Chapter 6

Grellen's POV

I was allowed to work the next day. Upang hindi magkasiraan ng araw ay kusa akong dumidistansya sa kanya. Lalapit lang ako kapag kailangan. Natutunan ko ring maging maingat sa mga kilos ko at sumunod sa mga inu-utos ni Madam kasi kahit pagbali-baligtarin mo ang mundo, nasa loob ako ng teritoryo niya at isa lamang akong hamak na butler.

Time check: 5:36 am. I woke up late than usual. Well, it can't be helped. Late night na rin ako nakatulog kagabi dahil humingi ako ng tulong kay Sir Frank tungkol sa mga bagay na kailangan kong matutunan bilang servant ni Madam Durless gaya ng pagsagot phone calls, paghandle ng schedules, etc.

Noon ko lang din nalamang pag-aari pala ni Madam ang circus kung saan nag-imbestiga sina Roland and Ethan last week. No wonder why I saw her there. As soon as I find out about it, agad kong tinawagan si Roland.

"Roland, still awake?" pambungad ko nang sagutin niya ang tawag ko.

"Why are you calling at this late hour?" Halata sa boses ni Roland na naalimpungatan siya. Can't blame him though. Anong oras na rin kasi ako tumawag? Alas-dose na ng madaling araw.

"Listen to me very carefully. Don't tell anyone about my agreement with Dad, maski na kay William. Don't say anything no matter what. Alright?"

"Why's that?" paninita ni Roland.

"Remember Euphoria Family Circus? 'Yong pinuntahan niyo ni Ethan last time? The owner and troupe leader of that circus is none other than--"

Suddenly, he cuts me off. "Ah, si Ms. Barbara Durless. We already know since siya ang nakausap ni Ethan nang pumunta kami doon."

"Ha?" gulat kong reaksyon. "Eh may sa ka-pulpulan pala kayo, e! Bakit hindi niyo ako sinabihan noong kasama ko kayong nakipag-habulan sa sasakyan ni Madam?"

"Bakit, nagtanong ka ba?" At namimilosopo pa ang walanjong chickboy na vintage collector na ito! Ah, ang sarap magwala! Halika rito, Roland. Pauulanin ko ng sampal 'yang feslak mong makapal pa sa balat na sinasahog sa kare-kare!

"At bakit, alam ko bang siya rin 'yong ka-chikahan niyo sa circus nang time na 'yon? Babarahin mo pa ako, pag-untugin ko kayo ni Ethan, e!" Kung puwede lang sumigaw! I'm just being careful not to be heard by someone else. Wala pa tayo sa kalingkingan ng plano, ayokong maligwak!

Now, ngayon ko lang na-realize. 'Yon siguro ang pinagbubulungan nila sa sasakyan that time na pumara kami sa harap ng bahay nila Madam. Why would these two hide the truth from me if they could just tell me about Barbara in the first place?

"Masama bang magbiro? We didn't want to spoil the surprise so we keep her identity a secret until you finally met her. Ikaw, Grellen. Nagtrabaho ka lang bilang butler, nagsusungit ka na."

"Anong nakaka-surprise do'n? And don't start with me. Wala ako sa mood makipag-biruan. Busy ako, okay?" I sighed in disappointment. "So as I was saying, kanina ko lang nalaman na si Barbara ang operator ng circus nang mabanggit sa 'kin ng isa sa mga servants dito. Kaya kayo, itikom niyo ni Ethan 'yang mga bibig niyo. Dahil kayo nila William ang humahawak ng kaso, 'di malayong magkrus ang landas naming tatlo. Malaki ang chance na madulas siya kay Madam Durless at doon pa lang, ligwak na ang plano ko," mahabang paliwanag ko kay Roland.

"I don't think Inspector would do such a thing. Besides, if he was informed, I'm sure he won't tell anyone about your plan─"

"Oh, c'mon. Paano ko ipaliliwanag kay William ang binigay niyong rason sa kanya kung bakit ako nag-leave for thirty days, aber? Severely injured due to car accident? Gagawa na nga lang kayo ng storya, 'di niyo pa ginalingan! Nag-iwan pa kayo ng malaking loophole! Pambihira kayo!"

"O tapos?" Parang wala man lang pakialam! Pasalamat 'to at wala siya sa harap ko kung hindi, sinapatusan ko na siya sa mukha!

Napahilamos ako nang wala sa oras. Sumasakit ang bangs ko sa 'yo, Roland!

"May posibilidad na ibuking niya kay Madam na ako si Grell Allen Burnett, isang police officer at anak ng bilyonaryong negosyante na si Gregoire Burnett! Pagsususpetsahan niya ang pagpasok ko sa Durless Household gayong nagmula ako sa maimpluwensyang pamilya and there, she will start to investigate on her own until she unveils the truth!

"At kapag nangyari 'yon, wala nang panahon para maghanap pa ng ibang babae na ihaharap ko kay Dad. Only Barbara Durless could have solve my problems. Hindi ako papayag na mapunta lang sa wala lahat ng pinagpaguran ko!"

"I see," Roland said clearly na tila napawi ang kanyang antok nang magkausap kami sa kalagitnaan ng gabi. "Trust my word. Your secret is safe with me."

"Thank you," I said before I dropped the call.

Ang pinoproblema ko lang ngayon ay kung paano ko matitiyak na hindi magk-krus ang landas namin ni William. I know him. May sa hudas ang isang 'yan. Wala siyang isang salita at hindi siya ang tipo ng tao na puwede mong pagkatiwalaan ng sikreto. Iyan ang ayaw ko sa lalaking 'yon despite of his charming looks.

Walang kaibi-kaibigan diyan. He can betray anyone, lalo na kung may nagawa kang hindi niya nagustuhan. Hahanapan ka niya ng butas at 'yon ang gagamitin niya laban sa 'yo.

Ang kinakatakot ko'y baka isang araw, tampalin ako ni Madam at sabihin niya sa 'king alam niya na ang totoo. Damn, I won't let that happen. Hangga't wala sa akin ang pera't ari-arian ko, walang malalaman si Madam tungkol sa pagiging Burnett ko.

"Bahala na," I let those words drift by the wind. Didiskartehan ko na lang na hindi kami magkita ni William habang nagtatrabaho ako bilang butler ni Madam.

•••

Naabutan ko sa kusina si Angelique. Anong meron at ang aga naman 'ata niyang nagising? Hindi ako nagdalawang-isip na usisain ang pinagkakaabalahan nito.

"Good morning, Angelique. You woke up early," bati ko na mabilis niyang tinugunan ng matamis na ngiti.

Buti pa 'tong si Angelique, bukod sa napakabait ay palangiti pa. Her name fits her personality. Unlike my wicked boss. Kung anong kinaganda ng mukha, kinapangit naman ng ugali!

"Kailangan, e. Utos ni Madam, ako na ang maghahanda ng almusal niya simula ngayon." Pansamantala niyang itinigil ang ginagawa at saka ito lumapit sa akin. "Ako na ang humihingi ng dispensa sa inasal ni Madam kahapon. Marami lang iniisip 'yon lalo na't may kinakaharap na problema ang circus gawa ng pagkawala no'ng tatlong niyang trabahante."

Hinawakan ko siya sa kamay. "You don't have to apologize. It's okay. After all, it's my fault for messing up her morning tea."

"Mabuti naman kung gano'n. I wish you all the best na magkasundo kayo," aniya. What great kindness you have, Angelique? You're like an angel inside and out. A servant with a pure heart. Uh, is there anyone who can beat her?

"Matanong ko lang, gaano katagal ka nang nagsisilbi kay Madam? You seem to care so much about her," I asked.

"I've been working here for almost a year now. Noong una, hindi naging madali sa 'kin na pakitunguhan si Madam. Maikli ang pasensya niya at mainitin ang ulo. But I didn't leave her side. Inintindi ko siya 'pagkat alam kong mahirap mabuhay sa kalagayan niya. Besides, it took me a while before she told me her secrets."

"Secrets?" I asked.

Come to think of it, Madam used to be secretive. She has lots of weird characteristics that I really don't get. Halimbawa na riyan ang pagsusuot niya ng sapatos.

Si Angelique lang ang pinapayagan niyang gumalaw ng footware niya samantalang obligasyon ko iyon bilang butler niya. Pangalawa, 'yong pagdadamit niya ng mahahaba na halos matakpan na ang talampakan niya. Most especially, her attitude.

Hindi rason ang stress para pagsungitan mo lahat ng mga kasama mo sa bahay. The way she behaves since day one really pissed me off like she's the only one who lives in this huge manor. Maybe asking Angelique will give me goosebumps.

"Yeah but telling her secrets wouldn't be my place. Tanungin mo man si Madam ay tiyak na hindi siya magsasalita hangga't hindi mo napapatunayang tapat ka sa kanya," sabi niya.

What are those secrets? Naiintriga tuloy akong malaman kung ano 'yon. Hindi lang pala puso niya ang dapat kong masungkit, pati na rin ang kanyang tiwala. Yes, that's right. In love, there's always trust. Hindi mo matatawag na pagmamahal ang meron ka sa isang relasyon kung wala kayong tiwala sa isa't isa.

"So I need to prove my loyalty to her."

Angelique nodded. "Tama. O siya, itutuloy ko na ang paghahanda ng almusal ni Madam─"

We got interrupted by some phone call. It must be from Angelique's. She took the phone from her pocket as she answered the call. Hinayaan ko na siya doon. Saka na ako susulpot kapag tinawag ako ni Madam.

Papalayo na ako mula sa kusina nang muli akong tinawag ni Angelique. "Grellen! I need your help!"

Lumingon ako at sinabing, "Yes, what is it?"

Hinubad nito ang suot na apron. "Sinugod sa ospital ang kapatid ko at walang mag-aasikaso ng admission niya. Ikaw na muna ang bahala sa mga naiwan kong trabaho. Hindi na ako makapagpaalam nang personal kay Madam kaya baka puwedeng ikaw na ang magsabi sa kanya."

"Sige basta mag-ingat ka," pahabol ko kay Angelique na nagmamadaling umalis.

Mayamaya pa ay bumaba si Madam at bakas ang pagtataka sa kanyang mukha. "Anong nangyayari rito? Where's Angelique?"

"M-Madam, m-may emergency po. Nasa ospital po 'yong kapatid niya," nahihiya kong tugon. Naiilang ako, sa totoo lang. Naaalala ko kasi 'yong ganap kahapon nang buhusan niya ako ng tsaa sa dibdib. Na-trauma ako nang bonggang-bongga, 'teh!

"I hope she's okay," she mumbled. Oh, did I hear it correctly? Concern si Madam sa kasambahay niya?

"Madam?" I titled my head with confusion.

She replied with a devilish look. "Ipagtimpla mo ako ng kape. Wala akong ganang kumain," utos niya.

"Certainly," sagot ko. Isa sa natutunan ko kay Sir Frank ay kung anu-ano ang dapat kong maging response kay Madam sa tuwing may inu-utos siya.

"Pagkatapos mo diyan, ihanda mo ang pampaligo ko pati na rin ang isusuot ko."

"Yes, Madam." Tumalikod na ito at umakyat sa taas.

Another day without help from Angelique and Sir Frank. Good luck, Grellen.

•••

Wala akong narinig na reklamo kay Madam nang i-serve ko ang request niyang kape. Paanong hindi matatameme ang gaga eh, specialty ko ang black coffee na mas maitim pa sa burat ng jowa ni Mei Mao! Pero hoy, 'wag kayo sa lasa. Heavenly ang taste niyan! Baka 'pag natikman mo ang kape ko, makalimutan mo ang pangalan mo!

"In fairness, magaling kang magtimpla ng kape," papuri sa 'kin ni Madam. Wow, 'di ko in-expect 'yon!

Napangiti ako doon. "S-Salamat po," flattered kong sabi. Ibig-ibig ko sanang tanungin si Madam kung anong pangalan niya kaso baka bigla akong sabuyan ng kape kaya huwag na lang.

"However, what you did today doesn't change the fact that you're a total naïve." Unti-unting nabura ang ngiti ko. M*****a as always! Ano pa nga ba? Hinintay kong ubusin ni Babae ang kape bago ko ipinatong ang tasa sa tray na dala ko.

"Excuse me po, ibabalik ko lang po ito sa kusina," paalam ko kay Madam. Nang papaalis na ako ay bigla itong sumitsit.

"Grellen," tawag niya.

Nilingon ko siya. "Bakit po?"

Matagal kaming nagkatitigan. From what I have observed, it seems like she wants something from me. She needs my help but perhaps she might be ashamed of asking for a favor.

Her gaze became wary and she spoke softly. "C-Can you..."

"Hmm?" Bakit hindi niya maituloy ang gusto niyang sabihin?

Binawi nito ang tingin mula sa 'kin. "Nothing. Just don't forget to come back and prepare my bath."

"Sige po."

Sandali lang akong nawala at bumalik din ako sa kuwarto ni Madam para i-set up ang banyo na matatagpuan din sa mismong silid ng demonyita. Busy'ng-busy ako sa pagpuno ng tubig sa bathtub nang sigawan ako ng gagita mula sa labas.

"Bilisan mo! You're useless! Wala kang kasing kupad!"

Tch. Ingudngod ko kaya ang ulo niya rito? Palibhasa sitting pretty lang sa kama. Ah, I miss those times na ako ang pinagsisilbihan nila Mei Mao sa sarili kong pamamahay. Eh dito? Ako ang alipin, ako ang inaalipusta at minamaliit ng babaeng may mahabang sungay!

Argh, three weeks, Grellen! Konting tiis pa! Mahawakan ko lang talaga ang pera ko, iiwan ko sa ere ang bwisit na 'to!

Fifteen minutes later, I'm done with preparations. Lumabas na ako ng banyo. "Okay na po, Madam," nakabusangot kong sabi.

"Sige, lumayas ka na!" sagot niya naman.

Hmp! Nanggigigil ako sa 'yo! 'Pag ako hindi nakapagpigil, sasabunutan kita hanggang sa makalbo 'yang bob cut mong buhok!

Hindi na ako kumibo at nagpasiya akong iwan na siya doon. I'm on my way to my quarters when suddenly...

"Oh, shit! Nakalimutan kong halughugin ang wardrobe ni Madam!" bulong ko habang sapo ang aking noo.

Patakbo akong umakyat sa taas. Naku, lagot na naman ako do'n kapag naabutan niyang walang nakapatong na damit sa ibabaw ng higaan! For sure abot-langit na pagsusungit ang aabutin ko and to be honest, nakakairita 'yon!

Sumilip muna ako bago ako nagdesisyong pasukin ang lungga ni Madam. Nakahinga ako nang maluwang. Thank goodness, walang tao. Naliligo pa ang gaga.

Binuksan ko ang wardrobe at pumili ng damit. I took the green off shoulder gown para maiba naman. Kinarir na rin niya ang pagt-tube at walang manggas. Por que malaman ang dede, ang lakas ng loob magsuot ng pang-Oscars na damit jusko!

Sana all may boobs.

"Madam!" Kusa kong nabitawan ang damit ni Madam nang may kumalabog mula sa loob ng banyo. Ang lakas n'on, shit! I wonder what happened. Wait. Don't tell me she's...

Nawala na sa isip kong pulutin ang damit sa tiles at dali-dali akong dumiretso sa banyo. Sa labis na pagkataranta ko ay hindi ko na nagawang kumatok pa. Doon, nagulantang ang buong sistema ko sa eksenang naabutan ko. Madam Durless fell from the bathtub!

"Ouch!" aniya na namimilipit sa sakit. Hindi lingid sa 'kin na makita siyang walang saplot. Ang tanging nasa kukote ko lang nang mga oras na 'yon ay ang kaligtasan niya. She might have died if she hit her head on the floor!

"Ayos ka lang ba? Saang banda ang masakit? Tara, dalhin kita sa─"

Balak ko sanang buhatin si Madam palabas ng banyo ngunit natigilan ako nang madiskubre ko ang nakakagulat na rebelasyon.

Why didn't I see it before? Her right leg was amputated in the first place!