Blanca“What do you want for lunch, baby” malanding tanong ni Marcus habang panay ang halik niya sa ulo ko. We are at his room dahil hindi pa siya nakuntento sa pasabog niya sa sofa at binitbit pa ako papunta sa kwarto kung saan humirit pa siya. Naka dalawa pa siya kaya para na naman akong namundok sa sobrang pagod ko.Malakas talaga ang drive at stamina niya pagdating sa s*x at siguro dahil batak din ang katawan ko sa trainings kaya nasasabayan ko siya.Kung di lang siguro siya nakaramdam ng pananakit sa balikat niya ay di pa ito titigil.“It’s past lunch!” reklamo ko dito. Nasira ang plano kong magluto ng tanghalian dahil sa kalandian niya kaya for sure take out nanaman ang bagsak namin nito.Natawa ito at saka umibabaw sa akin kaya nanlaki ang mata ko lalo pa at naramdaman kong buhay nanaman ang alaga niya.“Marcus Ace Thompson, you better stop right now!” banta ko dito and he just laughed me off.“You say my name so sexy baby, mas lalo akong t*********n.” “Heh!” sabi ko. I was
BlancaAgad kong inayos ang mga gamit ko pagkapasok ko sa kwarto. Gusto kong sumabog sa galit pero pinili ko na lang magpigil kaya mas gugustuhin ko pang umalis na lang.Deretso akong lumabas ng kwarto bitbit ang bag ko. Nasa sala na uli ang dalawa at nag uusap pa rin ng seryoso kaya naman napailing nalang ako. Ano? Sa sobrang seryoso ba ng pinag uusapan nila tungkol kay Jade ay hindi namalayan ni Marcus ang paglabas ko?Tumikhim ako sa likod ni Marcus kaya naman nagulat pa ito at tumayo bigla.“Blanca!” gulat na sabi nito habang nakakunot ang nooWow! Kanina baby, ngayon Blanca na lang?Ambilis naman ata ng transition!“Uuwi na ako. May importante akong lakad mamaya!” paalam ko dito.I looked at him pero agad siyang nagbaba ng mata which made me roll my eyes. Hindi na rin ito kumibo kaya nagsimula na akong humakbang papunta sa pinto.“Ihahatid na kita!” tila naman nakabawi sa pagkabigla si Marcus pero umiling ako“Nasa baba na sila Ava. Okay lang!” Iling ko dito at saka ko binuksan
MarcusI have been calling Blanca for the nth time pero hanggang ngayon hindi pa rin niya ako kinakausap. Patay ang phone niya kaya naman lalo akong frustrated sa mga nagaganap.I cursed myself for being stupid in front of her. Alam ko na narinig niya ang pinag-uusapan namin ni Floyd sa balcony and I want to explain that she misunderstood everything pero galit na siya and I understand that perfectly.The moment she asked me kung si Jade pa rin ba, I know in my heart na hindi na. Si Blanca na ang laman ng puso ko and she is my life kaya naman gusto kong saktan ang sarili ko for not giving her the assurance that she wants. Yes, I may worry about Jade not because of her being my first love but just because she is my best friend since we were kids. Yun nalang ang rason kaya kahit sinaktan niya ako ng dahil sa pinsan ko ay nag-aalala pa rin ako sa kanya dahil hindi pala naging maganda ang relasyon nila ni Dom.“I’m sorry, Marcus. Akala ko kaya kitang matutunang mahalin pero si Dom talaga a
BlancaMagulo ang isip ko pag gising ko ngayong umaga at wala ako sa mood bumangon. Masakit ang ulo ko pero ng maalala ko ang mga nadiskubre ni KC kay Alfonso ay para akong binuhusan ng malamig na tubig.Agad akong napabangon ng maalala ko ang banta nito sa pamilya ni Marcus. Kahit naman may atraso ang ama nila sa akin ay hindi ko gugustuhin na mapahamak ang magkapatid, lalo pa at sa kamay ng kadugo nila.Agad akong nagtungo sa banyo at naligo para kahit paano mabawasan ang bigat ng pakiramdam ko. Pagtapos kong magbihis ay dumeretso na ako sa labas.“Hey! Good morning!” bati sa akin ni KC. “ Maupo ka na at kumain ka na! “ Kumuha muna ako ng kape bago ako naupo. Sinandukan na ako ng pagkain ni KC dahil nakatulala nanaman ako ng maalala ko si Marcus.“Eat!” anito pagkatapos akong pandilatan ng mata“Kailangan nating pigilan si Alfonso. Baka kung ano ang gawin niya sa magkapatid.” nag-aalalang baling ko sa kanila. Hindi ko magawang kumain dahil sa nararamdaman kong kaba.“Hindi yan ka
BlancaHapon na ng makauwi kami sa unit dahil pagkatapos namin sa salon ay nag lunch muna kami sa isang restaurant. Dumeretso kami sa mall at nag shopping galore kami dahil kailangan daw naming ubusin ang pera na bigay ni Alfonso kay KC.Nag grocery nadin kami ng mga kailangan namin sa unit dahil paniguradong busy na daw kami sa susunod na mga araw para pagpursigihan ang paghahanap kay Simon.“Bar tayo mamaya?” aya ni KC kaya naman napailing nalang ako. “Hindi ka pa ba pagod, sis? Kanina pa tayo gumagala!” kontra ko dito pero ngumisi lang siya“Hindi pa natin naubos ang pera sis so kailangan nating magpunta sa bar mamaya!” pamimilit nito“Pagbigyan mo na, Blanca. Bukas naman busy na kami.” segunda ni Trish“Sasama ako!” prisinta ko dahil wala naman akong gagawin maghapon sa bahay“Sure ka ba?” medyo alanganing tanong ni KC. “Pwede ka namang magpahinga muna.”“Oo naman sis. Maiinip lang ako dito!”Kailangan kong libangan ang sarili ko dahil iisipin ko lang ng iisipin si Marcus kapag
MarcusPanay ang tungga ko ng alak sa bar dahil sa sama ng loob. Hindi pa rin ako kinakausap ni Blanca at umalis daw ito kanina kasama ang mga kaibigan niya ng sadyain ko sa kanyang unit.I wanted to give her space pero mukhang mali ang desisyon ko dahil lalo ata siyang nagalit sa akin.I decided to talk to Jade a while ago sa isang al fresco coffee shop malapit sa penthouse. Actually gusto niyang doon sa unit ko kami mag-usap pero hindi ako pumayag. She doesn't belong there because that is Blanca’s territory. “What do you want?” malamig ang tinig ko dahil gusto kong ipakita sa kanya na hanggang ngayon masama ang loob ko sa kanya. As I’ve said nag- aalala naman ako sa kanya dahil sa nangyari sa kanila ni Dom pero hanggang doon nalang yun. “I just want to talk to you, Marcus. About Dom, about us.” her voice didn’t change a bit even if years have passed. She still has this alluring and soft spoken voice na minahal ko noon just like music to my ears.“There’s no more us, Jade. You
BlancaTumingin ako sa malawak na dagat sa harap ng bintana pagkagising ko ngayong umaga. Pagkatapos ng nangyari sa bar ay napagpasyahan kong hindi umuwi sa unit. Alam ko na susundan ako ni Marcus at hindi nga ako nagkamali dahil tumawag si Trish kagabi at narinig ko lahat ng mga pinag- usapan nila ni Marcus.Gustong gusto ko siyang puntahan sa penthouse lalo ng marinig ko ang mga paliwanag niya pero pinigil ko ang sarili ko. Makakasagabal lang siya sa pagtupad ko ng misyon ko.Sa ngayon kailangan kong tutukan si Dom dahil kung tama ang hinala ko, siya ang tinutukoy ng bihag namin na kasama nila nung gabing yon. Idagdag pang, hindi siya iba sa mga Thompson!Narinig ko ang mahinang katok sa pinto na nagpabalik sa akin sa kasalukuyan.“Pasok po!” ani ko dahil alam ko naman na si manang Beth iyon. Siya ang katiwala ni mama Sandra dito sa private resort na ito.“ Halika na! Nakahanda na ang almusal!” aya nito sa akin “Sige po manang. Susunod na po ako.” magalang ko namang sagotNag ay
BlancaNagdesisyon kaming umalis ng resort kinabukasan din dahil sa pagtawag ni Nic.Pagkakataon na ito at kailangan naming i grab ang opportunity at baka makawala pa.Napagkasunduan namin ni Nic na magkita sa isang sikat na restaurant kaya pinaghandaan ko ito ng mabuti. Naka standby na din ang mga kaibigan ko pati ang ilang tauhan na pinili ni Trish para sa pagdukot sa magaganap.Namataan ko agad ito sa gawing dulo ng restaurant ng tumayo siya at kumaway. Nginitian ko naman ito at saka ako naglakad papasok habang dahan dahang gumagala ang mga mata ko. ‘ may apat siyang bodyguards, left side and right side’ tinig iyon ni Ava sa earpiece ko . Sa mga oras na ito tiyak paralisado na ni AVa lahat ng security cams sa paligid bago pa man kami dumating.“Spotted!” pasimpleng sabi ko bago tuluyang makalapit si Nic.“Good evening Blanca,” bati nito at saka inabot ang mga kamay ko at dalhin sa kanyang labi. Kung ako lang ang masusunod, gusto ko ngayon palang itumba na ito pero hindi iyon ang
Mitchell Blake ThompsonIt is Dad’s birthday at nandito kami ngayon sa isa sa mga hotel namin for the celebration. I am now handling the business together with my brother Martin since kaming dalawa ang nahilig sa ganitong larangan.Actually, I wanted to be a Scientist when I was young, but growing up I realized that being the first born I have to inherit the business. I have to continue my Dad’s legacy and at the same time take care of the family.“Happy birthday Dad!” bati ko as my Dad entered the hall with my beautiful Mom.Even at their age they still look good together and are still in love with each other.“Hi Mom! You look gorgeous, as always!” I kissed my Mom and hugged her. I miss her, especially her cooking kaya naman twing umuuwi ako ng Mansion ay palagi akong nagbibilin para makapag uwi ako ng pagkain pagbalik ko sa penthouse.We grew up with her cooking and she is the best!“Thank you iho!” sabi naman nila sa akin. We went inside kung saan nandoon ang mga taong mahalaga
RiaMabilis na umikot ang panahon at masasabi ko na ang buhay may asawa at pamilya ay hindi naging madali para sa amin ni Marcus.Marami kaming pagsubok na pinagdaanan pero lahat iyon nakaya namin dahil hindi namin binitawan ang kamay ng isa’t isa.Linggo ngayon at gaya ng nakasanayan namin, araw ito ng pamilya. Mamaya lang iingay na ang paligid sa pagdating ng mga anak namin.Nakaayos na ang mesa sa labas ng pool. Kakatapos lang mag-ihaw ng kasambahay ng barbeque dahil iyon ang request ng panganay kong si Mitchell. He is already 28 years old at siya na ang nagma manage ng TGC pagkatapos ng training niya with his Dad. Gusto na rin daw kasing mag retire ni Marcus at mag enjoy nalang sa buhay kasama ako since malalaki na daw ang mga anak namin.Marcus also trained Martin and at the age of 25 ay katuwang na ito ng kuya Mitchell niya sa kumpanya.Hindi naman linya ni Mason ang business and we just let him be. Kung ano ang gusto ng mga anak namin ay susuporthan namin. He is already working
MarcusI was pacing back and forth sa harap ng operating room kung saan ipinasok si Ria. She is already scheduled for a Caesarian Section this day dahil ayon sa doctor, baka mahirapan daw siya if we would wait for a normal delivery.“For God’s sake, Marcus, sit down! Kanina pa ako nahihilo sayo!” sita naman sa akin ni AvaKasama ko si Nanay Dang ng dalhin ko sa ospital si Ria. On our way tinawagan ko ang mga kaibigan niya at agad naman silang dumating.Nagkataon kasi na nasa labas sila ng mansion at may inasikaso sa site. Hindi ko naman na hinayaang sumama si Mama Sandra dahil na rin sa kundisyon niya.My family grew instantly sa pagdating nila and I really don’t mind at all. The mansion is too big at mas napapanatag ako pag alam kong may nakakasama ang mag-iina ko.Idagdag pa si Tatay Teban, si Nanay Dang at si Arthur, na nagsisimula na ding mag-aral at abutin ang pangarap niya. Tatay Teban worked diligently sa greenhouse and I can say na malaki ang naitulong ng kaalaman niya kaya l
RiaHindi na ako makapaghintay na makita uli ang pamilya ko lalong lalo na ang kambal. Sobrang miss na miss ko na sila. Cleared naman na daw ako sabi ng doctor at pwede na akong bumyahe kaya naman kinausap ng asawa ko si Tatay at Nanay. Napagpasyahan nila na bukas na sumunod sa Maynila dahil aayusin pa nila ang ibang gamit na maiiwan nila. Tinawagan na ni Marcus si Joseph para bigyan ng instructions kung saan susunduin sila Tatay at Nanay.“Mag-iingat kayo ha!” bilin ni Nanay sa amin ng palabas na kami sa kwarto. May helipad naman ang ospital kaya dito na kami susunduin ng chopper“Hihintayin ko kayo Nay, Tay. Darating po bukas si Joseph para sunduin kayo ha!” naisip ko kasi na baka magbago ang isip nila“Darating kami, anak!” pagtitiyak naman sa akin ni TataySabay sabay na kaming sumakay sa chopper. Napahinga ako ng malalim habang hawak ang kamay ni Marcus. Ilang saglit nalang makikita ko na sila.“Are you okay? Hindi ka nahihilo?” may pag-aalala sa tinig ni Marcus pero agad k
RiaNakaupo ako sa labas ng bahay ng hapon na iyon. Kakatapos lang namin magluto ni Nanay at namahinga muna kami bago mag tanghalian.Hinihimas ko ang tiyan ko. Sabi ni nanay, malaki daw ito pero hindi naman masabi kung ilang buwan na nga ba.Iniisip ko na sana magbalik na ang alaala ko dahil nung mga nakaraan ay panay ang pagsingit ng mga mumunting alaala sa isipan ko. Hindi nga lang ito malinaw pero umaasa ako na sana maging maayos na din ang lahat.Patayo na sana ako ng matanaw ko si Arthur na paakyat sa daang ginawa ni Tatay Teban.“Nay! Tay! Umuwi na po si Arthur!” masayang tawag ko “Ano ba kamo?” sabi ni Tatay na lumabas na din mula sa kubo“Si Arthur po paparating. At may mga kasama po siya!” ulit ko ditoLumabas na din si Nanay at tinanaw ang daan.“Aba’y oo nga! Batang yan! Bakit biglang umuwi e Martes palang naman ngayon?” may pagtataka sa tinig ni nanayNg makalapit na sila ay naagaw ang pansin ko sa lalaking nasa likod ni Arthur. Nagulat ako sa biglang pagtibok ng puso k
MarcusIsang buwan na at hanggang ngayon wala pa rin kaming balita kung nasaan ni Ria. Pati ang organisasyon na kinabibilangan niya dati at hindi matukoy kung nasaan siya.Halos mapatay ko si Floyd ng mahuli siya nila Zues pagkatapos ng ginawa niyang pagtatangka sa buhay ng mag-iins ko. Tahimik lang niyang tinanggap ang lahat ng suntok at mura ko sa kanya. Wala din siyang idea kung nasaan si Ria dahil nanlaban daw ito at natakasan siya.We could not track her dahil ipinasa niya pala kay Maegan ang tracker na ibinigay ni Ava sa kanya.Halos manlumo ako ng makita ko ang nasusunog na bahay. I first thought that my kids ang Ria is inside. Pinigilan lang ako ni Zues at ng mga kaibigan ko na pasukin ang bahay dahil baka pati ako mapahamak.Napaupo na lang ako at napaiyak sa maaring sinapit ng mag iina ko. Not until Ava said that may nasasagap siyang signal sa tracker ni Ria.Agad namin iyon sinundan at nakita ko na nagtatago sa likod ng isang batong malaki ang kambal. Mitchell was hugging he
Ria“Naku iha! Lumalaki na ang tiyan mo!” masayang sabi ni Nanay Dang habang nasa kusina kami at naghahanda ng tanghalian. Mamaya lang ay uuwi na si Tatay Teban galing sa taniman niya. “Oo nga po Nanay.” sabi ko habang hinihimas ko ang tiyan ko. Isang buwan na din ako dito sa kanila pero hanggang ngayon ay wala pa rin akong maalala tungkol sa pagkatao ko.“Sa isang linggo, sasamahan ka namin ng Tatay mo sa center. Kailangan mo din magpa-check up para makasiguro tayong malusog ang baby mo.” pahayag ni Nanay“E nanay, paano po pag tinanong po ako doon? Ano po ang isasagot ko? Baka po mamaya, may makakita sa akin doon?” medyo takot na sabi ko. Naisip ko kasi na siguro nga ay nasa peligro ang buhay ko noon kaya ako napadpad sa lugar na ito.“Yun lang! Pero kasi dapat talaga mapatignan ka! Para naman din sa kalusugan niyo ng anak mo.” paliwanag niya“ Cge po Nay. Sasamahan niyo naman po ako, hindi ba?”“Aba’y oo naman! Magagawa ba kitang pabayaan?” sagot naman ni Nanay kaya kahit papano
RiaPilit akong inilayo sa mga anak ko at sapilitang inilabas ng bahay ng mga lalaki.“Maawa ka sa mga anak ko!” pakiusap ko sa kanya. “Ako nalang ang patayin mo please, huwag sila, mga bata lang sila!” “Don’t worry! Darating din tayo diyan! Sa ngayon, manunuod muna tayo ng isang magandang palabas!” anito at saka inutusan ang tatlong tauhan niya“Simulan niyo na!” “No! No!” sigaw ko habang binubuhusan nila ng gasolina ang buong bahayTawa naman ng tawa ang lalaki na akala mo baliw. Nagpatuloy ako sa pag iyak at pagmamakaawa pero nanatili siyang bingi sa pakiusap ko.Nagsimula ng sindihan ng mga lalaki ang bahay at wala akong magawa kundi ang panoorin ito habang unti unting nilalamon ng apoy ang bahay.Hindi nagtagal ay biglang bumulagta ang tatlong lalakeng kasama ng taong may hawak sa akin. Alam kong nasa paligid na sila Ava!“Niloko mo ko!” sigaw nito sa akin at saka ako binigyan ng malakas na sampal. Natumba ako pero agad kong niyakap ng kamay ko ang tiyan ko para maprotektaha
RiaBigla akong bumalikwas ng bangon pagdilat ng mga mata ko. I was hoping it was just a nightmare pero ng makita ko ang mga tao sa kwarto ay naisip ko na hindi ito panaginip lang.Nasa tabi ko si Mama Sandra and she is holding my hand. Maybe she used the elevator para makaakyat siya aa kwarto ni Maegan“Mama.” I started to cry ng maisio ko ang nangyari kanina lang“Kumikilos na ang organisasyon iha. Mahahanap natin ang mga apo ko, pinapangako ko yan!” mariin ang tinig ni Mama at alam ko na galit din ito sa mga nagaganapPumasok naman si Marcus na may kausap sa telepono at ng magtama ang paningin namin at nagpaalam naman siya dito.“Baby how are you feeling? Wala bang masakit sayo?” tanong niya but I just shook my head“Ano ang silbi ng mga security mo dito, Ace? Bakit nakapasok ang mga taong yun sa bakuran mo?” may sumbat ang tinig ko at agad naman akong sinaway ni Mama habang nanatiling tahimik si Marcus.“Anak, wala namang may gusto sa nangyari. Ang kailangan natin ngayon ay magtu