LOGINShare
16
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56[Carrier]
First time kong hingalin sa pakikipaglaban at hindi ko akalain na sa kanila ko mararamdaman ang pakiramdam na 'to.
"L-Letse ka! B-Bakit hindi ka pa rin sumusuko!" tili ng babae sa kanila.
Nakaakbay na ito sa lalaking kasama niya habang ang baklang kasama nila ay nakikipaglaban pa rin kay Aikee.
Halata mo sa kaniya ang pagsuko dahil pareho na silang hinihingal.
Aaminin ko na malakas talaga sila. Nagtataka tuloy ko kung paano kung nagfull moon ngayon, paniguradong mahihirapan ako lalo.
"Kulang pa kayo sa practice," nakangisi kong sagot.
Nakita ko kung paano sila mainis sa sinabi ko.
Ngayon ay kitang kita ko ang magkasalubong na kilay ng babae. Ang lalaki naman ay masamang nakatingin sa akin.Sa totoo niyan, para sila
Related chapters
The Alpha's Keeper 17
[CARRIERS]Maririnig mo ang tawa ni Manong sa buong sala.Hindi ko maiwasang magtaka kung bakit siya nandito. Siguro ayon din ang na sa isip ng kapatid ko."Ang tagal mo namang dumating, Isidro!" sigaw ni Cedrick sa kaniya.Nagkatinginan kami ni Aikee.Isidro...Hindi ko maiwasang matawa dahil paniguradong tatawa si Aikee kung kami lang dalawa ang nandito. Paniguradong iniisip niya na bagay ang Manong sa pangalan nito.Tinignan niya kami."May bisita ka pala, Cedrick," ani Manong Isidro bago umupo sa katabing sofa."Wala si Maui?" tanong nito ulit kay Cedrick."Naghahain saglit," sagot ni Cedrick."Nga pala, hindi mo nasabi na may keeper ka?" tanong ni Cedrick.Sa pagkakataong 'to ay nagkatitigan kaming dalawa ng
The Alpha's Keeper 18
[8 LEGENDARY CLAN]"Shit!" sigaw ni Arnal bago ako itulak para maiwasan ang binatong kutsilyo ng deliverman. "Muntikan ka na!"Nang tumama ang katawan ko sa pader ay bahagya akong napakagat sa labi ko.Tang-ina. Napalakas 'yung pagkakatulak ni Arnal. Agad kong kinuha ang kutsilyo na hinagis nung lalaki. Nang makuha ko ito ay nakita ko pa ang kulay violet na likido roon. Mukhang may lason pa yata ang gago.Akma kong ibabato ang kutsilyo nang makaalis ito kaagad."Tang-ina," mahinang usal ko. "Nakakabigla."
The Alpha's Keeper 19
[ENEMY OR NOT?]"Kuya naman! Kanina ka pa paikot-ikot diyan, ah?" takang tanong ni Aikee habang nakaturo sa akin. "Nahiilo ako sayo, eh."Nanonood siya ng t.v habang nakaupo sa sofa. Hinihintay naming matapos si Blake para makaligo na ako at makapasok na kami.Hindi ko siya pinansin. Patuloy ako sa pag-iisip. Napahilamos ako sa mukha ko at napabuntong hininga."May problema ba kuya?" Umupo ako sa sofa na inuupuan niya at kinuha ang baso na may lamang tubig."Anong sintomas ng may sakit sa puso?" seryoso kong tanong bago
The Alpha's Keeper 20
[CALIAGRI OPEN] "C.r lang ako," ani Blake bago maglakad paalis sa lamesa namin. Na sa mini forest kami, kasama sila Arnal at Vincent. Nagkukwentuhan at nag-aasaran. "Samahan na kita," sagot ko dahilan para mapairap siya. "Alam kong malibog ka pero hindi mo na kailangang sumama," singhal nito. Napatawa sila Vincent. Napaupo tuloy ako sa pwesto ko. Alam kong kailangang mag-ingat at bigyan siya ng space para sa mga personal na gawain niya pero hindi mawala sa isip ko na baka mangyari ulit ang b
The Alpha's Keeper 21
[MEETING]"Kuya, nandito sila Ashley!"Napakunot ako ng noo at mariing pumikit. Napangiwi pa ako dahil sa sinag ng araw na nanggaling sa bintana.Akma sana akong mag-uunat pero napahinto ako nang maramdaman ang kamay na nakapulupot sa dibdib ko.Halos magtaka ang mukha ko nang makita ang natutulog na si Blake. Napatawa ako ng mahina at napailing.Buti na lang talaga at nakabrief ako ngayong araw. Kung hindi ay baka may nahawakan na siya nang wala sa oras.Masyadong mahimbing ang tulog niya. Nakanganga pa at mahinang humihilik. Mukha siyang anghel, yung tipong walang gagawing masama. Malayo sa katotohanan.Dahan-dahan kong inangat ang kamay niya para makabangon ako. Masyado siyang magaan.Kumakain pa ba ang isang 'to?Nang makatayo ay agad kong sinuot ang boxer ko
The Alpha's Keeper 22
"Dalawa lang kami?"Halos kumunot ang noo ko sa sinabi ni Manong. Masyado akong nabigla sa sinabi nya. Dalawa raw kasi kami ni Blake ang pupunta sa meeting ng mga Alpha sa hilaga.Napatayo si Blake at humarap sa ama. Samantalang kami ni Arnal ay pareho lang na nakatingin sa kanilang dalawa, hinihintay sa kung anong mangyayari."Hindi ba pwedeng si Arnal na lang ang pumunta dun? Baka mamaya mamatay ako ng tuluyan dyan!" sigaw niya. "Tutal beta naman siya, siya na lang, pwede nan yun di ba?""Alpha ang kailan, anak," agad na sagot ni Manong. "Pupunta rin naman ang ilang bagong Alpha katulad mo. Mas mabuting makilala mo rin sila."Napatayo si Arnal sa tabi ko. Muntik pa akong mapatayo sa gulat ngunit napalitan iyon ng pagtataka nang makita kong nagulat siya sa sinabi ni Manong. Taka siyang tumingin kay manong. Yung tingin na akala mo ay may nasabing kakaiba ang kausap.Sa totoo lang, wala talaga akong ideya sa mga sinasabi nil
The Alpha's Keeper 23
BLAKE'S POV"Anong ginagawa ko rito?"Nilibot ko ang tingin. Doon ko nakita ang pamilyar na disenyo. Na sa kwarto na ako at hindi ko alam kung paano ako nakauwi.Dahan-dahan akong tumayo ngunit agad akong napahawak sa sintido ko."A-ang sakit!" Napapikit ako ng mariin. "Bwisit na alak 'to. Ayaw pa yata akong buhayin, letse."Narinig kong bumukas ang pinto ng banyo. Nilingon ko iyon at muli na namang nanlaki ang mata ko."Oh, gising ka na?"Kitang-kita ko na naman ang abs ni Felix. Basa ang buhok nito at may tumutulo pang ilang butil ng tubig. Nakalagay sa balikat niya ang tuwalya habang tinitignan ako ng diretso sa mata. Napalunok ako ng makita ang boxer brief na suot niya.Namula ang pisngi ko at nag-iwas ng tingin."Nahimasmasan ka na ba?"Nahimasmasan?Ibig sabihin ag nakainom nga talaga ako. Napamura ako sa isipan nang maalala ang mga nangyari."Ako na lang, Blake..."Mas lalo siyang lumap
The Alpha's Keeper 24
Katulad ng inaasahan ko. Hindi nga ako nakalakad kaagad matapos ng tagpong iyon.Kasalukuyan akong nakahawak sa dulo ng kumot na nakapatong sa katawan ko. Nakatitig ako sa kisame at nag-iisip sa mga bagay na maaaring mangyari mula ngayon.May sarili akong rason kung bakit gusto kong tanggihan ang pagiging alpha ko sa rehiyon na 'to. May isa akong rason na hindi ko alam kung bakit ayaw maniwala si dad.Hindi lang buhay ko ang manganganib. Kung hindi pati ang buong rehiyon.Bukod sa walang pagkakakilanlan ang kalaban. Hindi rin tukoy kung ilan sila. Pero base sa tagpong naganap noon, hindi kakayanin ng abilidad ko ngayon na harapin sila. Hindi naman kasi ako katulad ni dad na kayang makipagsabayan. Isa lang akong hamak na 8 star wolf. Malayong-malayo kay dad at Arnal.Sa bawat pack, nalalaman ang estado mo base sa ranggo mo. Ewan ko ba kung bakit hindi ito binanggit ni dad kay Felix. Siguro
Latest chapter
The Alpha's Keeper Acknowledgement
To my readers, friends, co-writers-- I thank you with every inch of my heart for staying with me on this new long journey. Thank you so much for all your support!I've been so fortunate to received followers while writing this story. Thank you so much! It's my first English story btw so thank you for your understanding hahaha.To Blake and Felix, thank you for this wonderful journey. But honestly, the both of you helped me to develop this story into what it isThat's it! The story of Blake and Felix is over! It's hard for me to let them go because I always dream about them hahaha.Again, thank you for reading and waiting. and I hope you find Felix of your life! The one who will watch over you no matter what attitude you have. Keep safe, guys!Sugarmaui-
The Alpha's Keeper Epilogue
Pagbangon ko ng kama ay agad ko nang narinig ang mga ingay sa baba. Ang mga ingay at boses na halatang may ginagawa."Blake, anak! Halina't kumain ka na muna!"Sa paghakbang ko ay agad kong narinig ang boses na 'yon. Ang boses na kahit kailan ay hindi ko akalain na totoo. Ang boses na matagal kong hiniling at matagal kong hinanap.Hindi man boses ng babae, ramdam ko naman ang pagmamahal nito nilang ina. Ang aking nanay, si Mommy Maui. Hindi katulad ng ibang nanay, si Mommy ay isang lalaki. Isa syang carrier, katulad ko."Sge po! Ihahanda ko lang yung gagamitin ko. Saglit lang 'to, mommy," sagot ko."Magdahan-dahan ka sa pagkilos mo, ok? Baka madulas ka! Na sa baba lang kami at malapit na kaming matapos."Naglakad ako papunta sa cabinet. Sa salamin non ay natanaw ko ang aking sariling repleksyon. Kitang-kita na ang umbok ng aking tyan. Hinimas ko ito at hindi naiwasang mapangiti.Walong buwan na ang nakakalipas. At ngayon
The Alpha's Keeper 49
BLAKE'S POINT OF VIEWPangamba at takot ang unang bumungad sa akin nang dumilat ang aking dalawang mata. Isang hindi pamilyar na lugar ang agad na pumukaw ng aking pansin. Isang madilim na paligid na sumisigaw ng hindi magandang pangyayari. Isang mansyon na napakalawak.Mga chandelier na mayroong mga itim na tela na nakasabit sa itaas. Mga vase at painting sa bawat sulok na tila ba napaglipasan na ng panahon dahil sa mga alikabok. At hindi katulad ng ilang typical na mansyon, ang malawak na bahay na ito ay kulay itim.Hindi ko maiwasang mapangiwi nang tangkain kong tumayo. Hapdi ang agad na dumaloy sa aking kamay. Taka ko iyong tinignan at doon ko nakita na nakatali iyon gamit ang nylon."N -na saan ako?" nauutal kong tanong sa sarili.Pilit kong inayos ang sarili sa pag-upo. Ngunit wala akong ibang magawa kung hindi ang manatili sa hindi magandang pwesto.Hindi ko alam ang nangyari. Ang alam ko lang ay magaganap na ang Caliagr
The Alpha's Keeper 48
Halos mapalingon kaming lahat sa boses na 'yon. Sumilay sa amin ang isang pigura. Ang kanyang tindig, ang kaniyang presenya."A -argus?"Sinubukan kong basahin ang bawat kilos niya pero wala akong makita bukod sa blanko ang kaniyang mata. Tila naging matured din ang itsura nya dahil sa kaniyang bigote. Ang suot na sombrero ay na sa kanang kamay nya. Pati ang mga kasama ko ay tila napako rin sa kanilang kinatatayuan.Marahil ay nangangapa rin dahil hindi namin alam kung kakampi sya o kaaway. At kung sakali man na kaaway sya ay wala kaming magagawa kung hindi ang tumakbo.Hindi pa nakaka-recover ang mga kasama ko kaya hindi makakabuti kung lalaban kami. Ang tanging paraan lang namin ay ang tumakbo mula sa kaniya.Parang wala syang narinig. Wala itong alinlangan na pumunta sa harapan namin.Pero halos mapahinto kaming lahat nang biglang maglabas ng dugo ang kaniyang bibig. Napahinto sya sa paglalakad at halos mapatili an
The Alpha's Keeper 47
Sa apat na taon kong pamumuhay sa sentro at sa kanluran, simula nang nawala ang mama at papa ko, ang tanging gusto ko lang ay maipaghiganti at mapatay ang mga taong lobo na humamak sa kanila.Gusto ko lang na makuha ang ulo ng mga taong lobo na gumambala sa amin ng gabing iyon.Apat na taon akong nagkimkim. Apat na taon akong nagtiis. Apat na taon akong naghintay. Higit sa apat na taon akong nag ensayo para malaman ang katotohanan. Puro sakit at galit ang namayani sa apat na taon kong pamumuhay.Ngunit ngayon, na sa harapan ko na ang taong makakatulong sa amin ni Aikee para maging malinaw ang tunay naming pagkatao. Para malaman ang katotohanan. Katotohanan sa mga nangyari noon.Simula bata kami ay alam na namin na hindi namin tunay na magulang sila Mama Greta at Papa Jose. Lagi nilang sinasabi na may pamilyang naghihintay sa amin pagdating ng panahon. Na may pamilyang lubos kaming hinihintay.Kaya ang akala ko noon na kapag natanggap ko
The Alpha's Keeper 46
Ramdam ko ang lamig mula sa aking likuran. Masakit ang ulo ko at hindi ko alam kung bakit. Mariin akong napapikit. Ilang beses akong napakurap para makita nang maayos ang na sa paligid ko.Fuck!Rehas at madilim na paligid ang bumungad sa akin. Agad nangunot ang aking noo.Nasaan ako?Sinubukan kong bumangon. Pilit akong umayos pero may malamig akong naramdaman na nakadikit sa paa ko. Tinignan ko 'yon at doon ko nakita ang isang kadena.Hayop na Manong yan. Talagang tutuluyan nya kami?Kinapa ko ang katawan ko. Wala namang masakit sa mga parte nito. Nakakapagtaka lang kung bakit hindi man lang niya ako binugbog kaagad.Pilit akong kumawala sa kadena. Hila dito. Kutkot doon. Pero kahit anong gawin ko ay napakahigpit non. Habang pinipilit kong tanggalin ang kamay ko ay nakarinig ako ng isang tawa sa gilid ko."Hindi mo na iyan maaalis, kuya."Napalingon ako nang makita si Aikee.
The Alpha's Keeper 45
Chapter 44: Naging tahimik kaming muli ni Aikee. Kasalukuyan nya akong sinasamahan na hasain ang espada ko. Ngayon na kasi magaganap ang caliagri open na matagal nang pinaghandaan ng mga tagahilaga. Napailing na nga lang ako dahil ang buong akala ko ay maiuusog ang date ng caliagri open. Pero hindi nila inurong at tinuloy pa rin. "Sigurado ka ba na hindi tayo aalis dito, kuya?" tanong sa akin ni Aikee. "Official na ang nagsabi na umalis tayo. Baka ito na rin yung gustong ipahiwatig ni Arisa at ni Mechille. Napangisi ako sa sinabi nya. "Oo naman, sigurado ako," sagot ko. Pagkauwi ko kahapon ay agad kong sinabi sa kaniya ang mga sinabi nung official sa akin. Ang sinasabi nya na planong pagpatay sa akin ni Manong lagkatapos na caliagri open, ang pagmamanman na ginawa ni Manong nung na sa sentro pa lang kami at ang nalalaman ni Manong tungkol sa nangyari apat na taon na ang nakakalipas. "Hindi natin kakayanin si Manong kapag
The Alpha's Keeper 44
"Kuya? B -binasa mo na ba yung binigay na sobre na binigay nung officials sayo kanina?"Tuluyan akong napahinto sa sinabi nyang 'yon. Muli kong naalala ang itim na sobreng inabot sa akin ng lalaking nakausap namin kanina sa university.Kinapa ko ang bulsa ko at doon hinanap ang sobre. Agad ko iyong kinuha at pinagmasdan.Bakit ba nauuso ang bigayan ng mga papel ngayon? Pangalawa na ito sa araw na 'to. Ang una ay kay Arisa at masama ang laman ng papel na binigay nya.Pinagmasdan ko ang itim na sobre. Nakalagay doon sa gitna ang logo ng officials, ang buwan at ang araw.Nakatitig lamang si Aikee habang binubuksan ko ito."9:00 a.m. Clock tower.""A -anong ibig nyang sabihin?" takang tanong ni Aikee nang basahin ko ang laman ng sobre.At hindi ko maiwasang kabahan nang mabasa ang pinakailalim."Let's have a deal, Felix. . ."Paanong . . .Paanong alam nya ang pangalan ko?Chapter 44:
The Alpha's Keeper 43
"P -prodigies?" gulat na tanong nya at napaatras."Manong, may rouges pa ba sa paarteng ito?" Tanong ng kapatid ko sa kaniya.Pero imbes na sumagot ay nakarinig kami ng isang boses mula sa aming likuran."Nahuli na kayo, prodigies. . ." ani ng isang malalim na boses.Dahan dahan kaming lumingon. At sa paglingon na ginawa namin ay doon namin nakita ang isang lakaki na nakasuot ng isang kulay puting tuxedo. May mga bahid ng dugo ang manggas nya. At ang mas ikinagulat namin ay ang logo na nakalagay sa kaniyang kanang dibdib."O -officials?"Chapter 43:Nilibot pa namin ang bawat sulok ng buong rehiyon para makasigurado kung may natitira pa bang mga rouges o wala na. Sa paglilibot na ginawa namin ay wala kaming nakita kahit isa. Bukod sa mga dugo at katawan ng mga rouges sa university, wala na kaming ibang nakita sa paligid. Puro mga kalat na lang.May mga media pa kaming nakasalubong na mukhang tumakbo at natakot kanina sa mga rou
