Sa loob ng sasakyan, kinuha ni Cassie ang kahon ng gamot, ibinuhos ang gamot para sa sipon sa isang kutsara at tinunaw ito, na hinihikayat si Akie na ibuka ang kanyang bibig at lunukin ito.Umalis nang maaga si George na may dahilan na magtapos ng trabaho, kaya't si Akie ay kailangang hawakan ni Xander gamit ang kanyang kamay na hindi pa nasusugatan. Nang matikman ni Akie ang kaunting mapait na lasa ng gamot, kumunot ang kanyang noo, at drowsy pa siya kaya’t iniiwasan ang kutsara na inabot ni Cassie, na nagpapakita ng labis na kalungkutan.Kumunot din ang noo ni Cassie, na nakatitig kay Akie na may parehong nakakaawang mga mata, na nagnanais na sana siya na lang ang magkasakit para sa kanya."Magpakabait ka, isang kagat na lang at tapos na. Huwag mo nang iwasan, okay?" Nakatutok ang mga mata ni Cassie sa kalahating pack ng gamot na natira sa kanyang kamay at hinihikayat ito ng malumanay na tinig.Ibinaba ni Xander ang kanyang mga mata at tiningnan ang dalawa, isang ngiti ang sumilay s
Nang marinig ang mga salita ni Xander, hindi naiwasan ni Cassie na maisip ang sinabi sa kanya ni Troy.Ang pamilya Olivares ay hindi umaasa sa kawanggawa, at si Xander ay hindi isang taong may malambot ang puso.Habang nag-aalangan siya at gustong may sabihin, tumunog ang telepono sa kanyang bulsa.Tawag ito mula sa kanyang ina.Ibinaba ni Xander ang kanyang mga mata, na nagpapahiwatig na wala siyang balak na makinig, at hiniling sa kanya na sagutin ang tawag nang kaswal nang walang alinlangan.Walang anumang lihim si Cassie na hindi maaaring sabihin sa iba, kaya agad niyang sinagot ang telepono: "Ma, buti na lang at pinakiusapan mo si Alexander na iligtas ako, okay na ako ngayon.""Salamat at okay ka na, salamat at okay ka na." Medyo paos pa rin ang boses ni Martha: "May tumawag sa akin mula kay Mr. Xander at sinabing ayos ka lang, pero nag-aalala pa rin ako. Akala ko ay malapit nang matapos ang birthday party ng biyenan mo, kaya dali-dali kitang tinawagan."Mula pagkabata hanggang s
Nanigas ang kaakit-akit na mukha ni Chloe, at pilit siyang ngumiti nang matagal: "Ibig mong sabihin, hangga't hindi mo namamana ang yaman pamilya Olivares, kami ni Bella ay mamumuhay sa kahihiyang ito habang buhay?""Anak si Bella ng pamilya Olivares, walang nakakahiya doon." Pinagdiinan ni Troy ang mga labi, na may konting pagka-irita sa pagitan ng kanyang mga kilay: "Alam mo rin na iniiwasan ako ni Cassie kamakailan. Kung patuloy akong makikipag-ugnayan sa iyo, paano kung malaman niya kay lola at igiit ang annulment? Ang mga pagsisikap ko sa loob ng maraming taon ay parang walang saysay. Gusto mo bang makita akong maghirap?"Tiyak na ayaw ni Chloe na maghirap si Troy.Ngunit mas natatakot siya na balang araw ay totohanang mamana ni Troy ang pamilya Olivares, at ang asawang maaaring legal na makasama niya ay hindi pa rin siya.Sa oras na iyon, ang estado ni Troy ay mas lalong maiiba sa nakaraan. Kahit na ina siya ni Bella, hindi niya maaaring laging umasa sa bata para itali ang puso
Bago pa man niya maisip kung paano tatawagin ang emosyong iyon, nagulat siya nang marinig ang sumusunod na mga salita: "Hmm."Hindi na gustong magpaliguy-ligoy pa ni Cassie sa kanya, kaya't nag-ipon siya ng lakas ng loob upang tumingin sa kanyang mata at pinigilan ang panginginig ng kanyang mga kamay. Tinutok ang kanyang mga kamao na parang magbabalik-loob: "Kapag nabayaran ko na ang utang ko sa pamilya Olivares, makikipagannulled ako kay Troy at pakakasalan kita.""Kailangan mo akong pakasalan?." Tumawa siya nang tahimik, pagkatapos ay napahalakhak ng malakas, na nanginginig ang mga balikat, at pinunasan ang mga luha sa kanyang mata gamit ang kanyang mga payat na daliri: "Cassie, ngayon ko lang nalaman na ang pagpapakasal sa akin ay isang napakasakit na gawain."Nang dumating si George, ang unang narinig niya ay ang tunog ng pagtawa ng kanyang pangalawang amo.Huminto siya sa pasukan at kahina-hinalang tinapik ang kanyang ulo, nagtataka kung kulang siya sa tulog at nagsisimula nang m
Ang manipis na pang-summer na palda ay nakapulupot sa kanyang katawan, na nagpapakita ng malaking bahagi ng balat na kasing kinis ng puting porselana, na nakasisilaw sa liwanag ng buwan.Patuloy siyang humuhuni, ang kanyang mga pisngi ay pula na parang isang hinog na peach, at nang maramdaman niya ang lamig ng kanyang palad, bumulong siya at lumapit pa sa kanya, hanggang sa niyakap niya ang payat na baywang ng lalaki at bumitaw ng isang nasiyahang buntong-hininga mula sa kanyang mga labi.Sandaling natahimik si Xander, na parang may iniisip. Bahagya siyang umasa sa kanyang pagpipigil sa sarili upang makalaya mula sa kanyang malambot na gapos, natagpuan ang mga antipyretic na tableta at idiniin ang mga ito sa kanyang mga labi, bumubulong na nang-aalo: "Cassie, open your mouth."Binuka nga ni Cassie ang kanyang bibig, inilagay ang tableta at ang kanyang mga daliri sa kanyang bibig, dinilaan ito, at iniluwa ito na may tunog na "Puh"."Ang sama ng lasa."Bahagyang kinuyom ng lalaki ang ka
"Talaga?""Talaga." Nagsinungaling ang lalaki, ngunit bawat salita ay sinsero: "I have attended some medical students' classes in college, and I am very confident in treating external injuries."Sa puso ni Cassie, ang pangalang Xander ay halos katumbas ng pagiging makapangyarihan sa lahat.Nagkurap siya nang may pagdududa, tinanggap ang pahayag na ito nang may kahirapan, at tumakbo sa sala para kunin ang medicine box.Nang ilabas niya ang gasa, natuklasan niya na ang isang kahon ng mga antipyretic na tableta ay nakakalat sa lahat ng dako, na parang marahas na nilamukos ang mga ito.Inilabas niya ito nang hiwalay, medyo nag-aalala na madudumihan nito ang gasa: "Alexander, ganito ba ang kahon ng gamot na ito dati?"Tinitingnan ang pisikal na ebidensya na naiwan kagabi, si Xander ay huminto sa isang bihirang sandali.Sumulyap kay Cassie nang makahulugan, ang kanyang mga mata ay nanatili sa kanyang bahagyang namamaga na mga labi, at ang kanyang tono ay walang malasakit at napakalamig: "Oo
"Really?"Nang banggitin ni Xander ang kanyang yumaong ama, bumigat ang kanyang mga kilay, at ang pagtapik ng kanyang mga daliri ay dahan-dahang huminto: "Did he ever tell me how he viewed me?""Hindi sinabi iyon ni Daddy." Umiling si Cassie: "Ngunit ayon sa aking nararamdaman, tiyak na mahalaga ka kay Daddy, kung hindi ay hindi niya malalaman kung anong kulay ng underwear ang gusto mong isuot..."Kumibot ang mga labi ni Xander, ang lungkot sa kanyang mga mata ay nawala, at bumalik siya sa kanyang karaniwang malamig at marangal na anyo: "Bakit niya sinabi sayo yun?""Ang kalahati ng dahilan ay labis akong nagustuhan ni Daddy, at ang kalahati naman ay labis kang nami-miss ni Daddy. Bagama't labis siyang mahal ni Lola, tila ayaw banggitin ni Daddy ang paksa tungkol sa iyo sa harap ni Mommy."Nang makita na bahagyang madilim ang mga mata ni Xander, nag-alangan siya kung itutuloy pa.Sa kabutihang palad, itinulak ng waiter ang dining cart sa tamang oras, na iniligtas siya mula sa malas na
Nang dumating sina Cassie at Xander sa lumang bahay, nakita nila ang matandang babae na may manipis na kumot sa kanyang mga tuhod, nakaupo sa isang rocking chair at nakikipag-usap sa ina ni Cassie."Bumalik na si Cassie." Ilingon ng matandang babae ang kanyang ulo na may mabait na ngiti at inutusan ang lingkod sa kanyang tabi: "Kumuha ka ng upuan para sa dalaga, at magdala ka ng marami pang mga lychee at ubas. Tandaan na piliin ang mga uri na gusto ni Cassie."Nakita ito ni Martha na may kagalakan sa kanyang puso, "Balae, kaya ni Cassie na alagaan ang kanyang sarili. Dapat mong alagaan ang iyong sarili at huwag masyadong mag-alala sa kanya.""Balae, ang formal naman ng sinabi mo. Si Cassie ay isang banayad at matinong bata. Palagi ko siyang pinalaki bilang anak ng pamilya Olivares."Hanggang sa maayos na ang lahat, bahagyang inilingon ng matandang babae ang kanyang ulo, na parang ngayon lamang niya nakita si Xander sa tabi ni Cassie, at ang kanyang ngiti ay naging mas kumplikado: "Xan
Ang boses ng lalaki ay hindi malakas, at ang kanyang tono ay pabaya. Ngunit ito ay parang musika sa langit sa mga tainga ni Chloe, at bumulalas siya ng tawa na may mga luha sa kanyang mukha: "Troy, hindi mo alam kung gaano kahalaga ang pangungusap na ito sa akin."Ilang metro ang layo, kalmadong tinanggap ni Xander ang atensyon ng lahat, at hindi pinalampas ang eksena kung saan mukhang kaawa-awa si Chloe at nagmamakaawa ng tawad kay Troy.Palagi siyang hindi masyadong nagmamalasakit sa mga babae, lalo na sa mga babaeng tulad ni Chloe, na hindi sulit na sayangin kahit isang segundo ng kanyang oras.Gayunpaman, nang ibinaba niya ang kanyang mga mata upang makita ang dugo sa mga labi ni Cassie na hindi pa natutuyo, tumawa siya at sinabi, "Tungkol naman sa dalagang nahulog at nakunan, ito ay isang karaniwang senaryo lamang para sa inyong lahat. Uminom siya ng mga tabletas para sa aborsyon nang maaga at kinakalkula ang tiyempo para gamitin ang opinyon ng publiko. Ito ay lahat ng paraan par
Kahit alam niyang ito ang magiging resulta, nang makita niya ito gamit ang kanyang sariling mga mata, hindi napigilan ni Cassie na makaramdam ng pighati sa kanyang puso.Siya ay inakusahan ng lahat ng uri ng bagay at nakaramdam ng labis na pang-aapi. Sa mga mata ni Troy, hindi siya karapat-dapat alagaan tulad ni Chloe, na sadyang nagnanais siyang saktan."Oo," huminto ang pag-iyak ni Chloe, at ngumiti siya nang kaawa-awa na may mga luha sa kanyang mga mata: "Gusto ko sanang iwan ito hanggang sa susunod na buwan at bigyan ka ng sorpresa sa iyong kaarawan, ngunit hindi ko inaasahan..."Sorpresa o pagkabigla, hindi nakaramdam ng kasiyahan si Troy, at ang kanyang mga mata ay bumagsak sa mukha ni Chloe na may pagdududa.Anuman ang kanyang pagkamuhi sa kanya ngayon, ang dalawa ay nagmamahalan sa loob ng maraming taon pagkatapos ng lahat, at talagang ayaw niyang magduda na ang pagbubuntis ni Chloe ay may iba pang mga layunin.Nang makita si Troy na nakakunot ang noo at walang sinasabi, natar
"Wala ka naman karapatang magpakasal sa pamilya Olivares, ano pang saysay ng sinasabi mo?"Kumalma si Cassie at napansin na ang kanilang pagtatalo ay nakakuha ng ilang atensyon mula sa malayo. Agad niyang gustong umatras: "Sinabi ko na hihiwalayan ko si Troy. Ang lahat ng iba pa ay nakasalalay sa iyong sariling kakayahan. Walang saysay na kulitin mo ako."Ngumiti nang masama si Chloe: "Talaga?"Bago pa siya matapos magsalita, itinaas niya ang kanyang braso at tinamaan ang maselang mukha ni Cassie: "Sinaktan mo ako at gusto mong makalusot. Walang ganoong murang bagay sa mundo."Nang makita si Chloe na sumugod sa kanya na parang isang baliw, tiyak na hindi kayang tumayo ni Cassie at tanggapin ang pambubugbog.Gamit ang mga kasanayan sa pagtatanggol sa sarili na natutunan niya sa bilangguan, hinawakan niya ang pulso ni Chloe na nasa harap niya. Pagkatapos ng isang tulak, sumigaw si Chloe at mahinang bumagsak sa harap niya.Sa sandaling ito, ang mga walang ginagawa na nanonood mula sa mal
Natigilan si Cassie, lumubog ang kanyang puso sa kailaliman, kinakagat ang kanyang labi sa kahihiyan: "Ito lang ang ipinadala ni George, kung hindi ay hindi ako pupunta sa party."Alam niyang ordinaryo lamang ang kanyang pinagmulan, at kahit na magsuot siya ng isang napakamahal na damit, tiyak na hindi siya magiging kasing-dangal at kagalang-galang ni Julia.Ngunit nang sabihin niya ito nang walang pag-aalinlangan, sumakit pa rin ang kanyang puso.Si Xander ay mayroon pa ring ekspresyon na mahirap sabihin kung siya ay masaya o galit, at palihim na nagpasya na bawasan ang bonus ni George ngayong buwan.Pagkatapos, hinubad niya ang kanyang suit at inilagay ito sa kanyang mga balikat gamit ang kanyang sariling mga kamay, at gaanong sinabi na parang walang nangyari: "Malamig ang hangin sa gabi, nag-aalala ako na magkasakit ka sa suot mo."Inalis ng malaking kamay na may malinaw na mga kasukasuan ang kanyang balikat, at humakbang paatras si Xander at natuklasan na natatakpan lamang ng kany
Pagkatapos ng hapunan, mukhang nasaktan si Julia habang tinutulungan siya ni Xander na kumpletuhin ang mga pormalidad para sa presidential suite. Yumuko siya at nagtanong, "I'm your fiancée, why don't you let me live in your house?""Nasa bahay si Akie, it's inconvenient for you to live in." Nanatiling walang pagbabago ang ekspresyon ni Xander, at ang kanyang dahilan ay walang kapintasan."Tama iyon." Basta alam niyang walang kinalaman si Cassie sa dahilan, agad na gumaan ang pakiramdam ni Julia, namumula at bumubulong, "Alam ko na ang iyong estilo ay mas makaluma. Kung gusto mong maghintay hanggang pagkatapos ng kasal, susubukan ko na lang makipagtulungan."Tumango nang bahagya si Xander nang walang komento, at pagkatapos ay humingi ng paumanhin, "Mauna ka na, tatawag lang ako.”Habang pinapanood si Julia na marahang lumalakad palayo, pumili si Xander ng isang sulok na may kakaunting tao at pinindot ang kanyang mga daliri sa screen.Nakakonekta ang tawag, ngunit ang boses na lumabas
Ayaw ni Cassie na magkaroon ng maling akala si Julia, at ayaw rin niyang magdulot ng gulo kay Xander. Matinong itinuro niya ang pinto at sinabi, “Salamat, makapagpapalit ako sa kotse.”“Pumunta ka sa kwarto.”Tiningnan siya ng lalaki, na para bang isa siyang batang nanggugulo sa kanya. Kinailangan niya itong pigilan muli, “Sobrang lakas ng aircon dito. Tumakbo ka sa labas na basa ang damit mo. Paano kung magkasakit ka?”Kahit para lang ito bilang pagtanaw ng utang na loob o para sa iba pang dahilan, nag-aalala pa rin siya para rito.Ang kaunting lungkot sa puso ni Cassie ay biglang nawala. Tahimik at maganda siyang tumango, at naglakad papunta sa kwarto dala ang kanyang damit.Hindi nagtagal, nakapagpalit na siya ng damit at muling lumitaw.Si Xander ay matangkad at balingkinitan. Ang kanyang damit ay maluwag at malaki sa kanya, at ang haba nito ay saktong natatakpan ang kanyang balakang. Ang nakalitaw na mga binti ay makinis at maputi, na mayroong kaswal at natural na ganda, na bumag
Bago pa niya maisip kung saan nahulog ang blindfold, dumapo ang mga payat na daliri ng lalaki sa kanyang mga labi nang may kaunting puwersa, at ang haplos ay nakakakiliti.Ang puso ni Cassie ay kumakabog na parang tambol, natanto na ang sitwasyong ito ay maaaring humantong sa isang hindi inaasahang pangyayari ang sitwasyong ito.Nakatingin sa mapanganib na mga mata ng lalaki, hindi niya maiwasan ang tingin kahit sandali: "Xander, ako..."Bago pa siya matapos magsalita, ang mga daliri ng lalaki na gumagala sa kanyang mga labi ay bahagyang tumindi ang puwersa, at pagkatapos ay bawiin niya ang kanyang kamay nang malaya, at lumapit pa.Muling lumunok si Cassie, blangko ang kanyang isip, ang kanyang mga mata ay sumulyap sa matipunong dibdib at guwapong mukha ng lalaki, at labis siyang nataranta kaya hindi niya alam kung saan ilalagay ang mga ito.Lumalim ang ngiti sa mga sulok ng labi ng lalaki, at ang distansya sa pagitan nilang dalawa ay unti-unting lumiliit.Sampung sentimetro, limang s
Nakaharap sa bagong fiancée na ito, ang boses ni Xander ay puno ng matamis na ngiti, at tinitingnan siya nito ng may malalim na pagmamahal.Ang puso ni Cassie ay kumakabog, at pagkatapos ay binaril niya ang usa hanggang sa mamatay, at kalmadong sumagot: "Dra. Carandang, mayroon ako ng kanyang file mula apat na taon na ang nakalipas."Kasabay nito, ang pamilya Saavedra ay napuno ng kalungkutan.Si Martha ay isang maliit na babae na hindi maitago ang kanyang mga alalahanin. Sa sandaling makauwi siya, sinabi niya kay Rafael ang kanyang nakakatakot na haka-haka: "Asawa ko, talagang umaasa ako na nagkakamali ako, pero hindi na bata si Chloe, at hindi ko pa siya naririnig na nag-uusap tungkol sa ibang mga lalaki. Nakakaramdam ako ng takot sa puso ko.""Sa tingin ko, masyado kang nag-aalala." Ininom ni Rafael ang isang baso ng puting alak sa isang higop, nakasimangot na may mabigat na puso: "Kung talagang tulad ng sinabi mo, makakayanan pa rin ba ni Cassie na magtiis hanggang ngayon.""Tama
"Ang sinabi ni Cassie ay totoo."Mahigpit na kinagat ni Troy ang kanyang mga labi, at ang maskara ng banayad na ginoo ay nawala. Tinitigan niya ang mga larawang nakakalat sa mesa na may madilim na mga mata: "Lola, ayaw kong makipag-annulled kay Cassie.""Ikaw ang nagkaanak sa iba, at ikaw ang nagsabing ayaw mong makipagannulled." Tumindi ang presyon ng dugo ng matandang babae, at lumingon siya kay Martha na maputla at nawawala: "Balae, paumanhin na nakita mo ang ganoong nakakahiyang eksena. Hihilingin ko sa drayber na ihatid ka."Sumang-ayon si Martha sa isang tango, at nang umalis siya kasama ang lingkod, tumingin siya kay Troy na may kumplikadong tingin: "Si Cassie ay matigas ang ulo mula pa noong bata pa siya, ngunit mayroon siyang malambot na puso.""Salamat, Ma." Tumango si Troy, alam na alam pa rin niya ang isa pang pagkukulang ni Cassie, na tinatawag na pagmamahal sa pamilya: "Bumalik ka at sabihin kay Papa, sabihin niyo na lang kay Chloe kung may anumang kulang sa bahay, at si