BlancaNakatanaw ako sa malawak at maliwanag na ilaw ng siyudad. Kalat na ang dilim sa langit ngunit hindi nagpatalo ang liwanag na nagsisimulang kumalat sa buong lugar na hatid ng ilaw ng mga gusali sa buong Maynila, idagdag pa ang ilang bituin sa langit. Tumingala ako at hinanap ang tatlong bituin na magkakatabi. Noon kasi pag naaalala ko ang pamilya ko ay iniisip ko na sila ang mga bituin na iyon. Na palagi lang silang nandyan para bantayan ako.Agad kong nakita ang tatlong bituin kaya naman napangiti ako.‘mahal na mahal ko po kayo, konting tiis nalang, magbabayad na ang mga may utang sa atin’Nilingon ko ang pinto mula sa terrace dahil nasa loob si Marcus at pinuntahan ang pagkaing inorder niya. Gusto niyang mag dinner muna kami bago niya ako ihatid kaya hinayaan ko na lang.I kept on thinking kung ano ba ang dapat kong gawin sa amin ni Marcus. Habang tumatagal ay nahihirapan ako at aaminin ko na nasasaktan ako sa mga posibleng mangyari.I will be his father’s enemy and I will
BlancaNakatingin sa akin si Ava as if she is reading me. Naabutan ko siya sa sala ng umagang ihatid ako ni Marcus sa condo unit na tinutuluyan namin.“Spill it Ava!” naiinis na sabi ko dito dahil alam ko na may gusto siyang sabihin sa akin.“Nakapasok ka na talaga sa buhay ni Marcus.” she arched her eyebrows at saka humigop ng kape. “That’s the plan, right?” paalala ko sa kanya. Hindi ko alam kung aaminin ko ba sa grupo ang tungkol sa totoong nararamdaman ko para kay Marcus dahil alam ko na kokontra sila.“Are you ready for the consequences?” alam ko na nararamdaman ni Ava na may tinatago ako. Among the group she is the keenest and most of all, magaling siyang bumasa ng tao.“What do you mean?” patay malisya ko sagot sa kanya.“Don’t play dumb with me, Blanca!” she sarcastically answered as if she’s disgusted with my question. “ Kitang-kita naman sa mga mata mo Blanca. Kilala kita, ‘wag na tayo maglokohan!”I sighed.“ Gusto ko lang maging masaya, Ava, habang pwede. Bawal na ba yu
MarcusI am fuming mad habang minamaneho ko ang sasakyan ko papunta sa Thompson mansion. I just heard sa mayordoma namin na dumating na si Shayne at nalaman ko din na nandoon pala ang babaeng kagabi ko pa hindi mahagilap.I was busy the whole day sa office but I made it a point to send her messages just to check on her. Nagrereply pa siya not until evening came at hindi ko na rin siya makontak.I was worried kaya naman agad kong pinuntahan ang unit niya pero wala din ito at umalis daw kasama ang tatlong kaibigan niya. I couldn’t call her friends just to make sure dahil wala naman akong contact sa mga ito.Habang tumatagal na hindi ko alam kung nasaan siya ay lalo ako kinakabahan. I tried to look for her at some bars and clubs pero hindi ko talaga siya mahanap. I don’t trust her when she’s drunk. She seem to do stupid things at baka ikapahamak pa niya ito kaya lalo akong nag-alala.I was afraid that she might have changed her mind and is now running away from me. Hindi ko yata matatan
MarcusNakaalis na si Jeric and up to this time ay blangko ang utak ko sa mga nalaman ko.Papano nangyari na hindi nage-exist ang isang Blanca dela Riva? How did that happen? Ano ba ang ititnatago niya behind that name?Napahilot ako sa sentido ko dahil pakiramdam ko sumakit iyon. I cancelled all my appointments for this day dahil alam ko na hindi naman gagana ang utak ko. Many thoughts are starting to settle in my mind at hindi ko iyon nagugustuhan.I just hope na may malaman pa si Jeric dahil sinabi ko sa kanya to dig deeper. Maybe he just overlooked it or something pero hanggat maari gusto ko ng sigurado bago ako gumawa ng hakbang.My phone suddenly rang kaya naman naputol ang pag-iisip ko. I picked it up from the table and it was an unregistered number.I don’t usually answer such calls lalo at hindi ko kilala kaya hinayaan ko lang itong mag ring until it stopped.Muli itong tumunog so I got irritated and decided to answer it. “Hello?” I answered“Mr. Marcus Ace Thompson?” babae
BlancaPababa ako ng unit ngayong umaga dahil balak kong dalawin si Mama Sandra sa Antipolo. Wala kasi ang tatlo at patuloy na sinusubaybayan ang galaw ni Tiyo Alfonso. Ayaw nila akong sumama dahil mas gusto nilang mag concentrate ako kay Marcus.Pero dahil sa pang-iindyan niya sa akin kagabi ay ayaw ko muna siyang makita kaya naman naisip ko na umuwi muna ng Antipolo.Pagkalabas ko ng building ay eksakto namang dating ng lalaking kagabi pa laman ng isipan ko.“Baby..” tawag niya sa akin pero sinimangutan ko lang siya at saka nilagpasan.“Baby please talk to me. Let me explain please?” pinigilan niya ang kamay ko at nahirapan akong bawiin yun sa higpit ng hawak niya sa akin.Nilingon ko siya and I saw his tired eyes. Hindi kaya nagkaroon ng problema ang isang ito kaya hindi siya nakarating kagabi? ‘edi sana tumawag man lang siya! Maiintindihan ko naman yun!’ himutok ko sa isip ko Sayang ang effort kong magpaganda kagabi yun pala iindyanin lang ako. Idagdag pa ang pangangantyaw ng t
BlancaMasasabi kong naging makulay ang paligid ko simula ng papasukin ko si Marcus ng tuluyan sa buhay ko at magpasyang mahalin ito.We go out on regular dates just like how usual couples do. Minsan naman mas gusto naming tumambay sa penthouse niya. Magluluto siya ng dinner minsan or kung minsan naman ako. After that manonood ng movie na as usual hindi mo maiintindihan dahil sa paglalambing niya.Masaya naman kami sa ganitong set up dahil hindi talaga maiwasan na minsan busy siya but Marcus always makes it a point na nagkikita kami regularly. Pag naglalambing siya na dito ako sa penthouse matulog ay pinagbibigyan ko naman lalo at pagod nadin siya para ihatid pa ako sa condo.Minsan, I ask myself, handa na ba akong matapos ang kaligayahang ito? Alam ko na darating ako sa point na kakailanganin ko na siyang iwan pero bakit hindi pa matapos tapos ang lahat ng ito? Habang tumatagal, mas malalim ang iiwan kong sugat kay Marcus.We are cuddling in the sofa pagkatapos naming mag-dinner sa
MarcusI settled on top of Blanca after I removed my boxers. I want to have her at once dahil pakiramdam ko sasabog na ako sa sobrang excitement at anticipation pero kailangan kong munang maging mahinahon.I am her first and I’m sure that she will get hurt kaya naman kailangan kong dahan dahanin ang lahat. Hindi siya kagaya ng mga naikakama ko na experienced na. I don’t like virgin ones as my bedmate or my fuck buddy. For me, mas mahirap i handle ang mga virgin dahil magiging clingy sila knowing na ikaw ang naka una sa kanila and I don’t like that.Kaya naman lahat ng ikinakama mo mga may experience na para iwas hassle.I positioned myself in between her legs and held my manhood. I teased her while stroking it on her center and she moaned.“Ace..Oh!” dammit! Music to my ears!I can feel that she is wet and ready kaya naman muli ko siyang hinalikan habang minamasahe ko ang dibdib niya. I carefully entered her and I know nasaktan na siya kahit ulo palang ang nakakapasok. Aside from the
BlancaMasakit ang katawan ko paggising ko ngayong umaga. It’s already 8 in the morning at pakiramdam ko daig ko pa ang nag training maghapon sa sakit na nararamdaman ko.Dahan-dahan akong bumangon at napapikit pa ako dahil pati ang gitna ko ay masakit. Kung bakit ba naman kasi ganun kalaki ang alaga ni Marcus. I feel my face heat up ng maalala ko ang mga ginawa ni Marcus kagabi. Somehow I feel happy dahil siya ang naka-una sa akin. Alam ko sa sarili ko na siya lang ang tanging mamahalin ko. Kung iiwan ko man siya, he will definitely be my first and last love.Kinaya ko naman maglakad buhat sa kama hanggang sa banyo. Muntik pa akong mapahiyaw dahil sa hapdi ng umihi ako. Minabuti ko ng maligo dahil pakiramdam ko ang lagkit ko na. Mukhang lahat ng parte ng katawan ko ay nilawayan ni Marcus.Nakatapis lang ako ng twalya paglabas ko dahil hindi pala ako nakakuha ng damit sa closet ni Marcus at napapitlag pa ako ng biglang magsalita si Marcus sa likod ko.“You need help, baby?” nag-aala
Mitchell Blake ThompsonIt is Dad’s birthday at nandito kami ngayon sa isa sa mga hotel namin for the celebration. I am now handling the business together with my brother Martin since kaming dalawa ang nahilig sa ganitong larangan.Actually, I wanted to be a Scientist when I was young, but growing up I realized that being the first born I have to inherit the business. I have to continue my Dad’s legacy and at the same time take care of the family.“Happy birthday Dad!” bati ko as my Dad entered the hall with my beautiful Mom.Even at their age they still look good together and are still in love with each other.“Hi Mom! You look gorgeous, as always!” I kissed my Mom and hugged her. I miss her, especially her cooking kaya naman twing umuuwi ako ng Mansion ay palagi akong nagbibilin para makapag uwi ako ng pagkain pagbalik ko sa penthouse.We grew up with her cooking and she is the best!“Thank you iho!” sabi naman nila sa akin. We went inside kung saan nandoon ang mga taong mahalaga
RiaMabilis na umikot ang panahon at masasabi ko na ang buhay may asawa at pamilya ay hindi naging madali para sa amin ni Marcus.Marami kaming pagsubok na pinagdaanan pero lahat iyon nakaya namin dahil hindi namin binitawan ang kamay ng isa’t isa.Linggo ngayon at gaya ng nakasanayan namin, araw ito ng pamilya. Mamaya lang iingay na ang paligid sa pagdating ng mga anak namin.Nakaayos na ang mesa sa labas ng pool. Kakatapos lang mag-ihaw ng kasambahay ng barbeque dahil iyon ang request ng panganay kong si Mitchell. He is already 28 years old at siya na ang nagma manage ng TGC pagkatapos ng training niya with his Dad. Gusto na rin daw kasing mag retire ni Marcus at mag enjoy nalang sa buhay kasama ako since malalaki na daw ang mga anak namin.Marcus also trained Martin and at the age of 25 ay katuwang na ito ng kuya Mitchell niya sa kumpanya.Hindi naman linya ni Mason ang business and we just let him be. Kung ano ang gusto ng mga anak namin ay susuporthan namin. He is already working
MarcusI was pacing back and forth sa harap ng operating room kung saan ipinasok si Ria. She is already scheduled for a Caesarian Section this day dahil ayon sa doctor, baka mahirapan daw siya if we would wait for a normal delivery.“For God’s sake, Marcus, sit down! Kanina pa ako nahihilo sayo!” sita naman sa akin ni AvaKasama ko si Nanay Dang ng dalhin ko sa ospital si Ria. On our way tinawagan ko ang mga kaibigan niya at agad naman silang dumating.Nagkataon kasi na nasa labas sila ng mansion at may inasikaso sa site. Hindi ko naman na hinayaang sumama si Mama Sandra dahil na rin sa kundisyon niya.My family grew instantly sa pagdating nila and I really don’t mind at all. The mansion is too big at mas napapanatag ako pag alam kong may nakakasama ang mag-iina ko.Idagdag pa si Tatay Teban, si Nanay Dang at si Arthur, na nagsisimula na ding mag-aral at abutin ang pangarap niya. Tatay Teban worked diligently sa greenhouse and I can say na malaki ang naitulong ng kaalaman niya kaya l
RiaHindi na ako makapaghintay na makita uli ang pamilya ko lalong lalo na ang kambal. Sobrang miss na miss ko na sila. Cleared naman na daw ako sabi ng doctor at pwede na akong bumyahe kaya naman kinausap ng asawa ko si Tatay at Nanay. Napagpasyahan nila na bukas na sumunod sa Maynila dahil aayusin pa nila ang ibang gamit na maiiwan nila. Tinawagan na ni Marcus si Joseph para bigyan ng instructions kung saan susunduin sila Tatay at Nanay.“Mag-iingat kayo ha!” bilin ni Nanay sa amin ng palabas na kami sa kwarto. May helipad naman ang ospital kaya dito na kami susunduin ng chopper“Hihintayin ko kayo Nay, Tay. Darating po bukas si Joseph para sunduin kayo ha!” naisip ko kasi na baka magbago ang isip nila“Darating kami, anak!” pagtitiyak naman sa akin ni TataySabay sabay na kaming sumakay sa chopper. Napahinga ako ng malalim habang hawak ang kamay ni Marcus. Ilang saglit nalang makikita ko na sila.“Are you okay? Hindi ka nahihilo?” may pag-aalala sa tinig ni Marcus pero agad k
RiaNakaupo ako sa labas ng bahay ng hapon na iyon. Kakatapos lang namin magluto ni Nanay at namahinga muna kami bago mag tanghalian.Hinihimas ko ang tiyan ko. Sabi ni nanay, malaki daw ito pero hindi naman masabi kung ilang buwan na nga ba.Iniisip ko na sana magbalik na ang alaala ko dahil nung mga nakaraan ay panay ang pagsingit ng mga mumunting alaala sa isipan ko. Hindi nga lang ito malinaw pero umaasa ako na sana maging maayos na din ang lahat.Patayo na sana ako ng matanaw ko si Arthur na paakyat sa daang ginawa ni Tatay Teban.“Nay! Tay! Umuwi na po si Arthur!” masayang tawag ko “Ano ba kamo?” sabi ni Tatay na lumabas na din mula sa kubo“Si Arthur po paparating. At may mga kasama po siya!” ulit ko ditoLumabas na din si Nanay at tinanaw ang daan.“Aba’y oo nga! Batang yan! Bakit biglang umuwi e Martes palang naman ngayon?” may pagtataka sa tinig ni nanayNg makalapit na sila ay naagaw ang pansin ko sa lalaking nasa likod ni Arthur. Nagulat ako sa biglang pagtibok ng puso k
MarcusIsang buwan na at hanggang ngayon wala pa rin kaming balita kung nasaan ni Ria. Pati ang organisasyon na kinabibilangan niya dati at hindi matukoy kung nasaan siya.Halos mapatay ko si Floyd ng mahuli siya nila Zues pagkatapos ng ginawa niyang pagtatangka sa buhay ng mag-iins ko. Tahimik lang niyang tinanggap ang lahat ng suntok at mura ko sa kanya. Wala din siyang idea kung nasaan si Ria dahil nanlaban daw ito at natakasan siya.We could not track her dahil ipinasa niya pala kay Maegan ang tracker na ibinigay ni Ava sa kanya.Halos manlumo ako ng makita ko ang nasusunog na bahay. I first thought that my kids ang Ria is inside. Pinigilan lang ako ni Zues at ng mga kaibigan ko na pasukin ang bahay dahil baka pati ako mapahamak.Napaupo na lang ako at napaiyak sa maaring sinapit ng mag iina ko. Not until Ava said that may nasasagap siyang signal sa tracker ni Ria.Agad namin iyon sinundan at nakita ko na nagtatago sa likod ng isang batong malaki ang kambal. Mitchell was hugging he
Ria“Naku iha! Lumalaki na ang tiyan mo!” masayang sabi ni Nanay Dang habang nasa kusina kami at naghahanda ng tanghalian. Mamaya lang ay uuwi na si Tatay Teban galing sa taniman niya. “Oo nga po Nanay.” sabi ko habang hinihimas ko ang tiyan ko. Isang buwan na din ako dito sa kanila pero hanggang ngayon ay wala pa rin akong maalala tungkol sa pagkatao ko.“Sa isang linggo, sasamahan ka namin ng Tatay mo sa center. Kailangan mo din magpa-check up para makasiguro tayong malusog ang baby mo.” pahayag ni Nanay“E nanay, paano po pag tinanong po ako doon? Ano po ang isasagot ko? Baka po mamaya, may makakita sa akin doon?” medyo takot na sabi ko. Naisip ko kasi na siguro nga ay nasa peligro ang buhay ko noon kaya ako napadpad sa lugar na ito.“Yun lang! Pero kasi dapat talaga mapatignan ka! Para naman din sa kalusugan niyo ng anak mo.” paliwanag niya“ Cge po Nay. Sasamahan niyo naman po ako, hindi ba?”“Aba’y oo naman! Magagawa ba kitang pabayaan?” sagot naman ni Nanay kaya kahit papano
RiaPilit akong inilayo sa mga anak ko at sapilitang inilabas ng bahay ng mga lalaki.“Maawa ka sa mga anak ko!” pakiusap ko sa kanya. “Ako nalang ang patayin mo please, huwag sila, mga bata lang sila!” “Don’t worry! Darating din tayo diyan! Sa ngayon, manunuod muna tayo ng isang magandang palabas!” anito at saka inutusan ang tatlong tauhan niya“Simulan niyo na!” “No! No!” sigaw ko habang binubuhusan nila ng gasolina ang buong bahayTawa naman ng tawa ang lalaki na akala mo baliw. Nagpatuloy ako sa pag iyak at pagmamakaawa pero nanatili siyang bingi sa pakiusap ko.Nagsimula ng sindihan ng mga lalaki ang bahay at wala akong magawa kundi ang panoorin ito habang unti unting nilalamon ng apoy ang bahay.Hindi nagtagal ay biglang bumulagta ang tatlong lalakeng kasama ng taong may hawak sa akin. Alam kong nasa paligid na sila Ava!“Niloko mo ko!” sigaw nito sa akin at saka ako binigyan ng malakas na sampal. Natumba ako pero agad kong niyakap ng kamay ko ang tiyan ko para maprotektaha
RiaBigla akong bumalikwas ng bangon pagdilat ng mga mata ko. I was hoping it was just a nightmare pero ng makita ko ang mga tao sa kwarto ay naisip ko na hindi ito panaginip lang.Nasa tabi ko si Mama Sandra and she is holding my hand. Maybe she used the elevator para makaakyat siya aa kwarto ni Maegan“Mama.” I started to cry ng maisio ko ang nangyari kanina lang“Kumikilos na ang organisasyon iha. Mahahanap natin ang mga apo ko, pinapangako ko yan!” mariin ang tinig ni Mama at alam ko na galit din ito sa mga nagaganapPumasok naman si Marcus na may kausap sa telepono at ng magtama ang paningin namin at nagpaalam naman siya dito.“Baby how are you feeling? Wala bang masakit sayo?” tanong niya but I just shook my head“Ano ang silbi ng mga security mo dito, Ace? Bakit nakapasok ang mga taong yun sa bakuran mo?” may sumbat ang tinig ko at agad naman akong sinaway ni Mama habang nanatiling tahimik si Marcus.“Anak, wala namang may gusto sa nangyari. Ang kailangan natin ngayon ay magtu