LOGINShare
22
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"Dalawa lang kami?"
Halos kumunot ang noo ko sa sinabi ni Manong. Masyado akong nabigla sa sinabi nya. Dalawa raw kasi kami ni Blake ang pupunta sa meeting ng mga Alpha sa hilaga.
Napatayo si Blake at humarap sa ama. Samantalang kami ni Arnal ay pareho lang na nakatingin sa kanilang dalawa, hinihintay sa kung anong mangyayari.
"Hindi ba pwedeng si Arnal na lang ang pumunta dun? Baka mamaya mamatay ako ng tuluyan dyan!" sigaw niya. "Tutal beta naman siya, siya na lang, pwede nan yun di ba?"
"Alpha ang kailan, anak," agad na sagot ni Manong. "Pupunta rin naman ang ilang bagong Alpha katulad mo. Mas mabuting makilala mo rin sila."
Napatayo si Arnal sa tabi ko. Muntik pa akong mapatayo sa gulat ngunit napalitan iyon ng pagtataka nang makita kong nagulat siya sa sinabi ni Manong. Taka siyang tumingin kay manong. Yung tingin na akala mo ay may nasabing kakaiba ang kausap.
Sa totoo lang, wala talaga akong ideya sa mga sinasabi nil
Related chapters
The Alpha's Keeper 23
BLAKE'S POV"Anong ginagawa ko rito?"Nilibot ko ang tingin. Doon ko nakita ang pamilyar na disenyo. Na sa kwarto na ako at hindi ko alam kung paano ako nakauwi.Dahan-dahan akong tumayo ngunit agad akong napahawak sa sintido ko."A-ang sakit!" Napapikit ako ng mariin. "Bwisit na alak 'to. Ayaw pa yata akong buhayin, letse."Narinig kong bumukas ang pinto ng banyo. Nilingon ko iyon at muli na namang nanlaki ang mata ko."Oh, gising ka na?"Kitang-kita ko na naman ang abs ni Felix. Basa ang buhok nito at may tumutulo pang ilang butil ng tubig. Nakalagay sa balikat niya ang tuwalya habang tinitignan ako ng diretso sa mata. Napalunok ako ng makita ang boxer brief na suot niya.Namula ang pisngi ko at nag-iwas ng tingin."Nahimasmasan ka na ba?"Nahimasmasan?Ibig sabihin ag nakainom nga talaga ako. Napamura ako sa isipan nang maalala ang mga nangyari."Ako na lang, Blake..."Mas lalo siyang lumap
The Alpha's Keeper 24
Katulad ng inaasahan ko. Hindi nga ako nakalakad kaagad matapos ng tagpong iyon.Kasalukuyan akong nakahawak sa dulo ng kumot na nakapatong sa katawan ko. Nakatitig ako sa kisame at nag-iisip sa mga bagay na maaaring mangyari mula ngayon.May sarili akong rason kung bakit gusto kong tanggihan ang pagiging alpha ko sa rehiyon na 'to. May isa akong rason na hindi ko alam kung bakit ayaw maniwala si dad.Hindi lang buhay ko ang manganganib. Kung hindi pati ang buong rehiyon.Bukod sa walang pagkakakilanlan ang kalaban. Hindi rin tukoy kung ilan sila. Pero base sa tagpong naganap noon, hindi kakayanin ng abilidad ko ngayon na harapin sila. Hindi naman kasi ako katulad ni dad na kayang makipagsabayan. Isa lang akong hamak na 8 star wolf. Malayong-malayo kay dad at Arnal.Sa bawat pack, nalalaman ang estado mo base sa ranggo mo. Ewan ko ba kung bakit hindi ito binanggit ni dad kay Felix. Siguro
The Alpha's Keeper 25
Sa desisyon kong pumunta sa meeting na 'to, para ko na ring tinanggap ang pagiging Alpha ko.Ganon din naman, wala rin naman akong takas kahit na anong gawin ko. Kailangan ko lang mag-ingat sa ngayon, sa kasalukuyan kong ranggo ay paniguradong dehado ako. Mas lalo akong mapapahamak kung hindi ko maitatago ang awra ko. Baka matulad ako sa alpha na nasa ikapitong rehiyon.May silbi rin pala si Arnal kahit papaano. Buti na lang at tinuruan niya akong magtago ng awra sa ranggo kong 'to. Mukhang nagbunga rin ang training na 'yon. Dapat lang, grabe ang pagdurusa ko sa kamay niya para lang matutunan ang bagay na 'to.Sa buong meeting, kailangan kong maitago ang sarili ko para sa amin ng kasama ko. Though s rank siya, hindi pa rin kami makakapalag kung sakaling nandon ang kaaway.Sa pagbaba namin ng mini pegasus at siyang pagbigat ng pakiramdam ko.Isang mansyon ang bumungad sa amin. Walang kahit na sino ang na sa labas bukod sa mga mini pegasu
The Alpha's Keeper 26
Hanggang ngayon ay hindi ako makaimik. Parang barado ang lalamunan ko. Tila ba naubos ang boses ko. Na sa mini pegasus na kami ni Felix, pauwi kasabay ang ilang alpha na kakalabas lang kasama ang kanilang mga hunter.Kumaway sa amin si Argus. Bakas sa mukha niya ang isang ngiti. Inalis na niya ang mask niya pagkalabas niya ng c.r kanina. Mukhang ako ang rason kung bakit siya nakamask."Ang hangin, ah," bulong ko sa sarili bago bumuntong hininga.Kahit anong inis naman ang maramdaman ko ay walang wala pa rin talaga ako sa kanila.Pinagmasdan ko ang ibang alpha. Ramdam ko pa rin ang mabigat na awra nila mula rito. Hindi ko na naman maiwasang manliit hanggang ngayon. Malapit na ang Caliagri open, kailangan ko na sigurong magsanay ulit kay Arnal.Naging maganda ang performance last year, hindi kami ang na sa huli.Pero ngayon?Mukhang alam ko na kung anong pwe
The Alpha's Keeper 27
"Wala na ba talagang ilalakas yung mga suntok mo?"Pinahid ko ang mga butil ng pawis sa aking noo. Hinabol ko ang aking paghinga. Inis akong tumingin kay Felix na hanggang ngayon ay naiiwasan ang mga suntok ko. Simula kanina ay wala pa rin siyang sugat at wala pa yatang tumama sa mga suntok ko."Kanina pa tayo rito pero di mo pa rin ako tinatamaan kahit isang beses."Bukod sa mga nagtataasang mga puno at sanga, may mga malalaking bato rin sa paligid. Isa siguro iyon sa mga rason kung bakit hindi ko siya matamaan. Ang likot niya, napakalikot. At hindi ko itatanggi na mabilis siya para sa isang tao.Tinignan ko ang langit. Wala na ang araw. Kitang kita ko na ang pag-angat ng buwan. Napangisi ako at huminga ako ng malalim. Nagci centrate ako pero agad din akong napahinto dahil sa ginawang pagbato ni Felix ng isang maliit na bato."Bawal gumamit ng kung ano. Combat skills ang pinapalakas
The Alpha's Keeper 28
FELIX'S POV"Pwede ko bang makita yung kamay mo?" tanong ni Blake sa kapatid ko.Nang makitang naguguluhan ay tinuro ni Blake ang kaliwa nyang kamay. "Yung kamay na minarkahan ng mga officials. May titignan lang ako saglit."Nagdadalawang-isip si Aikee sa gagawin at nagtataka sa mga sinasabi ni Blake. Tinitigan niya ako na tila ba nagtatanong kung anong pwedeng gawin. Tinanguan ko lang sya dahilan para dahan-dahan niyang itaas ang kaniyang kaliwang kamay.Nang mahawakan ni Blake ang malambot na kamay ni Aikee ay agad na rumehistro ang kulay pulang linya sa gitna. Gumuhit ang letrang 's' sa gitna ng kaniyang palad.Nagtataka kong tinignan si Blake dahil bigla nitong inalis ang kamay nya.Ano yung letrang S sa kamay ni Aikee?"B-bakit? Anong nangyari?" gulat na tanong ni Aikee.Nama
The Alpha's Keeper 29
"Bakit ba kasi sinama pa natin 'yan?"Umakbay sa akin si Aikee at bumulong. "Pabalikin na natin sya habang nandito pa lang tayo sa labas ng bahay."Paglabas pa lang ng bahay ay nakasimangot na si Aikee. Kanina pa sya hindi mapakali, hindi sya natutuwa sa presensya ni Arnal."Bakit ba badtrip na badtrip ka?" agad na tanong ko sa kaniya."Kung alam mo lang pinagdaanan ko dyan nitong mga nakaraang araw, kuya," simpleng sagot nya."Aikee, dito ka sa passenger seat, tabi tayo!" sigaw ni Arnal na nagpahinto sa amin.Na sa harapan na namin ang mini pegasus. Si Blake ay nakatayo rin tulad namin, di ba sya pumapasok sa loob.Nakita ko ang pag-ikot ng kaniyang mata. "Ako na ang magmamaneho," sabi nya dahilan para lumingon si Arnal."Ako na, dun na lang kayo sa loob," agad namang sagot ni Arnal. "Ako na ang bahala.""Anong ikaw na bahala? Tigil-tigilan mo ako Arlan, baka mapahamak tayo."Nanlaki ng bahagya ang
The Alpha's Keeper 30
"M -magandang araw, young master," bati nya kay Blake. "Kanina pa po kayo hinihintay ni Sir Argus."Nagkatinginan kaming apat. Bakas sa mukha ni Blake ang pagkagulat dahil nanlaki ang kanyang mata.Argus?Paanong . . ."Sabay-sabay na raw po kayong pupunta sa silangan, utos po ni Master Isidro."Sa sinabing nyang iyon ay napahakbang si Blake. "Kami? Kumpleto na kami, ito na yon. At paanong kasama si Argus?"Ramdam ko ang pagtabi sa akin ni Aikee. Samantalang si Arnal ay na sa tabi ni Blake.Nilingon ko si Aikee. Nakamaskara rin sya katulad ko. Tuluyan akong napailing dahil busy sya sa nag-uusap sa harapan. Chismoso talaga.Napakamot sa batok ang traffic enforcer. Ramdam mo ang kaba sa kanya. Mas lalo syang kinabahan dahil kitang kita ko na napalunok sya nang magtagpo ang mata naming dalawa.Napaatras sya at nabitawan ang cellphone na hawak. Nanginginig ang kamay nya habang salitan kaming tinitignan ni Blake.
Latest chapter
The Alpha's Keeper Acknowledgement
To my readers, friends, co-writers-- I thank you with every inch of my heart for staying with me on this new long journey. Thank you so much for all your support!I've been so fortunate to received followers while writing this story. Thank you so much! It's my first English story btw so thank you for your understanding hahaha.To Blake and Felix, thank you for this wonderful journey. But honestly, the both of you helped me to develop this story into what it isThat's it! The story of Blake and Felix is over! It's hard for me to let them go because I always dream about them hahaha.Again, thank you for reading and waiting. and I hope you find Felix of your life! The one who will watch over you no matter what attitude you have. Keep safe, guys!Sugarmaui-
The Alpha's Keeper Epilogue
Pagbangon ko ng kama ay agad ko nang narinig ang mga ingay sa baba. Ang mga ingay at boses na halatang may ginagawa."Blake, anak! Halina't kumain ka na muna!"Sa paghakbang ko ay agad kong narinig ang boses na 'yon. Ang boses na kahit kailan ay hindi ko akalain na totoo. Ang boses na matagal kong hiniling at matagal kong hinanap.Hindi man boses ng babae, ramdam ko naman ang pagmamahal nito nilang ina. Ang aking nanay, si Mommy Maui. Hindi katulad ng ibang nanay, si Mommy ay isang lalaki. Isa syang carrier, katulad ko."Sge po! Ihahanda ko lang yung gagamitin ko. Saglit lang 'to, mommy," sagot ko."Magdahan-dahan ka sa pagkilos mo, ok? Baka madulas ka! Na sa baba lang kami at malapit na kaming matapos."Naglakad ako papunta sa cabinet. Sa salamin non ay natanaw ko ang aking sariling repleksyon. Kitang-kita na ang umbok ng aking tyan. Hinimas ko ito at hindi naiwasang mapangiti.Walong buwan na ang nakakalipas. At ngayon
The Alpha's Keeper 49
BLAKE'S POINT OF VIEWPangamba at takot ang unang bumungad sa akin nang dumilat ang aking dalawang mata. Isang hindi pamilyar na lugar ang agad na pumukaw ng aking pansin. Isang madilim na paligid na sumisigaw ng hindi magandang pangyayari. Isang mansyon na napakalawak.Mga chandelier na mayroong mga itim na tela na nakasabit sa itaas. Mga vase at painting sa bawat sulok na tila ba napaglipasan na ng panahon dahil sa mga alikabok. At hindi katulad ng ilang typical na mansyon, ang malawak na bahay na ito ay kulay itim.Hindi ko maiwasang mapangiwi nang tangkain kong tumayo. Hapdi ang agad na dumaloy sa aking kamay. Taka ko iyong tinignan at doon ko nakita na nakatali iyon gamit ang nylon."N -na saan ako?" nauutal kong tanong sa sarili.Pilit kong inayos ang sarili sa pag-upo. Ngunit wala akong ibang magawa kung hindi ang manatili sa hindi magandang pwesto.Hindi ko alam ang nangyari. Ang alam ko lang ay magaganap na ang Caliagr
The Alpha's Keeper 48
Halos mapalingon kaming lahat sa boses na 'yon. Sumilay sa amin ang isang pigura. Ang kanyang tindig, ang kaniyang presenya."A -argus?"Sinubukan kong basahin ang bawat kilos niya pero wala akong makita bukod sa blanko ang kaniyang mata. Tila naging matured din ang itsura nya dahil sa kaniyang bigote. Ang suot na sombrero ay na sa kanang kamay nya. Pati ang mga kasama ko ay tila napako rin sa kanilang kinatatayuan.Marahil ay nangangapa rin dahil hindi namin alam kung kakampi sya o kaaway. At kung sakali man na kaaway sya ay wala kaming magagawa kung hindi ang tumakbo.Hindi pa nakaka-recover ang mga kasama ko kaya hindi makakabuti kung lalaban kami. Ang tanging paraan lang namin ay ang tumakbo mula sa kaniya.Parang wala syang narinig. Wala itong alinlangan na pumunta sa harapan namin.Pero halos mapahinto kaming lahat nang biglang maglabas ng dugo ang kaniyang bibig. Napahinto sya sa paglalakad at halos mapatili an
The Alpha's Keeper 47
Sa apat na taon kong pamumuhay sa sentro at sa kanluran, simula nang nawala ang mama at papa ko, ang tanging gusto ko lang ay maipaghiganti at mapatay ang mga taong lobo na humamak sa kanila.Gusto ko lang na makuha ang ulo ng mga taong lobo na gumambala sa amin ng gabing iyon.Apat na taon akong nagkimkim. Apat na taon akong nagtiis. Apat na taon akong naghintay. Higit sa apat na taon akong nag ensayo para malaman ang katotohanan. Puro sakit at galit ang namayani sa apat na taon kong pamumuhay.Ngunit ngayon, na sa harapan ko na ang taong makakatulong sa amin ni Aikee para maging malinaw ang tunay naming pagkatao. Para malaman ang katotohanan. Katotohanan sa mga nangyari noon.Simula bata kami ay alam na namin na hindi namin tunay na magulang sila Mama Greta at Papa Jose. Lagi nilang sinasabi na may pamilyang naghihintay sa amin pagdating ng panahon. Na may pamilyang lubos kaming hinihintay.Kaya ang akala ko noon na kapag natanggap ko
The Alpha's Keeper 46
Ramdam ko ang lamig mula sa aking likuran. Masakit ang ulo ko at hindi ko alam kung bakit. Mariin akong napapikit. Ilang beses akong napakurap para makita nang maayos ang na sa paligid ko.Fuck!Rehas at madilim na paligid ang bumungad sa akin. Agad nangunot ang aking noo.Nasaan ako?Sinubukan kong bumangon. Pilit akong umayos pero may malamig akong naramdaman na nakadikit sa paa ko. Tinignan ko 'yon at doon ko nakita ang isang kadena.Hayop na Manong yan. Talagang tutuluyan nya kami?Kinapa ko ang katawan ko. Wala namang masakit sa mga parte nito. Nakakapagtaka lang kung bakit hindi man lang niya ako binugbog kaagad.Pilit akong kumawala sa kadena. Hila dito. Kutkot doon. Pero kahit anong gawin ko ay napakahigpit non. Habang pinipilit kong tanggalin ang kamay ko ay nakarinig ako ng isang tawa sa gilid ko."Hindi mo na iyan maaalis, kuya."Napalingon ako nang makita si Aikee.
The Alpha's Keeper 45
Chapter 44: Naging tahimik kaming muli ni Aikee. Kasalukuyan nya akong sinasamahan na hasain ang espada ko. Ngayon na kasi magaganap ang caliagri open na matagal nang pinaghandaan ng mga tagahilaga. Napailing na nga lang ako dahil ang buong akala ko ay maiuusog ang date ng caliagri open. Pero hindi nila inurong at tinuloy pa rin. "Sigurado ka ba na hindi tayo aalis dito, kuya?" tanong sa akin ni Aikee. "Official na ang nagsabi na umalis tayo. Baka ito na rin yung gustong ipahiwatig ni Arisa at ni Mechille. Napangisi ako sa sinabi nya. "Oo naman, sigurado ako," sagot ko. Pagkauwi ko kahapon ay agad kong sinabi sa kaniya ang mga sinabi nung official sa akin. Ang sinasabi nya na planong pagpatay sa akin ni Manong lagkatapos na caliagri open, ang pagmamanman na ginawa ni Manong nung na sa sentro pa lang kami at ang nalalaman ni Manong tungkol sa nangyari apat na taon na ang nakakalipas. "Hindi natin kakayanin si Manong kapag
The Alpha's Keeper 44
"Kuya? B -binasa mo na ba yung binigay na sobre na binigay nung officials sayo kanina?"Tuluyan akong napahinto sa sinabi nyang 'yon. Muli kong naalala ang itim na sobreng inabot sa akin ng lalaking nakausap namin kanina sa university.Kinapa ko ang bulsa ko at doon hinanap ang sobre. Agad ko iyong kinuha at pinagmasdan.Bakit ba nauuso ang bigayan ng mga papel ngayon? Pangalawa na ito sa araw na 'to. Ang una ay kay Arisa at masama ang laman ng papel na binigay nya.Pinagmasdan ko ang itim na sobre. Nakalagay doon sa gitna ang logo ng officials, ang buwan at ang araw.Nakatitig lamang si Aikee habang binubuksan ko ito."9:00 a.m. Clock tower.""A -anong ibig nyang sabihin?" takang tanong ni Aikee nang basahin ko ang laman ng sobre.At hindi ko maiwasang kabahan nang mabasa ang pinakailalim."Let's have a deal, Felix. . ."Paanong . . .Paanong alam nya ang pangalan ko?Chapter 44:
The Alpha's Keeper 43
"P -prodigies?" gulat na tanong nya at napaatras."Manong, may rouges pa ba sa paarteng ito?" Tanong ng kapatid ko sa kaniya.Pero imbes na sumagot ay nakarinig kami ng isang boses mula sa aming likuran."Nahuli na kayo, prodigies. . ." ani ng isang malalim na boses.Dahan dahan kaming lumingon. At sa paglingon na ginawa namin ay doon namin nakita ang isang lakaki na nakasuot ng isang kulay puting tuxedo. May mga bahid ng dugo ang manggas nya. At ang mas ikinagulat namin ay ang logo na nakalagay sa kaniyang kanang dibdib."O -officials?"Chapter 43:Nilibot pa namin ang bawat sulok ng buong rehiyon para makasigurado kung may natitira pa bang mga rouges o wala na. Sa paglilibot na ginawa namin ay wala kaming nakita kahit isa. Bukod sa mga dugo at katawan ng mga rouges sa university, wala na kaming ibang nakita sa paligid. Puro mga kalat na lang.May mga media pa kaming nakasalubong na mukhang tumakbo at natakot kanina sa mga rou
