Sa sobrang takot ay nagmadaling lumabas si Ivy habang pinagpapawisan nang malamig. She was about to close the door when a voice came from behind."Come in."Natigilan siya roon. Did Sebastian really ask her to come inside?“You… You won't throw things again if I come in, right?” Paninigurado ni Ivy."If you want to come in, come in, woman. If not, then leave!”Lahat sila sa loob ng villa na iyon ay murder suspects kaya naman lahat sila ay hindi pinahintulutan ni Don Hugo na umalis hangga’t hindi pa natatapos ang paghahanap sa bangkay.Although she complained, Ivy still went in. Nababalot pa rin ng takot ang kanyang puso.The box on the table was gone, and Sebastian was sitting upright in the big chair, his expression normal—still that cold look. His usual expression. "What are you doing here?" Malamig ngunit maawtoridad nitong tanong sa kanya.Sinubukang ngumiti ni Ivy ngunit naging ngiwi iyon sa huli.“Can I sit? I have something to tell you.”“Sit,” tipid na saad ni Sebastian.Ivy
Napako ang tingin ni Rosie sa isang babae at lalaki na bigla na lamang lumabas mula sa pintuan. Pareho silang may bitbit na basket na maliit at kada hakbang nila ay isinasaboy nila ang kulay pulang mga petals ng rosas. Kasabay nito ay ang pagkalat ng tila mga bubbles na nagmula sa kung saan. Kahit sinong makakakita ng senaryong ito ay aakalain na may magpopropose ng kasal sa nobya niya.Nangunot ang noo ni Rosie. Hindi naman siya tanga para hindi kaagad malaman kung ano ang ibig sabihin nito. She knew this wasn’t just for a simple meal.Nilingon niya si Elton at tiningnan ito nang malamig at mataman.“What’s the meaning of this, Elton?” May halong pagbabanta ang boses niyang iyon sabay nilingon saglit ang dalawang bata.Rosie’s attention was caught immediately by the waiter when he suddenly lifted the lid of the silver plate in the middle of the table. Lalo siyang kinabahan at nakaramdam ng iritasyon nang makita roon ang isang dark blue jewelry box.Agad na kinuha ito ng waiter at ina
Mabilis na tumayo si Rosie, ngunit bago pa man siya umalis sa mesa nila ay nilingon niya ang waiter na naroon saka tinuro ang mga pagkain na nasa mesa.“Pack all of this up. We’ll take everything. Thank you,” she ordered the waiter who was clearly dumbfounded by what she said.Isa itong mamahaling restaurant at maraming mayayaman ang kumakain dito araw-araw, ngunit ito ang unang beses na may nag utos sa kanya na itake home ang mga pagkaing inorder nila at babae pa ito. Usually, their guests will just leave them as it is.Napansin ni Elton na tila naguluhan ang waiter sa sinabi ni Rosie kaya tiningnan niya ito nang matalim.“What’s wrong? Does this restaurant not provide take-out service?”“N-no, no, sir. I apologize. Please give me a minute,” naaalarmang sagot ng waiter at agad na kumilos. Tumawag pa ito ng tutulong sa kanya.The two of them walked out of the Shang ri Restaurant carrying their packed boxes and got into the car. Just as Elton started the car, Spectra nudged at him.“Ca
Nanatiling pinagmamasdan ni Rosie ang lawa sa kanyang harapan habang kinakausap pa rin ang kanyang sarili. She felt sorry for the lotus, especially to the fish in the lake that she thought of taking them with her.“Sayang naman ang mga lotus na ‘yan. Ang gaganda pa naman. Do they really need to throw that away? Tsk!” Rosie pouted even more.Maya-maya pa, dumako ang tingin ni Rosie sa sasakyan na kararating lamang at pumarada iyon sa tapat ng villa ni Sebastian. Ilang segundo pa ay bumaba mula roon si Anita kasama ang iba pang mga kasambahay na may dalang mga grocery.Lalong nangunot ang noo ni Rosie nang makita kung ano ang mga dala ni Anita. Halos mapuno na ang sasakyan ng iba’t ibang mga karne, gulay, seafoods, at isda. Kitang kita niya iyon at nais niyang lapitan ang mga ito para lang pasaringan.“Oh my God, these people! Hindi pa ba sapat sa kanila ang mga isdang nanggaling sa lake? Puwede naman nilang ulamin ang mga iyon kaysa mamatay na lang ang mga iyon. Bakit kailangan pa nila
At the beginning, he was indeed in a playful and exploitative relationship with Ivy, but after a long time, he found that she really suited his personality, and this relationship, which had impure motives from the beginning, actually also contained some true feelings.“How did it happen?” Ivy bitterly said. Maya maya pa ay umalingawangaw ang halakhak nito sa silid habang patuloy na bumubuhos ang kanyang mga luha.“I fell! He pushed me after I tried hugging him! Na para akong nakakadiring sakit!” Pasaring ni Ivy habang patuloy na lumalakas ang iyak niya.Pakiramdam niya ay lalo lamang nadadagdagan ang sama ng loob niya sa tuwing bumabalik sa isip niya ang ginawa sa kanya ni Sebastian.Hindi niya maintindihan kung bakit. May kulang pa ba sa kanya? Pangit ba siya? Siya ang pinakamaganda sa lugar nila. Everyone envies her for her voluptuous body, pero bakit parang kinamumuhian siya nang husto ni Sebastian?“Sshh, stop crying, Ivy. Come here,” pang aalo sa kanya ni Seymour at niyakap siya
"That's right. Seymour still understands me…” She uttered while still looking at Seymour.Marahas siyang bumuntong-hininga.“If only Basti and your uncle were half as good as you, why is my life so miserable?”As she spoke, she felt grief welling up in her heart and wiped away her tears.“My husband doesn't understand me, and my son treats me like an enemy. Ni hindi man lang niya ako pinakikitunguhan nang maayos. Para lang naman sa kanya ang mga ginagawa ko…” Cornelia continued to fake her sob like a child.Para sa kanya ay wala dapat karapatang umangal si Sebastian sa mga ginagawa niya. Anak niya ito. HIndi dapat ito masaktan sa kanyang ginawa dahil para lang din ito sa kanya. She has the right to decide for his son’s life because she is his mother. Seymour saw that the atmosphere was almost created, so he seized the opportunity.“Well, you can't blame my brother for this. Think about it, the police now suspect the two of you. One of you and my brother must be the murderer…”“No… It
Seymour didn’t want to comply at first. Hindi niya maintindihan kung bakit bigla na lang siyang pinapaluhod ng kanyang lolo na parang nasa sinaunang panahon sila. Ano na naman ang kanyang ginawa na nalaman nito?Ngunit batid niyang sa oras na hindi siya sumunod sa nais ng matanda ay mas lalo lamang itong magagalit sa kanya. Napilitan siyang lumuhod nang dahan-dahan sa harapan nito.“Grandpa, what’s happening? Calm down. Hindi maganda para sa inyo ang magalit nang sobra.”“Do you know why I asked you to kneel down?” Matalim na tiningnan siya nito.Nang mga oras na iyon ay wala pa ring alam si Seymour sa nangyayari kaya umiling siya.“I don’t know…? What’s happening?”“Hindi mo alam o nagmamaang-maangan ka na naman?!” Hiyaw nito sa kanya. “You bastard, don’t you dare play those petty tricks in front of me. Alam ko lahat ng mga kalokohan mo mula pa man noon. I have protected you all these years because you are a descendant of my corporation, and you are usually obedient…”Kung anu-ano pa
After making several calls, Sebastian received a call from his grandfather. Agad na bumungad sa kanya ang malutong na boses ng kanyang lolo at iilang pagpapakawala nito ng marahas na buntong-hininga.“Basti, what did you do? Get back here right now! Jesus! Are you crazy?! Why did you do that?!” Sigaw nito sa kanya mula sa kabilang linya.Don Hugo was really about to be angry to death. Hindi niya inaasahan na pagkatapos maresolba ng isang problema ay ilang minuto lang ang lumipas ay may bago na naman silang kahaharaping malaking unos sa kanilang pamilya. Just when Seymour’s troubles were suppressed, Sebastian took the initiative to cause trouble again!Rosie had been missing for so long, and they had been looking for her in secret all along, in order not to affect the reputation of the Villafuertes.Ngayon, dahil sa ginawa ni Sebastian pagkatapos kausapin ang taong kausap niya kanina, nalaman na ng lahat na kinasal siya sa isang autistic at ngayon ay matagal na itong nawawala. Within h