absent dahil nagkatrangkaso daw ito kaya naman ngayon lang kami nagkita.Agad niya akong niyakap ng mahigpit at ganun din naman ako dahil na-miss ko talaga siya.“Kamusta naman ang pagtira mo kay Lucian? I’m su
LucianKahit ayaw kong umalis after naming magtalo ni Thea ay mas pinili kong gawin iyon dahil ayaw ko na magkasakitan pa kaming dalawa. Baka may masabi ako na lalong makaskit sa kanya kaya it’s better na magpalamig muna ako ng ulo.Kanina nireport ng taong nagbabantay kay Thea na nagpunta ito sa looban at may kumausap sa kanya. And it turns out to be that Mayor Daniel kaya dali-dali ko siyang tinawagan at sinundo.Well lumabas naman sa investigation ni Jeric na malinis naman ang isang ito. Actually he is an architect at may firm siya with some partners pero dahil sa hiling ng ama niya na matagal na nanilbihang Mayor ay napilitan siyang pasukin ang politika.It was a landslide victory at maganda naman daw ang pamamalakad niya including his projects na benefecial sa nasasakupan niya.Ang tanging problema ko lang sa kanya ay ang nadadalas na pagkikita nila ni Thea. Wala naman sanang kaso yun pero dahil nagtapat ito dati kay Thea ay hindi ko mapigilang mainis.I just don’t like it when
TheaSabado nagyon and Lucian decided na pumunta kami sa ancestral house nila sa Antipolo. Taga-doon pala si Tita Jane at gusto niyang mamasyal kami doon at magsimba kinabukasan.As usual ayaw na namang sumama ni Arvie dahil busy daw siya sa school. If I know gaya ng katwiran niya noon, ayaw niyang maging third wheel sa amin ni Lucian.Madaling-araw kaming bumyahe at umaga na nang marating namin ang Antipolo City kung saan nandoon ang bahay nila Tita Jane. “We’re here!” sabi ni Lucian as he parked the car in front of an old house“Ang ganda!” yun ang nasabi ko ng makita ko ang bahay na dinatnan namin. Lumang bahay ito pero sinigurong well-maintained pa rin. Gawa sa bato ang unang palapag ng bahay at magandang klaseng kahoy naman ang itaas. Ang bintana nito ay gawa sa capiz kaya naman lalong gumanda ang bahay mula sa labas. Maluwag din ang bakuran at maraming puno sa paligid kaya naman presko ang paligid. Nakakatuwa dahil marami ng bunga ang mangga at hitik na hitik ito.“Sir Lu
TheaIminulat ko ang mga mata ko and I realized nakatulog pala ako ng dalawang oras. It is already four in the afternoon at wala si Lucian sa tabi ko samantalang kayakap ko siya kanina after we made love twice.Nasasanay na din ako kay Lucian pagdating sa ganung bagay at kung hindi lang siguro ako umiinom ng gamot ay paniguradong matagal na niya akong nabuntis. Hindi naman sa ayaw ko pero hindi lang siguro sa ngayon, at naiintindihan naman niya ako pagdating sa bagay na yan.Nagbanyo muna ako at naghilamos saka ako bumaba sa unang palapag ng bahay para hanapin si Lucian.Naabutan ko naman si Nay Dolor sa kusina at mukhang naghahanda ito ng lulutuin para sa hapunan.“Magandang hapon po Nay Dolor!” bati ko dito “Magandang hapon Thea! Umalis si Lucian sandali at sumama sa Tatay Ben mo. Bibisitahin daw yung taniman ng asawa ko.” sabi ni Nay Dolor saka niya ako inalok ng kapeAko na ang nagtimpla ng kape saka ko tinanong kung ano ang iluluto ni Nay Dolor pero naagaw ang atensyon namin n
TheaKinabukasan pagpasok ko ay tahimik ang mga taong dinatnan ko sa faculty room. Nagtataka ako kasi usually ay panay ang daldalan ng mga ito pero ngayon ay nakakapanibago talaga.“May problema ba?” nakakunot-noong tanong ko sa kanila habang binababa ko ang gamit ko sa mesaNagtinginan lang sila at si Karen ang unang tumayo at lumapit sa akin. “Thea, alam mo bang trending ngayon sa social media ang interview ng socialite na si Bettina Zaragoza kahapon?” “Si Bettina? Yung malditang kababata ni Lucian? Bakit anong nangyari?” nagtatakang tanong ko kay Karen. Napahinga ito ng malalim at saka hinawakan ang kamay ko.“Involved kasi kayo ni Lucian sis. Hindi niyo ba napanood?” Umiling ako kay Karen at sinabing nasa Antipolo kami kahapon at hapon na din kami nakauwi.Alam ko na kabilang si Bettina mga taga alta-sosyedad at kung sinabi ni Karan na involved kami ni Lucian sa ineterview niya, malamang tungkol pa rin ito sa naudlot na kasal nila ni Lucian.Hindi ko lubos maisip kung bakit p
LucianMagaan ang pakiramdam ko pagpasok ko kinabukasan sa opisina. Hinatid ko kanina si Thea sa school at dumaan na din ako sa site para masilip ang trabaho doon.Malapit ng matapos ang mga bahay kaya naman masaya ako at ilang linggo nalang, makakabalik na ang mga taga-looban sa lugar na ito.Although I feel sad, too, dahil ibig sabihin lang non, aalis na din si Thea at Arvie sa poder ko. Babalik na sila dito sa looban at kahit mabigat sa loob ko, kailangan kong tanggapin dahil na din sa kalagayan ni Thea.Nagulat ako pagpasok ko ng office dahil nandito ang parents ko pati na ang apat na kaibigan ko. “Anong meron?” nagtataka kong tanong bago ako maupo sa couch kung saan sila nandun“We have been calling you!” sabi ni Marcus so I realized na naka-silent mode pa pala ang phone ko“Nandito na ako! May problema ba?” tanong ko sa kanila hanggang sa iabot ni Drake ang I-pad sa akinTinignan ko iyon and I was surprised ng masimulan kong panoorin ang interview ni Bettina sa isang TV statio
TheaMakalipas ang isang linggo ay nakatanggap ako ng tawag mula sa school na pinababalik na ako sa pagtuturo. Masaya ako sa natanggap kong balita kaya naman sinabi ni Lucian na mag-dinner daw kami sa labas kaya pumayag naman ako.Naging tahimik naman ang buhay namin matapos ang press conference na ginawa namin ni Lucian. Nagbalik na sa ayos ang operations ng mga negosyo niya at naging maganda uli ang takbo nito.Gusto niyang magsampa ng kaso laban kay Bettina pero nakiusap ako sa kanya na huwag na. Sobra-sobra ng kahihiyan ang natanggap niya nang ilabas ni Lucian ang mga larawan niya and I think sapat na yun. Siguro naman hindi na siya gagawa ng gulo!Nalaman din namin na hindi talaga siya buntis. Gawa-gawa lang niya yun at ang huling balita ni Lucian ay umalis ito ng bansa kasama ang magulang niya dala na din ng kahihiyan.Malungkot ako dahil babae din ako at naiintindihan ko naman kung bakit siya nagkaganyan. Umasa siya at nasaktan! Hindi siya marunong tumanggap ng pagkatalo ka
Thea “Are you ready?” tanong sa akin ni Lucian bago kami bumaba ng kotse He held my hand at kumapit naman ako sa kanya ng mahigpit. I smiled at him and I nodded. “Yes Hon! I’m ready at palagi akong magiging handa sa kahit na ako kasi nandyan ka!” Binigyan ako ni Lucian ng magaan na halik sa aking labi. Kahit na nadagdagan ang edad namin, hindi nabawasan ang pagiging sweet namin sa isa’t-isa. Nandito kami ngayon sa hotel kung saan gaganapin ang 20th anniversary ng Tanya Marie Vergara Foundation. Ito ang foundation na itinayo namin ni Lucian para matulungan ang mga batang deserving mag-aral ng college pero kapos naman sa budget. Naalala ko na sa Malibu nabuo ang konsepto nito during our honeymoon. Pagbalik namin ng Pilipinas ay naging busy na ako lalo ng maipanganak ko si Hyacinth at hindi ko alam na ongoing na pala ang processing nito at nang mabigyan ito ng approval sa SEC ay saka lang ito sinabi ni Lucian sa akin. It was my birthday ng pormal itong buksan ni Lucian at
LucianHindi na ako mapakali the moment na ipasok si Thea sa labor room. Si Nancy ang nakasama ko dito sa ospital dahil hindi naman pwedeng si Nurse Joy since walang maiiwan kay Inay.I called my parents at agad naman silang nagpunta dito sa ospital kasama si Margarette. They are all excited to see their first-born apo.“Kuya please, relax okay!” narinig kong sabi ni Margarette kaya naman napalingon ako dito“Paano naman ako magre-relax? Hanggang ngayon nasa loob pa si Thea at wala akong balita kung ano na ang nangyayari sa kanya!” sagot ko sa kapatid ko na prenteng nakaupo sa tabi ni Mommy“I’m sure the doctor’s are doing their job, iho. At kung may problema naman for sure malalaman natin yun!” sabi naman ng Mommy ko“Eh bakit nga ba ang tagal-tagal!” sabi naman ni Daddy na napatayo na din tulad ko“Tony utang na loob ha, huwag ka ng makisali kay Lucian!” suway naman ni Mommy kay Daddy na halatang kinakabahan din gaya ko“Jane, unang apo ko iyon! Natural kabahan ako!” katwiram namn
TheaSa mansion na kami dumiretso when we arrived at the Philippines at muli na naman akong sinorpresa ni Lucian. Pag-uwi namin sa bahay ay nandoon na si Arvie pero ang labis na nagpaluha sa akin ay nang makita ko ang inay.Nakaupo siya sa wheelchair habang nasa likod naman niya si nurse Joy. “Inay?” Agad ko siyang nilapitan at saka ko kinuha ang kamay niyaHindi naman nag-react si Inay pero ayos lang naman sa akin iyon. Ang mahalaga sa ngayon ay kasama na namin siya. Hindi pa rin ako mapapagod na magdasal na sana dumating ang araw na gumaling na siya.Makalipas ang isang buwan ay nagkaroon naman kami ng housewarming party. Invited lahat ng mga taong malapit sa buhay namin at masaya sila para sa amin ni Lucian at sa bagong tahanan namin.Nakita din ng mga taga-looban si Inay at hindi mapigil ni Aling Toyang at Tita Beth ang sarili nila na mapaiyak nang muli nilang makita ang kaibigang nawalay sa kanila.Maayos naman ang lahat pwera lang talaga ang paglilihi ko dahil noong tatlong
TheaSunundo ulit kami ng service para sa isa na namang tour na pina-book ni Lucian. Halos maghapon ang tour na ito and the guide reminded us to bring water and snacks just in case gutumin kami habang na sa sasakyan.Lucian made sure that we will have our breakfast first bago kami umalis ng hotel. Nagdala din siya ng tubig sa dalawang flask and snacks too.“Let’s go hon!” sabi niya saka niya inilahad ang kamay sa akinI can’t help but admire my husband kasi kahit anong isuot nito ay kayang-kaya niyang dalhin. He was just wearing short-sleeved polo and cargo shorts. May shades na nakasabit sa polo niya and topsider shoes. Nakasuot lang naman ako ng maong shorts since maliit pa naman ang tiyan ko. Naka sando lang ako at may shades din with my white rubber shoes.“Ang seksi naman ni buntis!” pang-aasar sa akin ni Lucian kaya natawa ako kasi minsan iyon ang itinatawag niya sa akin.Magkahawak kamay kaming lumabas ng hotel at nasa baba naman na ang service namin.Unang destinasyon ng tou
TheaSa private plane ni Drake kami sumakay papunta sa Malibu para sa honeymoon namin. Bago mananghali ay nakarating na kami dito at mabuti na lang nakisama ang katawan ko sa biyahe. Hindi naman ako nahilo or nagsuka man lang. Mukhang excited din ang anak ko sa trip na ito.Nagcheck-in kami ni Lucian sa Hilton Garden Inn and when we got into our room ay nagpahinga muna kami. “Okay ka lang Hon?” tanong niya saka niya hinipo ang tyan ko“Yeah I’m fine. Gusto ko lang muna magpahinga.” sagot ko sa kanya after kissing my tummy“May gusto ka bang kainin Hon? Any cravings?” tanong niya uli sa akinNag-isip muna ako pero wala naman akong nagugustuhang kainin ngayon kaya umiling ako kay Lucian.“Basta pag may gusto ka, always tell me. Huwag mong titiisin okay?” Tumango ako sa kanya saka ko tinapik ang kaliwang bahagi ng kama. Naintindihan naman ni Lucian yun at agad siyang tumabi sa akin. Yumakap ako sa kanya saka ko siya inamoy. Iyon ang gusto ko at yun ang nagpapakalma sa akin.Hinalika
Thea Magkahawak-kamay kaming pumasok ni Lucian sa malaking pavillion kung saan gaganapin ang reception ng kasal namin. Bago kami makarating sa venue ay magkayakap lang kami sa kotse habang hindi namin mapigil ni Lucian ang mga emosyon namin. Magkayakap kami habang pareho kaming umiiyak. Pero ngayon sigurado ako na luha ito ng labis na kaligayahan. “Thank you, Hon! Thank you so much!” yun ang paulit-ulit na ibinubulong sa akin ni Lucian Masigabong palakpakan ang sumalubong sa amin as we entered the place. Lahat ay masaya para sa amin ni Lucian at makikita mo iyon sa mga mukha nila. Nagsimula ang kainan at picture taking namin with the guests. Mabuti na lamang at na-accomodate lahat ng mga bisita namin dahil na din sa laki ng venue na ito. May program din at hiningan ng mga messages ang mga taong malapit sa amin kaya walang pagsidlan ang kaligayahan ko lalo pa at nandito lahat ng mga taong mahalaga sa amin. Malungkot lang dahil hindi pinayagan ng hospital na makapunta si in
Third person’s POVIto na ang araw na tuluyan ng palalayain ni Lucian si Thea. Pagkatapos ng lahat ng ito, they will just be parents for their baby. Nothing more, nothing less.Naligo na si Lucian at nagbihis matapos siyang kuhaan ng video at pictures ng mga taong magco-cover ng kasal. Nakakatawa lang pero hinayaan na niya since ayaw niyang magkaroon ng idea ang mga tao na wala naman talagang kasalang magaganap.Alas-diyes ang kasal nila ni Thea kaya pagkatapos niyang mag-ayos ay dumiretso na siya sa simbahan. Tumawag na din sa kanya ang kapatid niyang si Liam at sinabing nandoon na siya pati na si Margarette at ang magulang niya.Huminga siya ng malalim bago siya sumakay ng kotse at ihatid ng driver papunta sa simbahan. Marami ng naka park na sasakyan doon at mukhang siya na lang ang iniintay.He went inside the church at marami ang lumapit sa kanya at kumamay. He just said thank you and smiled at them kahit pa durog na durog ang kanyang puso. Nanatili naman sa upuan ang pamilya
Thea(One day before the wedding)Hindi ko mapigilang umiyak the moment I saw the wedding gown that Sophia Conti has designed for me. Dumating ito kahapon kasama ng gown ni Karen at ang amerikana ni Arvie. Naninikip ang dibdib ko habang inaalala ang nakaraan namin ni Lucian. Kung paano namin inayos ang mga detalye ng kasal. Kung gaano kami kasaya habang pinaghahandaan ang araw na ito.We already made plans para sa pamilyang bubuuin namin. Our honeymoon too is already set at hindi ko alam kung pati yon ay hindi kinansel ni Lucian.Alam ko na nasaktan ko si Lucian and I’m at fault kung nagkakagulo man ang mga tao sa paligid namin ngayon. Lalo pa at sinabi niya ang plano niya para bukas.Maghihintay siya sa harap ng altar kahit pa alam niyang hindi ako darating dahil yun lang daw ang nakikita niyang paraan para matanggap niya ang katotohanang hindi na kami mabubuo.Ano kaya ang reaksyon ng magulang ni Lucian? Will they hate me? Maari, lalo na ang Daddy ni Lucian.Si Mommy Jane kaya? G
Lucian(Three days before the wedding)I immediately knocked as soon as I arrived at Thea’s door. Hindi ko mapigilan ang sayang bumalot sa akin nang tawagan niya ako at pabalikin.When the door opened nakita ko ang mata ni Thea na puno ng luha kaya agad ko siyang ikinulong sa mga bisig ko. “Shhh..tahan na! Nandito na ako!” sinubsob ni Thea ang mukha niya sa leeg ko “Sorry Lucian. Hindi ko mapigilan! Hindi talaga ako makatulog!” bulong niya kaya inaya ko na siyang pumasok sa kwarto niya“Matulog ka na. Dito lang ako.” sabi ko and she immediately lied down to bedTinanggal ko ang sapatos ko at saka ako nahiga sa tabi niya matapos kong ipatong sa side table ang susi ng kotse at phone ko.Umunan siya agad sa braso ko at niyakap ako habang ramdam ko kung paano niya amuyin ang dibdib ko kaya napapangiti na lang ako.Suddenly I had this hope in my heart that we can work this out. Na pwede pa naming ayusin ang lahat. Kailangan ko lang sigurong magtiyaga at maghintay.Hinalikan ko ang ulo n