Sa mga sandaling iyon, madilim at tahimik ang buong lumang bahay. Pagpasok ni Sapphire sa villa, biglaang nagliwanag ang mga ilaw, masakit sa kanyang mga mata ang tindi ng liwanag. Labis siyang nagulat. Pumikit siya ng bahagya bago muling dumilat. Doon niya napansin si Dexter na nakaupo sa sofa sa
Maya-maya, pumasok ang isang kasambahay na may dalang malilinis na damit. Dahil tila kalmado ang atmospera sa silid, kinuha niya ang isa sa mga bago at maayos na kamiseta at sinabi kay Sapphire bilang pagpapakitang-gilas. “Young Madam, nahulog po ito mula sa inyong bag noong isang araw. Nilabhan k
Kung hindi pa nito ang nagbanggit ang kapatid, hindi sana maisip ni Sapphire ang tungkol dito. At may kakapalan din ngang tanungin siya ng ganoon.. parang kasalanan pa niya na mapapalapit siya sa kanyang kapatid. Natatakot ba itong saktan niya ang ahas na iyon? Isang malamig na hangin ang humaplos
Nais sanang magsalita ni Sapphire, subalit si Rico ay umawat sa kanya, "sandali.. ano ba ang nangyayaring ito? nais ko lang namang makipag meeting, bakit parang nag aaway kayo?" napapailing na sabi ni Rico, "Secretary Emerald, maaari bang iwanan mo muna kami ni Miss Del Mundo, mag uusap lang sana ka
Itinuturing itong isang lumang sapatos ni Dexter na ayaw ng suotin. Subalit may kakaiba itong alindog na tila nakuha ang atensiyon ng tito ng asawa nito.Si Sapphire naman ay nahihiya ng abalahin si Ezekiel sa ganitong klase ng usapin, kaya ginawa niya ang isang mas magaspang na hakbang.. Limang mi
"Nais din naming makipaglapit sayo, Sapphire. Wag naman puro si tandang Jacob na lang ang pinapansin mo," nagtatawang sabi ng isa nilang kaharap na lalaki. "Kalma lang, kalma lang. Hindi ko siya sasarilinin, grabe naman kayo. Ganoon na ba kamanyak ang tingin niyo sa akin?" napapailing na natatawa s
Nandoon si Dexter, ang mga mata’y kasinglamig ng yelo, at napapalibutan ng isang halatang mabigat na presensya. Mabilis niyang itinulak ang pinto, puno ng galit. Napailing si Rico, pilit na umatras, at sabay na napansin ang patay na katahimikan sa mga mata ni Sapphire. Sa isang iglap, agad niyang
"Ganun ba?" Bahagyang itinaas ni Sapphire ang kanyang baba, at ang mga mata niya ay parang mga karayom na tumutusok sa puso ni Dexter, "Kung lahat ng ginawa ko ay isang uri ng pagpapahiya sa sarili, iyon ay akin nang problema, bakit ka galit na galit? Wala ka ng pakialam don. Gawin mo ang ibig mo, g
Mahinang nagpasalamat si Sapphire at tumayo sa tabi ng kotse, bahagyang nag-aalangan, hindi alam kung susundan ba niya si Ezekiel. Sa huli, siya mismo ang nagpumilit na sumama rito ngayong gabi nang walang pahintulot ng nito. Parang inoffer niya ang kanyang sarili. Buhat-buhat ni Ezekiel ang batan
Narinig ni Sapphire ang sinabi ni Ezekiel at hindi niya maiwasang maalala ang sinabi sa kanya ni Dexter tungkol dito. "Hindi umaasa sa awa ang pamilya Briones, at hindi malambot ang puso ng tito ko." paulit ulit iyong umuukilkil sa kanyang isipan. Habang nag-aatubili siya at gustong magsalita, big
Magpapaliwanag pa sana siya nang biglang putulin ni Ezekiel ang kanyang sasabihin, "Hmm." Natigilan si Sapphire at napatingin sa lalaki nang may pagtataka. Sa ganoong kalaking isyu, inakala niyang uusisain pa ito ni Ezekiel, ngunit laking gulat niya na tila wala man lang itong interes na alamin
Pagdating sa kotse, kinuha ni Sapphire ang kahon ng gamot, ibinuhos ang gamot sa isang kutsara, habang mahinahong kinukumbinsi si Liam na ibuka ang bibig at inumin ito. Maagang umalis si Marcus dahil may aasikasuhin pa itong trabaho, kaya si Liam ay buhat-buhat lamang ni Ezekiel gamit ang kanyang
Kumibot ang mahahabang pilikmata ni Sapphire sa narinig ngunit hindi niya balak sumagot. Masyado siyang niloko ni Dexter, at ayaw na niyang maniwala sa kahit isang salita mula sa lalaki. Isa itong talamak na sinungaling. Ilang sandaling natahimik si Dexter at, sa kabila ng hindi kasiyahan ni Lauri
Pagkabigkas ng mga salitang iyon, natahimik ang lahat, kabilang na ang mga kasambahay ng pamilya Briones. Napanganga si Emerald sa gulat at agad na ibinaba ang ulo, nahihiya sa kanyang naging reaksyon, ngunit may kislap ng hindi makapaniwalang tuwa sa kanyang mga mata. Ito na ang hinihintay niyang
Sinamantala ni Sapphire ang pagkakataon upang umatras ng dalawang hakbang, binuhat si Liam at naglakad patungo sa lumang bahay, "Malalaman mo rin." Bago pa siya makalayo, napahawak si Ara sa kanyang mukha at tila naalimpungatan, saka sumigaw ng matinis na tinig na umalingawngaw sa gabi, "Daddy, lol
"Hmph, talaga naman." Napasinghot si Liam. Kumpara sa dati niyang talino at kakulitan, sa sandaling ito ay mas mukha siyang limang taong gulang na bata. Bahagya niyang ikiniling ang kanyang maliit na ulo at kinausap si Sapphire "Pero ayoko ng iniksyon at pag-inom ng gamot. Huwag na tayong magpunta s
Habang lihim niyang pinupuri ang kanyang matatag na desisyon, narinig niya ang tinig ni Sapphire na parang nabasag sa bawat salitang binanggit, unti-unting humihip sa hangin ng gabi, "Kaya pala ang hiling ni lolo ang tanging dahilan kung bakit ka pumayag na pakasalan ako. Hindi na pala ako maaaring