Sa kabilang dulo ng telepono, malinaw at kaaya-aya ang boses ng isang lalaki: "Nabalitaan ko sa mga walang kwentang kapatid na iyon na may mga kondisyon ka at gusto mong makipag-usap sa akin."Hindi namalayang itama ni Cassie ang kanyang postura sa upuan, at mabilis na nalunok ang kabang nararamdaman: "Oo, nais kong bilhin pabalik ang bagay na iyon ng 500,000, sa tingin ko kaya ba?"Heh," tumawa ang lalaki nang may katusuhan: "Hindi ako tulad ng mga tanga na hindi alam ang halaga ng mga bagay, at alam kong hindi bababa sa walong numero ang halagang iyon, kaya...""Hindi kayo pumapayag," nakakunot ang noo ni Cassie: "Kung gusto ninyo ng mas malaking pera, natatakot akong hindi ko ito makukuha sa maikling panahon.""Huwag kang mag-alala, walang problema ang 500,000." Tila nasisiyahan ang lalaki sa laro ng pusa at daga, pinaglalaruan ang emosyon ni Cassie: "Pero ikaw lang ang pwedeng magdala ng cash sa transaksyon. Kung magtangka kang tumawag ng pulis o magdala ng ibang tao, magiging inv
"Frank, totoo ang limang daang libo."Habang sinusubukan niyang manatiling kalmado, isa sa kanila ang nag-inspeksyon ng perang dinala ni Cassie at umungol ng kontento: "Sige, Frank, ibigay mo na sa kanya ang bagay, tapos na ang transaksyon."Matagal na nanahimik ang lalaking nagngangalang Frank, at lumubog ang puso ni Cassie, na may manipis na patong ng pawis sa kanyang mga palad."Kael, dahil pumayag si Sir Tyler sa usapan, ibig sabihin na ang maliit na bagay na ito ay nagkakahalaga ng hindi bababa sa 500,000 yuan. Ibalik na lang natin ito sa kanya, di ba?""Tumigil ka nga sa kalokohan." Ang lalaki na nagsalita ay tila may mataas na katungkulan sa maliit na grupo. Agad niyang sinabi ng malamig na boses: "Sinabi din ni Sir Tyler na dapat tayong maging tapat at magsagawa ng ating tungkulin. Nakalimutan mo na ba ang kapalaran ng mga walang silbi o gusto mong sundan ang yapak nila?"Tumigil na agad si Frank, at may pagkalungkot na kinuha ang isang maselang at maliit na kahon mula sa kany
Nang marinig ang pag-iyak ng ina ni Cassie, inayos ni Xander ang buong kwento, at ang lamig sa kanyang mga mata ay unti-unting lumalim.Nang sa wakas ay sinabi sa kanya ni Martha ang lokasyon kung saan umalis si Cassie bago mawalan ng komunikasyon, agad siyang nagdesisyon at mabilis na naglakad papunta sa sasakyan.Sa gilid, si George Fernandez, ang kanyang pinagkakatiwalaang sumama sa kanya, ay bahagyang kumunot ang noo, at ibinaba ang kanyang boses sa kanyang likuran at maingat na sinabi: "Sir Xander, narito po kayo. Kung aalis po kayo ngayon, mahihirapan pong ipaliwanag kay Ma’am Ysa. Ang relasyon niyo po sa kanya ay medyo tensyonado na. Bakit hindi po muna tayo pumasok at bumati?"Natigilan sandali si Xander at malamig na sinulyapan siya: "Hayaan mo siya hindi natatakot sa kanya."Naintindihan ni George at agad na isinara ang kanyang bibig, nagtataka kung sino ang Cassie na ito, na maaaring makaakit ng atensyon ng kanyang amo.Para sa resulta, gayunpaman, ang pangalawang master ay
Pagkaraan ng ilang segundo, nanginginig siya nang husto, nakatuon ang kanyang mga mata sa kanyang mukha, at nasasaktan siya at biglang umiyak at pinagpawisan ng malamig: "Xander, ang kamay mo."Sabi niya, balewala sa pagtutol ng lalaki, at dahan-dahang kinuha ang kanyang kanang kamay mula sa kanyang bulsa, humanap ng isang panyo mula sa kanyang katawan at nanginginig para pigilan ang pagdurugo.Ang sugat ay nakapangingilabot, at pagkatapos ng walang ingat na paggamot ng may-ari, sapat na ito para magkaroon ng bangungot ang mga ordinaryong tao buong gabi.Ang sitwasyon ay napaka-kritikal kaya ginamit ng lalaki ang kanyang kanang kamay para harangin ito nang hindi nag-iisip.Kung napinsala ang kanyang kamay, mas gugustuhin niyang hindi siya nagpakita rito ngayong gabi, at mas gugustuhin pa niyang sirain ang kanyang mukha ng mga taong inupahan ni Chloe.Hindi nagkomento si Xander, ibinaba niya ang kanyang mga mata para tingnan ang kanyang pagkatakot, at ngumiti nang may pagkalibang: "Kun
"Ma, let me tell you the truth."Nang makita ang lumalaking hidwaan sa pagitan ng kanyang ina at ni Cassie, nag-alinlangan sandali si Troy at kinailangang ulitin ang pangako ng matanda sa kanya: "Ang pamilya Olivares ay nagbabayad ng utang na loob, at nabayaran ko na ang pabor sa ngalan ni lolo. How could he possibly treat me badly when I inherited the wealth of this family?""So there is such a thing." Pagdating sa ari-arian, kumislap ang mga mata ni Ysa: "Ikaw na bata ka, bakit hindi mo sinabi kaagad? Sige, alam ko na ang ibig mong sabihin. Bago mo manahin ang pamilya Olivares, magbubulag-bulagan na ako kay Cassie. Kapag minana mo na ang yaman ng pamilya Olivares, huli na para paalisin ang nakakainis na babaeng iyon."Wala nang nagawa si Troy at gusto na lang muna suyuin ang kanyang ina: "Oo, oo, tama po kayo, ako..."Bago pa siya matapos magsalita, isang katulong ang kumatok sa pinto: "Ma’am, Sir, narito po sina Ma’am Cassie at Sir Xander."Kumunot ang noo ni Troy nang hindi namama
Hanggang sa sandaling iyon, nalaman ni Troy na gusto niyang tawagin siya ni Cassie sa ganoong paraan, na parang ang lahat ng nangyari limang taon na ang nakalipas ay isang ilusyon lamang, siya ang kanyang nag-iisang lehitimong asawa, at hindi na niya kailangang mag-alala kung paano haharapin sina Bella at Chloe.Lumipas ang oras sa pagtatalo, itinaas ni Cassie ang kanyang mga pulang mata at sumulyap kay Troy, iniisip na marahil ay hindi niya narinig nang malinaw ang kanyang mga salita: "Troy, maghiwalay na tayo.""Gusto mo akong hiwalayan, dahil ba kay Chloe, o para kay Xander?" Tila natatakot na marinig niya ang parehong bagay nang paulit-ulit, tiningnan niya ito na may malamig na kilay at pinutol siya ng isang maliwanag at nakasisilaw na ngisi sa sulok ng kanyang mga labi: "Binigyan ka ba ng iyong tiyuhin ng kaunting magandang trato, at nakalimutan mo ang pagkatao mo at kung paano ka nakasal sa pamilya Olivares?"Ibinaba ni Cassie ang kanyang mga mata, biglang naalala ang dugo sa ka
"Really?" suminghot si Akie. Kung ikukumpara sa karaniwang katalinuhan at kakulitan niya, sa sandaling ito ay mas mukha siyang isang limang taong gulang na bata. Ikiniling niya ang kanyang maliit na ulo at nakipag-usap kay Cassie: "Pero ayoko ng mga injection at pag-inom ng gamot. Huwag na tayong magpatingin sa doktor at huwag nating sabihin kay Papa, okay?""Syempre hindi." Natatawang sabi ni Cassie. Hindi niya inaasahan na ang maliit na bata ay matatakot din tulad ng mga ordinaryong bata: "Pero prpmise ko na matamis ang mga gamot. Hayaan mo si Mr. George na mag-injection. Hindi ba't sinabi mo na napakagaling niya at hindi masakit ang injection?""Papuri ko lang iyon kay Tito George. Gusto ko lang na maging gentle siya kay Papa." Walang sigla si Akie. Ibinuka niya ang kanyang maliliit na kamay at inihagis ang kanyang sarili sa mga bisig ni Cassie. Ang kanyang maliit na ulo ay nakapatong sa kanyang balikat. Lumingon siya at nakita ang isa pang maliit na pigura na sumusugod papunta sa
Pagkasabi niya ng mga salitang ito, ang lahat, kasama na ang mga katulong ng pamilya Olivares, ay natahimik.Namangha si Chloe at napanganga, at pagkatapos ay dali-daling ibinaba ang kanyang ulo, na naramdaman na nawala ang kanyang pagpipigil, na may hindi kapani-paniwalang labis na kagalakan na sumilay sa kanyang mga mata.Hindi niya maisip na ang sinabi ni Cassie ay totoo, ngunit ano ang espesyal sa file na iyon na sulit ipagpalit sa pagiging first lady ng pamilya Olivares?Bahagyang natigilan din si Ysa, at ang kanyang mga mata ng paghamak at pagkasuklam ay naging pagbabantay at pagsusuri, nagtataka kung may alam si Cassie at sadyang pinipigilan siya sa harap ng lahat.Sa harap ng lahat ng uri ng mga matang nakatingin sa kanya, ang payat na katawan ni Cassie ay bahagyang nanigas, at ang kanyang ekspresyon ay nanatiling walang pakialam, na parang may sinabi lamang siyang walang nakakasama.Ang katahimikang ito ay tumagal ng halos dalawa o tatlong minuto, hanggang sa ibinaling ni Bel
Pagkasabi niya ng mga salitang ito, ang lahat, kasama na ang mga katulong ng pamilya Olivares, ay natahimik.Namangha si Chloe at napanganga, at pagkatapos ay dali-daling ibinaba ang kanyang ulo, na naramdaman na nawala ang kanyang pagpipigil, na may hindi kapani-paniwalang labis na kagalakan na sumilay sa kanyang mga mata.Hindi niya maisip na ang sinabi ni Cassie ay totoo, ngunit ano ang espesyal sa file na iyon na sulit ipagpalit sa pagiging first lady ng pamilya Olivares?Bahagyang natigilan din si Ysa, at ang kanyang mga mata ng paghamak at pagkasuklam ay naging pagbabantay at pagsusuri, nagtataka kung may alam si Cassie at sadyang pinipigilan siya sa harap ng lahat.Sa harap ng lahat ng uri ng mga matang nakatingin sa kanya, ang payat na katawan ni Cassie ay bahagyang nanigas, at ang kanyang ekspresyon ay nanatiling walang pakialam, na parang may sinabi lamang siyang walang nakakasama.Ang katahimikang ito ay tumagal ng halos dalawa o tatlong minuto, hanggang sa ibinaling ni Bel
"Really?" suminghot si Akie. Kung ikukumpara sa karaniwang katalinuhan at kakulitan niya, sa sandaling ito ay mas mukha siyang isang limang taong gulang na bata. Ikiniling niya ang kanyang maliit na ulo at nakipag-usap kay Cassie: "Pero ayoko ng mga injection at pag-inom ng gamot. Huwag na tayong magpatingin sa doktor at huwag nating sabihin kay Papa, okay?""Syempre hindi." Natatawang sabi ni Cassie. Hindi niya inaasahan na ang maliit na bata ay matatakot din tulad ng mga ordinaryong bata: "Pero prpmise ko na matamis ang mga gamot. Hayaan mo si Mr. George na mag-injection. Hindi ba't sinabi mo na napakagaling niya at hindi masakit ang injection?""Papuri ko lang iyon kay Tito George. Gusto ko lang na maging gentle siya kay Papa." Walang sigla si Akie. Ibinuka niya ang kanyang maliliit na kamay at inihagis ang kanyang sarili sa mga bisig ni Cassie. Ang kanyang maliit na ulo ay nakapatong sa kanyang balikat. Lumingon siya at nakita ang isa pang maliit na pigura na sumusugod papunta sa
Hanggang sa sandaling iyon, nalaman ni Troy na gusto niyang tawagin siya ni Cassie sa ganoong paraan, na parang ang lahat ng nangyari limang taon na ang nakalipas ay isang ilusyon lamang, siya ang kanyang nag-iisang lehitimong asawa, at hindi na niya kailangang mag-alala kung paano haharapin sina Bella at Chloe.Lumipas ang oras sa pagtatalo, itinaas ni Cassie ang kanyang mga pulang mata at sumulyap kay Troy, iniisip na marahil ay hindi niya narinig nang malinaw ang kanyang mga salita: "Troy, maghiwalay na tayo.""Gusto mo akong hiwalayan, dahil ba kay Chloe, o para kay Xander?" Tila natatakot na marinig niya ang parehong bagay nang paulit-ulit, tiningnan niya ito na may malamig na kilay at pinutol siya ng isang maliwanag at nakasisilaw na ngisi sa sulok ng kanyang mga labi: "Binigyan ka ba ng iyong tiyuhin ng kaunting magandang trato, at nakalimutan mo ang pagkatao mo at kung paano ka nakasal sa pamilya Olivares?"Ibinaba ni Cassie ang kanyang mga mata, biglang naalala ang dugo sa ka
"Ma, let me tell you the truth."Nang makita ang lumalaking hidwaan sa pagitan ng kanyang ina at ni Cassie, nag-alinlangan sandali si Troy at kinailangang ulitin ang pangako ng matanda sa kanya: "Ang pamilya Olivares ay nagbabayad ng utang na loob, at nabayaran ko na ang pabor sa ngalan ni lolo. How could he possibly treat me badly when I inherited the wealth of this family?""So there is such a thing." Pagdating sa ari-arian, kumislap ang mga mata ni Ysa: "Ikaw na bata ka, bakit hindi mo sinabi kaagad? Sige, alam ko na ang ibig mong sabihin. Bago mo manahin ang pamilya Olivares, magbubulag-bulagan na ako kay Cassie. Kapag minana mo na ang yaman ng pamilya Olivares, huli na para paalisin ang nakakainis na babaeng iyon."Wala nang nagawa si Troy at gusto na lang muna suyuin ang kanyang ina: "Oo, oo, tama po kayo, ako..."Bago pa siya matapos magsalita, isang katulong ang kumatok sa pinto: "Ma’am, Sir, narito po sina Ma’am Cassie at Sir Xander."Kumunot ang noo ni Troy nang hindi namama
Pagkaraan ng ilang segundo, nanginginig siya nang husto, nakatuon ang kanyang mga mata sa kanyang mukha, at nasasaktan siya at biglang umiyak at pinagpawisan ng malamig: "Xander, ang kamay mo."Sabi niya, balewala sa pagtutol ng lalaki, at dahan-dahang kinuha ang kanyang kanang kamay mula sa kanyang bulsa, humanap ng isang panyo mula sa kanyang katawan at nanginginig para pigilan ang pagdurugo.Ang sugat ay nakapangingilabot, at pagkatapos ng walang ingat na paggamot ng may-ari, sapat na ito para magkaroon ng bangungot ang mga ordinaryong tao buong gabi.Ang sitwasyon ay napaka-kritikal kaya ginamit ng lalaki ang kanyang kanang kamay para harangin ito nang hindi nag-iisip.Kung napinsala ang kanyang kamay, mas gugustuhin niyang hindi siya nagpakita rito ngayong gabi, at mas gugustuhin pa niyang sirain ang kanyang mukha ng mga taong inupahan ni Chloe.Hindi nagkomento si Xander, ibinaba niya ang kanyang mga mata para tingnan ang kanyang pagkatakot, at ngumiti nang may pagkalibang: "Kun
Nang marinig ang pag-iyak ng ina ni Cassie, inayos ni Xander ang buong kwento, at ang lamig sa kanyang mga mata ay unti-unting lumalim.Nang sa wakas ay sinabi sa kanya ni Martha ang lokasyon kung saan umalis si Cassie bago mawalan ng komunikasyon, agad siyang nagdesisyon at mabilis na naglakad papunta sa sasakyan.Sa gilid, si George Fernandez, ang kanyang pinagkakatiwalaang sumama sa kanya, ay bahagyang kumunot ang noo, at ibinaba ang kanyang boses sa kanyang likuran at maingat na sinabi: "Sir Xander, narito po kayo. Kung aalis po kayo ngayon, mahihirapan pong ipaliwanag kay Ma’am Ysa. Ang relasyon niyo po sa kanya ay medyo tensyonado na. Bakit hindi po muna tayo pumasok at bumati?"Natigilan sandali si Xander at malamig na sinulyapan siya: "Hayaan mo siya hindi natatakot sa kanya."Naintindihan ni George at agad na isinara ang kanyang bibig, nagtataka kung sino ang Cassie na ito, na maaaring makaakit ng atensyon ng kanyang amo.Para sa resulta, gayunpaman, ang pangalawang master ay
"Frank, totoo ang limang daang libo."Habang sinusubukan niyang manatiling kalmado, isa sa kanila ang nag-inspeksyon ng perang dinala ni Cassie at umungol ng kontento: "Sige, Frank, ibigay mo na sa kanya ang bagay, tapos na ang transaksyon."Matagal na nanahimik ang lalaking nagngangalang Frank, at lumubog ang puso ni Cassie, na may manipis na patong ng pawis sa kanyang mga palad."Kael, dahil pumayag si Sir Tyler sa usapan, ibig sabihin na ang maliit na bagay na ito ay nagkakahalaga ng hindi bababa sa 500,000 yuan. Ibalik na lang natin ito sa kanya, di ba?""Tumigil ka nga sa kalokohan." Ang lalaki na nagsalita ay tila may mataas na katungkulan sa maliit na grupo. Agad niyang sinabi ng malamig na boses: "Sinabi din ni Sir Tyler na dapat tayong maging tapat at magsagawa ng ating tungkulin. Nakalimutan mo na ba ang kapalaran ng mga walang silbi o gusto mong sundan ang yapak nila?"Tumigil na agad si Frank, at may pagkalungkot na kinuha ang isang maselang at maliit na kahon mula sa kany
Sa kabilang dulo ng telepono, malinaw at kaaya-aya ang boses ng isang lalaki: "Nabalitaan ko sa mga walang kwentang kapatid na iyon na may mga kondisyon ka at gusto mong makipag-usap sa akin."Hindi namalayang itama ni Cassie ang kanyang postura sa upuan, at mabilis na nalunok ang kabang nararamdaman: "Oo, nais kong bilhin pabalik ang bagay na iyon ng 500,000, sa tingin ko kaya ba?"Heh," tumawa ang lalaki nang may katusuhan: "Hindi ako tulad ng mga tanga na hindi alam ang halaga ng mga bagay, at alam kong hindi bababa sa walong numero ang halagang iyon, kaya...""Hindi kayo pumapayag," nakakunot ang noo ni Cassie: "Kung gusto ninyo ng mas malaking pera, natatakot akong hindi ko ito makukuha sa maikling panahon.""Huwag kang mag-alala, walang problema ang 500,000." Tila nasisiyahan ang lalaki sa laro ng pusa at daga, pinaglalaruan ang emosyon ni Cassie: "Pero ikaw lang ang pwedeng magdala ng cash sa transaksyon. Kung magtangka kang tumawag ng pulis o magdala ng ibang tao, magiging inv
Hindi pa rin siya pinansin ni Ysa at hindi man lang tumingin sa pagkaing inilagay niya sa plato.Lumipas ang kalahating oras sa ganitong sitwasyon, hanggang sa nagpaalam na ang matandang babae upang magpahinga, iniiwan ang mga mas nakababata para makipag-usap kay Ysa."Cassie, don't you have anything to say to me as a mother?" Pagkaalis pa lamang ng matandang babae sa mesa, bumaling si Ysa at ibinagsak ang kanyang kutsara at tinidor sa mesa, nakatitig kay Cassie na may malamig at nakakasakit na tingin: "O sa tingin mo ba na kapag wala ako sa bansa, hahayaan ka ng pamilya Olivares na gawin ang kahit anong gusto mo?"Kumalabog ang puso ni Cassie, at inilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang mga tuhod at yumuko: "Pasensya na po.""Nasaktan na nga ang anak ko sa pagpapakasal sa isang babaeng katulad mo. What qualifications do you have to let him get hurt for you?"Hindi pinansin ni Ysa ang mga mata ni Troy at lumakas nang lumakas ang kanyang boses, na nakakuha ng atensyon ng mga katu