[Kamusta naman, nasimulan mo na ba ang paghahanap sa pamilya mo?]
"Ah-actually po mommy, n-nakita ko na ho silang dalawa kahapon. Estudyante ko po si Issel!" Napakagat ako sa daliri ko habang paikot-ikot sa kalalakad sa harap ng sala.
[Really? What a nice coincidence. I told you anak, tadhana ang kusang gagawa ng paraan para magkita kayong muli. By the way, nagpakilala ka na ba sa bata? Or... nakausap mo na ang daddy niya-ang asawa mo?]
Napatigil ako sa paglalakad-lakad at marahang napabuntong-hininga. Lumunok muna ako bago sumagot.
"Hindi po... ako kilala ng anak ko, mommy... At... At hindi pa po kami nagkakausap ni Reigan. Hindi ko po kasi alam kung natatandaan niya pa 'ko... K-Kasi nga po 'di ba, hindi ko po alam kung ano nang nangyari sa kanila noon nang mawala ako... Baka po nagkaroon ng apekto sa memorya niya 'yong aksidenteng naganap noon
"How cute, baby Rage. Kamukhang kamukha mo talaga siya daddy, 'no?" Sambit naman ni Issel.E 'di wow, anak. H'wag ka ngang sinungaling, please? Char..."I can't wait you both to have another baby. Daddy kasi, sister naman po dapat!" Biglang may bumara sa lalamunan kong kanin at parang pumasok na naman ito sa ilong ko.Napatayo ako at kumaripas ng takbo patungong CR. Buti nalang at malapit ang CR dito sa Canteen dahil kaharap nito ang mga sink na pinaghuhugasan ng mga Canteen Staffs.Napa-haching ako sa gilid ng sink, may lumabas na namang demonyo, charot. Naghugas naman ako ng kamay at nagmumog na rin.Kinusot ko pa ang ilong ko dahil makati pa ito. Naramdaman kong may tumabi sa 'kin, bumaba ang tingin ko sa kamay nitong hinuhugasan sa katabing sink.Tumakbo ang tingin k
Kahit ano gagawin ko, kahit pa magmukha na 'kong t*nga o uto-uto... O kung ano-ano pang p'wedeng maitawag sa 'kin dahil sa mga ginagawa ko.Miss na miss ko na silang dalawa lalo na si Issel, at kung hindi man ako mapatawad ni Reigan, hindi na bale 'yon basta magkaayos lang kami ng anak ko at makilala niya na 'ko at malaman niyang hindi ko gustong iwanan siya noon.Mangyari lang 'yon ay magiging masaya na 'ko.Itinigil ko ang paghahatak sa maleta ko at humarap sa may kalakihang bahay. Maganda ito at sumisigaw sa karangyaan.Malalim akong napabuntong-hininga at inihakbang na ang mga paa ko palapit gate nito. Tatlong beses kong pinindot ang doorbell at naghintay ng taong magbubukas.Maya-maya pa ay narinig ko na ang mga yabag na papalapit sa gate, kasabay no'n ang pagma-marathon ng puso ko sa bilis ng pagtibok nit
Naglakad-lakad lang ako, hindi ko alam kung nasaan ang kwarto ni Issel dahil apat ang pintuang nakikita ko rito. Inuna ko munang buksan ang isang pinto sa unahan at nakita kong library pala ito.Sumunod naman ang katapat nito na isang play room pala dahil nakakita ako ng billiard hall, video game set at iba pa.Bubuksan ko na sana ang nasa huling pinto ngunit napalipat ang tingin ko sa katabi pa nitong pinto nang makakita ng isang violet na hair brush na nakalapag sa labas nito.Dinampot ko ito agad at hinarap ang pinto kung saan ito malapit. Napangisi ako nang makita ang naka-ukit na pangalan ni Issel dito. Bitbit ang hair brush ay pinihit ko na ang pinto nito at marahang binuksan.Tumambad sa 'kin ang puro violet na laman ng kwarto niya. Ang dilim sa kwartong ito, parang kwarto ng bampira. Medyo makalat din ang paligid, tumigil naman ang
"Dito nalang tayo," Inilapag ko ang tray ko ng pagkain sa mesang tinigilan namin ni Issel. Break time ngayon, at ako ang kasabay niya. Baka kasi hindi dumating si Reigan. Inilapag na rin ni Issel ang pagkain niya at sabay kaming naupo."Wala si dad?" Tanong niya. Napakibit-balikat naman ako."Kumain ka ng marami, ha?" Sambit ko nang simulan na namin ang pagkain. Tumango lang siya."By the way, mom. Bakit mo nga pala 'ko sinasabayan ngayon?" Tanong niya. Napatigil naman ako sa pagsubo."Ah, sabi kasi ng daddy mo, sabayan daw kita kung sakaling hindi sila dumating ni Sabrina." Ilang kong sagot. Sa totoo lang ay wala naman nabanggit na kasama si Sabrina pero sinama ko nalang dahil lagi ko naman silang nakikitang sabay-sabay mag-lunch."Oh, I see." Sagot niya. Muli naman kaming natahimik. 
"I didn't meant to asdhfkglg woficneifne, I'm sodjfnrnfidjf," Nangangawit na 'ko sa pagkaka-tiptoed ko at pagbwelo ng pagsilip sa kanila pero hindi ko pa rin marinig ng maayos ang usapan nila. "Tss, eat a dkgkrnvoskf, she codjfkrn bfnfj nfndjd," Nanlaki ang mga mata ko nang maibagsak ko ang walis. Naramdaman ko ang pagtigil nila, kumaripas ako ng takbo patungo sa kwarto ko at nagtalukbong ng kumot. Napasinghap ako sa sobrang kaba. My gulay, muntik na 'kong mahuli. Napahalukipkip ako nang marinig ang pagpihit ng pinto ng doorknob ko at ang mahihinang yabag na papalapit sa kama. Pumikit ako at nagtulug-tulugan. Nagpanggap pa 'kong humihilik. Muli kong narinig ang mga yabag ngunit papalayo na ito. "She's asleep, and she's even snoring. I told you, dad. May ghost talaga sa house natin." Rinig kong sabi ni Issel. Nang marinig ang pa
"Snowbell, omo, you're back!" Bagsak ang panga ko habang tinitignan si Issel na yakapin si Mingming.Matanda na itong aso at parang ang bigat ng katawan. Medyo na-shookt ako nang mabuhat pa ito ni Issel.Tsaka teka nga! So, si Mingming pala ang tinutukoy niyang kapangalan ko? What the?!Napakarami namang nangyari ngayon, or should I say, mga rebelasyong bigla nalang nag-pop.Una, nagkita na ulit kami ni Lavien, at ngayon naman ay na-realize ko na ako ang kapangalan ni Snowbell, walanghiyang bata 'to si Issel!"I missed you so much, Snowbell. How's your stay in the clinic, hmm?" Tanong ni Issel kay Mingming at nilapag ito. Bored lang siyang tinignan ni Mingming.Kruuu. Kruuu. Kruuu."Oh, that's nice. Let's go, inayos ko ang bedroom mo, and I a
May mga paperworks muna akong inasikaso bago nagpasiyang matulog na rin.Muli akong naalimpungatan nang bandang madaling-araw na. Nakasanayan ko na rin kasi na naiihi ako kapag mga ganitong oras at otomatiko akong nagigising.Pagkatapos kong umihi ay nakaramdam naman ako ng uhaw. Dahil wala rin naman akong naririnig na kaluskos sa paligid ay dumiretso na 'ko sa kusina.Ngunit napatigil ako nang makita ang nakatalikod na bulto ni Reigan habang nakaupo sa harap ng counter. Hawak niya ang isang canned beer, pero marami pang nakahilera sa tabi nito, sa ibabaw ng counter.Bakit naman siya naglalasing?Napatigil din siya nang maramdaman ang presensya ko sa likuran niya. Nilabanan ko ang pagka-ilang at naglakad na papunta sa ref. Binuksan ko ito at kinuha ang pitchel tsaka kumuha ng baso.
"H-Hindi ko 'yon n-narinig," Parang gusto kong sapakin sa inis si Reigan. Ang bwisit na 'to, nang-asar pa! Akala niya magpapatalo ako?"Ikaw ba may narinig ka?" Pilit kong ininda ang sobrang hiya at matapang na sinalubong ang tingin niya. Biglang pumitik ang kaba sa dibdib ko ng ngumisi siya at isubo ang lomi na kinakain."... Yes, I heard it. Clearly," Ngising sagot niya. Parang sasabog na ang ulo ko dahil umakyat na ang lahat ng dugo ko rito sa sobrang kahihiyan."Talaga, dad? See?!" Sabat naman ni Issel at napapilantik pa ng daliri.Sh*taaaaa! Nakakahiya!Hindi na talaga ako bibigay sa kaniya! Aba, siya na nga 'tong nang-ano kagabi tapos nilalaglag niya pa 'ko sa anak namin!Wala siyang utang na loob!-charot."Okay, enough with the stories
Masayang mabuhay. Lalo na kapag kasama mo na ang mga taong mahal mo at mahalagang-mahalaga para sa 'yo. Masayang mabuhay, kapag nalampasan mo na ang lahat ng mga pagsubok na dapat mong malampasan upang makamit lang ang tagumpay at totoong kasiyahan na dapat mong matamasa. At masayang mabuhay, kapag sa kabila ng lahat ng paghihirap na narasanan mo, ninyo ng taong mahal mo na halos naging dahilan na ng paghihiwalay ninyong dalawa at pagsuko, ay... Nagawa n'yong matagumpay na malagpasan kasi... Sobrang worth it ng magiging pagtatapos ninyong dalawa. Anim na taon na ang nakararaan matapos kong maipanganak ang ikalawa naming anak na si Rage. Matapos maging tatlo ni Rage ay siya naman naming nasundan ang dalawa naming anak ni Reigan ng ikatlo at ikaapat pa na si Radleigh at Raven. Ang aming tahanan na
"Dad, I saw my mom, s-she's my new teacher," Bungad ni Issel sa 'min ni Sabrina pagkarating namin sa school, I actually refused our today's lunch with her because I'm quite busy. Pero hinding hindi ko ata kayang ipagpalit sa trabaho ko ang bagay na 'to."Yes, I know." Sagot ko at inilapag ang tray ng pagkain namin."Really? Dad, I already have a plan!" Matipid akong ngumiti."Me too,""Hoy teka-paano ako? Extra lang?" Sabat ni Sabrina."Of course you have a role," Sabay naming sambit ni Issel sa kaniya.--"Daddy, wake up!" Naalimpungatan ako sa marahas na pagyugyog ni Issel sa 'kin. Napahilamos ako sa mukha ko at marahang napabangon. Ang sakit ng ulo ko, may hangover pa kasi ako, pagkatapos ay biglaan niya naman akong ginising.
Sinisisi ko ang sarili ko. Kasalanan ko kung bakit kami naghihirap ngayon. Kasalanan ko kung bakit naghihirap sila ng anak ko ngayon.Premature si baby. Masakit para sa 'kin na makita ang lungkot sa mga mata niya, pero napakaswerte ko dahil hindi nag-iba ang pakikitungo niya sa 'kin.--Masasabi kong kahit papaano ay swerte ako, salamat sa mga kaibigan kong tinulungan ako para sa pambayad namin sa hospital, pero hindi pa tapos ang problema namin dahil kulang pa 'yon.Ayoko namang i-asa sa iba ang lahat dahil hindi ako lumaking gano'n. Doble kayod ako ngayon, halos hindi na kami nagkakausap kahit na sa iisang bahay lang kami.Pero alam ko namang naiintindihan niya, kung ano-anong klase na ng trabaho ang pinapasukan ko, kumita lang.Halos kunin ko na ang gawain ng mga katrabaho
REIGAN ALDRIUS ECHAVARRI 10 YEARS AGO. . . Napakaingay at ang lahat ng tao ay nagsasayawan at nag-iinuman. Ito ang unang beses kong pag-apak sa lugar na 'to. Ngayon lang kasi talaga ako napilit ng mga kaibigan ko, pumayag na rin ako tutal naman ay sinabi ni tatay na magsaya naman ako kahit pa-minsan-minsan at hindi puro trabaho, siya pa nga ang naghanap ng mahihiraman ko nitong asul na suit na suot ko. Ang ganda pala talaga sa lugar na 'to, sobrang ingay, at ang lahat ay nagkakasiyahan. Parang party lang tuwing may okasyon sa 'min, ang kaibahan lang ay mayayamang tao ang narito, at mas agresibo sila kung gumalaw. "Ah!" Nagulat ako nang may masubsob sa 'king babae. Agad ko siyang inalalayan upang hindi kami tuluyang matumba at baka ma-stampede pa sa mga nagkakagulong tao. &n
KINAUMAGAHAN, nagising ako na parang hinahalukay ang sikmura ko at gusto kong magsuka. Agad akong napatakbo sa CR at tuluyan na ngang nagsuka roon, nang matapos ay nakaramdam pa 'ko ng kaunting pagkahilo.Nang bahagya nang kumalma ay binuksan ko ang gripo at nagsimulang maghilamos. Nang mapatingin sa salamin ay may kung ano namang pumasok sa utak ko.Pagkatapos kong maghilamos ay humarap ako sa kalendaryo na nasa kwarto ko at tinignan ang petsa roon.Sandali akong natulala nang makita ang petsa roon. Dapat ay menstruation ko na noong nakaraang araw.P-Pero wala pa rin at hindi ko na 'yon napansin dahil sa sobrang pagka-busy..."Kumain ka po muna, mommy." Inihanda ko sa bedside table ang mga pagkain para kay mommy. Pinanood niya naman ako habang nakangiti.Habang tinatang
"Mommy! Ano bang nangyari sa 'yo?" Hindi ko na mapigilan ang paghagulhol ko nang sa wakas ay makapasok na sa private room ni mommy.Kakagaling ko lang sa airport at wala pa 'kong tulog ngunit dito na 'ko agad sa hospital dumiretso, masiguro lang na safe na talaga si mommy.Habang nasa flight ako ay patuloy akong ina-update ni tita Seline tungkol sa kalagayan ni mommy, sobra akong nagpapasalamat at sinabi niyang naka-survive si mommy sa Sudden Cardiac Arrest na natamo niya."Isabelle, s-sorry anak." Nanghihina niyang ani. Malalim akong napahinga at niyakap siya."Kamusta po ang pakiramdam mo? May masakit ba sa 'yo, 'my? Ano? Sabihin mo lang po, please..." Alala ko pang sambit. Pilit siyang ngumiti at hinaplos ang buhok ko."Maayos na 'ko, anak. H'wag ka nang masiyadong mag-alala pa..." Napabuntong-hininga
Ilang oras pa rin ang naging biyahe namin, habang papalapit na kami sa bahay namin ay may natatanaw akong bulto ng tao na nakatayo sa gilid no'n.Bahagyang umawang ang bibig ko nang makita kung sino 'yon.Si Sabrina, at dala niya ang anak n-nila ni Reigan, 'yung baby niyang si Rage.Nang tumigil na ang sasakyan namin ay lumapit ito, excited namang lumabas si Issel at sinugod ng yakap ang mag-ina. May bahagi sa puso ko ang nagulat at nakaramdam ng kakaibang kirot.Ang sakit lang na makita si Issel na gano'n sa ibang nanay. Parang... Parang si Sabrina pa ang tunay niyang ina kaysa sa 'kin.Mabilis ding nagbago ang mood ni Reigan at nakipagbeso rin sa kaniya. Bago pa 'ko tuluyang maiyak ay yumuko na 'ko at lumabas ng sasakyan. Pagtingala ko ay nagkasalubong ang tingin naming dalawa ni Sabrina.
Nanatiling tikom ang bibig niya nang sabihin ko 'yon. Malakas ang pagkabog ng dibdib ko at hindi ko alam kung paano ko uumpisahan ang gustong sabihin ng puso ko. Pero kailangan ko nang ilabas ito ngayon, habang may pagkakataon pa."Reigan... Alam mo namang hindi maganda ang reputasyon ko noon, 'di ba?" Sambit ko at nilingon siya. Nanatiling tutok ang mata niya sa magandang tanawin, wala rin akong mabasang kahit na anong emosyon sa mukha niya.Malalim lang akong huminga. Kinakabahan ako sa mga oras na 'to at nagsisimula na ring maghalo-halo ang mga emosyon ko."Masama ang reputasyon ko, sa lahat ng tao. Kahit sa sarili kong pamilya. W-Wala akong ginawang mabuti noon, lagi ko silang dini-disappoint, lagi ko silang ginagalit... Na humatong na rin sa pagtakwil nila sa 'kin," Dugtong ko pa at suminghap.Nagsimula nang mamuo ang luha sa mga mata
Narito palang kami sa Parking Lot ng beach pero tanaw na tanaw na namin ang magagandang view.Maraming turista sa mismong sea shore, may mga bonfire, at mayroon pang naglalaro ng apoy sa hawak nilang mga stick.Nagliliwanag ang lugar dahil sa mga ilaw na nasa bubong ng mga mini cottages.Ang ganda rin ng dagat, at nagkikinangan ang mga bituin sa kalangitan. Ang ganda sobra ng lugar na 'to."Akala ko ba... date lang?" Natatawa kong tanong at tumingin kay Reigan."This place is so beautiful," Komento ni Issel, napansin ko pang naglabas siya ng cellphone at nag-selfie."Maybe a two days date?" Napaawang naman ang bibig ko sa isinagot ni Reigan.Oh em gee, two days kami rito? Omooo, paano itago ang kilig?!?!"Co