"Madali lang yan!" Tuwang-tuwa si Gilbert nang maisip na may manlilibre sa kanya para sa dinner!Habang papababa ng elevator, tumingin si Marcus kay Gilbert."Tiyak ka bang gusto mo si Shaira?""Tiyak! Tiyak na!" Ipinakita ni Gilbert ang kanyang transfer record sa cellphone at ipinakita kay Marcus."Sampung beses ang sahod! Para lang makasama siya sa team building, binayaran ko siya ng sampung beses ang sahod! Kung hindi ito pagmamahal, hindi ko na alam kung ano pa!"Bihirang nagsuot si Marcus ng salamin ngayon, at medyo hindi komportable ang kanyang ilong. Hindi niya maiwasang itaas ito, at ngumiti na parang nakikita na niya ang lahat."Ang taas ng iyong pagkagiliw, pero baka hindi naman ganoon si Miss Shaira.""Ay, Bro, tiyak na naiinggit ka sa akin! Matagal mo nang gusto ang misis mo pero hindi ka kumilos. Naiinggit ka na ako, isang bagsakan, nakuha ko siya! Hindi na kita aawayin."Pumasok si Marcus sa bookstore sa ibaba at sinabi kay Gilbert: "Naalala ko yata na gusto ni Miss Shai
"Wala." Lumapit si Marcus kay Gilbert, "Gilbert~"Muling nanginginig ang puso ni Gilbert at bigla siyang umatras."Bro, anong iniisip mo na naman!""Magpapa-bet ako sa iyo. Pupunta ako sa bahay ni Bryan para kumain ng kanyang pagkain at uminom ng kanyang inumin, tapos kailangan niyang magbigay sa akin ng dalawang daan o tatlong daang libo, naniniwala ka ba?"Itinaas ni Bryan ang kanyang kilay: "Akala mo ba'y bobo ako?""Tama! Sinabi mo na mismo, kayang gawin ni Bryan ang gusto mo!" Binangga ni Gilbert ang mesa, "Kung magagawa mo, ipapamana ko sa iyo ang apelyido ko!""Hindi ko gustong ipamana mo ang apelyido mo! Bet ko na lang ang 10,000 pesos. Paano? Kung matalo kita, makukuha mo ang pera mo para sa libro at sampung beses pa ang sahod mo." Ngumiti si Marcus at inilatag ang isang patibong para kay Gilbert.Namalas si Gilbert.Kinuwenta niya na si Bryan ay medyo rebelde rin ang ugali, at imposibleng magtagumpay si Marcus sa ganitong kalkulasyon.Matapos magdalawang isip, binangga ni Gi
Ngayong Biyernes ng hapon, nagsimula nang maghanda ang lahat para pumunta sa Love Island.Nag-aalala si Marcus na baka mapagod ang misis niya sa biyahe, kaya't sumakay siya ng helicopter para makarating doon.Si Gilbert at Shaira naman ay sumakay din sa eroplano.Sa daan, binigyan ni Shaira si Beatrice ng dalawang malaking garapon ng mga plums na pinatuyo niya sa bahay. Maasim at matamis ito, at hindi mapigilan ni Beatrice na kainin ito.Ang ibang mga miyembro ng foundation ay sumakay ng bus papuntang port at mula doon ay sumakay ng ferry papunta roon.Hindi nagpa-airs si Albert, kaya't sumakay din siya ng bus kasama ng iba.Inihatid ni Lucy si Abby sa bus boarding point, at hindi maganda ang hitsura ng mukha niya.Tumingin siya kay Abby na malapit nang bumaba ng sasakyan, at hindi niya napigilang magsalita: “Abby, sabi mo, pinutol na natin ang relasyon natin sa kapatid mo. Tinutukso-tukso mo siya, at nagvo-volunteer ka pa sa foundation niya. Hindi maganda."Ang bibig ni Lucy ay gumal
"Kung may social phobia ka, hindi ka dapat sumali sa ganitong klaseng team building na aktibidad."Abby:......"Kung ang layunin ng pagdalo sa team building ay para makipagkaibigan, dapat ka ngang umupo sa mga tao na hindi mo kilala."Abby:......"At tungkol sa sinasabi mong kilala mo ako? Pasensya na, pinutol mo na ang relasyon mo kay Beatrice, kaya anong relasyon mo pa sa akin ngayon?"Napalunok si Abby. Hindi niya inasahan na magiging ganoon kasakit at bastos si Albert. Bukod dito, medyo malakas ang boses niya kanina, kaya't halos lahat sa bus ay narinig, at talagang ikinahiya siya.May dala pa siyang maleta, at parang may kabigatan sa dibdib niya, hindi malaman kung paano kumilos.Mas nakakahiya pang bumaba ng bus, ngunit nakakahiya rin namang manatili. Pinagdiinan niya ang mga ngipin at nagpatuloy na maglakad pasulong.Bigla, narinig niya ang mabagal na boses ni Albert mula sa likuran."Ms. Abby."Nagniningning ang mga mata ni Abby, iniisip na may pagkakataon pa, pero narinig niy
Panay ang pagtingin ni Jennifer sa kanyang cellphone habang papasok sa kotse.Malayo ang upuan niya mula kay Bryan.Sa kabila ng pagiging matanda at may karanasan sa buhay, agad na napansin ni Bryan ang nararamdaman ng dalaga at tahimik na sinabi: "Hindi na kita susunduin sa pintuan ng paaralan mo sa susunod."Medyo nagulat si Jennifer, ngunit naramdaman niya ang init sa kanyang puso. Hindi niya inaasahan na magiging ganoon si Bryan Montenegro sa kanya.Gusto sana niyang sabihin na hindi siya dapat magpakita ng sobrang pagpapakumbaba. Pagkatapos ng lahat, binigyan siya ng napakabigat na pagkakataon ni Bryan at hindi niya kayang pasalamatan ito nang sapat.Dahil sa kita mula sa oportunidad, mayroon na lang siyang natitirang utang na mga 50,000 o 60,000 pesos, at inaasahan niyang malulunasan na iyon sa lalong madaling panahon.Ngunit nang malapit nang lumabas ang mga salita sa kanyang bibig, ito ay naging isang maliit na boses na nagsabing:"Salamat."Sa buong biyahe, tahimik lang ang d
Bago pa ang school uniform, at may kasamang safety pants!Ayos, handang-handa siya!Nang makita ni Beatrice ang medyo matalim niyang mga mata, ngumiti si Marcus.Sa pagkakataong ito, nagulat din si Gilbert: "Bro, bumalik ka sa alma mater mo at kumuha ng ilang set ng school uniform! Eh kami?""Mayroon din kayo." Inangat ni Marcus ang kanyang baba at ipinakita kina Bryan at Gilbert na magbihis.Umalis ang tatlong lalaki para magbihis.Sumunod si Beatrice at isinama sina Shaira at Jennifer sa taas upang magbihis.Payat si Beatrice, at hindi gaanong lumolobo ang kanyang tiyan, kaya mukhang medyo batang estudyante.Bumaba siya na nakalugay ang buhok, at mas lalo pang lumalabas ang kabataan sa kanyang hitsura.Mataas si Shaira, at ang school uniform skirt niya ay nagpahaba ng kanyang mga binti. Nakasabit ang buhok sa isang ponytail, ngunit medyo parang isang reyna ang hitsura niya.Si Jennifer naman, may hitsura ng estudyante, maliit at sobrang cute sa suot na school uniform.Bumaba silang
Ang mga nangungunang lalaki tulad ng Marcus at Bryan ay nag-motor palabas, na agad na nagdulot ng mga paghanga mula sa maraming tao."Ay Diyos ko! Ang Big boss ay naka-school uniform!""Kumuha ng larawan, kumuha ng larawan at i-post online!""Ang Big boss ay nagsusuot ng school uniform para mapasaya ang asawa, anong kabataan!""Putang ina, si sir Bryan ay gwapo rin ha!""Woo woo woo, may nakasakay na sa likod!""Ah ah ah, mommy, gusto ko ring maranasan ang kabataan ulit!"Lahat ay tumingin sa likod ng motor na may inggit, maliban kina Abby at Albert, na may ibang naiisip.Nag-drive si Marcus at Bryan sa paanan ng bundok, ngunit hindi inintindi si Gilbert.Huminto ang dalawa.Pinikit ni Bryan ang kanyang mga mata ng bahagya: "Baka naligaw si Gilbert?"Pagkasabi nito, narinig ang sigaw ni Gilbert mula sa bundok."Shaira He He, dahan-dahan, dahan-dahan.""Ahahah~"Habang papalapit ang mga sigaw, nakita ng lahat si Shaira, na nakasuot ng puting school uniform skirt at mataas na ponytail,
Suminghot si Gilbert at umiyak nang malungkot: "Kailan ka ba titigil sa pagbabalik-tanaw sa black history na ito! Oh, sige, tara na, mag-ukit tayo ng mga pangalan natin sa Marriage Stone."Nakatayo si Shaira sa tuktok ng bundok, nakatutok sa pagkuha ng larawan ng tanawin, at dahan-dahang nagsabi: "Gilbert, anong klaseng kasal ba meron tayo! Huwag na tayong mag-ukit, baka sirain pa natin ang reputasyon ng Marriage Stone."Nag-pout si Gilbert at pilit na nag-save ng mukha: "Kung hindi ko nais mag-ukit ng pangalan mo, hindi ko itutuloy. Maghahanap na lang ako ng pangalan ng babae na i-ukit ko. Marami akong hinahabol."Habang sinasabi ito, iniahon niya ang isang patalim na inihanda niya at inukit sa likod ng Marriage Stone:Gilbert love Shaira .Habang nag-uukit, palihim siyang tumingin kay Shaira, takot na mahuli siya.Pagkatapos niyang mag-ukit, gumuhit siya ng puso upang takpan ang dalawang pangalan at ngumiti.Perpekto!Di nagtagal, dumating din sina Marcus at Bryan.Nakita ni Beatric
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so