chapter 38

Chapter 38

Nakasimangot ako habang nakatungo sa ulan na bumabagsak mula sa kalangitan. Hindi na ako bumaba sa second floor, nakapatong ang baba ko sa aking mga palad habang ang siko'y nakapatong naman sa sementadong humaharang sa katawan ko upang hindi mahulog sa baba. 

Nakakalungkot dahil hindi ko magagawa ang mga naisip ko kanina ngunit masaya rin dahil muli kong nasilayan ang pagdaloy ng ulan. Refreshing rin kasi sa pakiramdam ang ganito. 

Ilang minuto rin ako sa gano'n na posisyon. Kaya naman nagkaroon nang pagkakataon upang maalala ko ang ilang memorya na naakibat ang ulan. Napangiti ako sa mga alala na 'yon... Ang sarap na lang talagang balikan.

Pero habang prente akong nakatayo ro'n ay narinig ko nag pagtama nang sapatos sa sahig kaya naman awtomatikong napalingon ako sa pinanggalingan no'n.  Mula sa baba'y dahan-dahan naglalakad ang isang lalaki sa gawi ko. 

Baka sa third floor siya nakatira. 

Naka