Ilang taon na ang nakaraan subalit hindi pa rin mawala ang galit sa puso ni Melanie. Kitang kita niya kung paano binaril ni Ortega ang kanyang ina at ama. Nang matunugan ng kanyang ama na sinalakay sila ni Ortega sa bahay nila mismo ay pinagtago siya nito sa hidden room. Mula doon ay kita niya mismo kung paano pinahirapan ni Ortega ang kanyang ama at ina bago barilin ang mga ito sa ulo.
Gusto niyang lumabas noon sa pinagtataguan para iligtas ang mga magulang subalit alam niyang wala rin siyang magagawa sa dami ng mga tauhan ni Ortega. Nagtatawanan pa nga ang mga ito habang nagmamakaawa ang kanyang ina pero walang puso ang mga ito. Kaya kasabay ng pagtulo ng kanyang mga luha at impit na pag-iyak ay ipangako niya sa sarili niyang ipaghihiganti niya ang ginawa ng mga ito sa mga magulang niya. Numero uno na babalikan niya si Ortega.Kailangan na niyang tumakas bago pa halughugin ng mga ito ang buong bahay at matagpuan siya sa kanyang pinagtataguan. Dahan dahan niyang binuksan ang maliit na pinto kung saan may makipot na hagdan paakyat sa bubong. At mula sa bubong ay gagamit siya ng tali pababa deretso sa ilog kung saan ay sasakay siya sa inflatable raft na nakatago sa bubong din.Matagal na itong pinaghandaan ng kanyang ama na para bang alam nitong darating ang araw na ito. Naturuan na rin siya kung paano mabilis mag inflate ng raft at kung paano mag rapel sa tali deretso sa ilog.Kailangan na niyang magmadali dahil dinig niyang hinahalughog na ng mga ito ang buong bahay. Naghihiyawan pa nga at sinasabihan siyang lumabas mula sa kanyang pinagtataguan.Dali dali niyang ikinabit sa kanyang katawan ang belt kung saan niya ikakabit ang tali bago siya nag rapel pababa sa ilog. Sumakay siya sa raft at nagpatangay siya sa agos ng tubig.Hindi pa niya siguro oras na mamatay sa ngayon dahil katatapos lang umulan kaya malakas ang agos ng tubig. Kaya nang namataan na siya ng mga tao ni Ortega ay natangay na siya ng agos palayo.Labinlimang taon pa lang siya noon pero parang kahapon lang nangyari ang lahat.Nangingig ang mga kamay ni Melanie sa halo halong emosyon na nararamdaman niya ngayon. Death anniversary ng mga magulang niya kaya naalala na naman niya ang nakaraan. Kailanman ay hinding hindi niya makakalimutan ang ginawa ng mga Ortega sa mga magulang niya kaya nararapat lang na pagbayarin niya ang mga ito. Buhay ang inutang, buhay din ang magiging kabayaran!Binunot niya sa kanyang holster ang 357 magnum before aiming at her target, sa isip niya ay si Blake Ortega yun na unico iho. Isang kalabit lang sa gatilyo ng baril ay bulls eye niyang natamaan ito sa puso. Napangisi si Melanie sabay bulong, "Vengeance is mine, and I will repay."Matagal nang pinaghandaan ni Melanie ang araw na ito kaya her chance of failing to avenge is zero. Titiyakin niyang luluha ng dugo si Mr. Ortega kapag napatay niya ang unico iho nitong si Blake."Melanie, matanong ko lang, ang rason ba kung bakit ka sumali sa samahan ay para maglingkod sa bayan o personal?" Tanong ni John. Ito ang nag recruit sa kanya na sumali sa grupo ng mga ito.Napatingin si Melanie dito. "Does it matter? Basta ibalato niyo na lang sa akin si Blake Ortega. I am his doom!"Natawa si John. "Parang obsessed ka yata sa Blake Ortega na yan.""If I say yes, may magagawa ka ba para pigilan ang obsession ko?"Napabuntong-hininga si John. "Just to remind you na hindi basta bastang tao ang babanggain mo. He is dangerous, Melanie."Natigilan si Melanie sa narinig. Agad niyang muling ikinasa ang hawak niyang magnum habang nakatitig kay John. "And so am I!" Sabi nito bago kinalabit ang gatilyo ng baril nang hindi nakatingin sa kanyang target.Nagpalakpakan ang naroroon.Melanie is a sharp shooter, hindi pa ito pumalya kahit minsan sa target shooting kahit nakapikit man ito. And she is very proud of that. It took her years of practice bago siya naging bihasa sa target shooting. So once she decides to pull the trigger kay Blake ay hindi ito mabubuhay. Muli siyang napangisi sa naisip.It's about time na sila ay magkaharap sa pinangingilagan at kinatatakutan na anak ng big boss ng jueting Lord na si Antonio Ortega. Hindi siya natatakot dito, bagkus ay ito ang dapat matakot sa kanya dahil sila ang may atraso sa kanya.Ang hindi alam ng kanyang mga kasama ay anak siya ng dating leader ng mga sindikato o Mafia kung tawagin sa West, pero hindi na niya kailangang ipaalam yun sa kanila. Balang araw ay makikita rin niya ang mga taong loyal sa kanyang ama. Kapag nangyari yun ang muli niyang bubuhayin ang legacy ng kanyang ama kung kinakailangan para buwagin si Ortega na sigurado siyang nakinabang sa mga naiwan ng kanyang ama.Pinunasan ni Melanie ang mga luha na nagsimulang mangagsihulog sa kanyang mga mata.Sinisisi niya ang sarili niya."How stupid of me to have done that!" Buong pagsisisi niyang sabi nang masilip ang blank cheque na nasa pitaka niya. Pero naisip din niyang siguro nga ay everything has a price. She sacrificed her virginity para magawa ang kailangan niyang gawin.Ngayon ay alam na niya kung nasaan si Blake. She secretly put a device kay Blake. A modern device na hindi pa naipapakilala sa mundo. She successfully attached that sa ari ni Blake kaya malalaman niya kung nasaan ito ngayon. Ito ang makabagong ginagamit ng mga spy na babae para manmanan ang target ng mga ito. Sabi na nga ba niya, tama ang hula niya. Through Blake ay malalaman niya kung saan nagtatago si Mr. Ortega dahil wanted ito ng Interpol para pagbayaran ang mga krimen na nagawa nito sa ibang bansa.Bago pa man mangyari yun ay sisiguraduhin niyang makikita ni Mr. Ortega kung paano niya pasasabugin ang ulo ng anak nito.Mag-
"Pre, ayos ka lang?" Tanong ni Blake kay Melanie.Parang nahimasmasan naman si Melanie. Naisip niyang hindi pala siya nakilala nito. Napagkamalan siguro siyang lalaki dahil nga kalbo siya at ang damit niya ay panglalaki din."Pre, na flat an ang sasakyan ko. Isa lang ang spare ko diyan eh dalawa ang flat. May alam ka bang malapit na repair shop dito? Mag pa bomba lang sana ako."Napatikhim si Melanie bago ito sumagot. Pinilit niyang baguhin ang kanyang boses. "Ah.. Pre, malayo pa dito. San ba ang punta mo? Malayo pa ba?"Napakunot noo naman si Blake. Hindi niya akalain na tomboy pala ang driver na kaharap niya.Maya maya lang ay nagsalita ito."San ba ang punta mo pre? Nagmamadali kasi ako. Baka pwedeng magpa drive sa iyo. Wala ka namang pasahero."Biglang naalala ni Melanie na taxi nga pala ang minamaeho niyang sasakyan."Ah sige, San ka po ba?" Tanong ni Melanie dito. "Sasabihin ko na lang sa iyo pag andun na tayo. Saglit lang, itabi ko muna itong sasakyan ko."Pagkatapos itabi ni
Ikinasa ni Melanie ang baril at dahan dahan itong nag lakad palapit sa sala. Walang mahalaga sa kanya ngayon kundi ang maghiganti.Buhay ang inutang, buhay din ang magiging kabayaran!"Lintik lang ang walang ganti!"Sumilip siya sa labas, nakita niya si Mr. Ortega. Siya nga yun! She gritted her teeth as she prepare to attack nang bigla na lang mag salita si Blake sa likuran niya. Natigilan siya, Pero maya maya lang ay napangisi din. Ito na ang pagkakataon niya para pagdusahin si Mr. Ortega. Dahan dahan siyang humarap sa lalaking nasa likod niya pero sa matipunong dibdib nito siya bumangga. Ang tangkad pala nito, malamang ay mahigit six footer ito dahil sa taas ni Melanie na 5'4 ay hanggang dibdib lang siya nito. Tumingala siya. Nagkasalubong ang mga mata nila at parang biglang napaso si Melanie sa titig ng huli.Naguguluhan si Melanie. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang nararamdaman niya dito. Alalahanin niyang mortal niyang kaaway ito. Kung kinakailangan niyang sampalin ang kanyan
Pagkalagay ni Blake kay Melanie ng piring ay nahilo ito. May pang pa tulog palang nakalagay sa tela kaya nawalan ito ng malay. Pag gising niya ay nakatali siya sa upuan.May naaninag siyang dalawang figure sa kanyang harapan. Nang luminaw ang kanyang pangingin ay nakita niyang sina Blake at Arman yun.Napangisi si Blake nang makita na gising na si tomboy. "Boy buti naman at gising ka na." Sabi nito bago bumaling kay Arman. "Simulan na ang ritwal."Napakunot noo si Melanie. Anong ritwal ang sinasabi nito? Doon lang niya napagtanto kung anong sinasabi ni Blake. Isa ba itong lie detector test?"Nahulaan mo na siguro kung ano ito. Kaya kailangan mong maging kalmado. May mga itatanong lang kami sa iyo at kailangan mong mag sabi ng totoo. Kailangan mong ipasa ang test na ito para mapalaya ka namin." Pahayag ni Arman.Napatango si Melanie. "Baka pwede niyong tanggalin ang pagkakatali ko muna." Hiling nito.Napatingin si Arman kay Blake. Tumango naman ang huli.Tinanggal nga ni Arman ang pagk
Umagang umaga pa lang ay madilim na ang mukha ni Blake. Aligaga naman si Melanie na pagsilbihan ang amo niya. Pero bago man kainin ni Blake ang mga pagkain na inihain ni Melanie dito ay isa isa yung tinikman ni Arman. Maya maya lang ay natumba ito bigla.Walang emosyon ang mukha ni Blake habang nakatingin sa nakabulagta niyang tauhan. Dinampot nito ang ang fork and knife at nagsimulang kumain ng egg omelette na niluto ni Melanie.Maya maya lang ay tatawa tawang bumangon si Arman. "Boss okay na, malinis ang pagkain."Hindi yun pinansin ni Blake. Inisang lagok nito ang kape na mainit pa kaya agad din niyang ibinuga yun.Napapikit si Arman. Lahat ata ng kape na nasa bunganga ni Blake ay naibuga nito sa mukha niya.Tumayo si Blake. "I expect a clean house and a new maid." Sabi nito bago nito binitbit ang attache case nito at umakyat na ito sa kanyang helipad.Napakibit balikat si Arman. "Masamang biro." Bulong nito bago pasinghal na bumaling kay Melanie. "Oy boy, anong tinatayo tayo mo di
Nakita agad ni Melanie ang lalaki dahil nakaupo na ito sa front seat kaya agad niyang binalaan si Blake. "Blake!" Sigaw ni Melanie. Nakita naman ni Blake ang armadong lalaki kaya mabilis nitong inilagan ang bala."Drive!" Sigaw ni Blake pagpasok nito sa sasakyan. Agad nitong sinara ang pinto ng sasakyan. Walang sinayang pang oras si Melanie. Agad niyang pinaandar ang sasakyan at mabilis humarurot palayo sa lugar na yun."What the hell happened?" Tanong ni Arman."Someone tried to shoot me!" Sagot ni Blake, nakatingin ito kay Arman bago ito tumingin kay Melanie. "Thank you." Ngumiti lang si Melanie. Kita yun ng dalawang lalaki sa sa rear view mirror. "Wooh.. You drive fast!" Puna ni Arman. Natawa si Blake, naalala nito ang karera nila ni Melanie mula Norte hanggang Maynila. "She is!" Naisip ni Melanie na kung umakto si Blake ay parang hindi pinagtangkaan ang buhay nito kanina lang. Naisip niyang sanay na siguro ito sa ganoong sitwasyon. Pag-uwi nila ay agad inayos ni Melanie ang
Mag-isang buwan nang hindi umuuwi sina Blake at Arman. Inaantabayanan din ni Melanie ang muling pag tawag sa kanya ni Jonas subalit hindi na ito muling tumawag. Hindi niya alam kung ano ang pina plano nito kaya kailangan niyang mag-ingat dito.Makalipas pa ang ilang araw ay nagsimulang makaramdam si Melanie ng pagkahilo sa umaga. Parating masama ang pakiramdam niya kaya di siya nakakagising ng maaga. Magana naman siyang kumain sa hapon kaya kain tulog lang ang naging routine niya.Hindi niya namalayan na naubos na pala niya ang stock niya na pagkain kaya kailangan niyang lumabas para bumili. Kailangan din niyang mag stock ng mga pagkain at baka biglang umuwi ang amo niya.Nag desisyon siyang pumunta dun sa pinamilihan nila ni Blake. Pumasok muna siya sa kuwarto niya para alamin kung ano pa ang mga personal na gamit na kailangan niyang bilhin nang mapansin niyang hindi niya nagamit ang stock niyang napkin para sa buwan na yun.Bigla niyang naalala ang pagkahilo na nararamdaman niya lat
"No, as I said, may migraine lang ako." Sagot ni Melanie.Natawa si Arman. "I'm just trying to help before the big boss would replace you!""Thanks!" Mapaklang sagot ni Melanie bago niya iniwan ang kausap. Hiling niya na sana ay lumabas din ito para malaya siyang makakilos sa bahay. Mabilis niyang hinugasan ang mga kalat niya sa kusina. Hindi na kumain pa si Blake kaya wala na pala siyang dapat ipagluto. Mag tinapay na lang siya mamaya pagkatapos niyang linisin ang kuwarto nito.Unang inayos ni Melanie ang higaan ng amo niya bago siya naglinis nang may mapansin siya. Bukas ang drawer nito. Pagsilip niya dun ay nakita niyang puno yun ng cash. Agad din niyang isinara yun at pinagpatuloy ang ginagawa. Patapos siya nang mag ring ang cellphone niya.Nakita niyang si Jonas yun kaya pinatay na lang niya ang cellphone niya.Narinig niyang tinatawag siya uli ni Arman kaya napatakbko siya dito. Ngayon ay alam niya kung bakit nag re resign ang maids ni Blake. Hindi dahil kay Blake yun dahil mab
Pinagpawisan ng malamig si Blake. Alam niyang hindi nagbibiro ang babae. Wrong move and he's dead."Calm down Melanie. Pag-isip an mong mabuti ang iyong ginagawa." Kalmadong sabi ni Blake. "Oh, I already did! Years ago, pinagplanuhan ko na ang araw na ito. It did not go according to how I wanted it to end but still.. You're dead Blake!" Puno ng puot na saad ni Melanie. "But why? Anong ginawa ko sa iyo?" Kunot noong tanong ni Blake. Aktong uusog ito palapit sa dalaga. Tumayo ito bigla, wala siyang ni isang saplot kaya malayang napagmasadan ni Blake ang nagpapabaliw sa kanyang alindog nito. "Mamamatay ka na nga, inuuna mo pa ang libog mo." Nakangising sabi ni Melanie. "Sige lang, pagsawaan mong masdan ang katawan na ito habang buhay ka pa. Oh.. I know, two bullets, bat kaya hindi sa mata mo ko ipatama ito? Pero wag kang mag-alala, I will entertain you bago ko barilin ang magka bilang mata mo. Is that fair to you?"Napailing si Blake. Nakita niya si Arman na dahan dahang pumasok sa s
Melanie can't believe what just happened. Tinulak niya si Blake palayo sa kanya."Is something wrong?" Tanong ng huli."Yes, every thing is wrong. Katulong mo ako Blake.""Hey listen, dati yun. Hindi na ngayon. You are my princess now. Who knows I might make you my queen one day. So please never say that, okay?"Napabuntong-hininga si Melanie."I promise to protect you always. You and our baby. So move to my room now, okay?"Tumango na lang si Melanie. Alam naman niyang no matter what she say ay hindi yun papakinggan ni Blake. He suddenly became this over protective man sa kanya. Pero in reality, alam ni Melanie na ginagawa ni Blake yun dahil dinadala niya ang baby nito. Without the baby, she's a nobody."Magluto na ako, kailangan mong mag-almusal kahit di ka nagugutom. Alalahanin mo si baby." Malambing ang boses na sabi nito."No garlic please." Natawa si Blake. "Hindi ka na ba nasusuka ngayon?" "Hindi.. Sana nga ay hindi na.""You will be fine."Tumango lang si Melanie.Paglabas
"Blake!"Napaatras bigla si Arman nang makita ang nangyayari sa loob."I'm sorry.." Sabi nito at dali daling tumalikod.Naitulak naman ni Melanie si Blake. "Stop!"Tumayo si Blake. Pawisan ito at panay ang buntong hininga. Maya maya lang ay lumabas ito sa kuwarto ni Melanie nang hindi nagsasalita."What's happening to me?" Litong tanong ni Melanie sa sarili nang mapag-isa na. Agad niyang isinarado ang pinto at sinigurado na naka lock yun. Gusto niya munang mapag-isa to process in her brain everything that is going on. Tinakpan niya ang tainga niya nang marinig na may kumakatok. Ayaw niyang maka usap sino man sa mga ito. Nakatulog si Melanie, nang magising ay umaga na kaya dali dali siyang bumangon para gawin ang trabaho niya. Pag punta niya sa kusina ay nagulat siya nang makita na bukas ang ilaw doon at may nagluluto. Blake? Marunong naman palang magluto ang kumag. Agad lumapit si Melani kay Blake, abot hanggang tainga ang ngiti ng huli. "Good morning mom!" Masayang bati nito.
There must be a mistake! There's no way that my father have killed Arman's wife!Okupado ang isipan ni Melanie habang pauwi sila ni Arman. Kilala niya ang ama niya. Hindi yun puma patay ng tao unlike Ortega!"Andito na tayo. Malayo pa lang tayo ay alam ko nang Blake is back. Naka balik na ang chopper nito." Saad ni Arman kay Melanie.Hindi sumagot si Melanie. Malaking problema ang kinakaharap niya ngayon. Kung sakali na palayasin siya ni Blake, saan na siya titira ngayon?Deretso si Melanie sa kuwarto niya. Kailangan na niyang mag impake ng kunting gamit na meron siya para handa siya pag pinalayas na siya.Laking gulat niya nang madatnan niya si Blake sa kuwarto niya. Madilim ang mukha nito.Maging si Arman ay nagulat din nang makita na nasa loob si Blake."Iwanan mo muna kami." Utos ni Blake kay Arman.Sumunod naman ang huli."Maupo ka!" Malamig ang boses na Utos ni Blake.Tahimik na sumunod si Melanie. Naupo siya sa gilid ng kama niya. Galit ba ito dahil nalaman nitong buntis ang to
"No, as I said, may migraine lang ako." Sagot ni Melanie.Natawa si Arman. "I'm just trying to help before the big boss would replace you!""Thanks!" Mapaklang sagot ni Melanie bago niya iniwan ang kausap. Hiling niya na sana ay lumabas din ito para malaya siyang makakilos sa bahay. Mabilis niyang hinugasan ang mga kalat niya sa kusina. Hindi na kumain pa si Blake kaya wala na pala siyang dapat ipagluto. Mag tinapay na lang siya mamaya pagkatapos niyang linisin ang kuwarto nito.Unang inayos ni Melanie ang higaan ng amo niya bago siya naglinis nang may mapansin siya. Bukas ang drawer nito. Pagsilip niya dun ay nakita niyang puno yun ng cash. Agad din niyang isinara yun at pinagpatuloy ang ginagawa. Patapos siya nang mag ring ang cellphone niya.Nakita niyang si Jonas yun kaya pinatay na lang niya ang cellphone niya.Narinig niyang tinatawag siya uli ni Arman kaya napatakbko siya dito. Ngayon ay alam niya kung bakit nag re resign ang maids ni Blake. Hindi dahil kay Blake yun dahil mab
Mag-isang buwan nang hindi umuuwi sina Blake at Arman. Inaantabayanan din ni Melanie ang muling pag tawag sa kanya ni Jonas subalit hindi na ito muling tumawag. Hindi niya alam kung ano ang pina plano nito kaya kailangan niyang mag-ingat dito.Makalipas pa ang ilang araw ay nagsimulang makaramdam si Melanie ng pagkahilo sa umaga. Parating masama ang pakiramdam niya kaya di siya nakakagising ng maaga. Magana naman siyang kumain sa hapon kaya kain tulog lang ang naging routine niya.Hindi niya namalayan na naubos na pala niya ang stock niya na pagkain kaya kailangan niyang lumabas para bumili. Kailangan din niyang mag stock ng mga pagkain at baka biglang umuwi ang amo niya.Nag desisyon siyang pumunta dun sa pinamilihan nila ni Blake. Pumasok muna siya sa kuwarto niya para alamin kung ano pa ang mga personal na gamit na kailangan niyang bilhin nang mapansin niyang hindi niya nagamit ang stock niyang napkin para sa buwan na yun.Bigla niyang naalala ang pagkahilo na nararamdaman niya lat
Nakita agad ni Melanie ang lalaki dahil nakaupo na ito sa front seat kaya agad niyang binalaan si Blake. "Blake!" Sigaw ni Melanie. Nakita naman ni Blake ang armadong lalaki kaya mabilis nitong inilagan ang bala."Drive!" Sigaw ni Blake pagpasok nito sa sasakyan. Agad nitong sinara ang pinto ng sasakyan. Walang sinayang pang oras si Melanie. Agad niyang pinaandar ang sasakyan at mabilis humarurot palayo sa lugar na yun."What the hell happened?" Tanong ni Arman."Someone tried to shoot me!" Sagot ni Blake, nakatingin ito kay Arman bago ito tumingin kay Melanie. "Thank you." Ngumiti lang si Melanie. Kita yun ng dalawang lalaki sa sa rear view mirror. "Wooh.. You drive fast!" Puna ni Arman. Natawa si Blake, naalala nito ang karera nila ni Melanie mula Norte hanggang Maynila. "She is!" Naisip ni Melanie na kung umakto si Blake ay parang hindi pinagtangkaan ang buhay nito kanina lang. Naisip niyang sanay na siguro ito sa ganoong sitwasyon. Pag-uwi nila ay agad inayos ni Melanie ang
Umagang umaga pa lang ay madilim na ang mukha ni Blake. Aligaga naman si Melanie na pagsilbihan ang amo niya. Pero bago man kainin ni Blake ang mga pagkain na inihain ni Melanie dito ay isa isa yung tinikman ni Arman. Maya maya lang ay natumba ito bigla.Walang emosyon ang mukha ni Blake habang nakatingin sa nakabulagta niyang tauhan. Dinampot nito ang ang fork and knife at nagsimulang kumain ng egg omelette na niluto ni Melanie.Maya maya lang ay tatawa tawang bumangon si Arman. "Boss okay na, malinis ang pagkain."Hindi yun pinansin ni Blake. Inisang lagok nito ang kape na mainit pa kaya agad din niyang ibinuga yun.Napapikit si Arman. Lahat ata ng kape na nasa bunganga ni Blake ay naibuga nito sa mukha niya.Tumayo si Blake. "I expect a clean house and a new maid." Sabi nito bago nito binitbit ang attache case nito at umakyat na ito sa kanyang helipad.Napakibit balikat si Arman. "Masamang biro." Bulong nito bago pasinghal na bumaling kay Melanie. "Oy boy, anong tinatayo tayo mo di
Pagkalagay ni Blake kay Melanie ng piring ay nahilo ito. May pang pa tulog palang nakalagay sa tela kaya nawalan ito ng malay. Pag gising niya ay nakatali siya sa upuan.May naaninag siyang dalawang figure sa kanyang harapan. Nang luminaw ang kanyang pangingin ay nakita niyang sina Blake at Arman yun.Napangisi si Blake nang makita na gising na si tomboy. "Boy buti naman at gising ka na." Sabi nito bago bumaling kay Arman. "Simulan na ang ritwal."Napakunot noo si Melanie. Anong ritwal ang sinasabi nito? Doon lang niya napagtanto kung anong sinasabi ni Blake. Isa ba itong lie detector test?"Nahulaan mo na siguro kung ano ito. Kaya kailangan mong maging kalmado. May mga itatanong lang kami sa iyo at kailangan mong mag sabi ng totoo. Kailangan mong ipasa ang test na ito para mapalaya ka namin." Pahayag ni Arman.Napatango si Melanie. "Baka pwede niyong tanggalin ang pagkakatali ko muna." Hiling nito.Napatingin si Arman kay Blake. Tumango naman ang huli.Tinanggal nga ni Arman ang pagk